Ray Bradbury over writer’s Block

Heb je een writer’s block, dan kun je die vanavond nog beëindigen door te stoppen waar je mee bezig was en over iets anders te schrijven.  Je koos het verkeerde onderwerp.

24-07-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Donna Tartt in gesprek met Kathy Mathys

Ik heb een algemeen idee voor het verhaal, maar sta altijd open voor nieuwe pistes want anders wordt het saai. (…)

Tien jaar lang heb ik naar het schilderij van Fabritius gekeken, niet eventjes maar dagenlang.  Ik dacht voortdurend aan dat doek. Voor mij maakt dit denkwerk uit van het schrijfproces.  Mijn boeken laten zich langzaam schrijven omdat ik heel nauwgezet componeer.  Ik schrijf ook altijd veel meer dan wat ik publiceer.

(…)

Wat me vooral interesseert als schrijver is het invullen van de details.  Plot interesseert me veel minder, ook vroeger was dat al zo. Je mag de plot niet totaal verwaarlozen, natuurlijk.

17-07-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Mohsin Hamid in gesprek met Kathy Mathys

De vorm van de roman is de architectuur, de structuur die het verhaal het meest tot zijn recht laat komen. In Pakistan is het Soefi-gedicht het belangrijkste literaire genre. Vaak richt de verteller in het gedicht zich tot de geliefde in de tweede persoon.  Dat heeft me geïnspireerd. De jij-vorm past in een roman die vragen stelt over het belang dat we toekennen aan het ‘ik’, met name in de kapitalistische cultuur.

(…)

Op zoek naar een houvast lezen we romans om onszelf  te verbeteren. 

(…)

Een naamloze stad en een naamloos personage betrekt de lezer directer bij het verhaal.  Geef ik een personage een naam, dan blijft de lezer op afstand.  Schrijf ik ‘jouw moeder stierf’ dan ontstaat er een veel intensere relatie met de lezer. Namen zijn als merknamen, ze verhinderen ons om betekenis te leggen in het naamloze. Ik wil de lezer een actieve rol geven.

(…)

Als je een boek korter kunt maken, dan moet je dat doen. Al mijn romans kun je in één leessessie beëindigen.  Dat ze kort zijn, betekent niet dat ze slechts  heel even aanwezig zijn in het leven.

10-07-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Ranson Riggs verzamelt snapshots (De Standaard)

Vandaag heb ik dozen en dozen vol van zulke snapshots.   Ik verzamel ze. Vooral de eindeloze variatie aan menselijke gezichten vind ik interessant.  En de onbewaakte momenten, wanneer mensen nietsvermoedend worden gefotografeerd.  Dat voelt soms een beetje oncomfortabel, maar het is wel het eerlijkst.

(…)

Snapshots vertellen een tweede verhaal.  Van een historische gebeurtenis krijgen we vaak telkens dezelfde iconische beelden te zien.  Als je daar dan eens een andere foto van ziet, schudt dat alle clichés door elkaar. Daarom houd ik er zo van.  Ik speel de rol va curator: in iets wat anderen hebben genegeerd of zelfs weggegooid, vind ik nog iets moois.

03-07-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Hillary Mantel over writer’s block

Ga wandelen, neem een bad, ga slapen, bak een taart, teken, luister naar muziek, mediteer, doe lichaamsoefeningen.  Wat je ook doet, blijf niet naar je probleem staren.  Maar bel niet naar iemand, ga niet naar een feestje, want dan vullen andermans woorden het gat waar die van jou in moeten komen.  Maak plaats voor jouw verloren woorden. Heb geduld.

24-06-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Pierre Michon in gesprek met Marijke Arijs

Terwijl ik schrijf, ben ik een ander mens. Dan is het net of ik stemmen  hoor. (…)

Ik schrijf korte teksten, die tot stand komen in twee à drie weken.  Onder het schrijven is er een grote accumulatie van energie die zich ontlaadt. Eerst wacht ik op dat elan dat me een paar weken aan het papier gekluisterd houdt.  Dat verklaart ook waarom ik zo weinig schrijf, hooguit één à twee maanden per jaar.

(…)

En de personages die echt bestaan, zijn eigenlijk evengoed verzonnen, want ik sjoemel met hun levensloop, voeg er dingen aan toe.

17-06-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Haruki Murakami in gesprek met Auke Hulst

Het vraagstuk van namen heeft me lang beziggehouden.  In mijn eerste boeken heben de personages geen namen in de traditionele zin.  De verteller is altijd een naamloze ik, anderen heten J. of de Rat. Ik voelde me opgelaten bij het idee iemand een naam te moeten geven.  Alsof ik me de rol van God wil aanmeten.  Dat zegt, denk ik, vooral iets over mijn verhouding tot mijn schrijverschap.  Ik was schrijver, maar ik voelde me ongemakkelijk bij dat idee.  Niet dat ik twijfelde over mijn vaardigheid, zeker niet.  Ik twijfelde of ik mezelf wel schrijver kan noemen.

(…)

Ik heb geen enkele bewegwijzering.  Het is reizen zonder landkaart.  Het enige wat ik nodig heb, is zelfvertrouwen – het geloof dat ik ooit, op een dag, het verhaal waaraan ik begin ook daadwerkelijk zal kunnen beëindigen. Voordat ik die kracht in mezelf, begin ik niet eens.

(…)

Ik wil zelf veranderen tijdens het schrijven van een boek.  Als de reis niets met me gedaan heeft, dan is de reis zinloos geweest.  Mijn personages doorstaan de storm, maar ikzelf en de lezer ook.  Iedereen moet moet na het verhaal ten goede veranderd zijn,  hoe duister, zwaar en deprimerend het verhaal ook is.  In die zin ben ik een moralist.

10-06-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Philip Claudel heeft een zwak voor parfums (De Standaard)

Ieder werkwoord heeft een parfum. Ieder woord roept in het geheugen een plek op met de bijbehorende geuren.  En uit het verhaal dat langzaam maar zeker wordt geweven, dat lukraak wordt gevlochten uit het alfabet en je herinneringen ontstaat een rivier met vele zijarmen, van het leven dat we geleefd hebben, het leven dat we gedroomd hebben en het leven dat nog komt. De taal mag af en toe tekorschieten.  In het leven wordt eigenlijk nooit gesproken als in boeken of films.  We zullen altijd verhalen nodig hebben. Kennelijk zoeken we een rechtvaardiging van ons bestaan en de weerspiegelingen ervan.  Een kwestie van houden van het leven, maar er niet genoeg aan hebben.     Het feitelijke proces van het schrijven en filmen is voor mij het belangrijkste. Het brengt diepte aan. 

03-06-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Hafid Bouazza in gesprek met Jan Herregods

Als je aan het schrijven bent, dan ben je in een bepaalde gemoedstoestand.  Maar dat is meer een soort van trance.  Als je ermee bezig bent en je stopt, dan denk je: waar was is? Dat is zoals bij een trance.  Daar word je je ook pas van bewust als ze is afgelopen.  Maar over dat soort processen denk ik eigenlijk niet te veel na.  Dat moet je als schrijver niet doen.  Als je nadenkt hoe je schrijft, dan kan dat verlammend werken.  Het is niet aan de auteur, maar aan psychologen om daarmee bezig te zijn.

02-06-2014, 08:49 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Connie Palmen in gesprek met Danielle Pinedo

Een goede roman is persoonlijk. Veel auteurs creëren een ik-persoon die nauw verwant is met henzelf; Philip Roth, Gerard Reve, Marguerite Duras. Door voor een autobiografische stijl te kiezen, kun je alles wat je hebt, in je werk leggen.  Dat betekent niet dat alles in een roman waar of beleefd is.  Schrijvers selecteren, ontrafelen en maken onverwachte, nieuwe verbintenissen.  Je mag er niet van uitgaan dat alles autobiografisch is aan een persoonlijke roman.  Maar lezers – ook recensenten – verwarren dat.  Ze ervaren een persoonlijke stijl als intiem.  En hoewel ik in mijn werk graag de suggestie van intimiteit wek, gaat het om het resultaat van een verkozen stijl.  Ik geef vorm als ik schrijf.  En dus schep ik afstand.  Je kunt niet intiem zijn en afstand scheppen tegelijk. 

24-05-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Joost Zwagerman in de Standaard der Letteren (17 januari 2014)

Stilte is zowat het enige dat ik als schrijver nodig heb .  In mijn hoofd is het vaak een kakafonie van belang omdat ik alle romanpersonages hoor praten en ik daaruit dialogen en zinnen probeer te distilleren.

17-05-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Tim Krabbé in gesprek met Maria Vlaar

Ik ben een schrijver. Ik wil gewoon een verhaal vertellen. (…)

Alles kan in een roman, maar niets is op dezelfde manier interessant als in de werkelijkheid.

10-05-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Erwin Mortier in gesprek met Filip Rogiers

Voor mij is poëzie levengevend.  Het is het  bad waarin de taal zichzelf altijd maar weer vernieuwt, oude betekenissen afstoot en nieuwe aantrekt. Proza is gestolde taal, poëzie is wat er vulkanisch kolkt onder die laag.  Het doorbreekt de verstarring die soms dreigt vanuit het proza, het viert het vitalisme.  Het is voor mij dan ook bij uitstek iets feminiens.

03-05-2014, 20:08 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Ilja Trojanow in gesprek met Maria Vlaar

Ik zie literatuur als een heel goed instrument om iets aan de kaak te stellen.  Literatuur betrekt de lezer, ook al is die vooraf niet in het onderwerp geïnteresseerd.

(…)

Literatuur als puur esthetische ervaring, daar heb ik niets mee.  Dat is als het luisteren naar een dichter in het Chinees: je kunt ervan genieten, het klinkt prachtig, maar het beklijft niet.  Het is geen diepgaande ervaring, maar een vorm van entertainment.  Esthetiek zou niet meer dan een instrument moeten zijn voor een beter begrip van de wereld.

03-04-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Stefan Brijs in gesprek met Jelle Van Riet

De geschiedenis is mijn schaakbord, mijn personages de pionnen waarmee ik schuif en daarbinnen tast ik alle mogelijke zetten af tot er maar één meer overblijft; de juiste!

(…)

Ik heb mijn personages, laat scenario’s op hen los (…)

03-03-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

David Mitchell in een essay: ‘Waarom houden we van literatuur’ (De Standaard van 2 juni 2006)

Er zijn vijf clusters om te lezen (…):

Vervoering, Politiek, Bevrijding, Metafoor en Schoonheid.

03-02-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Elif Shafak in gesprek met Michaël Bellon

Ik moet zeggen dat het einde van mijn boeken ook voor mij een verrassing is.  Eenzaamheid speelt een belangrijke rol in fictie.

(…)

Ik ben dat soort opschriften over het storten van vuil beginnen te noteren, waardoor ik me een afvalverzamelaar begon te voelen.  Ik verzamelde iets waar niemand naar omkeek. Op dezelfde manier verzamel ik verhalen en stukjes van verhalen die verborgen liggen tussen het puin van de stad.

(…)

Daarom ga ik op zoek naar woorden om ze in mijn boeken te gebruiken.  Veel Turkse lezers zijn verbaasd dat ik die ‘oude’ woorden nog gebruik, maar hoe kan een woord nu oud zijn? Turkije is een interessante en dynamische samenleving, maar ze is erg op de toekomst gericht en daardoor heeft ze weleens last van geheugenverlies.

03-01-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Jonathan Safran Foer in gesprek met Kathy Mathys

Ik ben geen sociaal-realistische schrijver.  Waar het mij vooral om gaat, is het effect van mijn romans. Mijn boeken zijn heel evocatief en de respons van de lezer is belangrijker dan de inhoud van de verhalen.  Ik heb er dan ook niets op tegen om bepaalde realistische elementen op te offeren om een bepaalde reactie uit te lokken.  Voor mij zijn verhalen die geen emotionele respons teweegbrengen inferieur.  Boeken die over raciale, culturele en nationale grenzen heen mensen raken, zijn de enige die echt van belang zijn.

(…)

Fictieschrijvers moeten net gebruik maken van de ongelooflijke vrijheid om in de huid van een ander te kruipen.  Ik vind dat die vrijheid net zo goed geldt voor het schrijven over gruwelijkheden, of het nu gaat om de Holocaust of om een terroristische aanslag.  Schrijvers mogen die heikele onderwerpen nooit uit de weg gaan.

03-12-2013, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Philippe Claudel in gesprek met Marijke Arijs 

Als schrijver ben ik in de eerste plaats geïnteresseerd in de anderen.  Mijn belangstelling gaat spontaan uit naar de lijdende mensheid, want de gelukkige mensheid heeft mij niet nodig.  Het is iets vanzelfsprekends voor mij om personages op te voeren die getekend zijn door het leven, die getroffen zijn door een sterfgeval, ballingschap, oorlog enzovoort.  Misschien probeer ik op die manier ook mijn eigen angsten te bezweren: ik ben doodsbang om weduwnaar te worden.

(…)

Ik weet van tevoren niet waar ik naartoe wil.  Meestal vertrek ik van een beeld, een gevoel of een enkel woord.  Deze keer had ik het beeld van een oude man voor ogen, die heel alleen op een stoel zat te wachten met een kind in zijn armen.  Meer niet.

(…)

Ik wil romans schrijven vanuit een gedrevenheid, een noodzaak. Schrijven is voor mij van levensbelang. Ik denk dat je die oprechtheid in mijn boeken proeft.  Als het maakwerk is, dan voelt de lezer dat.

03-11-2013, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Annelies Verbeke in gesprek met Tine Hens

Schrijven staat me toe op een geconcentreerde, gebalde manier bezig te zijn met de brij in mijn hoofd.  Als ik niet schrijf, blijft het gewoon brij.  Maar schrijven is ook communicatie.  Uiteindelijk wil je iets meedelen, iets wat jij op dat moment belangrijk vindt.

(…)

Het is niet altijd eenvoudig om het evenwicht te vinden tussen schrijven en leven.

(…)

Voor de literatuur gaan, is niets anders dan een bedrijfsleider die leeft voor zijn zaak of iemand die zich opoffert voor zijn gezin.  Uiteindelijk verkopen we allemaal onze ziel aan iets.  Ik vind het alleen griezelig om alles op één paard in te zetten.  Als het wegvalt, ben je ineens alles kwijt.

03-10-2013, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)