't Es gisteren were een beetje te loate geworden, achter da dineetje mee Jacob nog de mails lezen en het dagverslag vervolledigen. 't Was naar den twoalve.
Deze morgen toch weer vroeg op en na een schitterend ontbijt in 't hotel was ik om 9h "en route".Vanaf vandaag wordt het meer avontuurlijker, geen grote steden meer waar het makkelijk is om logement te vinden maar allemaal kleine dorpjes met een paar huizen en soms eens 'n bakker of cafe.Ik heb ook geen logement kunnen reserveren en zal aankloppen bij logies langs de route die in het roadboek staan.
Na 40km "Hierzie, Jean-Pierre DeSmet!" hoor ik achter mij, de limburgers hebben mij ingehaald. Hun logies lag verder af van de route en 5 minuten later vertrokken dan ik. Weer bijt ik mij vast in 't wiel maar al vlug besef ik dat mijne stunt van gisteren niet haalbaar is. Geen soep vandaag, ik haak af na 10km.
Het gaat aan een gesapig tempo bergop, bergaf langs wijngaarden met kastelen en door de bossen. Ik rijd nu in de Bordeau wijnstreek langs Puisseguin en St-Emillion (is dat ook 'n heilige?) en het wordt druk. Op de smalle binnenwegen krijg ik veel tegenliggend verkeer. Er is een autorally aan de gang en sommige wanen zich echte piloten.
Vandaag maak ik een kleinere trip, 90km (DENK IK) en stop aan de chambres d'hotes "les loges" Niemand thuis in dat oud kot en maar goed ook want van buitenaf gezien was het een stort. 't Was toch weer 5km extra en zonder resultaat. 12 km verder klop ik aan een gite aan maar ook geen gehoor = verder fietsen en later worden.
In Montagne is er een bureau de tourisme open en ik direct binnen. Je cherche un logement pour ce soir. Ca va etre difficile, monsieur, il y a tant d'activites, le rally d'automobile, le bapteme d'air pour les avion de sport et en plus c'est un long weekend, tout est complet dans le region mais je vais vous aider. Merci madame, c'est bien gentille, en ze begint rond te bellen. Na 8 telefoontjes nog niets ----. Ik moet Jacob inschakelen en knipper met mijn ogen naar den hemel. Geloof het of nie 't volgend telefoontje is prijs, ik mag bij madame Lacoma in haar gite 5 km uit de route. De sympatieke madame Helene van info tourisme was al even blij als ik. Als ze niets zou gevonden hebben voor mij mocht ik wel bij haar slapen, denk ik, want ze bleef zo vriendelijk lachen.
Na wa zoekwerk heb ik toch da klein huizeke gevonden de sleutel lag in de dakgote ('k was er al 2 keer voorbij gereden) Ook een oud kot maar proper en beter dan onder den bluuten hemel sloapen. Nu nog een heel gedoe omdat ze perse 'n TV willen installeren op mijn kamer maar geen beeld, allemaal sneeuw=geen signaal. Ik zeg dat het nie nodig is maar ze blijven nog een half uur bezig, zonder succes. een code voor wifi krijg ik wel en dat is belangrijker.
.t Is al 7h30 en voor 'n restaurant moet ik naar de plaatselijke luchthaven 4km verder, maar nu zonder bagage. Zeer copieuse maaltijd, een camembert chaud avec son salade = een volledige camembert en la bavette a l'echalotte moet qua hoeveelheid niet onderdoen. Het dessert wissel ik voor een koffie en de dienster gaat akkoord.
Nu zo rap mogelijk naar "ma petite cabane" om het dagverslagje schrijven
De rit; 128km, 16,6km/h gemiddeld en 1095 hoogtemeters
Jacob zegt; morgen nog rapper sloapinge beginnen zoeker want 't wordt onherbergzamer.
|