Inhoud blog
  • Ontspanning en inspanning
  • vervolg van de Guatemalteekse avonturen
  • Nieuwe avonturen...in GUATEMALA
  • het allerlaatste bericht vanuit Nepal
    Zoeken in blog

    Katrien in Nepal

    21-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een vrije dag

    Zaterdag 21 februari 2009

    Deze ochtend hebben we proberen uit te slapen omdat we een zware nacht achter de rug hadden. Ergens in de buurt van de lodge werd immers een feestje gegeven dat tot 4 uur duurde. Er werd gezongen en gelachen en daardoor was het moeilijk voor ons om te slapen.

    In de voormiddag hebben we Rhadjan, de man van de boekenwinkel, geholpen met verhuizen. We waren hem gisterenavond tegengekomen en hij vroeg of we wilden helpen. Hij huurt een nieuw huis en zal er samen met zijn mama, zus en 2 broers in wonen. Natuurlijk wilden we helpen! Al hun bezittingen waren op een vrachtwagen gestapeld en het was onze taak om alles af de vrachtwagen te nemen, naar het huis te dragen en op de eerste verdieping neer te zetten. Ik weet niet wat er allemaal in de dozen/zakken zat, maar sommige dingen waren echt zwaar. Zo werd er bijvoorbeeld opeens een gasfles op mijn schouder gelegd en moest ik die naar boven dragen.

    Als bedanking omdat we wilden helpen, zijn we 's middags mogen blijven eten. Rhadjans mama had voor iedereen dhal bat (het nationaal gerecht) klaargemaakt en zo ontstond een gezellige lunch, tussen alle verhuisspullen. Dhal bat is een gerecht waarbij je een ongelooflijk grote stapel rijst krijgt, er hoort ook een linzensoep bij en gekookte groenten. Dit alles wordt op smaak gebracht door er een pikante saus aan toe te voegen.

    In de namiddag hebben we de plaatselijke school bezocht, waar iemand van onze lodge haar stage doet. Toen we hier aankwamen, werden we  verwelkomd met... een schotel dhal bat. Euh, ik had nog maar net gegeten. Om niet onbeleefd te zijn, heb ik dan toch wat gegeten. Moest het nu een pakje frieten zijn, had ik nog wel wat meer kunnen eten. Ik heb zo'n zin in frieten! Zou er aub iemand zo vriendelijk willen zijn om een frietketel, frietvet en een zakje aardappelen op te sturen? Tegen de persoon die dit doen, zal ik oneindig veel keer dhanyabad zeggen, wat hier dank u betekent.

    Deze avond hebben we nog afscheid genomen van Ivonne (een Zwitsers meisje dat we hier leren kennen hebben). Zij vertrekt morgen naar Kathmandu om haar broer op te pikken die haar voor een drietal weken komt bezoeken. Volgende week zien we haar terug, want dan komt ze met haar broer naar Pokhara en zullen ze samen een trektoch maken. We hebben afscheid van elkaar genomen in typisch Nepalese stijl: bij een glaasje thee (dat is hier de nationale drank).

    21-02-2009 om 00:00 geschreven door Katrien


    20-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bijna weekend

    Donderdag 19 februari 2009

     

    Vandaag ben ik weer naar het Himalaya Eye Hospital geweest en heb ik een interessante dag beleefd. In de voormiddag kwam er een man langs die echt niet goed meer zag: hij had een sterkte nodig van -24 dioptrie. Voor de optiek-leken onder ons: -24 dioptrie is echt veel!

    De optometrist zei dat hij ging proberen de man terug beter te laten zien door middel van contactlenzen. Een bijkomend probleem was echter dat hij nog een esotropie had (zijn ogen keken te veel naar binnen).

    Er was ook nog iemand die een ontsteking aan zijn oog heeft gehad. Deze man had de pech dat de ontstekingscellen waren samengegroeid met zijn bovenste ooglid. Het gevolg hiervan was dat de arme man zijn oog niet goed meer kon bewegen.

     

    Deze middag hebben we in het ziekenhuis gepicknickt. We hadden ’s ochtends een brood gekocht en hebben dit in de tuin van het ziekenhuis opgegeten, met ‘La vache qui rit’ smeerkaas. En, het ging over de echte smeerkaas, gemaakt in Frankrijk (niet van die nagemaakte Nepalese kaas)! Ik was zo gelukkig om eens een gewoon boterhammeke te eten.

     

    Vrijdag 20 februari 2009

     

    Deze ochtend zijn we zoals gewoonlijk weer naar het ziekenhuis gegaan en hebben we een doodgewoon dagje gehad. Echt speciale oogaandoeningen hebben we vandaag niet gezien.

    Vandaag heb ik wat informatie opgezocht voor mijn eindwerk. In de bib van het ziekenhuis staan immers een aantal interessante boeken.

    Morgen heb ik mijn vrije dag en zijn we van plan om naar de finale van het paragliden te gaan kijken. De voorbije dagen zijn er al kampioenschappen geweest, maar morgen is het de grote finale. Ik ben eens benieuwd.

    20-02-2009 om 12:13 geschreven door Katrien


    18-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eindelijk nog eens een bericht van mij
    Vrijdag 13 februari 2009

    Deze ochtend zoals gewoonlijk met de fiets naar het ziekenhuis gereden. Daar heb ik weer de hele dag in de refractiekamer verbleven. Vandaag was er een ophtalmic assistant afwezig en daadoor moest ik volledig zelfstandig werken. Het was dus best wel een moeilijke dag: de mensen verstaan me hier niet doordat zij geen woord Engels spreken en ik geen woord Nepalees. Daarboven kwam nog het probleem dat de refractiewaarde hier berekend wordt aan de hand van skiascopie. En zoals mijn beste klasgenootjes weten, is skiascopie niet echt gemakkelijk. Hopelijk heb ik de mensen met een juist brilvoorschrift naar huis gestuurd.

    Ik sta ondertussen in het ziekenhuis al bekend als het meisje dat op een zeer vreemde manier schrijft. Het is me opgevallen dat er hier zeer veel linkshandige mensen zijn, maar die schrijven op en andere manier dan mij. Ze houden hun blad volledig anders vast. Toen ik hier één van de eerste dagen iets wilde opschrijven, werd het me zelfs verboden om op mijn manier te schrijven!
    Ondertussen zijn ze het al gewoon en laten ze me gewoon doen.

    Morgen wordt er een Valentijn feestje gegeven in de lodge. Men is van plan om momo's klaar te maken. Ik ben benieuwd.

    Lies en Liesbet, we hebben hier op jullie aanraden een pot apricot jam gekocht. hij is echt lekker.

    Zaterdag 14 februari 2009

    Deze ochtend proberen uitslapen. Dat is hier niet zo gemakkelijk omdat iedereen hier ongeveer om 6.30 uur - 7.00 uur wakker wordt. Ik heb toch mijn best gedaan om nog een beetje te slapen, want zaterdag is de enige vrije dag die ik heb.
    Daarna een goed ontbijt genomen in Pumpernickel Backery. Weeral een andere bakkerij, kwestie van ze allemaal te proberen.
    Voor de rest van de dag niets gedaan, buiten in de zon liggen. Het weer was hier zeer goed, en wat moet een mens dan doen? In de zon liggen en een boek lezen!
    's Avonds hebben we hier op de lodge een Valentijn diner klaargemaakt. Als voorgerecht pocorn en als hoofdgerecht momo's. Als dessert waren er pannekoeken en fruitsla. De 2 zonen van Govinda (de eigenaar van de lodge), de Australische neef, de kok en de schattige werkman schoven bij aan tafel. Verder waren Griet, Niels, Iske en Ivonne er ook. Later op de avond kwamen ook Rhadjan (de enorm vriendelijke eigenaar van de bookschop) en een Amerikaanse vriend van hem nog een bezoekje brengen.

    Zondag 15 februari 2009

    Deze ochtend weeral naar onze vertrouwde bakkerij: Sheela. Daar snel iets gegeten, want op zondag moeten we gaan werken.
    Vandaag is de langverwachte optometrist eindelijk in het ziekenhuis aangekomen. We hoorden het nieuws deze ochtend al, en een paar uur later was hij er.
    Met hem hebben we weer refractie gedaan. Het moet gezegd worden: ik begin stilaan een beetje beter te worden in skiascopie. Het begint zelfs leuk te worden ... Stel jullie dat maar eens voor, kameraden van de klas.

    Maandag 16 februari 2009

    Vandaag ben ik niet naar het zieknhuis kunnen gaan doordat mijn reisgenootje ziek was. Ze voelde zich al een tijdje niet goed en het werd steeds erger. Deze ochtend zijn we naar een dokter gegaan en heeft ze medicijnen gekregen. Ik wou haar voor de rest van de dag niet alleen laten en ben daarom niet gaan werken.
    In plaats daarvan heb ik mijn Trotter nog eens goed gelezen en opgezocht wat we hier nog allemaal moeten bezoeken.

    Dinsdag 17 februari 2009

    Vandaag voelde Iske zich al beter en ben ik wel naar het zieknhuis kunnen gaan, waar ik een interessante dag beleefd heb. Ik heb de hele dag samengewerkt met de optometrist, die trouwens Gyan heet.
    Wat me van deze werkdag het meest zal bijblijven is het onderzoek van een oudere man. Hij had een infectie opgelopen van de voorste oogkamer. Ik heb zijn oog met de biomicroscoop bekenen, en voelde me een beetje misselijk worden ... Zijn oog zag er helemaal niet meer uit als een oog. Ik kan niet echt beschrijven wat er te zien was, maar het zag er niet appetijtelijk uit. Heel erg voor de man: blind aan 1 oog en hij had ook zeer veel pijn.

    Vandaag heb ik in het ziekenhuis ook het bericht gekregen dat ik morgen een dagje vrij krijg. Hier wordt morgen namelijk één of andere feestdag gevierd en het ziekenhuis zal gesloten zijn. Een dagje vakantie dus.

    P.S.: deze nacht heb ik een droom gehad waarin ik Engels praatte. Ik begin hier helemaal door te draaien, ik droom in het Engels! Man man, zelfs 's nachts ben ik niet verlost van die taal. Zoals de vriendinnen van het middelbaar weten, Engels was niet mijn sterkste vak.


    18-02-2009 om 22:59 geschreven door Katrien




    Archief per week
  • 30/08-05/09 2010
  • 23/08-29/08 2010
  • 16/08-22/08 2010
  • 30/03-05/04 2009
  • 23/03-29/03 2009
  • 16/03-22/03 2009
  • 09/03-15/03 2009
  • 02/03-08/03 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 16/02-22/02 2009
  • 09/02-15/02 2009
  • 02/02-08/02 2009
  • 26/01-01/02 2009
  • 05/01-11/01 2009
  • 31/12-06/01 2008

    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs