Gisteren is vader gevierd met "menu del perigrino", 't was were fantastisch en de chicas waren ook opgetogen.een zonnig terrasje, lekker eten, vriendelijke bediening (het was iets exotisch = muy buen) en vino tinto del casa. Nog een toepasselijk cadeautje gekregen, een blauwe T-shirt met het caminosymbool op "een sint-jacobsschelp". Doar go'k nogal un beetje mee kunne stoefen in terre de cochon.En als afsluiterke bij de koffie heb ik nog 'n Juan Bicigrino gedronken en om halfelf in bed.

Vandaag sta ik iets vroeger op en ga alleen ontbijten (Leentje is er wel nog even komen bijzitten, (kwestie van morele ondersteuning) want er is een lange zware rit gepland en dan kunnen mi mujer Leentje y mi ninja Sophie het rustiger aan doen met terug inpakken en afrekenen.

Om 8h30 kan ik vertrekken voor de laatste echt zware etappe van de camino, afspraak in Melide ongeveer 140km verder en were nie te plat. Jacob aost moelijk goat geefde mij wel een deuwke he. Bedankt op 't veurhand, Juan Bicigrino.

Na 10 km is 't al van dat, klimmen en nog eens klimmen en na 2uren zit ik mee mijn hoofd in de wolken en dat is weer een beetje dichter bij den hemel. Als God zijne arm door de wolk steekt heeft hij mij maar binnen te pakken maar daar steekt Jacob een stokje veure. "Ge moogt nog wat wachten voor Juan Bicigrino binnen te nemen, hij is goe bezig aan zijne camino en verdient daar extra jaren mee" zegt Hij.

De zware mist begint nu uit te vallen en van een lichte regenbui gaat het over in regenvlagen. Ik ben nat van 't zweten onder de regenvest en nat  van buiten maar in de afdaling van 12km is het belangrijk om tegen de wind beschermd te zijn en kan dus niets uitdoen als het eens ophoudt met regenen.

Zo gaat het goed en zo gaat het beter alweer een kilometer.
Zo gaat het goed en zo gaat het beter alweer een kilometer.
De kilometers tellen goed af en ik wil niet veel tijd verliezen en eet mijn koeken in een bushokje tijdens een regenbui.('k wille kik altijd zu rap meugelijk bij Leentje en Sophie zijn he)

De voetgangers en de fietsers zijn op verschillende wegen naar Santiago en ik kom weinig perigrinos tegen, wel een meisje dat in de verkeerde richting aan 't stappen was weer goed op de rails gezet, ze was content. (elke dag een goede daad doen)

Na 100km stopt het toch met regenen en soms komt er al eens een flauw zonnetje door maar van klimmen en dalen was het nog niet over. Nog een klim van 12 km met stijgingspercentages tot 10% (ge weet het wel als ze voor de auto's een bijkomende rijstrook maken zodat trage voertuigen rechts houden om doorgang te verlenen aan de krachtiger wagens) en ik was uiterst rechts bezig aan 6km/h. Jacob geeft geen duwke, ge zijt al goe getraind en ge kunt dat wel aan.

De afstand tot Compostela wordt nu met 2 cijfers geschreven.
Ik concentreer mij op het positieve, achter elke berg ligt wel een dal en bergaf rijden kan ik ook goed. (beter dan berop, hoe zou dat komen?)

Vandaag heb ik wel mijn Vuelta-rit gereden.

Leentje wacht mij op aan een kapel dicht bij 't hotel. Na de douche voel ik mij al weer veel fitter en schrijf dan het dagverslag.

De rit; 138 km, 16,5 km/h gemiddeld en 2137 hoogtemeters

Jacob zingt: We zijn er bijna, we zijn er bijna maar nog niet helemaal! We zijn er bijna, we zijn er bijna maar nog niet helemaal!

13-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Gisteren nog laat geworden want na ons gezellig dineetje nog wat bagage meegegeven en dan nog den blog updaten.
Gevolg, wekker op gsm niet gezet en gewoon eens uitgeslapen, maar dan wel iets te lang 't was 9h30. Rap een douche en veel had ik niet meer in te pakken en zo kon ik toch om 10h30 starten.
't Is al veel te warm voor een klimdagje, eerst 8km a 5% en dan nog volgen er nog van 10% en 12% om zo de top van 1500m te bereiken. 12kg weeg ik minder maar toch zit ik al vlug goe in 't zweet en daar komen de vleigen op af. Met tientallen blijven ze rond mij cirkelen en proeven van mijn zweet op armen en aangezicht. Ze zijn niet weg te jagen, aan een snelheid tussen 6 a 8 km/h kunnen ze mij gemakkelijk bijhouden. Als ik eens een beter lopend stuk heb en de snelheid opdrijf raak ik ze kwijt maar niet voor lang want 't wordt weer steiler, dan maar afstaan de ambetanteriken bijten toch niet.

Veel drinken dus en de bidons zijn bijna leeg = paniek, maar niet nodig want Jacob heefteen fonteintje langs de weg gezet, "agua potable" om bij te vullen. En hij maakt het mij nog meer gemakkelijk want op weg heeft hij grote witte pijlen geschilderd zodat GPS en routeboek overbodig worden.
Jacob moet trouwens ook nog wat ondersteuning geven aan 2 nieuwe perigrinas, Sophie te voet en Leentje met den picasso.

Het is druk op de top 1500m,  waar het "Cruz de Ferro" staat, hier laten pelgrim een steen of ander voorwerp achter als een last die ze weggooien. Ik heb 2 stenen mee vanuit Zwijnaarde; een kei van Leente met haar vieze muil op (een marmeren lijn lijkt op neerhangende mondhoeken en daar dan ogen en neus bijgetekend) en een andere kei is van mij in de vorm van een hart (alle verdrietige momenten uit mijn leven wil ik hier achterlaten) Italiaanse mountainbikers nemen een foto van mij.

De afdaling is gevaarlijk omdat er putten in het wegdek zijn (ik krijg hier een thuisgevoel) dus voorzichtigheid geboden.
Onderweg nog een stop aan een zeer merkwaardige cabane waar Peruvianen nog wat commerce doen. Ze herkennen elke nationaliteit aan de kleur van hun credential en van hen krijg ik mijn welverdiend stempelke. Hier hangen ook wegwijzers met afstanden naar alle grote wereldsteden, ik onthoud dat Compostela nog 222 km is.

Nu hoef ik niet meer zo vroeg voor onderdak te zorgen omdat Leentje de praktische zaken regelt zoals hotel en boodschappen doen.
Om 16h kom ik toe in Villafranco del Bierzo en 'k heb maar binnen te stappen, te douchen en klaar. Sophie komt om 16h30 toe van haar 23 km op camino en nadat zij zich verfrist heeft gaan we cervesas gaan opzoeken, doen elk ons verhaal en plannen de volgende dag.

De rit; 83 km, 16,9 km/h gemiddeld en 906 hoogtemeters.

Jacob zegt: Ge hebt goed kunnen zweten voor uwen vaderdag, die cervesas zijn verdiend.

12-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Gisteren na menu perigrino nog eens tot het dorpsplein geweest en 't was omgetoverd tot Santo-Jacobeoplein, de gentse feesten op zijn best en dat geeft al direct een thuisgevoel.Ambiance en muziek overal en er wordt gedanst, gezongen en vooral zeer, zeer, zeer veel gedronken.

Dat wordt nog laat vanavond maar niet voor mij, ik heb vooruitzichten en ga terug naar mijn hotel.

Nog een telefoontje van Leentje, de meisjes waren ongerust over het logement en hebben dan maar via booking een hotelkamer gereserveerd 20km voor Astorga. Eigenlijk was dat een initiatief tegen de reeds gemaakte afspraken in en dit vond ik dan toch jammer want Astorga leek mij een mooi stadje om samen te komen. Dan maar eens opzoeken waar we elkaar zouden ontmoeten.

20km voor Astorga is gerekend in vogelvlucht en vanuit Madrid, dit via wegen is 30km verwijderd van de camino.
Jacob, wat moet ik doen? ik wil graag mijn chicas zien en ik wil ook graag op de camino blijven.
De bezinning komt morgen Juan Bicigrino, antwoordt hij, de rit is lang en tijd is altijd een goede raadgever.(Wijze man die Jacob)
Ik raak moeilijk in slaap, enerzijds door het feestlawaai in de straten maar ook door de waangedachte dat 2 chicas mij van de camino gaan ontvoeren.Luister naar de raad van Jacob en wacht maar af.
Vroeg ontbijt op de tapas-manier genomen en om 8h15 kon ik vertrekken.Eerst nog door het stadje langs de Plaza Santo-Jacobeo die bezaaid was met plastiek bierbekers en nog een 100-tal jongeren van de harde kern die mij met kleine en sommigen met rood doorlopen oogjes aankeken. Buenas fiestas patronales.

De route is vrij vlak vandaag, het gaat snel en honderden wandelende perigrinos steek ik voorbij, Als werkmieren die met hun materiaal op de rug een nest gaan bouwen in Compostela.

15km voor Leon, een provinciehoofdstad is er een splitsing, door Leon of onderdoor wat de route 16 km korter maakt. De campinglander waar ik een tijdje mee samen fiets kiest voor de gemakkelijkste oplossing en we nemen afscheid want Leon lijkt mij de moeite.

Het wordt warmer en het is aangenaam vertoeven in Leon en op een terrasje bij de kathedraal eet ik un bocadillo con jamon iberico y un chocolate caliente en weer heb ik hetzelfde gevoel, hier stoppen we op de terugweg want er is meer te zien dan de kathedraal.
Nog 64 km heb ik te fietsen en wie komt er eerst in Astorga los chicas of Juan Bicigrino?

Misschien hebben jullie het al geraden, de snelste manier is de fiets. Effe bellen om het logement uit te klaren en ik mag mijn hotel reserveren = una habitation induvidual in hotel "La Peseta"
De dames zoeken ook eerst hun hotel op, 20km van de camino en keren dan terug naar Astorga. Iedereen is blij om elkaar terug te zien en na een innige omhelzing  flaneren we nog wat in dit gezellige stadje en drinken een belgisch biertje (blonde leffe)
Uitgehongerd zijn we de eersten die het restaurant binnen gaan 9h en daar maken we de afspraken voor de volgende dagen. Ik fiets verder volgens mogelijkheden,(het wordt weer lastig=steil) en Sophie wandelt telkens de laatste 20km van het traject naar het dorp waar Leentje een hotelletje voor ons reserveert.
Goede afspraken zijn goede vrienden en met die boodschap kruip ik alleen in bed. Slaap wel lady's morgen samen in bed met Leentje?

De rit; 130km, 19,1 gemiddeld en 433 hoogtemeters

Jacog zegt: Nog 1 dagje wachten en dan vollen bak?

12-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Eerst en vooral moet nu de meest passende totemnaam bekend gemaakt worden.
Er waren veel creatieve helpers waaronder enkele die anonymus wilden blijven, dank aan allen voor jullie ijver.
En de winnaar is, diegene die een naam heeft gezocht waar, in het eerste deel mijn eigen spaanse naam wordt genoemd en gevolgd door een toepasselijke samentrekking van 2 woorden die staan voor het doel en de prestatie die ik nastreef. Zij (het is een zij) is dan ook een ervaringsdeskundige en weet als geen andere de beelden van de camino voor ogen te halen.
Haar eerste ingeving was misschien impulsief maar toch heeft ze het gehaald van andere geestige en toepasselijke woordspelingen zoals: "Juan Guardobolsillo"  en "Jacobfluisteraar" . Maar hetgeen Jacob en Juan-Pedro het meest aansprak was de inzending van Beatrice de Moor nl "Juan Bicigrino" en zo mag ik op deze camino genoemd worden en daarbij nog het achtervoegsel "pan, vino y camino". De initialen J&B bekken ook goed en daar moet een Jan Wandelaar voor onderdoen.

Gisteravond 17h douche, kleren wassen en controle van de rode plekken maar alles is weer ok,maar ik voelde mij meer moe dan anders.
Niet te verre luupe vandoage en tussen de routiers dan maar "menu del dia" besteld (leek zeer sterk op menu del perigrino) en matig geweest met wijn (altijd wordt er een volle fles op tafel gezet) wel nog 'n koffie americano gedronken en in vroeg in bed 9h45. Het lichaam heeft zich op de matras gejaagd alhoewel de benen nog goe zijn.
7h30 was ik al aan 't ontbijt en dat wordt in porties besteld en betaald net als zou je tapas bestellen. Weer een zeer vriendelijke chica en ze maakt mij nog 2 bocadillos voor onderweg, 6 euro voor alles, 't es veur niet.

8h30 en 'k moet al starten met 2 lange beklimmingen van 6km aan 5% en 4,5km aan 4%,. Voor iemand die goed geladen is zijn dat bergpassen dat ge over moet en boven leer ik hoe ge moet bergplassen = niet nodig om u discreet op te stellen maar wel mee wind plassen. ('k had het rap door) Nu niet eens langs grote steden maar kleine dorpjes die ver uit elkaar liggen en daartussen is het genieten van de natuur, velden met klaprozen tussen het groen, en enkel vogelgeluiden, echt rustgevend.

In gedachte ben ik ook wel bij Leentje en Sophie die vandaag Frankrijk doorkruisen tot Bordeaux. In de pelgrmskerk Santa Maria del Camino in Carrin de los Condes doe ik 2 kaarsjes branden en wens hen een behouden reis.

Langs goed lopende wegen gaat het nu naar Sahagun en de laatste 20km krijg ik het gezelschap van Etienne Claeys uit Evergem. Hij is met de koersfiets en legt per dag grotere afstanden af dan ik en voor de praktische zaken zorgt zijn madam die inkopen en campingplaats organiseert. Etienne is pas op 30 mei vertrokken en zal 1 dag vroeger dan ik arriveren, hij moet tijdig terug zijn wegens nog aan 't werk en dat probleem is bij mij van de baan. We nemen nog wederzijds foto,s en wisselen onzen blog uit, buen camino Etienne.

In Sahagun zijn er veel logiesmogelijkheden en hostal "La Codorniz" wordt mijn verblijfplaats vannacht, er hangt een michelinsticker op de deur en er is ook menu del peregrino. (ik zie wel)

Overal drukte in het stadje, het is dit weekend "Fiesta Patronale". Iedereen loopt in een uniform rond, witte lange broek, gekleurd bovenhemd en een sjaal rond taille gedrappeerd voor de chicas.Rood, blauw, groen, rose, mauve enz.... wel 15 verschillende groepen lopen hier door elkaar op het dorpsplein waar ook een groot podium staat opgesteld.
Op terras drink ik een biertje en geniet van het plezier dat rondom mij gemaakt wordt.

Na een smsje naar Leentje word ik gerustgesteld, goe aangekomen in Bordeaux maar veel file gehad met het pinsterweekend.

Inkopen doen lukt niet alles is hier dicht behalve de vele cafe's en bars, dan maar op mijn hotelkamer mijnen blog schrijven.

Ik hoor buiten muziek en 't wemelt van 't volk, een stoet zet zich in gang en uit het raam van mijn hotelkamer heb ik een mooi overzicht van wel 15 groepen die passeren, allen begeleid door een brassband met daarvoor dansende chicos en chicas. De gentse feesten in Sahagun.(ze hebben dat toch niet voor Juan-Bicigrino georganiseerd)
Na de optocht moet het mooiste nog komen, publiek staat achter houten afrasteringen en chicos rennen door de straten achterna gezeten door een zestal grote stieren. Gejoel, tromgeroffel en gelach, hier gaat men vanavond goed uit den bol gaan. Juan Bicigrino zal na de cena eens gaan kijken maar niet te lang, morgen weer vroeg op he.

De rir; 114 km, 18,8 km/h gemiddeld en 566 hoogtemeters.

Jacob zegt: Nog iene kier sloape en toens kome ze, Leentje en Sophie

10-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Gisteren weer, menu del perigrino in alle restaurantos, nu aan 10 euro con botella de vino.(slaappil voor de perigrinos)
En 't zat weer vol met wereldverbeteraars die zichzelf niet kunnen bijsturen, en dan maar de andere overtuigen van hun gelijk, iets wat hen met diegenen die hen goed kennen niet lukt.En maar doorboren met "smalltalk" en content zijn dat er eindelijk eens iemand luistert.
Jacob gij moet afzien, er zijn er hier veel die uw hulp nodig hebben en voor iedereen gaat ge het niet kunnen oplossen. Het probleem zit bij hen zelf en zolang ze geen draai geven aan de ingeslagen richting raken ze niet bevrijd, doe hen dat inzien op hun camino svp..

Vandaag cena solo y es bastante buen,(paella, filete y flan) miro la gente que hablen al voz alto..( dona Isabel, dona Greet y dona Beatrice mi corrijo si necesario y no dice a dona Juana pora que no peudo entrar al curso ano dos y volver al ano uno)

Deze morgen een beetje diadoo gehad, naar wc gaan gaat zeer goed 3 keer op 1 uur, gelukkig is het geen diaree  geworden. Jacob zorg maar voor genoeg wc's onderweg.

Na de ochtenddouche in de spiegel een paar rode vlekken op borst en schouders ontdekt, deed geen pijn of jeukte niet en afwachten dus.
Menu peregrino van gisteren zit er misschien voor iets tussen? Filete contaminado con 0,000000005 %? Alberto denkt dat ik vandaag goe ga rijden.
Als ik samen met Jacob de vele totemnamen wil consulteren lukt het niet, grote problemen met inloggen in hotel Jacobea. Steeds krijg ik "Try Again" en dat is niet wat we in gedachten hebben als totemnaam, nog 24h geduld want alles wordt nagelezen en beoordeeld.(ook dat is de camino = de planning komt nie altijd uit.)

Ondanks de darmproblemen toch ontbijt genomen want zonder eten op weg kan je nog 'n gruutere klop krijgen.
Weer ben ik de laatste vertrekker en dat is omdat ik alles alliene moe doen en niets mag vergeten hé.

9h15 en de rit begint al met een klim van 4,5km aan 5% en zo volgen er nog enkele tot voor Burgos zelfs een klimmetje van 700m maar dan aan 14%. En maar puffen, gelukkig heb ik onderweg nog wa gewicht verloren in den HUDO die Jacob tussen de velden had opgezet. "Kijk maar in uw rugzakje" zegt bij terwijl ik op den HUDO geniet van het mooie landschap. Hij heeft er een halve rol wc-papier ingestopt, diene Jacob peist toch op alles he,dankuwel, alsublieft Jacob.
.
Langs een smal weggetje met een paar huizen staat een tafeltje voor de deur en net voor ik voorbijrij komt een oud in 't zwart gekleed gedrongen klein vrouwtje buiten.
"Stemples,Stemples" roept ze en alhoewel ik al voorbij ben keer ik toch terug.
Ze zet een mooie stempel in mijn credential maar de bijbedoeling is toch de verkoop van haar souvenierkes. Ik kies een Sint-Jacobsschelp met een rood kruisvaarderskruis op geschilderd en bindt het goed zichtbaar op mijn reparatietasje. Ik heb nu ook mijn schelp zoals iedereen die hier rondloopt en perigrino wil genoemd worden.

In Burgos, begint de zon te schijnen en de stad wordt nog mooier dan hij al is.Een pareltje met zeer mooie kathedraal (als perigrino betaal ik slechts 2,5 euro entree) aangename pleintjes met terrasjes die lonken, maar dat zal een stop worden op de terugweg met Leentje en Sophie. Ik flanneer nog wat langs de promenade van de rio Arlanzon en eet daar een banaan en 'n koek.
Ik wil tot Hontanas geraken maar het wordt al weer later (te lang blijven hangen in Burgos) en in Estepar is er een routiers hotel langs een drukke weg.
Hotel "El Perigrino" en ze hebben una habitation libre voor mij en er is goede wifi, dus Halto.

De rit; 85km, 16,7 km/h gemiddeld en 712 hoogtemeters

Jacob zegt:'t Ging nog goe bergop mee wa gewicht minder.

09-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Jawadde was mij da een gedoe gisteren in diene bibliotheek waar ik 1/2 uur gratis op internet mocht.
Eerst 1h wachten tot ik aan de beurt was en dat was maar goe ook om mijn berichtje voor te bereiden op da noteboekske.
Dan es't plots uwen toer en meugder invliegen, een usb-stick gekregen van una chica (mijnen USB-stick ligt nog thuis, dom he).
Alles in 't spaans op 't scherm, dona Juana (mi profesora de ingles) donda eres, mi ayunda por favor, no comprenda mucho,  Jacob, doe iets en rap een 1/2 ure is vlug om.
'k Krijge hulpe maar wel nog wa gepruts mee inloggen en dan toch gelukt, Jacob is vlugger geweest dan donna Juana.

Terug naar de slaapstede om nog wa gerief in en uit 't kastje en naar resto. Best goe eten en een flaske wijn da'k goe sloape, menu del perigrino zie ik en 'k voel mij aangesproken 't zal afwachten worden.
De primera; patatos de rioja (pataten die in een ruuje soepe drijven mee wa wueste)
De segunda; filete con patatos fritas y paprika rojo y caliente (goed maar zo'n gruut stuk vlees, 't hing over de taljuure)
De postre; fraises con nata
De bebidas; una botella de vino tinto (veur goe te kunne sloape)
Allemaal perigrinos in 't restaurant en als mijne gebuur, die gans den tijd naar de muur recht voor hem zat te staren, wil vertrekken zeg ik gewoon "buen camino"
Jawadde 't ijs is gebroken, hij schuif mee aan mijn tafel, en ik schenk nog een glas wijn in van mijn fles.(de zijne had hij al volledig leeg) 'n Duits, maar we doen verder in 't engels. Erg gestresseerd en kwaad op duitsers, uuk een probleemventje. Na een uurke heb ik het wel gehad en hij verstaat het.
Ik neem nog een cafe largo en dat alles voor 15 euro.

Om 10h moeten de duiven op hok en 2 minuten voor tijd ben ik binnen als laatste want iedereen ligt al op bed. (vroeger was nie nodig voor mij)
De vriendelijke hospita komt ons nog toedekken en iedereen krijgt 'n nachtzoen.
"Buenas noches' zegt ze
"Chocla mee nootjes" antwoord ik en doe mijn uugen toe.

Alles is stil op wat gesnurk, gebaas, en gepuf na.De geur is nog juist te harden en de wijn doe zijn werk, ik val in 't slaap.

1h30 'k moe plassen, geen probleem er zijn er hier nog 11 die op mijn spullen letten.(niets dan voordelen in z'on albergue). Nog 2 uur wachtdienst op de zaal en dan val ik weer in 't slaap tot 5h15 = de eersten staan op, rugzakken pakken deuren open en toe toilet dat voortdurend wordt doorgespoeld enz... den ienen achter den anderen.In 't midden van de kamer doet een madam de zonnegroet en als meer dan den helft vertrokken is sta ik op 6h30. Na was en bagage naar het ontbijt, vergeet het, er is niets te bikken.

Er komen 3 poolse dames binnen die op een andere kamer sliepen, zij hebben alles mee om toch iets te ontbijten. Ik krijg een tas koffie en een suikerkoek (dank brave poolse dames) en mijnen appel eet ik ook op.

Om 8 h ben ik als laatste buiten, de hospita is al aan 't opkuisen. Bewolkt fris weer is het en dat blijft gans den dag zo.Na 50km en redelijk veel lange klimmetjes is Santo Domingo de la Calzada in zicht daar zijn hennen in de kathedraal en dat wil ik zien.

Het is een mooi stadje en de kathedraal is de moeite ( den haan heeft goe zijn best gedaan........mee kraaien of wa dacht je)

Hier doe ik ook wat inkopen, (batterijen,bananen en koeken) en eet een lekker broodje met een San Miguel.
Mijn einddoel vandaag is Belorado en Jacob raadt mij hotel Jacobeo aan, dos estrellas.(da zijn er 5 meer dan gisteren) Dat neem ik, maar geen Jacobsreductie maar wel geeft het mij tijd om alles weer een beetje te organiseren.(camino, bagage, was, pc, foto's en voldoende rust.

De rit; 71km, 15km/h gemiddeld rn 564 hoogtemeters.

Jacob zegt: morgen maak ik uw totemnaam bekend en zo word je dan op de camino genoemd.

08-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Drukte in het restaurant bij el desayuno, pelgrims van alle pluimage schuiven aan, aan het buffet. Goede stevige kost en dat hebben we allemaal nodig voor onzen dagtrip, zij het en bicyclette of a pie.
Als 4 campinglanders het buffet gepasseerd zijn lijkt het of alles zich verplaatst heeft naar hun tafel. Verschillende perigrinos willen dan daar aanschuiven maar de buffetmeisjes reageren vlug en vullen broodjes, toespijs, fruit en yoghourt aan. Gracias chicas.
Geen haast vandaag, het weer is bewolk en er wordt regen verwacht. 10h15 vertrek ik nadat nog iets in het internationale gastenboek schrijf:

"Wie hier was is er geweest" 07/06/2011 Jean-Pierre DeSmet - Zwijnaarde - Belgica (misschien 2X lezen)

Ook nog een berichtje voor Leentje.
Mesaje para mi marida Leentje.

Quierida Leentje,
Al camino todo es bastante buen y los carateras son seguro. Pienso mucho a ti, la familia y todos los amigos in Belgica pero uno perigrino viaje solo. Hay muy buen aprendido a lavar mi ropa todos los dias y no stinka nada, para no hay aprendido a cocinar. Aqui han restaurantes y voy cenar cada dia para tengo mucho hambre.Cada dia leo ti poemas al ordinator es fabulosa como tu escribes, mi doy el couragio de continuar. Miro al futur sabado que vosotros vienen para mi, al coche. Tienes prudencia al autopista y no soy nervosa.
Ti corazon a 1500km de distancia, muchos besos y hasta luego,
Juan-Pedro el peregrino con bicycletta

Om 10h15 start in de regen, niet te warm 15 graden en tegenwind, dus slowly vandaag want het is weer eens goe golvend. 't Is druk op de camino en wandelende perigrinos zijn goed te herkennen met hun rode regenzakken over de kop getrokken, net als de stakende vakbondsmannen maar dan met 2 slippen aan de zak die tot de knieën reiken.
Mooie kleine typisch spaanse stadjes onderweg zoals Estrella en Los Arcos (daar maakt een Braziliaanse peregrina een foto van mij, en ik van haar, aan de toegangspoort van de stad) Ik wil tot Logrono, provincie hoofdstad en gekend van de Riojawijnen (er is ook een wijnmuseum ter promotie) Info tourisme opent maar om 16h30 en 'k wil nie wachten om via hen een hotel te reserveren.
De volgende halte wordt dan Navaretta en daar ga ik in een hostal voor peregrinos. Ik krijg bed nummer 7 in een slaapplaats van 12 en ben den elfde die toekomt. Het bovenste bed is voor mij en mijnen onderbuur is een madam die juist vertrekt nadat ze haar heeft geïnstalleerd. Mijne fiets staat veilig in de garage en mijn spullen kunnen op slot in kastje n 7. Het slaaplaken dat Leentje voor mij genaaid heeft vouw ik uit en 'k neem nog een paardesorze veur als 't koud wordt.
Vlug een douche en andere kleren aan en nu zit ik in den bibliotheek van Navaretta waar ik een half uur gratis op een pc mag om mijn dagboekske aan te vullen.

De rit: 83 km, 14,7 gemiddeld en 1138 hoogtemeters

Jacob zegt;  't es dag 13 maar als ge moe zijt zulde wel goe sloapen op u ieste verdiep.

07-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Ik sta vandaag voor de lastigste opdracht van mijn tocht, een klim van 16km met stijgingspercentages tot 8-9%. ik weet niet wat dat zal geven,
Eigenlijk wil ik vroeg vertrekken maar mijne engelse gastheer zegt dat het ontbijt om 7h30 is.
Nog even tijd dus om de mail en de blog te lezen met het mooie gedicht dat Leentje in het gastenboek heeft geschreven. Mooie bemoedigende woorden in echte rijmelarijstijl, daar ben jij sterk in he.Bedankt Leentje.

Om 8h40 ben ik klaar om te vertrekken, aan de pelgrimspoort met een beeld van Sint-Jacob neem ik nog een foto en op naar de voet van de beklimming. Geen haast, troage gereden is vroeg thuis, maar eigenlijk heeft mij nog niemand ingehaald dan mag dat toch geen probleem zijn.
Het begint langzaam en 't gaat goed maar niet snel, ik ga mij sparen voor de eindsprint. Afstappen doe ik als voetgangers mij beginnen voorbijsteken, Ik hou 8km/h aan zonder forceren. 't Wordt steiler, 7km/h, nog steiler (of word ik toch moe) 6km/h, een groepje franse VTTers steekt mij voorbij, "Regardez derriere vous.". roept er ene.
't Es nie meugelijk, Jacob zit op mijne bagagedrager bovenop al die zakken. "Ik kan nie meer, al 3 pelgrims heb ik naar boven geduwd' zegt hij "Breng mij svp naar boven"
Verdoeme, 't es lastig maar ik kan hem niet achterlaten (de pelgrims-eed he) en 'k ga door maar voor zo 'n effort verwacht ik compensaties.Tot boven breng ik Hem en zonder afstappen en Hij straalt. "Nu moogt ge u 'n totemnaam kiezen die past bij uw prestatie." zegt Hij.

Op de top waar een kapel met een groot kruis staat rust ik en eet fruit, een banaan en gedroogde abrikozen. Op een heuveltje naast de kapel hebben pelgrims met takken die ze onderweg opgeraapt hebben kruisen gemaakt. Geen takken meer te vinden en ik maak dan maar een kruis met mijn bananenschil en een franse madam maakt een foto van mij. Merci madame.

Neu goe oplette, steil bergop es troage maar nog steiler bergaf, da es mee de freins toe en u nie tevele legge in den draai. Alles is ok.

Bekomen van de afdaling begin ik aan mijn opdracht die ik van Jacob gekregen heb en het is echt moeilijk om 'n passende naam te vinden.
Biddende Biker  "BB"   Perigrino De Gante "PDG"

Jacob, mag ik een hulplijn gebruiken?
Waar denk jij aan perigrino Juan-Pedro?
Ik wil de hulp van het publiek, van het thuisfront dat mij volgt op deze camino.
Dat kost u dan 50% van uw reeds verdiende aflaten.
%$#&}{_)(#@&. Dan is het maar zo, bloglezers help mij svp.
Jullie kunnen voorstellen doen via mail aan jpds@iweb.be, ik zal er dan 3 aan Jacob voorleggen en hij beslist. Gebed in de grote Jacobskathedraal van Compostela is jullie beloning.

Het weer wordt uitstekend=caliente en dan draaien de benen goed rond. De route gaat of door Pamplona of een iets langere variant maar rustiger onder Pamplona door en dat verkies ik.Zeer rustige, mooie wegen langs de rio Erro, die zich langs het parcours slingert maar weer is het een onherbergzame streek.

Voor logies moet ik tot Peunte de Reina in een albergue con 60 camas. Yo hay una habitacion induvidual con cuarto de bano y wifi, muy buen.
Ik volg nu el tiempo al television en 't zal nie goe zijn morgen, veel wind uit de verkeerde richting en regen. Ik zal de rit wel aanpassen.

De rit: 101 km, 15,9km/h gemiddeld en 1260 hoogtemeters

Jacob zegt: Juan-Pedro kunde het were nie alliene dade d'hulpe van iedereen moet vroage.

06-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

7h30  In 't restaurant kom ik binnen in koersuitrusting en weer veel bekijks. De curisten zitten aan 't ontbijt in witte badjas na hun eerste "traitement de beaute".(er zitten er veel bij waar het niets zal uithalen, maar da weten zij niet).

Het weer is beter vandaag en om 9h15, en route naar de echte startplaats van de camino,"Saint-Jean-Pied-de-Port"

Na 15km weer een campinglander die aan een rustig tempo fietst en we slaan een praatje. Hij vraagt mij of er hier een bakker is. Ik antwoord dat er 10km verder wel een zeer goeie is waar ik elke zondag mijn croissans haal. Zet u maar in mijn wiel en we rijden er naartoe.                                               Goe windje roept hij naar mij. Wilt ge dat ik nog eentje laat, en ik laat hem ter plaatse bij de volgende beklimming.                                                                                                               Nog geen 5km verder weer campinglanders (waar zijn de belgen?) een koppel denk ik, maar ze zijn elkaar tegengekomen en fietsen en camperen nu samen verder.
Ik ga maar verder op mijn tempo want het gaat in tegenstelling tot gisteren, zeer goed.

Saint-Palais wordt mijn pic-nicplaats en er zijn daar veel communiefeesten aan de gang, de restaurants zitten vol en veel ambiance. Hier ga ik mijn fiets een onderhoudsbeurt geven, remblokken vervangen, alles nog eens goe nakijken en smeren. Nog 35 km tot mijn einddoel van vandaag en 't is heuvelachtig=een goede test voor de nieuwe remmen want morgen is de zwaarste klim- en afdaal-etappe en de remmen doen het uitstekend.

Ook oefen ik nu mijn spaans en formuleer wa zinnen ivm hotelreservatie.
Ola, soy Juan-Pedro, tienes habitationes con cuarto de bano pora esta noche?

Si hay                                                                                                                                     Cuanto cuesta?                                                                                                                  Cuarante y ocho euros con desayuno. Vale, arriba antes las tres y las cuatro.                                   De donde eres.

Soy de Belgica.

Me gusta son las gente sympatico de Belgica, a las cuatro, adios.

5h30 het is druk in Saint-Jean-Pied-de-Port, toeristen en pelgrims. Er is hier een auberge met vlaamse uitbaters en daar wil ik naartoe, maar complet. Andere auberges staan mij niet aan en ik ga voor chambres d'hotes bij een typische engelsman (stijve hark) maar goede accomodatie met free wifi.

Bij de info voor pelgrims krijg ik mijn stempel en word geregistreerd: Belge, via Tours, en velo, 63 anos. En dan nog wat uitleg bij de routekaart, waarop letten, waar is het zeer steil en ge moet niet beschaamd zijn om met de fiets aan de hand te lopen want er zijn nogal wat hoogtemeters te overwinnen.
Hoogtemeters zijn de afstand die ge die dag vertikaal aflegt, alsof je de lift zou nemen tot die hoogte maar dan onder een hellingshoek. Ter vergelijking, de ronde van vlaanderen heeft +/- 2000 hoogtemeters.

De rit, 91km,16,9km/h gemiddeld en 873 hoogtemeters

Jacob zegt: stop maar mee uw spaans of uw woorden zijn op tegen da ge in Spanje zijt, zoveel woorden kende gij nie he.

05-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Als enige gast van CH "la grande maison" een zeer lekker ontbijt gekregen, 2 spiegeleitjes, verschillende soorten kaas, zeer lekkere comfituur, croissans en brood + nog een grote kom kersen.ik stond er goed op om te vertrekken maar 't was al weer 9h30, dat zal in Spanje vroeger moeten als ik niet in de hitte op de bergen wil rijden.

Het weer is goed met een licht tegenwindje en toch gaat het minder vandaag. Nog bijna gans den dag door de Landes en 't begint echt eentonig te worden, rechte vlakke wegen tussen de pijnboombossen en af en toe een heel klein dorpje. Als ik in zo'n klein dorpje een sandwich koop en op een bank in de schaduw opeet, komen 2 campinglanders uit tegengestelde richting.
Ze zijn al tot in C geweest en keren nu terug en waar het kan nemen ze een andere pelgrimsweg.(er zijn 3 routes door frankrijk en in Spanje heb je de "camino frances" en de "camino del norte" die de kustlijn volgt)
Ze hebben het dikwijls moeilijk gehad in de bergen, maar ja, ze slepen zeker 10kg meer mee mij dan ik.

In Lesperon is er een "fete champetre" en hier staan 50 coureurs gereed voor de start van een criterium. Dat volg ik nog beetje, mee veel ambiance en luidsprekers in alle straten, maar er zijn geen bekenden bij en were op weg.
.
Het wordt bewolkt en doef er hangt onweer in de lucht en 'k moet er niet lang op wachten. Met bakken valt het uit den hemel en geen enkele abri om te schuilen. Dan maar doorgaan, een goede test voor te zien of mijn kleren droog blijven in de Vaude zakken. Het is alsof ik in een rivier rij, het overvloedige water kan niet tijdig weg. Naar boven kijken helpt nie, daar moet ik geen hulp van verwachten, Jacob hoort of ziet mij nie en laat mij zo zeker 12km tot ik onder een overhangende dakgoot een beetje beschutting vind. Nog een half uur sta ik daar voor het weer normaal begint te regenen en daar kan ik tegen, dus rije maar.

Als ik bijna in Dax ben houdt het toch meer op.
Mijn hotel is gekoppeld aan de thermes en de kletsnatte pelgrim heeft veel bekijks en wekt compassie op aan de receptie.
Direct naar de kamer en een warme douche doet deugd, net als ik mijn benen wil insmeren mee recuperatiegel wordt op de deur geklopt.
"Je suis envoye par la reception pour te donner un massage" een beeldschuune brunette
"Allongez-vous sur le lit svp."
Ze steek haar vingers in mijne pot gel en begint.
Ik relaxeer en sluit de ogen, 'k ben geheel weg, zu goe tot ......   'n vingerknip mij doet verschieten en ik kijke recht in d'uugen van Jacob.
Nie erg, zegt hij, veel pelgrims hallucineren na 2 dagen door de Landes.
Pak maar uw potje en smeert u zelve in.

"Ge gaat u morgen moeten herpakken want 't es den iesten test vuer te zien of dade een schieve stroate kunt oprije." geeft Jacob nog als raad mee.

Positieve noot van den dag, mijn reistassen zijn perfect waterdicht en ik ook.

Als ik dan een beetje bekomen ben en naar beneden ga naar 't restaurant zakt de gemiddelde leeftijd mee 2 jaar als ik binnenkom.
"Vous etes aussi en cure, monsieur?" (zie ik er zo slecht uit)
Non, je vais a Compostelle a bicyclette.
Olala, bon courage!
Ik laat al het gezelschap voor wat het is want 'k ben nie echt geinteresseerd om te weten waar het overal ziere doet en 'k ga naar mijn kamer.

De rit;  105km, 17kh/h gemiddeld en 205 hoogtemeters.

Jacob zegt: De boeren zullen content zijn vandoage.

04-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Madame Lacoma brengt mij het ontbijt op de kamer (prive en zaken gescheiden houden) om 8h40, ze wil niet zo vroeg opstaan. 't Is pover, boterhammen mee confiture, zelf gebakken brood (domo oven) en 't es nie slecht, wel niet de stevige kost die ik nodig heb.Ik zal onderweg wel aanvullen met koeken en gedroogd fruit. 
Dan nog afrekenen 40 euro, fiets laden en da es een fluitje van 'n cent
Altijd eerst weer de route opzoeken (da GPS-ke doe goe zijn werk) en rijden maar.
Voor mij zie ik een groot pak bewegen langzaam nader ik. Er zit zelfs iemand in verscholen, op een ligfiets met 3 wielen, overbepakt en echt gevaarlijk. Iemand uit Orleans met zijn frele madam die het met een vvt-fiets doet, ook op weg naar C. Te traag voor mij en "bon voyage"

10km verder heb ik al mijn eerste obligate stop = Saint-Emilion. In 't bureau de tourisme is het zeer druk, duitsers en veel chinezen. (komen ze hier kijken om een paar kastelen met wijngaarden op te kopen?) Ik vraag daar een stempel = doodgewoon een adresaanduiding, ik had meer klasse verwacht. Dan nog een toerke in 't stadje met veel wijnhandels en zelfs  "une ecole de vin" waar men aanleert om wijn te maken. Het is er druk en 'k denk aan een liedje van Jacques Dutronc.

Les terrasses sont remontees et les touristes sont arrivees
Il est 10 heures
Saint-Emillion s'eveille
Il est 10 heures c'est une merveille

Nog een paar foto's want het maakt echt indruk, 'k wou wel nog iets langer blijven maar mijn logieservaring van gisteren zegt dat het vertrekkenstijd is.

Het slingert nu tussen de wijngaarden van Saint-Emilion en dat gaat dan naadloos over in de "entre deux mers streek" de bekende witte bordeauwijn.
Het wordt warm en insmeren is nodig. Al 3 dagen hetzelde goe weer weinig wind en zon +/- 28 graden. Dat is mijn weer, dan ga ik goe vooruit.
In Cadillac 2 campinglanders, een echtpaar uit Den Haag. Ze hadden al meer C-gangers verwacht en ik ook eigenlijk, vooral het samen kamperen missen ze. (ik niet en 'k rijd door)
Nu kom ik in de echte Landes met de pijnboombossen en in gezelschap van vogelgezang van allelei pluimage.(Norbert zou mij hier wegwijs kunnen maken) Veel rechte, vlakke, goede maar eentonige wegen. Op de GPS is er slechts 1 weg in beeld, als er hier een bosbrand is, zoals in Angouleme heb je een probleem.

Het logiesprobleem begint ook door mijne kop te schieten want zeker al 50km nog niets gezien. In de roadboek staat een "chambres d'hotes" in Moustey en aan een kasteel van een huis hangt da bordje. Dat wordt mijn slaapplaats, kasteelheer voor 1 nacht in een luxe kamer als enigste gast.
Op zoek naar een restaurant zie ik een km-paal met aanduiding "Compostela 1000km" Ik ben al over den helft maar het lastigste stuk moet nog komen. 't zit goed.

De rit; 105 km. 18 km/h gemiddeld en 559 hoogtemeters.

Jacob zegt: Een man alleen is in goed gezelschap.

ps; accentproblemen met dat qwerty-klavier
als er a staat kan het voorzetsel of vervoegd werkwoord zijn
deja; wil niet zeggen de ja waar de spatie vergeten is maar
etc.... il me manke les accents grave, aigu et circonflexe

03-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

't Es gisteren were een beetje te loate geworden, achter da dineetje mee Jacob nog de mails lezen en het dagverslag vervolledigen. 't Was naar den twoalve.

Deze morgen toch weer vroeg op en na een schitterend ontbijt in 't hotel was ik om 9h "en route".Vanaf vandaag wordt het meer avontuurlijker, geen grote steden meer waar het makkelijk is om logement te vinden maar allemaal kleine dorpjes met een paar huizen en soms eens 'n bakker of cafe.Ik heb ook geen logement kunnen reserveren en zal aankloppen bij logies langs de route die in het roadboek staan.

Na 40km "Hierzie, Jean-Pierre DeSmet!" hoor ik achter mij, de limburgers hebben mij ingehaald. Hun logies lag verder af van de route en 5 minuten later vertrokken dan ik. Weer bijt ik mij vast in 't wiel maar al vlug besef ik dat mijne stunt van gisteren niet haalbaar is. Geen soep vandaag, ik haak af na 10km.

Het gaat aan een gesapig tempo bergop, bergaf langs wijngaarden met kastelen en door de bossen. Ik rijd nu in de Bordeau wijnstreek langs Puisseguin en St-Emillion (is dat ook 'n heilige?) en het wordt druk. Op de smalle binnenwegen krijg ik veel tegenliggend verkeer. Er is een autorally aan de gang en sommige wanen zich echte piloten.

Vandaag maak ik een kleinere trip, 90km (DENK IK) en stop aan de chambres d'hotes "les loges" Niemand thuis in dat oud kot en maar goed ook want van buitenaf gezien was het een stort. 't Was toch weer 5km extra en zonder resultaat. 12 km verder klop ik aan een gite aan maar ook geen gehoor = verder fietsen en later worden.

In Montagne is er een bureau de tourisme open en ik direct binnen.
Je cherche un logement pour ce soir.
Ca va etre difficile, monsieur, il y a tant d'activites, le rally d'automobile, le bapteme d'air pour les avion de sport et en plus c'est un long weekend, tout est complet dans le region mais je vais vous aider.
Merci madame, c'est bien gentille,  en ze begint rond te bellen. Na 8 telefoontjes nog niets ----. Ik moet Jacob inschakelen en knipper met mijn ogen naar den hemel. Geloof het of nie 't volgend telefoontje is prijs, ik mag bij madame Lacoma in haar gite 5 km uit de route. De sympatieke madame Helene van info tourisme was al even blij als ik. Als ze niets zou gevonden hebben voor mij mocht ik wel bij haar slapen, denk ik, want ze bleef zo vriendelijk lachen.

Na wa zoekwerk heb ik toch da klein huizeke gevonden de sleutel lag in de dakgote ('k was er al 2 keer voorbij gereden) Ook een oud kot maar proper en beter dan onder den bluuten hemel sloapen. Nu nog een heel gedoe omdat ze perse 'n TV willen installeren op mijn kamer maar geen beeld, allemaal sneeuw=geen signaal. Ik zeg dat het nie nodig is maar ze blijven nog een half uur bezig, zonder succes. een code voor wifi krijg ik wel en dat is belangrijker.

.t Is al 7h30 en voor 'n restaurant moet ik naar de plaatselijke luchthaven 4km verder, maar nu zonder bagage.
Zeer copieuse maaltijd, een camembert chaud avec son salade = een volledige camembert en la bavette a l'echalotte moet qua hoeveelheid niet onderdoen.
Het dessert wissel ik voor een koffie en de dienster gaat akkoord.

Nu zo rap mogelijk naar "ma petite cabane" om het dagverslagje schrijven

De rit;  128km, 16,6km/h gemiddeld en 1095 hoogtemeters

Jacob zegt; morgen nog rapper sloapinge beginnen zoeker want 't wordt onherbergzamer.

02-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Wil de persoon die al meer dan 1000 keer mijnen blog aangeklikt heeft zich nu bekend maken? Of zijn jullie toch met meerderen geinteresseerd in de avonturen van "pelgrim Jean-Pierre"? Dank voor jullie morele steun en doe net zoals ik " vuurtdoen".

Vandaag 9h15 vertrek, 't is frisjes 7 graden en de wind komt uit 't noorden. De pelgrims die vanuit Compostela naar Lourdes-Oostakker fietsen gaan het nu ook eens zwaar hebben.

Ik heb de wind van achter en 't mag wel eens. Na 40km, een groepje wielertoeristen 5 man sterk steken mij voorbij aan een goe tempo. Ik ga mee in 't wiel, 't zijn belgen - limburgers op weg naar Compostela. Luxe pelgrims zijn het, want zonder bagage en met sportfietsjes. En daarenboven hebben ze nog 2 begeleidenden vrouwen die voor hun eten en stempels zorgen en al de bagage in den auto hebben.

We pic-nicken samen en de dames bieden mij een kop soep, als pergrim moogt ge niets afslaan enkel vliegen. We blijven daarna nog 20km samen maar die gasten gaan toch een beetje te rap en 'k ga terug alleen verder.

Bij 't naderen van Angouleme een grote rookwolk en voortdurend hoor ik sirenes van brandweerwagens en gendarmerie. Ik  moet er gelukkig niet door en In 't hotel verneem ik dat 80ha bos in brand staat. Verschillende mensen moeten geevacueerd worden.

Ik ben nu 7 dagen onderweg en al een heel eind opgeschoten, maar nog niet halfweg. Eens tijd voor een beetje bezinning en daarvoor kies ik een restaurant uit, in een smal straatje "La Ruelle"(toepasselijke naam).

Pas aan mijn tafel gezeten, zwaait de deur opnieuw open en een imposante man komt binnen. Ik herken hem direct met zijn zware wandelstaf en een aureooltje rond zijn hoofd. 't Is Sint-Jacob!!!!
Ik veer recht en nodig hem uit aan mijn tafel. (ik heb nog iets goed te maken)" Kies maar wat je graag wilt' zegt ik als de patronne de menukaarten brengt. Hij wil regionaal en kiest < un filet de boeuf Limousin avec ses legumes> , ik volg. Als drank nemen we een fles druivensap dat in deze streek "VIN" genoemd wordt. (da moet ik onthouden)

We keuvelen eerst wat oppervlakkig, maar hij wil wel weten wat ik tot hiertoe heb bijgeleerd.
Al verschillende punten antwoord ik:
ten eerste; als er twijfel is tussen GPS en routeboek, goed overleggen met allebei
ten tweede,als ge gene BMI van meel dan 30 hebt moede nie naar 'n chinese zelfbedieningslestaulant gaan
ten derde, als ge een verleiding op uwe weg tegenkomt, afwijzen en altijd op uw spullen blijven letten
ten vierde, dat ik zeer blij ben Sint-Jacob dat ge altijd in de buurt zijt

"Ge maakt vorderingen" zegt hij en bestelt nog een dessert en koffie. "chocolat noir aux mandarines avec sorbet citron, le tout flambe a la mandarine"
Hij is content want 't is echt delicieux, maar het wordt nu wel tijd voor uw dag verslagje.

De rit,133km, 18,6km/h gemiddeld en 1041 hoogtemeters

Sint-Jacob zegt; ge meugt were Jacob zeggen.

01-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Gisteren is het nie gelukt om een dagverslag door te sturen.
Problemen met log-in en ik wou liever bij mijn spontane bezoekers zijn en heb dan maar niet aangedrongen in 't hotel.

Deze morgen nog samen met de Montynes gepetitdejeuneerd en al wa ballast meegegeven (eerste route boekje en wa folders) Ik weeg al 1/2 kg minder. Om 9h45 (eigenlijk were te loate) is het afscheid (kusjes van de dames en schouderklopjes van de mannen) en mijn vertrek wordt weer gefilmd en gefotografeerd.

De eerste val is een feit, 15 graden naar beneden 'la chute des temperatures" vestje aan en doorgaan.

Tours uitrijden was meer dan opletten, ogen tekort voor route en verkeer. Hier komt de Parijse route samen met de westelijke route en ik verwacht weer volk. In St-Avertin de eerste wegaanduiding voor Compostelagangers compleet met schelp en pelgrim = foto nemen.

5km verder 2 rustende mannen uit campingland, vertrokken in Den Haag, al 14 dagen onderweg. Bruto gewicht 150kg/stuk. Tarra 40 kg en als ze onderweg geen 10kg gaan verliezen gaan ze de bergen tevoet opmoeten. Ofwel zijt ge tegen dan 10kg vermagerd of ge smijt 10 kg bagage overboord.(dat laatste is gezien hulder wel bekende zuinigheid onmogelijk) Veel succes en ik laat ze.

In Pussigny lunch ik bij een stenen beeld, enkel 2 gevouwen handen in bidhouding. Hier geeft Sint-Jacob een teken voor devotie en gebed. Bid voor ons allemaal pelgrims en thuisblijvers.

Nu naar Chatellerault langs een rotonde met indrukwekkend kunstwerk. Een 10meterhoge hand laat uit de palm auto's geboren worden die langs de arm naar beneden glijden en als afgewerkte wagens op de weg komen. Plus sympa dan de stalen vuist van Vilvoorde.(daar zit Dehaene veur iets tussen, denk ik)

In Chatellerault is er een Sint-Jacobskerk en daar wil ik mijn stempelke maar de gardien is in zang en gebed onder zijn eentje in een zijkapel. Ik blijf wa rondhangen maar hij weet van geen ophouden ('t zal om heel serieuse zaken gaan) en ik haal dan maar mijnen dagstempel bij info tourisme. Vous etes le cinqueme aujourd'hui 2 allemans.1 suisse et 1 canadien et puis vous 1 belge.

Om 18h30 in hotel Bart, correct en wifi werkt goe. Vlug het dagelijks wasje van lijf en kleren en op zoek naar resto en nu niet op aanraden van 't hotel naar restaurant K.
Comme la lettre "k" zegt hij en Ik denk de K van 'k doe mijn goeste. Ik ontdek "La fine mouche"  met "la patrone au four" en creoolse invloeden 't was lekker,ook de rekening viel mee. BIJNA zo goed als bij Leentje, maar die heeft dan ook 3 sterren in de gidsen van de thuiskokers.

Vandaag niet echt beroep moeten doen op Sint-Jacob, hij zal wel content zijn van mij zeker.

De rit; 131km, 16,8 km/h gemiddeld en 554 hoogtemeters

Sint-Jacob zegt: De camino is nog lang, nie te geweldig

31-05-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Vannacht bij een maagd geslapen,"DE MAAGD VAN ORLEANS" Leentje en Frankrijk mogen gerust zijn Jeanne D'Arc is maagd gebleven.

Toch weer maar om 9h 45 vertrokken en dan eerst nog een toerke door Orleans. Kathedraal "Sainte Croix" bezocht en omdat niemand aanwezig was mijn stempel gekregen  in " info tourisme" + nog een extra stempel van een vogeltje ( C'est un porte bonheur monsieur, mais je ne faisez pas pour tout le monde.) merci.

Dan op weg naar Tours en het is bewolkt maar zeker niet koud. Het parcours loopt langs de Loire en is vlak maar veel insecten. De raad van de pelgrim uit man bijt hond  - inademen langs de mond en uitademen langs de neus - niet toepassen of ik heb een volle maaltijd binnen.

Het zijn de aankondigers van een  onweer, donderbeestjes, en 't is zover- regenvest aan en doorgaan. Maar het is doef en dan duurt  zo'n bui niet lang en het klaart weer op.

Na een korte tussenstop in Clery (mooie kathedraal) rij ik vlug door naar Blois, Het seizoen van " La Loire en Velo" is begonnen en " en passant " hoor ik nederlands, vlaams en engels van vacantiegangers die het ook wat sportief opvatten.

Blois is de volgende halte waar het de moeite is om eens rond te kijken. (goede uitvalbasis voor "les chateaux de la Loire" te bezoeken)

Nu wordt het tijd voor de nog 75 resterende km, een fietstochtje van dorpje naar dorpje op een baan met rustig verkeer maar ver weg van de oevers van de Loire (wel plat maar minder pittoresk en het wordt eentonig).

Vandaag geen andere pelgrims tegengekomen ofwel heb ik ze niet herkend.
HEET is het nu en  2 maal moet ik een terrasje opzoeken wegens GRUUTEN DUST.

Bijna in Tours, net na het laatste terras, TELEFOON!?!?-----telaat-----'k bel terug-----'t is Jeanine&Andre die samen met Henriette&Etienne op bezoek waren bij hun familiede in Cahors en langs Tours terugkeren. Ze wachten mij op aan het Kyriad hotel waar ik ook geboekt heb.
Mijnen arrivee wordt gefilmd en gefotografeerd met een daverend applaus en kussen van de 2 mooie meisjes. Quel accueil!!!!
't Is ongelooflijk, hier op mijne solotrip goeie vrienden tegenkomen, FORMIDABEL. Zoiets geeft een kick en moed om door te gaan.

Nie teveel tijd dus voor den blog vandaag  want we dineren ensemble en de verhalen komen boven, ook van Bernard de zoon van Henriette die vorig jaar ook de Compostelatrip gedaan heeft.
Besluit: den echte camino begint maar in Saint-Jean-Pied-Port.
Morgen meer.

De rit; 137km, 16,6 gemiddeld en 463 hoogtemeters

Sint-Jacob zegt: ge meugt morgen aan uw volgend routeboekje beginnen

30-05-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Eerst en vooral mijn excuses aan Jacob voor mijn onverantwoord gedrag. (lees verder)

Stevig ontbijt dat in weekends maar vanaf 8h kan, dus op 't gemak mij geprepareerd voor de etappe, start om 9h15.

Nog geen 10km ver en op een helling word ik gevolgd, voorbijgestoken en dan proberen aanklampen en meerijden met een franse wielertoerist.
Hij heeft 10 jaar geleden met 3 vrienden de camino gedaan en inviteert mij op de koffie.Ik stel hem misschien teleur maar de dag is nog jong en 115km lang.
Hij rijdt nog een eindje mee tot voorbij zijn huis in Lardy, verteld zijn Compostela beleving, en zet mij op de goede weg.

In Etampes, een pelgrimsstad, verlaat ik de route om de kathedraal, ook Notre-Dame, en de stad te bezoeken. Er loop wel wat volk op straat maar behalve een paar bars en restaurants is alles gesloten, 't Is zondag, jour de detente pour les francais. In de kathedraal ook niemand te zien voor mijne stempel, wel zie ik een briefje aan de deur geplakt dat de mis in "le jardin" opgedragen wordt met het adres erbij,ik vertrek dan maar.

Aan de feu rouge naar rechts krijg ik gezelschap van een pelgrimmine, Dorien, vorige maandag uit Oostende vertrokken. Ze doet de tocht eerder uit therapeutisch oogpunt begrijp ik, omdat haar dokter  haar aanmoedigde om deze tocht, na allerlei problemen op haar werk,te ondernemen. Ze heeft tijd zat want ze is met ziekteverlof.

Problemen heeft ze ook met kaartlezen (al meerdere keren verkeerd gereden) en met het vinden van onderdak. Gisteren heeft ze samen met een nederlanderse pelgrim de kamer moeten delen want ze was in paniek omdat ze om 19h30 nog niets gevonden had. Ze is dan maar ingegaan op zijn voorstel om bij hem kostendelend in te trekken. " 't Is goe gegaan" zegt ze. "Zo van den eerste keer" wil ik antwoorden, maar kan mij nog just inhouden.

Rond 13h dejeuneren we samen in Mereville op het dorpsplein. Geen kat te zien, tot plots een jonge aimable madam passeert die een foto neemt van ons. Ik steek een tandje bij en laat haar want Orleans is 25km verder dan haar einddoel voor vandaag.
In Toury is een bar/tabac open en 't is dorstig weer, dus stoppen en mijn stempel vragen.(cafe's tellen ook mee)

Daar is Dorien weer en vraagt ook hare stempel en nog eens naar 't toilet en let gij binst op mijn tas en fiets en een cola en een perrier en weer zijn we weg.

Na 10km wil ik mijn fruit opeten, 'n appel uit de rugzak. Waar is den appel?  Waar is de rugzak? Waar is mijne short met portefeuille, paspoort, rijbewijs en Visakaart die in de rugzak zit?
Dat eenvoudig fluo-rugzakje is op het terras blijven staan in Toury.

PANIEK!!!!! In vliegende vaart terug naar Toury en ik probeer Jacob te bereiken om voor mij die scheve situatie recht te trekken. Tijdrit van 10km terug, Dorien gekruist en probleem geroepen maar Jacob bewaart het stilzwijgen. Lijkbleek stap ik terug die bar binnen en de patron had die sac achter de comptoir gelegd. Bekomen doe ik door 2 cola's te drinken en 3 koeken op te eten.
Ik geef hem 10 euro pourboire en bedank ook Jacob en weer op weg.

Maar Jacob is nie content!! "Pelgrims die zich op dergelijk onverantwoorde wijze gedragen worden naar huis gestuurd en gij krijgt maar 20km verlenging als penitentie." zegt hij.
"Ik zal er meer aandacht aan schenken Jacob."
"Voor u is 't vanaf nu Sint-Jacob, want ge wordt te familliar en ge hebt mij constant nodig, we houden meer afstand."
'Ja, Sint-Jacob."

Nu moet ik zeker voortmaken, nog een beetje tegenwind, extra straf van Sint-Jacob en om 18h45 toch in 't hotel.

De rit met strafafstand; 134km; 17,1km/h gemiddeld en 543 hoogtemeters.

Sint-Jacob zegt: een 2de gele kaart en 't is rood en ge vliegt uit de camino!!!!

29-05-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Gisteren bij de chinees gaan eten, de receptionist van 't hotel raadde dat aan.

Een groot spel, self service in buffetvorm, met plaats voor wel 400 personen. Er ging veel volk binnen en 'k peisdege 't zal wel goe zijn. Per tafel van 2 personen was er een wokpan op gas ingewerkt. Jawadde, ik ga hier zelf moeten koken en er nog voor betalen ook.Als ik nog wat beter rondkeek zat ik toch nie echt op mijn plaats, de gemiddelde BMI was 35.(met fiets en bagage haal ik het wel) In de buffetovervloed was het zoeken naar verse groenten en dat aangevuld met nasi en peking eend.Op de rijst na, trok het op niets en met het dessert kon ik met 3 ijsbollen niets verkeerd doen. Om vlug te vergeten!

Na de petit dejeuner, die echt petit was, de velo op voor een relaxrit door Parijs tot Linas. Vandaag maak ik mij "schuune" nieuwe short en witte trui, Notre-Dame verwacht mij.

Om 9h45 ben vertrek ik en direct op de goeie route "het canal de l'ourcq".(een tip gekregen van Eddy Volkaert = bedankt) Een rechte lijn volledig autovrij tot bijna het centrum van Parijs waar het dan "canal saint-martin wordt" 21,5 km.

Het gaat langs de "Porte de la Villette" met zijn groot wetenschapspark en "Le Zenith" waar de grootste evenementen plaatshebben, concerten ed, Vanaf hier is het maar een diagonaal volgen, het is alsof ik Parijs in 2 gelijke delen splijt.

Weer begeleid Jacob mij, altijd een gemarkeerde "piste cyclable" of ik mag op de bus/taxistrook, daarenboven springen alle feu rouges op groen en verkeersagenten houden de weg vrij voor mijn doorgang. (ze kennen mij hier nog een beetje)

Ik slenter door de gezellige drukte in Beaubourg en rond Centre Pompidou tot l'ile de la Cité.
Notre-Dame staat aan de ingangspoort van haar kathedraal en ze wenkt mij. Ik wijs naar mijn fiets maar ze wuift mijn excuses weg, "Ik zal er wel op letten." zegt ze. Voor het zekerste doe ik hem maar goed op slot en met al mijn bagage loop ik langs Haar. Ze glimlacht en ik knipoog terug, we verstaan elkaar.

Aan het onthaal krijg ik een cachet de la Notre-Dame in mijn credential en doe ook een kaars branden voor familie en vrienden die mij moreel ondersteunen en meeleven met mijn camino. Denk eraan, hier heb ik voor jullie gebeden.

Het wordt druk, alle kleuren en talen zie en hoor ik, maar 'k moet weer verder en al vlug ben ik voorbij de Porte D'Orleans. Ik ga nog een terrasje doen want 'k moet een plasje maken. Ik vind een mooi terras met zicht op velo en bagage in Montrose en bestel "un chocolat chaud" = zeer lekker maar ik moet nog een eind fietsen en nie blijven hangen.

De route gaat verder langs pistes cyclable tot Massy waar trouwers het stadhuis verlaten, veel chic volk en ik neem een foto van zoveel geluk. Hij, een oude kale man, zij een oogverblindende schoonheid. Geld + naïeve beauté is niet gelijk aan geluk - denk ik en vervolg mijn weg.

In Longpont veel volk rond de kathedraal. 'k Ben nieuwsgierig en wip binnen overvolle kerk en veel volk, 'k moet rechtstaan . "Il y a beaucoup de monde, est-ce un service special?" vraag ik aan een uitgedoste madam. " C'est la premiere communion" antwoordt ze en zingt verder mee met het koor.

Bij 't verlaten van de kerk bots ik weer op een pelgrim, pelgrimgroet en bonjour, maar hij heeft liever dat ik in 't vlaams doorga. 'n Hollander (eigenlijk herkenbaar aan de zwaar beladen fiets, kamperen he) We nemen foto's en wisselen nog wat ervaringen uit.(da vertel ik thuis wel)

Na 5km aankomst in 't hotel, vriendelijke receptioniste die ook goe voor mijn velootje zorgt, veilig in een aparte vruimte.

De rit; 66km, gemiddeld 14km/h, 485 hoogtemeters

Jacob zegt: Zal 't gaan ja, mee al da geflirt mee die Notre-Dame

28-05-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Vroeg opgestaan voor de langste tocht 5h45 en toch maar om 7h45 kunnen vertrekken. Ik moet nog beter georganiseerd geraken ivm in- en uitpakken.

Bewolkt weer en al vlug rijd ik door akkers en bossen en de vogels zijn ook al vroeg in form, ze begeleiden mij met hun gezang (of fluiten ze mij uit)

Voor mij rijdt een koppel op zwaarbeladen fietsen, ook Koga's, maar aan een spitsing gaan ze links ipv rechts. Ik roep:"Santiago est a droite" en ze keren terug, 't zijn Hollanders - "FRIEZEN" echte campers en reeds 7 dagen onderweg, Hij heeft moeite met de roadbook en ik raad hem een GPS aan maar het zal voor hun volgende trip zijn.Ze doen 90 km per dag en rijden goed maar iets te traag voor mij en ik wens hen een "buen camino" en steek een tandje bij.

Na een plasje, een hapje en een foto kom; ik in Noyon mooi stadje met imposante kathedraal die ik bezoek en daar krijg ik mijn stempel.(nog een heilige in mijn boekje) Nog een ommetje langs het stadscentrum en info tourisme en weer kom ik de friezen tegen. Vanaf nu gebruik ik de pelgrimsgroet ttz mijn hand gaat de hoogte in met gespreide vingers omdat ik geen risico wil nemen door de verkeerde vinger op te steken.

Juist buiten het stadscentrum moet ik 2 ruziemakers scheiden, de GPS en het roadbook hebben een meningsverschil. Mijn voorkeur gaat naar de GPS, resultaat 15 km teveel op de teller = goede leerschool. Daardoor zie ik na een tijdje weer de friezen en we klappen nog wa vlaams in frankrijk maar in Compiegne scheiden ons wegen definitief want zij rijden via Chartres.

Mijn route loopt door de bossen van Compiegne, zeer mooi maar het begint wel af en toe te regenen.

Door die domme fout begint na 140km de vermoeidheid te wegen. Twee extra druivensuikers moeten hun werk doen en nu begint het toch wel serieus te regenen zeker. Plots voel ik een duwtje in de rug en kijk om, 't is Jacob die de wind in de rug blaast en het gaat ook meer bergaf. 5 minuten later houdt het op met regenen.Dankuwel Jacobus het gaat weer beter.

Bij het naderen van mijn eindbestemming moet ik, wegens te druk af en toe van de fiets om te voet een weg te kruisen, maar liever voorzichtig en goe aankomen dan roekeloos. (wie zei al weer:"troage gereje es vroeg thuis"?)

Aankomst hotel 18h30 maar nog 40 minuten werk voor check-in en het veilig stallen van de fiets in een aparte afgesloten ruimte. Nog een telefoontje naar Leentje want het is al laat en zo is iedereen gerustgesteld

Morgen door Parijs en ongeveer 60km.

De rit,  164km, 17,7km/h gemiddeld en 878 hoogtemeters, is gelukt.

Jacob zegt:"You never bike alone"

27-05-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Gisteren nog laat bezoek gehad van Annie en Erik die nu in de Caraiben wonen en pas geland mij nog een goede reis kwamen wensen. Ook nog wat praktische tips voor mijn trip gekregen.van deze wereldreizigers.

Deze morgen nog een laatste afscheidsmoment gehad met de buren en dan met de nieuwe auto naar de start in Doornik. Leentje rijdt en ik rust nog een beetje uit, Rond 9 h na een gemeende omhelzing en nog wat bemoedigende en geruststellende woorden langs weerskanten vertrek ik voor mijn eerste etappe. Het is bewolkt en ook veel wind, alsof de bomen die langs de kant van de weg staan, mij uitwuiven maar ze doen het dan in de verkeerde richting en een beetje te hard.
.
Al vlug ben ik in Frankrijk, mijn tweede thuisland en zo voel ik mij ook. De route gaat langs rustige wegen en zonder problemen kom ik in Cambrai. Het is juist na de middag en hier eet ik mijn lunchpakket en zoek ik weer mijn route.

Het stuk tussen Cambrai en Saint-Quentin is heuvelachtig en de versnellingen van de fiets doen goed hun werk. De conditie wordt opgebouwd. Al enige foto's gemaakt van wat mij opvalt langs de weg; een constuctie van vogelverschrikkers als houten windmolens, een buskuspaard dat de beerkar trekt en loost in een vijver.(een idee voor thuis?)

Mijn stempel haal ik in Honnecourt op de mairie. Men kan er ook gratis frisdrank krijgen en een vriendelijke bediende geeft nog wat touristische uitleg en een folder als "souvenir de mon passage". Een eind verderop zijn "les sources de l'escaut"  met een beeldje geschonken door de stad Antwerpen, de bijhorende gedenksteen is weg?

Om 17h15 toch wel weer iets te laat,in Hotel "Le Florence" eenvoudig maar correct.

Morgen staat het langste traject op het programma en ik ga hem nog eens goed bekijken.

De 1* rit; 119km, 15,5km/h gemiddeld, 740 hoogtemeters, zit erop.

Jacob zegt:"Op tijd in bed als ge er vroeg uit moet"

26-05-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Vanmorgen de fietstassen goe gevuld en alles eens aan de fiets gemonteerd.

Dan samen met de bepakte fiets op de weegschaal. IK WEEG 120 KG!!!!!

fietszak achteraan links 7kg: ondergoed, kousen, notebook,  koersbroek en koerstrui, 1 paar schoenen geloofsbrief en routeboekje 2

fietszak achteraan rechts 7kg : 1 bedlaken, 2 lange broeken, 2 hemden, trui, sportvest, handdoek routeboekje 3 + taalgids spaans en een goed gevulde toiletzak

zadeltas 4kg: herstelgerief en gereedschap voor de fiets, regenvest, windvest, overschoentjes fiets en reserve voeding.(koekjes, fruit)

stuurtas 3 kg : camera, stempelboekje, batterijen, fluitje, zwitsers mes, laders gsm ed, papieren zakdoeken voor in geval van, pic-nic

Op 't stuur: GPS garmin 62s en gewone kilometriek

Veel kan ik niet weglaten maar op het einde van elke rit weeg ik  minstens 4 kg minder. Drank en pic-nic zijn dan opgebruikt en uitgezweet.

Tegen dat ik de bergzone bereik zal er zowiezo nog 5kg extra af zijn zeker. Misschien vlieg ik wel bergop.

Om 11h mochten we onze nieuwen auto gaan afhalen, juist op tijd. De buurvrouw heeft hem gezegend met wijwater en nog een extra zegening 'veur mijne velo'.

Familie en vrienden lopen allemaal nog eens snel binnen om afscheid te nemen (voor 3 weken hé) succes te wensen en moed in te spreken.

Ze gaan aan mij denken en van sommigen krijg ik geld voor een kaars te branden bij Sint-Jacob in Compostela, zal ik zeker doen.

Morgen 7h30 is de start.

Jacob zegt:"'t Zal wel goe gaan, ge zijt den eerste nie die naar Compostela fietst"

25-05-2011, 20:24 geschreven door jean-pierre