For over two thousand years the Dutch have been working to hold back and reclaim land from the North Sea. A significant part of The Netherlands is below sea level, the lowest point is 6,7 meters below sea level. Because of this, water has been the cause of a lot of destruction throughout Dutch history. But from this a vast amount of knowledge was obtained about water management and development.
Dikes were built to hold back the sea and stay the floods, but a big disadvantage was that it limited access to the sea. The dikes however caused new land to be created behind them, the reclaimed land is called a polder. These polders are often below sea level and need drainage and pumps to remain dry. This is where windmills came in, to provide power. Nowadays most windmills are replaced with electric or diesel pumps.
The dikes and polders are an essential part of the typical Dutch landscape and provide for beautiful scenery, a variety of wildlife and vegetation, and of course kilometres of beautiful bike paths.
2. BIKES, CARS, TRAFFIC IN GENERAL
Safety in traffic is a priority in The Netherlands. The first thing that strikes you when you cross the boarder is the traffic situation. Roads are in a great condition, especially compared to Belgium. Cars have strict speed limitations and they are to be followed or you will surely receive a fine from one of the many speed cameras. On top of this, the number of speed bumps never ceases to amaze me.
The most poignant however is the number of bikes. There are thousands of cyclists and they are literally everywhere, no matter the weather! Long distances are a challenge, not a problem. There is a total length of 19.000km of bike paths, compared to 2.000km of highway. Safe and separate pathways, bike crossings and parking-lots are provided all over. But never put your bike anywhere without a padlock on top of the normal bike lock, because bike theft is the number one crime in The Netherlands!
3. WINDMILLS
When riding your bike along the countryside, windmills are an undeniable part of the Dutch horizon.
The windmill helped transform the 17th century area of the Zaan into the first industrial region of the world. In the era prior to the introduction of the steam engine this part of Holland was dependent on wind for its prosperity, together with timber. In the first heyday of the Zaan region the trade in timber and the exploitation of sawmills were the twin pillars of its economic success.
Volunteers nowadays work in this region to guide the people around, pass the knowledge and keep the tradition alive. Last year, 2007 was even the year of the windmill.
We got to see a video that shows how windmills are still constructed in the traditional way today. Its incredible to see how much wood, hard work, knowledge and time goes into building one windmill. There are many types of windmills with different functions and we got to visit a fully functioning wood sawing mill.
The Dutch no longer depend on the wind for their livelihood, only a fraction of the windmills are still in daily use. The 1100 remaining mills have nevertheless helped uphold the reputation of the Netherlands as the windmill capital of the world.
4. CLOGS
The clog is a basic part of the traditional attire, together with long skirts, crocheted bonnets and kraplappen (a type of collar treated with starch). Clogs were once worn by the vast majority of Dutch people. There were skating clogs, football clogs, bridal clogs and even smugglers clogs. During winter, they were filled up with straw to keep the feet warm.
Even though, the wooden shoe probably originates from France, it is another trademark symbol for the Netherlands. On the tour to the west we got to see how the Dutch make their wooden shoes. Machines made one in two minutes. Imagine when people had to use a hammer and chisel, it must have been a painstaking activity. After the machines did there work, the man just thudded the clog and water, surprisingly gushed out.
Although the Netherlands are now unclogged, a million clogs are sold annually. The clog business relies on tourism. Manufacturers have their hands full, clogs decorated with humorous sayings, a dope-smoking peasant girl or polka dots appear in every souvenir shop.
5. TYPICAL HOUSES vs. FUTURISTIC ARCHITECTURE
The Netherlands is a paradise for those who love historic cities. Small scale inner cities full of historic homes with masonry and striking façade crowns, lined with canals and greenery, entering by the typical stairways in front of the house. There are too many places with the traditional houses, all over the country, to mention. But many of the 7,150 national monuments and 500 listed buildings can be found in Amsterdam, along the citys many canals, making the city centre not only a must-see for architecture buffs, but also a visual delight for the layman.
However, the Dutch are also trendsetters in modern architecture, its Mecca is Rotterdam. Spectacular modern buildings and bridges, parks with artwork, fountains, The 90s reinforced The Netherlands trendsetting reputation, there has been praise all round for one of the worlds most famous architects, Rem Koolhaas. He built the Kunsthal exhibition centre (1992), among other structures, in his native Rotterdam. The city also saw the creation of the impressive Erasmus bridge in 1996, linking the south shore of the Maas with the city centre.
Berkels design was at the same time a link to the 21th century, when Dutch architects will continue to attract international attention. Dutch building tradition is surprisingly rich and diverse, if you just look around you.
6. THE TOILET
Read: Cultuurschok deel2
7. THE GATEWAY TO EUROPE
From a tiny room, we travel to Rotterdam harbour. As the third largest harbour in the world, it is a symbol of the economic prosperity of the Netherlands. The New Waterway connects Rotterdam to the North Sea. It is a busy shipping lane, which is deep enough to accommodate even the largest ships.
Export is the most important activity, only ten percent of the products is for the Netherlands. The Dutch also have the title of being the third largest agricultural exporter in the world, so most of the export are agricultural products. Which makes it rather peculiar that only two percent of the inhabitants work in this sector.
The tangle of ships, containers and hoists at the harbor, moving around hundreds of goods, made me figure out how complex our economy is; we are not able to realize it in our everyday shopping at supermarkets, which need to be supplied with thousands of products that come from the industries, which, on their turn search for their raw-material in near sites and also in the farthest places of the planet, involving thousands of transportation routes and ships in an organization that we have never imagined.
8. DUTCH MASTERS
The 17th century is generally regarded as the high point in the history of Dutch painting. The prosperity of this Golden Age helped Dutch painting flourish. Rembrandt, Vermeer and Van Gogh however died in poverty. Now their work sells for astronomical sums of money.
In the many museums across the country you can visit an incredible diversity of exhibitions. Contemporary, temporary, The Dutch masters are however always present in the museums collection and proudly lay the foundations of an artistic heritage. Often the museums themselves are architectural masterpieces and certainly worth the visit.
The Rijksmuseum in Amsterdam is the biggest art and history museum in the Netherlands. It is especially strong in 17th-century Dutch art, including 20 works by Rembrandt. There is also a collection of Asian art. In total, the museum owns close to a million objects.
The Boijmans Museum in Rotterdam first opened in 1849 and is home to one of the most important art collections in the world. It has an extensive collection of prints and drawings, and the department for applied art and design enjoys an international reputation. Modern art is represented by artists including the surrealists Magritte and Dali.
The Mauritshuis in Den Hague houses a world-famous collection of 17th-century Dutch paintings. Johannes Vermeer is well represented there, as are other Dutch masters, such as Jan Steen, Frans Hals and Rembrandt.
Vincent van Gogh (1853-1890) painted his entire oeuvre in just ten years, from 1880 to his suicide in 1890. The Van Gogh Museum in Amsterdam also has works by Van Goghs contemporaries Gaugin, Monet and Toulouse-Lautrec.
9. TULIPS
In Dutch gardens you often find another icon of the Netherlands, the tulip.
Haarlem is nicknamed the nations flower city, or in Dutch Bloemenstad, it has been the historical centre of the tulip bulb-growing district for centuries. Did you know that most flowers sold worldwide come from the Netherlands? Already in the 1630s Haarlem was a major trading centre. Nowadays Haarlem is still the leading trader in tulips. In the springtime people from all over the world marvel at the blooming bulb fields to the south of the city. A definite postcard image.
In the past however, tulips werent that common and reserved for the rich. At one point ridiculous prices were paid for the bulbs. The wealthy displayed their opulence by putting tulips in outrageously expensive, Delft porcelain, tulip-vases.
10. DELFT
Delft is a beautiful historical town, with grand buildings and romantic canals but most of all, Delft is renowned for its porcelain. Delfts blue-and-white pottery is the best known and most characteristic type worldwide.
We visited the factory and discovered why the prices are so high. The biggest part of the work is craftsmanship and one third of the merchandise is rejected before ever reaching the store. A lot of the materials break during the process or are put aside because of an imperfection. In the factorys extensive souvenir shop the Dutch sense of humour, culture and art is reflected in the diversity of porcelain objects. From traditional tulip vases to Miffy merchandise and smoking pipes to clogs and platters with Vermeers Girl with the pearl earring, you can find more in porcelain then you would expect
In Delft you can also visit the Vermeer-centre and go on a voyage of discovery through the life, the work, and the city of the master of light, Johannes Vermeer (1632 1675). This legendary Dutch painter will be remembered for his Girl with the pearl earring amongst many others.
If you would like to see Delft in the Golden Age or meet other Delft Masters, the museum Het Prinsenhof is the place to be. Willem van Oranje (1533 1584) stayed there from 72 until he was shot in this very building. The two legendary bullet holes in the wall still represent this historic tragedy.
11. FOOD
The Dutch have their own specific and very diverse food culture. The most known articles are the cheese and the fish. In the supermarkets it is almost impossible to chose from the entire wall of cheeses. On market days there are many merchants and on every square you will find fish and chips. The haring, maatjes and eel (paling) are very popular in the Netherlands and loudly praised by the vendors.
When you ask people here about the food, fast food, (f.e. kroket uit de muur) always gets mentioned as well. People often eat on the go or behind their desk and bringing your sandwiches is standard practice. But if you dont have time to prepare your lunch, you can always go to one of the many bakeries here. Dutch apple pie and cheesecake are delicious and there is a wide variety of unknown treats to choose from, from tompoezen to vlaai, a typical custard pie of which there are too many types to choose from!
12. METHOD SCHOOLS
The Dutch government funds both public and private schools, provided they meet certain standards. There are schools of every religious denomination and many, like Montessori schools, that are based on educational philosophies. In the classroom, children from different backgrounds come in contact with one another. Like the workplace, school is an important environment for social integration.
In the Netherlands, most children begin primary school at the age of four. Compulsory education starts a year later. For kids in primary school it is very uncommon and unlikely to get homework. The biggest difference with Belgium, were I feel children are sometimes too soon subjected to stacks of work. After primary school, children move on to one of several types of secondary school, including pre-vocational secondary education (VMBO, four years), senior general secondary education (HAVO, five years) and pre-university education (VWO, six years). Secondary school students, more then ever, need to work together on assignments. Secondary education is not just about transferring knowledge and skills, but also acquiring the right attitude and values.
13. TOLERANT, LIBERAL and OPEN-MINDED SOCIETY
The Netherlands is known for its tolerance. The country was frequently a haven for refugees facing persecution in their own countries, and the principle that everyone has the same rights is legally established.
In many respect The Netherlands is more liberal than most other countries, making the country an earthly paradise for some, a modern Sodom and Gomorrah for others. Prostitution in designated work areas and the sale of soft drugs in coffeeshops are examples of tolerance policies.
The Dutch population is strongly multicultural. That must have something to do with the Dutch climate of freedom and respect in which every person is seen as an individual, regardless of colour or creed. Whats more, this society, to me, stimulates to try and discuss, understand and unravel everything that might be labelled as taboo.
14. HOUSEBOATS ON THE CANALS
Amsterdam has the largest canal system in the world and the most bridges of any European city. With their ancient bridges, houses and narrow streets, they lend an historic charm to towns and cities.
Living on the water is a dream of many. In The Netherlands it is not that uncommon, especially in Amsterdam. The enchanting canals are famous, partly because of the variety of houseboats that are there. It is amazing how some of them are designed and decorated, some have classic lanterns at the front door and gardens on deck, while others are very sleek and modern.
In a lot of towns and villages you will also find a harbour with motor and sail boats. Frequently you see traditional wooden sailboats between the others, but expensive yachts are a rarity. In summer the lakes, rivers, polders and wetlands make for beautiful camp surroundings and a lot of people spend their holidays by the water.
15. ORANGE
The Dutch monarchy has mostly folkloric significance. Few cherish the Orange dynasty, but even fewer in the Netherlands want to get rid of the monarchy. Once a year, the country dresses up, on Queensday, and the royal family is a source of unity and communal celebration. On the Queens birthday, she visits demonstrations of old-fashioned sack-races and lace-making. The party ends in fireworks and for many in a hefty Orange hangover.
When the Dutch football team plays a major tournament, the country succumbs to orange fever. Entire neighbourhoods are decorated with orange garlands and flags, and residents watch television in the street. Dutch football enjoys a strong reputation, mainly due to the Dutch national team and the success of Ajax. The former Ajax player Johan Cruijff is in any case the most famous Dutchman in the world. He nowadays steals the show with his virtuoso use of language and earned his place in history with sublime dribbling techniques and was blessed with a superior football-brain.
Ik ben blij dat de verslaggeving erop zit voor Artevelde. We worden hier overspoeld met werk en reflecteren dat het onze oren uit komt... Toch ben ik nu echt gaan inzien hoe belangrijk dit reflecteren nu eigenlijk is, als basishouding voor een leerkracht, en welke inzichten je opdoet door met anderen je ervaringen te bespreken.
Een fragment De leereffecten uit voorgaande verslagen worden verdiept en versterkt.
Het voorbije deelthema jonge dieren is een fantastische ervaring geweest voor mij. Ik heb meer dan ooit ervaren hoe het initiatief bij de kls kan gelegd worden. Hoe belangrijk het is een duidelijke rode draad doorheen de activiteiten te hebben, om van de activiteiten een betekenisvol en zinvol geheel te maken voor de kinderen. Wat me tijdens stage verder nog geraakt heeft en duidelijk geworden is, heb ik ook opgenomen in een taak voor Educating Young Children. In bijlage is de paper te vinden. De hele periode ben ik sterk gegroeid, in mijn eigen leerkrachthouding en in interactie met de kleuters. Ik heb het gevoel een echtheid in mijn aanpak teruggevonden te hebben die ik vorig jaar een stukje kwijt was, had moeten opgeven door kordaat te zijn.
Ik heb prachtige momenten beleefd op stage en zal met pijn in het hart afscheid nemen van de kinderen morgen. Mijn mentor is op de eerste plaats verantwoordelijk voor devele positieve ervaringen die ik hier gehad heb. Daar ben ik mij echt bewust van. De houding van respect voor ervaring en bereidwilligheid om te leren en mezelf bij te schaven, heb ik altijd wel gehad. Nu echter wordt dit aangevuld met bewust worden welke rijkdom dit wel inhoudt. Van juf Gerry heb ik zoveel kunnen leren! Daar zal ik haar altijd heel dankbaar voor zijn.
Meer weten over mijn stage? Lees dan zeker 'Educating Young Children'! Na de roleplay verslagen, nu ook de 'paper'.
ROLEPLAY as a development instrument What are you taking with you? What was an eye-opener?
The children have all these ideas, feelings and thoughts and what better way to express and deal with them then through role-play. It is the most natural way for them to practice what they know or deal with emotional issues. Along the way they interact with other children, developing a variety of social skills, discovering new things and thereby expanding their view of the world. Getting acquainted with other customs then their own, discovering new and different materials, specific relationships in play and their typical interaction, are only some of the many opportunities.
For the teacher it is important to make sure that the children can relate to the basic offer of materials, recognising elements from their own world. But by adding challenging new materials you will ensure that the toddlers stay interested and it stimulates them to expand their play. But where should these challenging new materials come from? Of course the teacher can ad things, but what struck me the most is the childrens involvement when they are given the freedom to take their development into their own hands. They think up plays, work out interiors, add materials from home or design and make things themselves. Their creativity is endless and their way of thinking, for solving problems, surprisingly rich and diverse, especially when they work together.
The teacher is watching the children all the time, if you would ask the children what she does all day, they would say nothing. But in fact, the teacher plays an essential role in making role-play flourish. While making observations, she is working out how she can make meaningful interventions to stimulate the role-playing more. The goals of these interventions differ A lot of times the teacher is an enabler, giving the children the opportunity, the materials and the freedom to play. Interventions are sometimes needed when children stumble upon a difficulty or problem and cant work out how to solve it themselves. The teacher doesnt give them the answer, but asks other children if they can help or poses another question to get them thinking in the right direction. But of course, the teacher also plans her own interventions at the right time during the role-play. Sometimes this is to stimulate play again when the interest is fading or to attract the childrens attention to other possible relationships in this particular role-play or theme. At other times it is to bring more depth to the existing play and expand their knowledge. The possibilities here again are endless, depending on the teachers own attitude, motivation, toleration and creativity.
The most important elements for me to take home are the teachers attitude and the childrens creativity. It is amazing what toddlers can achieve when you let them. And as a teacher your interventions should always be short, meaningful and never forced upon the children, but only brought to them as a starting point that they can pick up if they choose to.
Taking their interests as a basis for your offer always makes for highly concentrated workers. Involving them in planning: what, how and when things should be added and expanded appeals to their sense of problem solving, reasoning and planning. They are, for a large part, being treated as adults with their own opinions, wishes and desire to learn. To fulfil as many needs as possible the children are asked to participate actively, take initiative and express their feeling and opinions. They are really asked to take their development into their own hands and the teacher takes a step back to be their lighthouse, guiding them through this world of possibilities.
Ik kon het niet laten om bij de taak voor Dutch Culture and Society vermelding te maken van het, voor mij typisch Nederlandse, toilet... We moesten immers 15 Nederlandse symbolen bespreken...
The smallest room of the house is made to be cosy. However its bowl is in contrary to all that is civilised: historic or modern. Most tourists agree that being able to see your own waste, and wanting to, is a sign of a twisted almost sick need, yuck! The toilet bowls vast plateau offers an unimpeded view of ones excrements. Are the Dutch congenitally unclean or is the mystery connected to their built-in tendency towards water management?
In technical terms, the Dutch toilet is a shallow flusher, not a deep flusher. Toilet experts give two reasons for the popularity of the shallow flusher: a plateau is very useful for studying waste, which can come in handy, especially with children. And the shallow flusher does not splash back on the users buttocks. So it is common sense and has little to do with a presumed Dutch built-in tendency to want to see land above water but one has to wonder.
Five minute lesson of Spanish for our peers. Singing La Bamba
(I joined the Spanish students Iris and Alba for this groupwork. Seeing as I love the Spanish language, I've learned so much from them allready and want to learn more.)
Learning goals
-Intense listening as a starting point for differentiating the typically Spanish sounds, learning about sayings, stressed syllables, personal pronouns, the verb ser,
-Learning words in a context, how to write and pronounce them.
1. Activation
-You are allowed to turn around your page once the music starts.
-Listen carefully and fill in the blanks as fast as possible.
-Every sentence is repeated several times, so dont panic if you cant fill in everything the first time.
-Finished? Turn your page around and start dancing La Bamba like crazy! The winner will receive a wonderful prize!!
-When everybody is dancing, the game is finished.
2. Exploration
We check the spelling of the words they filled in and talk about what they think it means.
3. Consolidation
We construct the English translation together with the pupils, discuss and practice the pronunciation of the Spanish sentences and afterward off course, we sing the song.
4. Check
We put on the video and start dancing La Bamba, sing along everyone!!
We continued the spring theme with the exploration of young animals. Our impression this time was the birth of another lam at Fleurs home. We took this opportunity to learn a song Vannacht op de boerderij is een lammetje geboren (last night on the farm, a little lam was born). We were invited for a visit and petted the sheep. There were 17 lams in total and little squeaky chicks. The children were enchanted and back in the classroom they kept on talking and playing about the farm.
The garden store is still popular, but this is the right time to expand the possibilities for role-playing. The spring seasonal table has also been amply explored and can be now adapted to learning more about farm animals.
In the house corner there are already some stuffed farm animals: lams, rabbits, a dog. The children notice that they dont really have a place to put, nurse and feed them. Could we make it ourselves? The children think about how this can be turned into a small farm house.
As I observe its easy to see that they are learning so much just from redecorating this corner. They are making plans, dividing tasks, working together and thinking of solutions to solve problems along the way.
It is remarkable how inventive they are when theyre free to come up with ideas and have very little limitations in carrying them out.
Entire cupboards are filled with unnecessary materials an turned around to become a henhouse. A nest is made out of a boa and some eggs are added.
They provide a bedroom for the people and go into the corridor to buy some flowers to decorate the farm house some more.
The big green mat is taken out to pass for the grass pasture.
Everything is ready; they are happy with how it has turned out and start playing. They dress up with sunhats and feed the animals. A girl just sits and pets one of the stuffed bunnies while her mother is making dinner. The other children also want to play animals themselves and, there are Easter bunny-suits in the dress up trunk. The children shout out they should also make a place to sleep in the farm for the big bunnies!
Table and seats are turned into homes for the animals.
They take them out, put them on and start hopping around.
But the animals can easily get out of the farm, theyre hopping around and going to the garden store to look for food.
Now we have to think about making a fence this is also the perfect opportunity to think about elaborating the garden store this week with pet products
The children are much more motivated to play because they thought up everything themselves. They dress up as animals, farmers or gardeners, mothers and fathers and practice a variety of skills by doing so. By taking care of the stuffed animals, each other, watering the plants, going to the store, working together, getting pet and hopping around, exchanging ideas, making plans, , and so much more.
Nijmegen has three Montessorischools, two of which have the same schoolboard. Out of the wide area around the city, there are nine different schools who attend meetings.
About 8 years ago, the inspection advised the schools to expand their method with realistic education, for example for math; It was said that only the Montessorimaterials were not enough to provide adequate development. The schools needed to start thinking how they could integrate things like RME and still stay true to their ideals and pedagogical methods. It is typical for Montessori to work from the cosmos, starting with the general overview, to more detailed observations. Other methods, like RME and world orientation, do just the opposite and work outwards starting with the small things. They had to make concessions to meet the inspections quota.
Montessori is more then just education, its upbringing as well. Keywords are:
-free choice
-self-correcting
-independence (gradually starting from kindergarten)
-individual and group lessons
-responsibility for development lays with the child
-teacher is only one of the final resources
This also brings up the question were the responsibility for upbringing lies. The school thinks it is very important for parents to be on the same track, work in the same way at home, to optimise the learning transfer in both situations. If you want children to be independent at school, you dont tie their shoelaces at home. Parents should try to stimulate independence in a similar way, letting children, explore, try, answer themselves. Which also puts a big chunk of the responsibility with the parents.
This school has three groups 1 and 2, three groups 3 and 4, one group 5, one group 6 and finally two groups 7 and 8. These classes are quite small, about 20 children in kindergarten en 25 children in the groups going up. Next year however, one group will disappear, because of the stagnating number of pupils. The school changed from regional school to neighbourhood-school, so the population changed also. Now less parents make a conscious choice to bring their kids here, its close, so why not. This is also linked to the declining independence among the population, seeing as there are many immigrants and their children sometimes have language problems.
The schools however treats all children equal, this is one of the important pillars. For example, everyone stays over at lunch. This is another way of ensuring the childrens independence but also enhances the feeling of belonging to one big family at school too. Ad to this the mixed age groups and special days for the whole schools or activities for some classes together; and the children develop social skills, are provided with many sources for learning from each other, materials,
Kindergarten (onderbouw) is what interests me the most, considering my own education.
All classes have the same theme at the same time, this includes identical wall of words, newspapers on the insides of the doors, materials, In the classroom the children put on oversloffen a kind of slipper over their shoes. The respect for the classrooms and materials is tangible. The senses-cabinet is one of the most important cupboards in the whole classroom, especially for kindergarten. Children follow the logical order of the materials (with help of the teacher). Hereby they ad to previous knowledge every time, because the material always holds more difficult qualities to explore.
Otherwise the classrooms and way of working coincides with my general practising knowledge. I will however take elements home for my own practice. The teachers let the children work as free as possible, which is not as easy to do as one might think. They go trough special Montessori-training during their first years of practice to perfect their approach. It is all about letting them go, observing and planning the right intervention at the right time. During all this, having an approach that stimulates their independence and intrinsic will to develop is essential.
On the other hand, the materials: for example: working with the red, green, question-mark dice or the colour clock seems interesting.
The realisation, that children dont need playschool pre-made materials, help from a teacher or computers is surely reinforced.
It is good to hear that Jenaplan, Dalton and Montessori now also have meetings together to discuss their future, survival and how they could work together to improve education. There are already a lot of aspects in common. I hope in future we see a transfer from knowledge between all these schools.
De bewegingsruimte is vrij groot en voorzien van voldoende materiaal, naast de uitdagende en actieve bewegingslessen, wordt er ook dagelijks buiten gespeeld.
.
In de turnzaal worden steeds twee verschillende activiteiten voorzien, de kleuters worden in groepen verdeeld:
-één deel van de zaal is ingericht om de kleuters een bepaalde vaardigheid te laten oefenen, nl. klimmen en klauteren.
-in de andere helft van de zaal spelen ze een spel.
2. Observatieverslag
Vaardigheid: klimmen en klauteren.
De kleuters krijgen een aantal afspraken, een kleuter mag eens een voorbeeld geven en daarna gaan ze zelfstandig aan de slag. Juf Gerry bevestigt kinderen die het goed doen. Ze grijpt enkel in wanneer de veiligheid in het gedrang dreigt te komen, de kleuters de afspraken niet naleven of er een incident ontstaat tussen kinderen. Als kinderen de regels overtreden, wordt deze niet opgedreund. Het kind mag van juf Gerry op rustige toon gewoon heel even op de bank gaan zitten kijken en zelf uitvissen hoe het wel moet.
De kinderen zijn gewend aan deze werkvormen en de opstelling houdt in zich dat nergens lange wachtrijen ontstaan. Juf Gerry noemt het actief wachten wanneer ergens een kleine wachtrij spontaan ontstaat. De kleuters hebben genoeg materiaal om iets anders te gaan doen zonder te moeten wachten. Ze wachten alleen wanneer ze vol spanning zitten en heel gemotiveerd zijn om iets wat hen echt uitdaagt te oefenen. Dit wachten verschilt omdat de kinderen nog steeds betrokken zijn en ook kijken hoe de anderen het doen en hiervan leren.
Er is voldoende differentiatie aangebracht zodat er bij het klimmen voor iedereen uitdagende, maar haalbare, oefeningen zijn. Alle kleuters zijn de hele tijd actief aan het bewegen, nu eens lachend, dan weer met het puntje van hun tong uit hun mond in uiterste concentratie. Op het einde zijn alle kinderen moe en vol zweet maar duidelijk tevreden. Er wordt echt tegemoet gekomen aan hun bewegingsdrang.
Voor de leerkracht valt een heleboel te observeren:
-op handen en knieën? op handen en voeten?
-rechtop klimmen, al dan niet met behulp van het touw?
-armen al dan niet spreiden voor evenwicht?
-mate van bijbewegingen maken
-klimmen de kleuters onder, door, over de hindernissen?
-durven ze springen, hoe doen ze dat? afzetten al dan niet met beide voeten? armbewegingen? wat is voor sommigen te hoog, te laag?
-wie heeft het nog moeilijk, waarmee?
-voor wie is het meest uitdagende misschien al haalbaar?
-creatieve vondsten van de kleuters
Spel: balspel.
De kinderen worden in dit deel van de zaal nog eens in twee groepen verdeeld.
Aan beide uiteinden van het speelveld staan houten blokjes rechtop.
In het midden van het veld hangt een touw schuin gespannen.
Elke kleuter krijgt een mousse bal en probeert een blokje om te gooien door onder het touw door te rollen.
Tegelijk moeten de kinderen hun eigen blokjes beschermen door ballen tegen te houden en de blokjes terug rechtop zetten wanneer ze omgestoten zijn.
De leerkracht kan opnieuw heel wat zien: of de kleuters al dan niet
-aanvallen en/of beschermen
-achteraan in het veld blijven of naar voor komen
-goed mikken van aan dichtbij het touw of van verder
-onder het lage deel van het touw doorrollen of daar waar het hoger is
-enkel naar een blok mikken of rekening houden met de andere kleuters
Ook op vlak van rol en stoptechniek:
-rekening houden met anderen
-tussen de benen met beide handen
-met één hand of beide zijwaarts
-rollen van op de grond, gooien, botsen
-zich op de bal laten vallen, met de handen stoppen, ev. met de voeten
-anticiperen op de bal, de bewegingsbaan inschatten en verplaatsen
3. Reflectie
Het valt me op hoe actief de kinderen de hele tijd blijven. De kleuters worden vanuit het materiaal en de opstelling bij het klimmen intrinsiek gemotiveerd. De opzet, het doel van het spel is uitdagend en betekenisvol voor de kinderen. Het materiaal en de opstelling voorziet telkens voldoende differentiatie zodat de kleuters zichzelf op hun niveau kunnen uitdagen (~zone van naaste ontwikkeling).
Tegelijk zitten in dergelijke opstellingen veel mooie observatiekansen voor de leerkracht. Op welk niveau gaan de kinderen spontaan werken, hoe doen ze dat, wat doen ze juist, wat kunnen ze (net) aan en wat hebben ze nodig om in de toekomst verder te ontwikkelen?
De kinderen nemen hun ontwikkeling voor een groot deel in eigen handen, werken heel zelfstandig en laten door hun bewegingsgedrag duidelijk weten wat ze van je nodig hebben. Als je maar kijkt.
De Schatkist handleiding hanteren en daarbij horende tussendoelen.
Ik plan zeker en werk nog aan
Uitbreiden van de tuinwinkel en verdiepen van het rollenspel.
Een terugblikgesprek in kleine groep met niveaugroepen (de activiteit naargelang differentiëren).
Het geven van een bewegingsles in de lijn van de geobserveerde lessen.
Ik heb tijdens deze twee dagen meer dan ooit ervaren wat het is om kinderen echt vrij te laten (binnen duidelijke regels en afspraken) en hoe belangrijk dat wel is. Het is verbazend om te zien hoeveel meer zij daarvan leren, ze nemen echt hun eigen ontwikkeling in handen.
De leerkracht is daarbij de gids, degene die het mogelijk maakt, de rijke omgeving inricht op basis van hun wensen en noden en hen hierin rondleidt. Wat zij daarmee doen hebben ze zelf in handen.
Stimuleren, bevestigen, uitdagen, helpen, geduld en respect tonen, luistervaardig zijn en tegelijk speels en creatief Enkele belangrijke elementen in de aanpak van mijn mentor. Deze manier van werken creëert niet alleen een heel positieve en veilige omgeving voor de kinderen om te ontwikkelen, maar staat tegelijk ook model voor de kleuters om hetzelfde gedrag te ontwikkelen. Wat ook het geval is!
Juf Gerry geeft me heel veel feedback. Ze laat me initiatief nemen, fouten maken, hiervan leren, om de hele stage op een ontspannen manier te doorlopen. Ik geniet opnieuw van het voor de klas staan en heb vertrouwen in mijn kunnen. Na vorig jaar had ik hier wel wat moeite mee. Ik voel dat ik nu echt de juf word die er in mij verborgen zat, die ik wilde zijn, die me ligt; die rustig en enthousiast tegelijk is en zonder zich kwaad te maken toch gezag heeft. Ik kan me geen mooier voorbeeld dan juf Gerry wensen. Onze leerkrachtstijlen vullen elkaar aan en onze visies liggen in dezelfde lijn, het voelt echt als een samenwerking. Ik ben er zeker van ongelofelijk veel te kunnen leren uit haar ervaring en ben, om eerlijk te zijn, nog door niet veel mensen zó geïnspireerd geweest.
Enkel op dinsdag 1 en woensdag 2 april 2008 (wegens ziekte):
Thema Lente: deelthema groeien en bloeien.
Juf Gerry startte vorige week het thema al op, ik stuurde mijn voorbereidingen door zodat zij deze eventueel kon bijvoegen in haar agenda.
De lentetafel werd opgestart, de materialen uitgebreid waargenomen. De kinderen zaaiden tuinkers in versierde eierdozen en vouwden bloemen uit papier.
Voor mij was het deze keer extra belangrijk de beginsituatie voor dit thema goed te toetsen. Wat werd er al gegeven? Wat boeide de kinderen?
Ik paste mijn rooster en voorbereidingen aan om hier expliciet aandacht aan te besteden. Ook kreeg ik de documenten van de overdracht tussen juf Paula en juf Gerry. Zo wist ik al wat er gedaan was en waar de interesses in eerste instantie lagen.
2. Beschrijving van de ervaring (inhoud en proces)
Bij de inloop zocht ik enkele kleuters op die me wilden vertellen wat er allemaal gebeurd was. De materiaal op de lentetafel boeide enorm, de lente leeft nu echt in de klas. Vorige week was het ook echt nog winterweer, de lentewandeling is toen niet doorgegaan. Juf Gerry was blijven stilstaan bij de winter die ervoor zorgde dat de lente op zich liet wachten. De kleuters hadden het ankerverhaal nog niet gehoord, dus zou ik (na overleg met juf Gerry) i.p.v. de terugblik, in de grote kring het verhaal voor de eerste maal brengen (onvoorbereid).
Tijdens de tuinenwandeling had juf Gerry een gesprek met de ondersteunende leerkracht. Alle leerlingen van de klas werden besproken. Vooraleer op wandel te gaan, heb ik de kleuters eerst enkele minuten buiten te laten spelen op de speelplaats. Sommige kleuters konden het echt gebruiken na het lange verhaal. Hierna ging een vervangende juf mee op de wandeling. Het werd een leuke tocht, het weer zat mee en de kinderen waren enthousiast.
Aan de lentetafel wilde ik zeker nog aandacht besteden, de kleuters waren er immers heel erg door geboeid. Ik had ook nog een heleboel materiaal om toe te voegen en wilde de methode van Schatkist zeker uitproberen. Ook probeer ik ervoor te zorgen dat er een rode draad doorheen mijn activiteiten loopt en wilde ik dit geheel van activiteiten zeker niet laten verloren gaan. De lentetafel werd als het ware de aanzet om de tuinwinkel te gaan bouwen.
De tuinwinkel werd op dinsdag en woensdag een prachtig geheel van activiteiten, waarbij overleg en samenwerking tussen te kinderen centraal stond. Het gemeenschappelijke doel was een mooie functionele hoek maken waarna rollenspel en hoekoverschrijdend spel zouden kunnen ontstaan tussen de lentetafel, de tuinwinkel en de huishoek. Voor Teaching Young Children maakten we een kleine taak over rollenspel, als voorbereiding op de komende lessen. Ik putte uit mijn ervaringen van deze week en voeg dit document dan ook toe in bijlage.
De terugblik op het verhaal hebben we dan op woensdag laten doorgaan. Ik deed dit in grote kring met de prenten en liet de kleuters het verhaal reconstrueren. Bij het reflecteren over deze activiteit, merkte ik dat dit eerder geschikt was voor een kleine kring. De kleuters gaven hier, op hun manier, zelf al blijk van. Ze waren onrustiger dan anders, ongetwijfeld omdat de kansen tot individuele actie veel kleiner zijn dan anders, bij een dergelijke activiteit in grote kring.
3. Eigen functioneren hierbij (beleving)
Inloop en grote kring: vertellen verhaal.
Ondanks dat ik het verhaal niet voorbereid had is deze activiteit goed verlopen. Ik merkte wel dat het een heel lang verhaal was, de kleuters erbij houden d.m.v. bewegingskansen en interactie was dan ook essentieel. Juf Gerry gaf me uitgebreid feedback. Ik wist zelf al dat verhalen vertellen me lag, maar juf Gerry onderstreepte dit nog eens. Ze herkende veel van haar didactiek en merkte op dat ik me dit eigen probeer te maken, dit in mijn aanpak integreer. Op het laatst werden de kleuters een beetje onrustig. Ik heb toen ingegrepen door recht te staan en (binnen de context van het verhaal) door het raam naar buiten te kijken en zo kreeg ik de aandacht meteen terug. De kleuters gingen er helemaal in mee. Het is fijn om aan te voelen dat ik de aandacht automatisch krijg door expressief en speels te handelen, niet door geërgerd of boos te worden.
Tuinenwandeling
Kleuren, geuren, details; de kleuters zijn heel opmerkzaam en duidelijk geoefend in het gericht waarnemen. Ook is het opmerkelijk in hoeverre juf Gerry met dit klasklimaat zorgt dat de kinderen intrinsiek gemotiveerd zijn om te leren. Kinderen zijn van nature geïnteresseerd om hun ervaringswereld te vergroten, maar een rijk en vooral betekenisvol aanbod zorgt ervoor dat ze echt betrokken aan de slag gaan, om, zoals ze zelf zeggen, slim te worden.
Lentetafel
Het liep goed en ik merkte dat het wel een verrijking kan zijn om je bij voorbereidingen extra te gaan inspireren of gedeeltelijk te gaan baseren op dergelijke handleidingen als die van de Schatkist methode. Ik was hier aanvankelijk niet ze enthousiast over. Persoonlijk ben ik bang dat deze werkinstrumenten kunnen leiden tot luiheid, telkens hetzelfde geven, niet meer zelf op onderzoek gaan. Maar ik had het mis. Met juf Gerry besprak ik hoe zij hiermee werkt. Deze documenten worden echt als leidraad gebruikt, bij sommige themas, maar mits aanvulling. Eigen creatieve ideetjes, poppenspel, liedjes. Soms kan je het zoveel rijker maken met andere elementen, dat het heel waardevol is als je al een solide basis hebt. Ze werkt natuurlijk ook zelf volledige themas uit. En we zijn het erover eens dat je als leerkracht steeds lui kan worden, maar dat het ieders individuele plicht is om je hiervoor te behoeden. Door het werken met een methode krijg je ook eens een ander idee, een andere invalshoek aangeboden. Tegelijk ben je er zeker van dat je bepaalde doelen nastreeft en kan ook deze diversiteit op jaarbasis nagegaan worden.
Tuinwinkel
Het was fantastisch om de kleuters te zien samenwerken en overleggen, ondertussen afspraken makend en rollen verdelend. Ze kwamen zelf met ideeën, namen initiatief, verzamelden het nodige en gingen allemaal erg betrokken aan de slag. In het toegevoegde document roleplay komt ook de rode draad tussen de activiteiten naar voor, maar heb ik ook beschreven wat de kleuters nog allemaal plannen voor de volgende dagen.
Terugblikken op het verhaal.
Het komt eraan aan de non-verbale signalen van de kleuters goed te interpreteren en daar dan je (handelingsgerichte) conclusies aan te koppelen. Tijdens het terugblikken heb ik onmiddellijk de bewegingskansen van de vorige dag herhaald en de kleuters zoveel mogelijk aan het woord gelaten. Maar ik merkte dat een andere werkvorm, nl. de kleine kring, voor terugblikken nuttiger zou zijn. Juf Gerry suggereerde dat het ook interessant zou zijn om dit eerst eens met groep1 en dan eens met groep2 te doen. Op die manier zal ik ook het differentiëren in deze activiteit meer kunnen toepassen, mij specifieker richten op de algemene verhaallijn of op details. Ik zal dit met het verhaal van het volgende thema Lamke zeker eens proberen.
plants start growing and everything is blossoming around us
Giving the toddlers a lot of impressions (which we did by telling a story Toon Telleghen Lente, going for a walk in the street and looking at the gardens, taking a closer look at trees, blossom, flowers, flower bulbs, seeds, ) is essential before going to work.
Together with my mentor the children:
-decorated the spring table and researched the materials
-are sowing and growing chives
-are making paper flowers with folding techniques
Spring seasonal table
the wonder of new life in the classroom
mainly decorated and collected by the children
With the access materials the children made a garden store in the hallway.
This way interaction can develop, and thereby roleplay; between the house-corner, the spring seasonal table and the store.
Garden store
The children:
-thought about and decorated the store
-looked for materials in the school, at home
-selected and made groups of buttons as currency
-started roleplaying in the store
-made price tags
-counted money
-
and so they are developing all the time: integrating a wide variety of knowledge, practising a lot of skills, developing socially and emotionally
As a teacher
Stimulating a rich environment in which keywords for you, as a guide, are:
-motivate
-stimulate
-enable
-model behaviour
To me these are the most important in guiding roleplay.
A rich environment however doesnt have to be rich in the sense that you provide them with a high-tech playskool cash register. For example: some boxes, paper and creativity enrich the children a lot more
They designed and created their own cash register to put in the store.
(The boy in the picture also designed a logo for the store to put on the planbord.)
And they are planning to:
-make more paper flowers to sell in the store
-work together with others on projects
-bring materials from home
-buy presents for their friends, parents in the store
-
And along the way they are again:
-learning about behaviour when going to the store
-developing social skills
-handling money, estimating, making groups
-measuring
-creating
-practising
-
Another important aspect afterwards is to discuss and/or show the roleplay in the circle with all the children. I think using the axes is a good method to do this and it already gives toddlers insight in their own and other peoples actions, behaviour and feelings.
We mogen onze ideale school uitdenken en krijgen alle materiaal om een grootschalige maquette te maken. Aan de hand daarvan volgt een presentatie, we beargumenteren onze keuzes en bekijken ook de ideale school van de andere groep (zie ook joke_in_nijmegen).
The visit to the School on Wheels was certainly worth it. This organisation provides schools for circus- and fairground-children. We met the headmaster and some very passionate teachers. Getting to know and love the children, their families, surroundings and lifestyle is only the first step they took to bring education to a specific target public. ICT is one of the means to educate and follow their students. Most of the time however they travel across the country in vans and busses. Bringing the schools to the heart of the circus or fairground.
The teachers have to be involved, because they are put to the test, having to differentiate for a very diverse group. Children of all ages come to the school busses. These provide all the materials a normal class has and can be separated into different rooms. From computers with internet, printers and individual handbooks for each pupil or group; to paint and puppets, building blocks and dress-up-clothes, a lot of metres of electric cable, a vacuum cleaner, sink and bathroom.; the busses have it all. The extendable sides make for a large working area. Its really unbelievable what fits in here!
Its obvious these teachers are bit by the travellers bug themselves. It must be wonderful to be in different surroundings every week or sometimes every day. But that also means you have to be flexible. The teachers talk with such respect about the circus and fairground people. Both are very different worlds.
The circus travellers are incredibly hard workers. The teachers talk about the circus, they explain how it is one big family, working towards a common goal. The children often have similar experiences. Art and beauty have an important place in the circus and children participate in this life from a very early age. One teacher is living with them during the week. She travels across the country with her camper and enjoys this life very much. She really got to know the children and their way of life very well and she says her work is challenging her every day. Its a special world and you have to earn the families respect to really become part of it. You also have to be a versatile teacher: getting the electrics functioning, setting up and packing the busses every visit, adapt the classrooms to the needs of the group, etc.. Every day has its own surprises.
The fairground people are the second group the School of Wheels caters for. This life is similar to the circus life, yet the atmosphere is very different. They are merchants, competing each other for customers, because if the people go next door, you are not making money. With the children, the competitive spirit comes into the classroom, so it is very real in their life. They also dont know each other that well as the pupils from the circus. This makes for an interesting, very different surrounding for teaching. Each child bring a variety of experiences to the table.
The School on Wheels has been educating children across the land for 50 years now. You can tell just by looking at some pictures of the very first school busses. They look like romantic gypsy carts, it must have been wonderful Now the equipment has been completely modernised off course. Just recently some new busses were added. Interesting for me, some of the older models have been sold to Belgium. We have a similar organisation! Im sure I will look into that in the future. I can but have a lot of respect for these people their work and feel attracted to the lifestyle and diversity. So in conclusion, I am very happy to have experienced this.
Op 11 maart liep ik stage bij juf Paula, die normaal op maandag en vrijdag de klas heeft. Ook zij gaf mij feedback over mijn activiteiten, maar vond dat niet altijd gemakkelijk. Ze vertelde me dat het, na enkele jaren uit het onderwijs te zijn geweest, niet altijd gemakkelijk is en ze weer elke dag bijleert. We hadden een interessant gesprek over hoe alles loopt in de klas en blijkbaar is ook zij zich ook echt aan het oefenen in de manier waarop juf Gerry met de kinderen omgaat en activiteiten opstelt. Ik merkte dat de kleuters inderdaad iets drukker waren, ze zegt zelf dat ze het daar soms nog moeilijk mee heeft. Het is fijn om te horen dat de leerkrachten hier echt actief van elkaar leren en dat zelfkennis en openheid hierbij belangrijk zijn en elkaar helpen essentieel.
Het was leuk om de flessendrum activiteit onder haar begeleiding op te starten. Je merkt dat ze heel muzikaal is, bijna alles wordt een lied en gebeurt heel speels. Zij ging dan ook op vrijdag verder met de flessendrum door het toevoegen van twee flessen en het stimuleren van het noteren en componeren. Juf Gerry en juf Paula (h)erkennen elkaars talenten en daarom hebben ze ervoor gekozen de nadruk bij juf Paula iets meer op godsdienst en muziek te leggen; bij juf Gerry ligt die meer op taal en wiskunde, zij geeft ook de bewegingslessen op dinsdag.
Elke daarop volgende stagedag heb ik met juf Gerry uitgebreid nagepraat. De gesprekken waren telkens heel waardevol. We hadden het over de activiteiten, de interactie met de kleuters, hun initiatieven, onze observaties, maar ook over verschillende onderwijssystemen, juf Gerrys ervaringen doorheen de jaren, diverse methodes. Ik voel me nog steeds in mijn nopjes op deze school, heb een heel goed contact met mijn mentor en ik hou echt van deze aanpak met kinderen.
De lessen die ik uit de voorgaande praktijkervaringen getrokken heb, worden enkel nog versterkt. Zo heb ik bvb. nog met mijn mentor gepraat over het sociaal-emotionele klimaat in de klas en het gebruik van de axenroos, waar ik het in mijn vorige verslag ook over had. Ik bekeek artikels die ze zelf schreef en die gepubliceerd zijn, kreeg tips en maakte kopies. Ik voel me groeien in een houding die het toelaat dat de kinderen het helemaal (of toch zoveel mogelijk) zelf doen. Maar er is nog een lange (eindeloze) weg te gaan, want zoals ik al opmerkte, een goede leerkracht blijft levenslang leren. Ik ben heel erg blij dat ik op deze stageplaats terechtgekomen ben, waar het leerpotentieel zo hoog is. Ik hoop maar dat ik nog tijd genoeg heb om alles wat me aanspreekt hier echt te kunnen bestuderen.
Op dinsdag 11 en woensdag 12 maart 2008 en op dinsdag 18 en woensdag 19 maart 2008: Thema 'Water' n.a.v. grote inzamelactie...
We hebben besloten het thema water nog twee weken te laten doorlopen. De sponsortocht gaat door op 19 maart en is de ideale afsluiter van het thema.
° Bij de inloop bied ik prenten aan van waterdieren voor de steekparels, de kinderen gaan hier meteen mee aan de slag. Ze kiezen naargelang hun niveau, maar het valt op dat ze zichzelf ook echt willen uitdagen. De octopus, die toch het moeilijkste is, is altijd in gebruik. De meeste kinderen uit groep 2 slagen erin om, mits concentratie, de inktvis helemaal goed te maken. Kinderen uit groep1 proberen het ook, maar gaan vaak bij elkaar te rade voor hulp of lossen moeilijkheden op door een eigen creatie te maken. Ook de krab is iets moeilijker, maar heel populair. Met een legkaartje is het duidelijker voor de kleuters om te zien wat de volgende stap is. Kleuters helpen elkaar hier ook mee.
° Met een groepje kleuters zal ik een flessendrum maken voor in de klas. Ik geef hiervoor een klassikale aanzet om alle kleuters actief te betrekken bij deze activiteit. Ze allemaal motiveren om aan de slag te gaan met de flessendrum is voor mij essentieel, ik laat ze dus eerst experimenteren met watergeluiden. Ik sluit aan bij het regenlied door ze de regen nog eens met stokjes te laten tikken en vervolgens doen we een parapluspel. De kleuters kunnen spetteren, schudden, tikken, spelen met de regenbuis, zo lang de paraplu open is. Gaat die dicht, dan stopt de regen. Dit was een speels en tof moment, ook al was het iets drukker. De kleuters leefden zich uit, maar hielden zich weldegelijk aan de afspraken. Achteraf was eenieder gemotiveerd om te ontdekken wat je met de flessen nog allemaal kon doen.
° Flessendrum maken:
- Aanzet: experimenteren met geluiden en begrippen:
De kleuters herhalen met mij de begrippen vol, halfvol, leeg, een bodem, bijna vol, bijna leeg. Deze begrippen heeft juf Gerry al eens aangebracht. Ze experimenteren actief met het vullen en bespelen van de flessen. Ik laat ze de flessen ook rangschikken en echt luisteren naar de verschillende klanken van de flessen. Vervolgens starten ze met het maken van de werktekening, niet altijd makkelijk. Kinderen van groep 1 denken vooral na over hoe ze juist kunnen weergeven wat in hun hoofd zit. Het verwoorden speelt ook steeds een grote rol. De kinderen van groep 2 zijn hierin duidelijk meer geoefend; het resultaat van Robine is verbazingwekkend, ze tekent de constructie van de flessendrum precies zoals ik het zou doen én kan het nog uitleggen ook! Bij het werkvertelgesprek laat ik haar als laatste aan het woord, nu weet iedereen wat ons einddoel is en wat we ermee zullen kunnen doen. Heel waardevolle werkvorm
- Constructie:
Dit stuk heb ik door het langere experimenteren met de flessen, de geluiden en de begrippen deels laten wegvallen. Het ging dan vooral over het knopen van de touwen, waar juf Gerry en ikzelf op voorhand twijfels bij hadden. De kleuters speelden wel een rol bij het rangschikken van de flessen, het kleuren van het water en de grote constructie, wat wij op dat moment veel waardevoller vonden. De eerste week breng ik tijdens mijn activiteit de drie eerste flessen aan (bodem-halfvol-vol). Juf Paula gaat op vrijdag verder en vult aan met de twee laatste klanken.
De kleuters begonnen meteen te spelen. We bespraken nog eens speelwijze, aantal kleuters voor deze activiteit en luisterden naar de eerste improvisaties. Tijdens deze eerste week had ik op woensdag nog slechts de tijd om twee kinderen te volgen bij het noteren van hun lied voor de flessendrum. Toen ik de week erna op dinsdag terugkeerde werd ik blij verrast, er waren een heleboel liedjes gecomponeerd. De kleuters hadden ook al voorstellingen gegeven voor elkaar en daar gingen we de tweede week natuurlijk mee verder. De twee flessenklanken die net op vrijdag toegevoegd waren, vormden opnieuw een stimulans om grotere, langere, uitgebreidere melodieën te scheppen. Het verschil tussen de kleuters op vlak van notatie is groot. Sommige kleuters tekenen volledige flessen, anderen zetten gekleurde kruisjes of streepjes. Sommigen verdelen zelfs hun lied in maten om het vlotter te kunnen spelen. De ene zet de maatstrepen waar de opeenvolging van kleuren dat makkelijk maakt, de andere telt effectief telkens evenveel kruisjes en zet dan een streep.
Het is niet enkel een activiteit die heel waardevol was voor de kleuters qua ontwikkelingskansen, maar zeker ook voor de leerkracht om verder uit te diepen (bvb. naar muzieknotatie toe, klankstuk maken, ). Tegelijk was het ook zeer leerrijk om de kinderen te observeren en zo meer te weten te komen over hun ontwikkeling op vlak van betrokkenheid, competenties; hun karakters, beginsituatie en voorkeuren voor muziek, Zeker in de kring, wanneer de kleuters hun stuk spelen en vervolgens bevraagd worden door de andere kleuters merk je hoe zinvol deze manier van werken is en hoeveel ze leren van elkaar.
° Ik herneem de activiteit van het woordweb rond de letter w met kinderen uit groep2. Het valt op dat ze nu sneller met woorden komen, deze veel vlotter schrijven en tekenen en er ook meer creatieve vondsten gedaan worden. Deze activiteit was dus echt te moeilijk voor de kinderen uit groep1. Het woordweb wordt nu zinvol uitgebreid. De kleuters beleven ook veel plezier aan het schrijven van woorden, letters. Met behulp van de letterkaart en mits begeleiding komen ze tot waardevolle succeservaringen rond lezen en schrijven. De lettermuur is nu ook de start van zelfstandige activiteiten met woordkaarten en prenten en het woordweb kan het onderwerp van gesprek vormen in de kring of tussen kleuters onderling.
° De aanzet van de zelfstandige activiteit voor het maken van de flessenpost kon beter. Een volgende keer zou ik zeker Mario (hoofdpersonage van het ankerverhaal) erbij betrekken. Het concreter maken en rechtstreeks naar hem schrijven zou het voor de kleuters betekenisvoller maken. Een boodschap maken of een brief schrijven als je niet weet waar die terecht komt is voor de kleuters nog moeilijk. Sommige kinderen van groep 2 zijn echter heel gemotiveerd en hebben het doel van de activiteit ook echt voor ogen, ze bedenken waar hun flesje zal terechtkomen als ze het in zee gooien en denken ook echt na over wat ze willen meegeven als boodschap.
° Het herhalen van het regenlied is spontaan aan bod gekomen doorheen deze twee weken. Meestal was dit op tussenmomenten wanneer de kleuters zelf begonnen zingen of tikken met de stokjes. De kleuters zingen en spelen graag met het lied, ze hebben het gedurende deze weken echt beleefd.
Ook ik ervaar duidelijk het verschil wanneer kinderen zich het lied eigen maken (niet enkel de ritmes en hoe het te zingen, maar ook de inhoud) en er zelf mee verder gaan. Zo gingen ze het lied ook zelf gaan reproduceren op de flessendrum, het is echt al in elke hoek wel eens opgedoken, een echt plezier. Het ritme wordt nu duidelijk met meer gevoel gespeeld, getikt en gezongen dan tijdens de eerste week.
° Het vertellen van het verhaal Strand van Jip en Janneke was de aanzet voor het maken van een kijk-en speeldoos van de zee. De kleuters genieten intens van korte, speelse vertelmomenten met beweging en veel expressie. Ze waren geïntrigeerd door de aanzet en iedereen wilde wel helpen om een onderwaterwereld in onze klas te scheppen. Een geslaagde start dus We gingen aan de slag met een lege doos, een leeg blad papier, wat potloden en onze verbeelding. De kleuters maakten, zoals steeds, eerst een werktekening. Hier verschenen in de doos dieren aan touwtjes en dieren op stokjes. De kleuters zijn vertrouwd met het werken met klein en groot kosteloos materiaal. Dit vormde dus niet echt een moeilijkheid. Rond het lijmen met zandwerden duidelijke afspraken gemaakt, maar ik voelde al dat hier kansen rond sociale ontwikkeling lagen. Iedereen wilde als eerste lijmen, dus heb ik de kleuters daarop aangesproken en hebben we samen de rolverdeling en het doorschuifsysteem afgesproken. Alle kleuters werden zo tevreden gesteld, ze kwamen immers zelf met de oplossing en nadien werkten ze ook echt samen. Ze helpen wanneer een ander handen tekort komt of een probleem heeft en het is nog zo mooi als de kleuters dan ook elkaars werk gaan bevestigen. Dit was een uitgelezen kans om nog eens te observeren.
° Capoeira les en sponsorwandeltocht ten voordele van Brazilië, voor de hele school.
Voor de Capoeirales op dinsdag kwam een leerkracht van buitenaf. Het was prachtig om de kleuters nog eens in een totaal andere context aan het werk te zien. De sponsorloop was dan weer een mooi moment om individuele contacten te leggen. Zo heb ik na de tocht echt het gevoel dat ik bvb. Stijn beter leren kennen heb.
° Terugblik met Fritz op de waterweken.
De kleuters associëren Fritz nogal met de activiteit rond het woordweb. Hij was daarbij immers de humoristische noot en zijn liedje sprak de kleuters blijkbaar aan. Het was dan ook de eerste activiteit die bij het terugblikken aan bod kwam. De kleuters zongen nog eens het liedje en begonnen allemaal woorden met de w op te noemen. Wat op zich niet slecht was, ze waren tenslotte over het onderwerp bezig. Het was daarna wel moeilijk om ze terug bij de eigenlijke bedoeling van mijn gesprek te krijgen, terugblikken over de hele periode. Enkele kinderen bleven onderling woorden met de w opnoemen, terwijl ik het met anderen al over de regenbuis en de flessendrum had. Het enthousiasme in de groep was al groot na de sponsortocht en de slotactiviteit, dat ik het moeilijk vond om het gesprek te structureren. Ik wilde elk kind wel eens aan bod laten komen, maar dat is niet gelukt. Juf Gerry en ik hebben dit moment ook besproken en ik weet zeker wat ik een volgende keer anders zou doen. Meer leiden aan de hand van concreet materiaal van de voorbije activiteiten en de beurt explicieter aan één kind geven en dit ev. visueel (bvb. met een denkbeeldige microfoon) verduidelijken.
Children's rights class After learning about the different levels of identity-formation, we were asked to prioritise the aspects that are most important for our identity formation now.
n°1 for me is the TET-course now. As a teacher I am a part of a supranational group brought together in a local Erasmus community. Being a teacher is in this moment the most important and how can my experiences here not be very defining for my identity-formation? Im learning so much from my mentor in practice that I feel a change in my approach towards children. I am still forming this identity and belief firmly that a teacher should never stop to do so.
Which bring me immediately to n°2. Being in such a diverse international group makes you aware of your national identity and its cultural values. Realising the differences between lifestyles, really makes you think about the how and why of your own.
n°3 is reserved for friends. Making new friends across borders in this short period of time takes priority to contacting friends back home.
Family unfortunately takes last place for now In younger years: family is the most defining, now: learning to be away from them and being independent is an important step for developing my identity further. However I am realising at the same time how similar I am to them sometimes and what I am taking with me from their teachings, developing as an adult. This may not be n°1 in the identification-priorities-shortlist right now, but still laid the foundations for who I have become, am becoming, as a peron.
Learning about identity and how it is formed in a constant process of growing and interacting with others and in groups got me thinking. About staying yourself while learning from others and how they live life differently. Doing so, you will grow as a person and it all has to do with identity. What fits you, you will choose to make your own, What doesnt fit will be dismissed. Which makes me wonder, are you ever really yourself. Yes of course, but maybe just your own unique mix of bits and pieces
De hele sfeer is hier anders, de mentor past het dagschema aan naargelang de noden van die dag, de klas, zichzelf, Zo wordt er samen gegeten en gedronken in de klas wanneer dat past (geen belsignaal) en is dat net hetzelfde voor het buitenspelen en terug binnenkomen (even in de handen klappen). Ik hou van deze ongedwongen manier van werken. Alles verloopt op een speelse en natuurlijke manier, dit draagt bij aan het positieve klimaat. Niets moet, alles mag is overdreven; maar alles wat zinvol en betekenisvol is voor de ontwikkeling van dat kind, mag!
Je hebt meer echt contact met kleuters en je weet pas wat er echt in hun omgaat in een klimaat van openheid, eerlijkheid en respect voor éénieders eigenheid. De kinderen zijn niet bang om te spreken, vragen te stellen, op te komen voor zichzelf. De mate van zelfstandigheid, verantwoordelijkheid, inzicht in gevoelens en gedrag bij zulke jonge kinderen is voor mij echt een openbaring.
Ik vond het heerlijk om in een dergelijke atmosfeer te kunnen functioneren en merk nu al de invloed op mijn eigen houding. Ik ben veel rustiger en zelfzekerder. Mijn mentor draagt hier ook aan bij, de eerste vraag bij het reflecteren is steevast Wat vond je zelf goed?. Wat eerst niet zo makkelijk te beantwoorden is, als je het gewoon bent om ervan uit te gaan dat wat niet goed is belangrijk is en moet verbeterd worden.
De kleuters gingen ook helemaal op in het aanbod, ze gingen er zelf mee verder, waren gemotiveerd, geïnteresseerd en creatief, (het zingen en toneel spelen op de speelplaats). Dit zijn de momenten waarop ik mij ongelofelijk goed voel. Je werk wordt geapprecieerd, de kinderen gaan er in op, genieten volop en ikzelf bijgevolg ook. Op zon momenten weet je weer waarom je leerkracht wil worden, voel je dat je impact hebt op de ontwikkeling van deze jonge kinderen. Ik heb met mijn mentor al hele mooie, zinvolle gesprekken gehad. Zij laat me dagelijks inzien dat het aan jou als leerkracht is om het waar te maken, dat je een eigen aanpak moet vinden, je een houding moet aannemen die je ligt, past bij je persoonlijkheid en dat je binnen die houding kinderen de hele tijd kan uitdagen, verrijken, Het lijkt bijna te mooi om waar te zijn, maar hier observeer ik het bij alles wat de mentor doet.
°Bij de inloop leerde ik meteen enkele ouders beter kennen, deze zijn heel geïnteresseerd en erg betrokken bij het schoolleven. Bij de kleine kring heb ik het rijmspel begeleid, de kleuters zijn vertrouwd met het spelmateriaal en kennen de regels goed. Ze stellen zelf teams samen en leggen er de nadruk op dat het niet belangrijk is wie er op het einde wint, zolang iedereen zijn best doet.
°De eerste activiteit die ik aanbood tijdens de grote kring was het aanleren van een regenlied. De kleuters kregen ritmestokjes en deden enthousiast mee. Het mooie was dat de kleuters het lied tijdens het buiten spelen spontaan begonnen zingen. Er werden takjes gezocht op de speelplaats en ze gingen opnieuw aan het tikken.
°Het maken van eenregenbuis was een fantastische activiteit. De kleuters waren heel erg betrokken aan het werk om de schroeven en spijkers in de grote buis te krijgen. Het verhaal van de tovenaar die een regenbuis maakt uit een holle tak en zaden was wel motiverend geweest, maar te abstract. Het tweede verhaal van de twee kinderen die een regendans uitvoeren in de tuin en zo een hele hoop regenwormen vinden, was veel beter als motivatie. Dit staat natuurlijk veel dichter bij hun belevingswereld. De kinderen waren nu in de ban van het verhaal. Ze kwamen er zelf achter dat het stampen op de grond net als regen was en dat de regenwormen daarom kwamen piepen. Op de speelplaats gingen ze hier opnieuw mee verder. Na een tijdje werden juf Gerry en ik aangeklampt om naar een toneeltje te gaan kijken. De kinderen hadden het volledig zelf in elkaar gestoken, een kind sloeg het ritme, de tovenaar danste rond en enkele kleuters lagen te kronkelen op de grond. Dit waren de wormen die door de regen, of het stampen op de grond, langzaam omhoog kwamen.
°Ondertussen gingen de kinderen zelfstandig aan de slag met de steekparels. Er verschenen inktvissen en krabben, ook al zijn dit de moeilijkste prenten die erbij zitten, worden deze eerst gekozen, voor sommige kleuters is dit net iets te moeilijk, zij mogen dat creatief aanvullen wat niet lukt. Andere kleuters werken een hele tijd betrokken en krijgen, mits wat hulp van elkaar, de inktvis helemaal goed af. Dit werk wordt trots uitgestald, met beide naamkaartjes erbij. Zo kunnen de kinderen dit morgen bij de inloop eens aan hun ouders tonen.
°Naar goede gewoonte werd er op het einde van de dag teruggeblikt op wat er is gedaan, geleerd, gemaakt. De kinderen van de regenbuizen worden bestookt met vragen en geven uitleg met de werktekening erbij. Het blijft me verbazen hoe welbespraakt al deze kinderen zijn. Er zijn natuurlijk meer verlegen kinderen, maar ook zij formuleren probleemloos ideeën en vragen.
°De volgende dag startte ik samen met Fritz met een woordweb rond de letter w. Aangezien er twee kinderen uit groep1 meededen, ben ik met de activiteit niet helemaal rond geraakt. Zij hebben voornamelijk woorden opgenoemd en getekend. Volgende week herhaal ik deze activiteit nog eens met enkel kinderen uit groep 2, zodat meer kleuters de kans krijgen te schrijven. Nu was vooral Zorin aan het schrijven, maar ook de anderen uit groep2 zijn hier heel gemotiveerd voor. De bijkomende kaarten kunnen dan eveneens gebruikt worden in de lettermuur, als ZA.
°Na het schroeven en duwen en hameren van heel veel spijkers en schroeven, klonken onze buizen ook echt als regen. Nu moesten we ze nog versieren. Uiteindelijk heb ik met de mentor beslist om het met een sponstechniek te doen i.p.v. met ecoline. De kinderen hadden dit nog niet gedaan en het dippen (niet wrijven) was nog een echte uitdaging.
