Op donderdag kregen we de eerste lessen De digitale portfolio vormt voor mij alvast één van de grootste uitdagingen. Ik ben niet echt een computerwonden en zal er dus ongetwijfeld veel tijd aan besteden.
Physical Education was niets nieuws onder de zon. De leerkracht legde aan ons de basics voor bewegingsopvoeding aan kleuters uit en we speelden een paar spelletjes, bvb. vosje kom uit je hol. In Nederland wordt er ook volop geëxperimenteerd, spellen gespeeld, gedanst en geslingerd met Kleuterwijs, Onze opdracht is een bewegingsles voor kleuters observeren, dit kan geen probleem zijn. Vrijdag, we kennen al een beetje onze weg op school.
Alle studenten stellen zichzelf ook even voor tijdens 'Intervision', een soort supervisie. Ik verwonder me over het feit dat er zoveel interessante mensen in de groep zitten, met elk hun levensloop, verschillende ervaringen, eigen meningen, diverse kennis, uiteenlopende doelen, . Jezelf voorstellen aan de hand van je eigen past present future doet je wel eens stilstaan bij wat dingen. Ik luisterde geboeid naar ieders verhaal en kan niet wachten om ze allemaal verder uit te vragen. Ik voel nu aan den lijve dat in elk land, elke maatschappij verschillende regels, waarden en verwachtingen gelden. Plots vraag ik me af of het wel vanzelfsprekend is dat we deze dingen zomaar aannemen. Ergens anders heeft men er soms een heel andere kijk op Ik ben echt al een beetje verliefd geworden op deze stad en op sommige aspecten van de Nederlandse way of life, vooral de vrolijkheid die ik tot nu toe heb ervaren, de openheid en het rechtuit zijn, is soms een verademing ten opzichte van de Belgische ingetogenheid. Wat niet wil zeggen dat ik ook sommige dingen uit mijn thuislandje begin te missen, maar gelukkig is daar niet teveel tijd voor
Het kan hier niet op Toch worden alle vrije dagen opgeslorpt door boodschappen doen, eten maken, afwassen, uitstappen met de CIS, kleren wassen, drogen, Het is niet niets om voor jezelf te zorgen... Ondertussen zal ik het wasmiddel toch al niet meer in het vakje voor de wasverzachter gieten en ken ik de weg naar de winkel op mijn duimpje. Een mens leert elke dag iets bij op Erasmus
We leren Els van Wezel kennen: ze is medewerkster van de internationale dienst en ons aanspreekpunt voor stage. Els stelt zich voor aan de hand van fotos, zo heeft ze twee maal langere tijd in Afrika gewerkt en vertelt ze boeiende verhalen over haar eigen loopbaan en de mensen die ze zo leerde kennen. Ze is heel open wanneer ze over zichzelf vertelt, dit valt me telkens weer op van de Nederlanders. Ook Sanne stelt zich voor, ze is zelf voor de tweede maal studente, maar werkt ondertussen al als assistente bij de internationale dienst van de HAN. Zelf ging ze op Erasmus naar Finland en ze vertelt er nog over met een fonkeling in haar ogen en toont ons trots haar fotoalbum. Ik vind het ongelofelijk verrijkend om al deze mensen te lezen kennen en te ontdekken hoeveel manieren er bestaan om tijdens je werk mensen van over de hele wereld te ontmoeten.
Na deze kennismaking verschijnt de CIS voor een pabotour aan de hand van een wedstrijd; zoek zo snel mogelijk bij elke foto het juiste lokaal en leer zo je school kennen ook eens iets anders dan de standaard rondleiding. Over de middag werden we weer eens verwend met diverse soorten broodjes, fruit, soep, drankjes, het kan hier niet op! Als laatste les van de eerste dag, gingen we samen musiceren. Er was een getalenteerde percussionist naar de school afgezakt, om met ons wat ritmes tot leven te brengen. Als je zo allemaal samen speelt en naar elkaar luistert om een mooi muziekstuk te brengen, ontstaat er als vanzelf een groepsgevoel. Op het einde waren we er duidelijk op vooruit gegaan, echt een tof uur, de sfeer zat er goed in.
