Bhoj Raj, mijn leraar van deze week, en ik


In Cafe Concerto


Uitzicht vanaf het ziekenhuis. Let op de mooie bergen.


1 van de binnentuinen van het ziekenhuis

12-02-2009 om 15:02 geschreven door Katrien

Woensdag 11 februari 2009

Vandaag was het een slechte dag wat betreft het weer. Het regende en onweerde hier.

Toen we naar het ziekenhuis wilden fietsen had in nog met pech af te rekenen: de ketting van mijn fiets is er 2 keer af gevallen. Gelukkig heb ik het kunnen maken zodat we onze tocht konden verderzetten.

Door al deze tegenslag werd ik een beetje bijgelovig, vandaag zou ik immers mijn resultaten van de examens te weten komen. Normaal ben ik niet bijgelovig, maar vandaag …

’s Avonds bleek dan ook dat mijn vermoeden klopte: ik kon mijn punten nog niet bekijken want de internetpagina blokkeerde. Het blijft nog spannend wat betreft mijn schoolresultaten.

Mijn reisgenootje is voor alles geslaagd en dat zijn we gaan vieren met een etentje in Café Concerto: volgens mij het beste restaurant in Lakeside. Ik heb een lekkere pizza gegeten en als dessert een banana split!

Een speciaal bericht voor Lies en Liesbet: jullie hadden gelijk, het eten in café concerto is echt goed.

In het ziekenhuis heb ik weer refractie gedaan. Terug met Bhoj Raj. Hij heeft vandaag vaak mijn skiascopie waarden niet eens nagekeken. Hij vertrouwde erop dat ik het wel goed deed. Hij is ook speciaal patiënten gaan selecteren die een beetje engels spreken zodat de communicatie voor ons iets vlotter zou verlopen. Ik hoop dat ik de mensen die ik onderzocht heb, een goed brilvoorschrift meegegeven heb …

Donderdag 12 februari 2009

Deze ochtend om 8.30 uur Nepalese tijd heb ik naar huis gebeld om mijn schoolresultaten te weten te komen. Het was toen in België 3.45 uur. Oeps, sorry mammie!

MAAR, ik weet mijn resultaat en alle examens zijn goed verlopen. Ik kon dus met een gerust hart naar het ziekenhuis vertrekken.

Vandaag heb ik 18 cataractoperaties meegevolgd. Tijdens de pauze heeft de dokter verder geopereerd en daardoor zijn we vroeger terug naar de lodge gegaan. Om mijn examenresultaat te vieren zijn we naar Laughing Buddha gegaan. Hier hebben we ook weer zeer lekker gegeten.

Toen we terug naar de lodge gingen, zijn we Ivonne tegengekomen (een Zwitsers meisje dat we hier leren kennen hebben). Ze vroeg ons of me met haar naar Pokhara-stad wilden gaan.

We hebben de bus genomen en weg waren we. Met de bus reizen is hier ook een avontuur: de bus rijdt hier met de deur geopend. Als je wil instappen moet je op de bus kloppen en als je er af wil moet je beginnen fluiten. Een beetje anders dan in België dus.

Pokhara-stad was heel druk en eigenlijk was er niet zo heel veel te zien. Alle winkeltjes verkochten hetzelfde.

Vandaag was het ook weer zeer zonnig. Het uitzicht was ook prachtig doordat de mist verdwenen is. Je kon overal om je heen besneeuwde bergen zien. Prachtig!

12-02-2009 om 14:58 geschreven door Katrien

8 februari 2009

Op zondag wordt er in Nepal gewerkt! Die mensen hebben dus maar 1 dag per week vrij. Ik vind het helemaal niet erg om op zondag te moeten werken, want in het ziekenhuis is er zeer veel te leren.

Deze ochtend kwamen we aan in het ziekenhuis en kregen we de opdracht dat onze stage vanaf nu echt begint. De voorbije week ging het vooral over observeren, maar vanaf vandaag begon het echte werk. Deze week moeten we refracties uitvoeren. Allemaal heel tof: deze voormiddag heb ik bij een tiental patiënten skiascopie uitgevoerd.

In de namiddag waren er geen patiënten meer, maar we zijn tot 16 uur in het ziekenhuis gebleven. We hebben een babbeltje gedaan met de mensen die in het ziekenhuis werken. We hebben het vooral over de verschillen tussen België en Nepal gehad. In Nepal zijn er zeer veel straathonden, maar ik heb hier nog maar 2 of 3 katten zien rondlopen. Iske en ik vroegen ons af waarom er zo weinig katten zijn en daarom hebben we dit gevraagd. Nu blijkt dat Nepalezen helemaal niet van katten houden en ze daarom allemaal doden. Als er een kat in de weg loopt, moet ze dood. Ziezo, dit is dan nog een weetje over Nepal speciaal voor jullie.

Ik heb vandaag voor het eerst een Nepalese mop gehoord. Toen we met de dokters aan het babbelen waren, vertelden we hen dat we zaterdag naar Sarangkot geweest zijn. Ze vroegen ons het volgende: what will you do when you see a bear in the mountains? Hun geniale antwoord was: open it en drink it. Die Nepalezen hebben echt een geweldige humor

Echt grappig … niet dus!

9 februari 2009

Deze ochtend voor het eerst muesli met banaan gegeten. Echt lekker!

Daarna weer met de fiets naar het ziekenhuis en weeral voor de rest van de dag refractie gedaan. Vandaag was er niets spectaculairs te zien in het ziekenhuis, een doodgewone dag dus.

Het was hier vandaag ook niet zo warm. De zon scheen af en toe, maar het was vooral bewolkt. Na het werk hebben we een terrasje gedaan en daarmee was de dag weeral voorbij.

09-02-2009 om 13:31 geschreven door Katrien