Eerst en vooral mijn excuses aan Jacob voor mijn onverantwoord gedrag. (lees verder)

Stevig ontbijt dat in weekends maar vanaf 8h kan, dus op 't gemak mij geprepareerd voor de etappe, start om 9h15.

Nog geen 10km ver en op een helling word ik gevolgd, voorbijgestoken en dan proberen aanklampen en meerijden met een franse wielertoerist.
Hij heeft 10 jaar geleden met 3 vrienden de camino gedaan en inviteert mij op de koffie.Ik stel hem misschien teleur maar de dag is nog jong en 115km lang.
Hij rijdt nog een eindje mee tot voorbij zijn huis in Lardy, verteld zijn Compostela beleving, en zet mij op de goede weg.

In Etampes, een pelgrimsstad, verlaat ik de route om de kathedraal, ook Notre-Dame, en de stad te bezoeken. Er loop wel wat volk op straat maar behalve een paar bars en restaurants is alles gesloten, 't Is zondag, jour de detente pour les francais. In de kathedraal ook niemand te zien voor mijne stempel, wel zie ik een briefje aan de deur geplakt dat de mis in "le jardin" opgedragen wordt met het adres erbij,ik vertrek dan maar.

Aan de feu rouge naar rechts krijg ik gezelschap van een pelgrimmine, Dorien, vorige maandag uit Oostende vertrokken. Ze doet de tocht eerder uit therapeutisch oogpunt begrijp ik, omdat haar dokter  haar aanmoedigde om deze tocht, na allerlei problemen op haar werk,te ondernemen. Ze heeft tijd zat want ze is met ziekteverlof.

Problemen heeft ze ook met kaartlezen (al meerdere keren verkeerd gereden) en met het vinden van onderdak. Gisteren heeft ze samen met een nederlanderse pelgrim de kamer moeten delen want ze was in paniek omdat ze om 19h30 nog niets gevonden had. Ze is dan maar ingegaan op zijn voorstel om bij hem kostendelend in te trekken. " 't Is goe gegaan" zegt ze. "Zo van den eerste keer" wil ik antwoorden, maar kan mij nog just inhouden.

Rond 13h dejeuneren we samen in Mereville op het dorpsplein. Geen kat te zien, tot plots een jonge aimable madam passeert die een foto neemt van ons. Ik steek een tandje bij en laat haar want Orleans is 25km verder dan haar einddoel voor vandaag.
In Toury is een bar/tabac open en 't is dorstig weer, dus stoppen en mijn stempel vragen.(cafe's tellen ook mee)

Daar is Dorien weer en vraagt ook hare stempel en nog eens naar 't toilet en let gij binst op mijn tas en fiets en een cola en een perrier en weer zijn we weg.

Na 10km wil ik mijn fruit opeten, 'n appel uit de rugzak. Waar is den appel?  Waar is de rugzak? Waar is mijne short met portefeuille, paspoort, rijbewijs en Visakaart die in de rugzak zit?
Dat eenvoudig fluo-rugzakje is op het terras blijven staan in Toury.

PANIEK!!!!! In vliegende vaart terug naar Toury en ik probeer Jacob te bereiken om voor mij die scheve situatie recht te trekken. Tijdrit van 10km terug, Dorien gekruist en probleem geroepen maar Jacob bewaart het stilzwijgen. Lijkbleek stap ik terug die bar binnen en de patron had die sac achter de comptoir gelegd. Bekomen doe ik door 2 cola's te drinken en 3 koeken op te eten.
Ik geef hem 10 euro pourboire en bedank ook Jacob en weer op weg.

Maar Jacob is nie content!! "Pelgrims die zich op dergelijk onverantwoorde wijze gedragen worden naar huis gestuurd en gij krijgt maar 20km verlenging als penitentie." zegt hij.
"Ik zal er meer aandacht aan schenken Jacob."
"Voor u is 't vanaf nu Sint-Jacob, want ge wordt te familliar en ge hebt mij constant nodig, we houden meer afstand."
'Ja, Sint-Jacob."

Nu moet ik zeker voortmaken, nog een beetje tegenwind, extra straf van Sint-Jacob en om 18h45 toch in 't hotel.

De rit met strafafstand; 134km; 17,1km/h gemiddeld en 543 hoogtemeters.

Sint-Jacob zegt: een 2de gele kaart en 't is rood en ge vliegt uit de camino!!!!

29-05-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Gisteren bij de chinees gaan eten, de receptionist van 't hotel raadde dat aan.

Een groot spel, self service in buffetvorm, met plaats voor wel 400 personen. Er ging veel volk binnen en 'k peisdege 't zal wel goe zijn. Per tafel van 2 personen was er een wokpan op gas ingewerkt. Jawadde, ik ga hier zelf moeten koken en er nog voor betalen ook.Als ik nog wat beter rondkeek zat ik toch nie echt op mijn plaats, de gemiddelde BMI was 35.(met fiets en bagage haal ik het wel) In de buffetovervloed was het zoeken naar verse groenten en dat aangevuld met nasi en peking eend.Op de rijst na, trok het op niets en met het dessert kon ik met 3 ijsbollen niets verkeerd doen. Om vlug te vergeten!

Na de petit dejeuner, die echt petit was, de velo op voor een relaxrit door Parijs tot Linas. Vandaag maak ik mij "schuune" nieuwe short en witte trui, Notre-Dame verwacht mij.

Om 9h45 ben vertrek ik en direct op de goeie route "het canal de l'ourcq".(een tip gekregen van Eddy Volkaert = bedankt) Een rechte lijn volledig autovrij tot bijna het centrum van Parijs waar het dan "canal saint-martin wordt" 21,5 km.

Het gaat langs de "Porte de la Villette" met zijn groot wetenschapspark en "Le Zenith" waar de grootste evenementen plaatshebben, concerten ed, Vanaf hier is het maar een diagonaal volgen, het is alsof ik Parijs in 2 gelijke delen splijt.

Weer begeleid Jacob mij, altijd een gemarkeerde "piste cyclable" of ik mag op de bus/taxistrook, daarenboven springen alle feu rouges op groen en verkeersagenten houden de weg vrij voor mijn doorgang. (ze kennen mij hier nog een beetje)

Ik slenter door de gezellige drukte in Beaubourg en rond Centre Pompidou tot l'ile de la Cité.
Notre-Dame staat aan de ingangspoort van haar kathedraal en ze wenkt mij. Ik wijs naar mijn fiets maar ze wuift mijn excuses weg, "Ik zal er wel op letten." zegt ze. Voor het zekerste doe ik hem maar goed op slot en met al mijn bagage loop ik langs Haar. Ze glimlacht en ik knipoog terug, we verstaan elkaar.

Aan het onthaal krijg ik een cachet de la Notre-Dame in mijn credential en doe ook een kaars branden voor familie en vrienden die mij moreel ondersteunen en meeleven met mijn camino. Denk eraan, hier heb ik voor jullie gebeden.

Het wordt druk, alle kleuren en talen zie en hoor ik, maar 'k moet weer verder en al vlug ben ik voorbij de Porte D'Orleans. Ik ga nog een terrasje doen want 'k moet een plasje maken. Ik vind een mooi terras met zicht op velo en bagage in Montrose en bestel "un chocolat chaud" = zeer lekker maar ik moet nog een eind fietsen en nie blijven hangen.

De route gaat verder langs pistes cyclable tot Massy waar trouwers het stadhuis verlaten, veel chic volk en ik neem een foto van zoveel geluk. Hij, een oude kale man, zij een oogverblindende schoonheid. Geld + naïeve beauté is niet gelijk aan geluk - denk ik en vervolg mijn weg.

In Longpont veel volk rond de kathedraal. 'k Ben nieuwsgierig en wip binnen overvolle kerk en veel volk, 'k moet rechtstaan . "Il y a beaucoup de monde, est-ce un service special?" vraag ik aan een uitgedoste madam. " C'est la premiere communion" antwoordt ze en zingt verder mee met het koor.

Bij 't verlaten van de kerk bots ik weer op een pelgrim, pelgrimgroet en bonjour, maar hij heeft liever dat ik in 't vlaams doorga. 'n Hollander (eigenlijk herkenbaar aan de zwaar beladen fiets, kamperen he) We nemen foto's en wisselen nog wat ervaringen uit.(da vertel ik thuis wel)

Na 5km aankomst in 't hotel, vriendelijke receptioniste die ook goe voor mijn velootje zorgt, veilig in een aparte vruimte.

De rit; 66km, gemiddeld 14km/h, 485 hoogtemeters

Jacob zegt: Zal 't gaan ja, mee al da geflirt mee die Notre-Dame

28-05-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Vroeg opgestaan voor de langste tocht 5h45 en toch maar om 7h45 kunnen vertrekken. Ik moet nog beter georganiseerd geraken ivm in- en uitpakken.

Bewolkt weer en al vlug rijd ik door akkers en bossen en de vogels zijn ook al vroeg in form, ze begeleiden mij met hun gezang (of fluiten ze mij uit)

Voor mij rijdt een koppel op zwaarbeladen fietsen, ook Koga's, maar aan een spitsing gaan ze links ipv rechts. Ik roep:"Santiago est a droite" en ze keren terug, 't zijn Hollanders - "FRIEZEN" echte campers en reeds 7 dagen onderweg, Hij heeft moeite met de roadbook en ik raad hem een GPS aan maar het zal voor hun volgende trip zijn.Ze doen 90 km per dag en rijden goed maar iets te traag voor mij en ik wens hen een "buen camino" en steek een tandje bij.

Na een plasje, een hapje en een foto kom; ik in Noyon mooi stadje met imposante kathedraal die ik bezoek en daar krijg ik mijn stempel.(nog een heilige in mijn boekje) Nog een ommetje langs het stadscentrum en info tourisme en weer kom ik de friezen tegen. Vanaf nu gebruik ik de pelgrimsgroet ttz mijn hand gaat de hoogte in met gespreide vingers omdat ik geen risico wil nemen door de verkeerde vinger op te steken.

Juist buiten het stadscentrum moet ik 2 ruziemakers scheiden, de GPS en het roadbook hebben een meningsverschil. Mijn voorkeur gaat naar de GPS, resultaat 15 km teveel op de teller = goede leerschool. Daardoor zie ik na een tijdje weer de friezen en we klappen nog wa vlaams in frankrijk maar in Compiegne scheiden ons wegen definitief want zij rijden via Chartres.

Mijn route loopt door de bossen van Compiegne, zeer mooi maar het begint wel af en toe te regenen.

Door die domme fout begint na 140km de vermoeidheid te wegen. Twee extra druivensuikers moeten hun werk doen en nu begint het toch wel serieus te regenen zeker. Plots voel ik een duwtje in de rug en kijk om, 't is Jacob die de wind in de rug blaast en het gaat ook meer bergaf. 5 minuten later houdt het op met regenen.Dankuwel Jacobus het gaat weer beter.

Bij het naderen van mijn eindbestemming moet ik, wegens te druk af en toe van de fiets om te voet een weg te kruisen, maar liever voorzichtig en goe aankomen dan roekeloos. (wie zei al weer:"troage gereje es vroeg thuis"?)

Aankomst hotel 18h30 maar nog 40 minuten werk voor check-in en het veilig stallen van de fiets in een aparte afgesloten ruimte. Nog een telefoontje naar Leentje want het is al laat en zo is iedereen gerustgesteld

Morgen door Parijs en ongeveer 60km.

De rit,  164km, 17,7km/h gemiddeld en 878 hoogtemeters, is gelukt.

Jacob zegt:"You never bike alone"

27-05-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Gisteren nog laat bezoek gehad van Annie en Erik die nu in de Caraiben wonen en pas geland mij nog een goede reis kwamen wensen. Ook nog wat praktische tips voor mijn trip gekregen.van deze wereldreizigers.

Deze morgen nog een laatste afscheidsmoment gehad met de buren en dan met de nieuwe auto naar de start in Doornik. Leentje rijdt en ik rust nog een beetje uit, Rond 9 h na een gemeende omhelzing en nog wat bemoedigende en geruststellende woorden langs weerskanten vertrek ik voor mijn eerste etappe. Het is bewolkt en ook veel wind, alsof de bomen die langs de kant van de weg staan, mij uitwuiven maar ze doen het dan in de verkeerde richting en een beetje te hard.
.
Al vlug ben ik in Frankrijk, mijn tweede thuisland en zo voel ik mij ook. De route gaat langs rustige wegen en zonder problemen kom ik in Cambrai. Het is juist na de middag en hier eet ik mijn lunchpakket en zoek ik weer mijn route.

Het stuk tussen Cambrai en Saint-Quentin is heuvelachtig en de versnellingen van de fiets doen goed hun werk. De conditie wordt opgebouwd. Al enige foto's gemaakt van wat mij opvalt langs de weg; een constuctie van vogelverschrikkers als houten windmolens, een buskuspaard dat de beerkar trekt en loost in een vijver.(een idee voor thuis?)

Mijn stempel haal ik in Honnecourt op de mairie. Men kan er ook gratis frisdrank krijgen en een vriendelijke bediende geeft nog wat touristische uitleg en een folder als "souvenir de mon passage". Een eind verderop zijn "les sources de l'escaut"  met een beeldje geschonken door de stad Antwerpen, de bijhorende gedenksteen is weg?

Om 17h15 toch wel weer iets te laat,in Hotel "Le Florence" eenvoudig maar correct.

Morgen staat het langste traject op het programma en ik ga hem nog eens goed bekijken.

De 1* rit; 119km, 15,5km/h gemiddeld, 740 hoogtemeters, zit erop.

Jacob zegt:"Op tijd in bed als ge er vroeg uit moet"

26-05-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Vanmorgen de fietstassen goe gevuld en alles eens aan de fiets gemonteerd.

Dan samen met de bepakte fiets op de weegschaal. IK WEEG 120 KG!!!!!

fietszak achteraan links 7kg: ondergoed, kousen, notebook,  koersbroek en koerstrui, 1 paar schoenen geloofsbrief en routeboekje 2

fietszak achteraan rechts 7kg : 1 bedlaken, 2 lange broeken, 2 hemden, trui, sportvest, handdoek routeboekje 3 + taalgids spaans en een goed gevulde toiletzak

zadeltas 4kg: herstelgerief en gereedschap voor de fiets, regenvest, windvest, overschoentjes fiets en reserve voeding.(koekjes, fruit)

stuurtas 3 kg : camera, stempelboekje, batterijen, fluitje, zwitsers mes, laders gsm ed, papieren zakdoeken voor in geval van, pic-nic

Op 't stuur: GPS garmin 62s en gewone kilometriek

Veel kan ik niet weglaten maar op het einde van elke rit weeg ik  minstens 4 kg minder. Drank en pic-nic zijn dan opgebruikt en uitgezweet.

Tegen dat ik de bergzone bereik zal er zowiezo nog 5kg extra af zijn zeker. Misschien vlieg ik wel bergop.

Om 11h mochten we onze nieuwen auto gaan afhalen, juist op tijd. De buurvrouw heeft hem gezegend met wijwater en nog een extra zegening 'veur mijne velo'.

Familie en vrienden lopen allemaal nog eens snel binnen om afscheid te nemen (voor 3 weken hé) succes te wensen en moed in te spreken.

Ze gaan aan mij denken en van sommigen krijg ik geld voor een kaars te branden bij Sint-Jacob in Compostela, zal ik zeker doen.

Morgen 7h30 is de start.

Jacob zegt:"'t Zal wel goe gaan, ge zijt den eerste nie die naar Compostela fietst"

25-05-2011, 20:24 geschreven door jean-pierre  

24-05-2011, 17:41 geschreven door jean-pierre  

Zondag 15 mei om 11h naar de Sint-Jacobskerk in Gent geweest voor gebed, pelgrimszegen en stempel.

Na de misviering vond de zegening plaats aan de Sint-Jacobskapel achteraan in de kerk en ik was echt ontroerd.

Pastoor Roger Weverbergh krijgt jaarlijks slechts 20 pelgrims op bezoek omdat Gent niet op de camino ligt, maar men is bezig om de route ook door Gent te laten passeren.

Dinsdag 17 mei nog een testrit gedaan met bepakte fiets.

Naar Doornik, mijn beginpunt van de Sint-Jacobs fietsroute. In het centrum was het een gezellige drukte en nogal wat toeristen.

Ik heb de kathedraal bezocht waar grote renovatiewerken bezig zijn, één grote bouwwerf. In een zijbeuk was een noodkapel met daarvoor een 200 plastiek stoelen héél kitcherig. Geen koster of bewaker te bespeuren voor een stempel.

Dan maar naar het info-toerisme dat naast het restaurant "Au chemin de compostela" ligt. Daar is men al meer pelgrims gewend en direct een stempel met wapenschild van Doornik en datumnotatie.

Ik rij tot Hallain een 10tal km voorbij Doornik langs de schelde die daar al l'escaut genoemd wordt, mooi vlak en rustig maar veel wind.

Gans de trip is in zuidwestelijke richting en ik mag mij aan tegenwind verwachten dan maar beter aan wennen.

Op de terugrit al meer dan 10 pelgrims op de fiets gezien, enkele zelfs zwaar bepakt die waarschijnlijk gaan kamperen.(hollanders??)

In totaal heb ik 154km gefietst en dat is wel teveel voor een dagetappe maar als test toch geslaagd.

Nu de laatste voorbereiding met de bagage, niet teveel meenemen en niet te weinig, juist genoeg, alles moet op de fiets en bergop kan dat nog wel eens doorwegen.

Ik boek mijn eerste 4 logementen omdat ik dan voorbij Parijs ben en daar wordt het wel eenvoudiger (denk ik) om onderdak te vinden op de route.

23-05-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre