|
Gisteren nog laat bezoek gehad van Annie en Erik die nu in de Caraiben wonen en pas geland mij nog een goede reis kwamen wensen. Ook nog wat praktische tips voor mijn trip gekregen.van deze wereldreizigers.
Deze morgen nog een laatste afscheidsmoment gehad met de buren en dan met de nieuwe auto naar de start in Doornik. Leentje rijdt en ik rust nog een beetje uit, Rond 9 h na een gemeende omhelzing en nog wat bemoedigende en geruststellende woorden langs weerskanten vertrek ik voor mijn eerste etappe. Het is bewolkt en ook veel wind, alsof de bomen die langs de kant van de weg staan, mij uitwuiven maar ze doen het dan in de verkeerde richting en een beetje te hard.
.
Al vlug ben ik in Frankrijk, mijn tweede thuisland en zo voel ik mij ook. De route gaat langs rustige wegen en zonder problemen kom ik in Cambrai. Het is juist na de middag en hier eet ik mijn lunchpakket en zoek ik weer mijn route.
Het stuk tussen Cambrai en Saint-Quentin is heuvelachtig en de versnellingen van de fiets doen goed hun werk. De conditie wordt opgebouwd. Al enige foto's gemaakt van wat mij opvalt langs de weg; een constuctie van vogelverschrikkers als houten windmolens, een buskuspaard dat de beerkar trekt en loost in een vijver.(een idee voor thuis?)
Mijn stempel haal ik in Honnecourt op de mairie. Men kan er ook gratis frisdrank krijgen en een vriendelijke bediende geeft nog wat touristische uitleg en een folder als "souvenir de mon passage". Een eind verderop zijn "les sources de l'escaut" met een beeldje geschonken door de stad Antwerpen, de bijhorende gedenksteen is weg?
Om 17h15 toch wel weer iets te laat,in Hotel "Le Florence" eenvoudig maar correct.
Morgen staat het langste traject op het programma en ik ga hem nog eens goed bekijken.
De 1* rit; 119km, 15,5km/h gemiddeld, 740 hoogtemeters, zit erop.
Jacob zegt:"Op tijd in bed als ge er vroeg uit moet"
|
