|
Eerst en vooral mijn excuses aan Jacob voor mijn onverantwoord gedrag. (lees verder)
Stevig ontbijt dat in weekends maar vanaf 8h kan, dus op 't gemak mij geprepareerd voor de etappe, start om 9h15.
Nog geen 10km ver en op een helling word ik gevolgd, voorbijgestoken en dan proberen aanklampen en meerijden met een franse wielertoerist.
Hij heeft 10 jaar geleden met 3 vrienden de camino gedaan en inviteert mij op de koffie.Ik stel hem misschien teleur maar de dag is nog jong en 115km lang.
Hij rijdt nog een eindje mee tot voorbij zijn huis in Lardy, verteld zijn Compostela beleving, en zet mij op de goede weg.
In Etampes, een pelgrimsstad, verlaat ik de route om de kathedraal, ook Notre-Dame, en de stad te bezoeken. Er loop wel wat volk op straat maar behalve een paar bars en restaurants is alles gesloten, 't Is zondag, jour de detente pour les francais. In de kathedraal ook niemand te zien voor mijne stempel, wel zie ik een briefje aan de deur geplakt dat de mis in "le jardin" opgedragen wordt met het adres erbij,ik vertrek dan maar.
Aan de feu rouge naar rechts krijg ik gezelschap van een pelgrimmine, Dorien, vorige maandag uit Oostende vertrokken. Ze doet de tocht eerder uit therapeutisch oogpunt begrijp ik, omdat haar dokter haar aanmoedigde om deze tocht, na allerlei problemen op haar werk,te ondernemen. Ze heeft tijd zat want ze is met ziekteverlof.
Problemen heeft ze ook met kaartlezen (al meerdere keren verkeerd gereden) en met het vinden van onderdak. Gisteren heeft ze samen met een nederlanderse pelgrim de kamer moeten delen want ze was in paniek omdat ze om 19h30 nog niets gevonden had. Ze is dan maar ingegaan op zijn voorstel om bij hem kostendelend in te trekken. " 't Is goe gegaan" zegt ze. "Zo van den eerste keer" wil ik antwoorden, maar kan mij nog just inhouden.
Rond 13h dejeuneren we samen in Mereville op het dorpsplein. Geen kat te zien, tot plots een jonge aimable madam passeert die een foto neemt van ons. Ik steek een tandje bij en laat haar want Orleans is 25km verder dan haar einddoel voor vandaag.
In Toury is een bar/tabac open en 't is dorstig weer, dus stoppen en mijn stempel vragen.(cafe's tellen ook mee)
Daar is Dorien weer en vraagt ook hare stempel en nog eens naar 't toilet en let gij binst op mijn tas en fiets en een cola en een perrier en weer zijn we weg.
Na 10km wil ik mijn fruit opeten, 'n appel uit de rugzak. Waar is den appel? Waar is de rugzak? Waar is mijne short met portefeuille, paspoort, rijbewijs en Visakaart die in de rugzak zit?
Dat eenvoudig fluo-rugzakje is op het terras blijven staan in Toury.
PANIEK!!!!! In vliegende vaart terug naar Toury en ik probeer Jacob te bereiken om voor mij die scheve situatie recht te trekken. Tijdrit van 10km terug, Dorien gekruist en probleem geroepen maar Jacob bewaart het stilzwijgen. Lijkbleek stap ik terug die bar binnen en de patron had die sac achter de comptoir gelegd. Bekomen doe ik door 2 cola's te drinken en 3 koeken op te eten.
Ik geef hem 10 euro pourboire en bedank ook Jacob en weer op weg.
Maar Jacob is nie content!! "Pelgrims die zich op dergelijk onverantwoorde wijze gedragen worden naar huis gestuurd en gij krijgt maar 20km verlenging als penitentie." zegt hij.
"Ik zal er meer aandacht aan schenken Jacob."
"Voor u is 't vanaf nu Sint-Jacob, want ge wordt te familliar en ge hebt mij constant nodig, we houden meer afstand."
'Ja, Sint-Jacob."
Nu moet ik zeker voortmaken, nog een beetje tegenwind, extra straf van Sint-Jacob en om 18h45 toch in 't hotel.
De rit met strafafstand; 134km; 17,1km/h gemiddeld en 543 hoogtemeters.
Sint-Jacob zegt: een 2de gele kaart en 't is rood en ge vliegt uit de camino!!!!
|
