The medals on our chests, are port-a-caths for meds. Helmets won't stay on cause no hair is on our heads. Our weapons of destruction, we take every day. We fight the battle within us while we struggle on to play. We fight with honor and courage. No marine can do as well. We are only little children, living in this hell. So bring on all those medals, the purple hearts of wars, the gold cross,the silver star, to place upon our scars. For we are kids with cancer, no one has fought so hard. But every day we struggle on. Our LIFE is our REWARD!
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Het Seppe Dagboek
Maart 2005 kreeg Seppe de diagnose kanker, hersentumor, een medulloblastoom. Zijn gevecht, zijn herval en zijn palliatieve periode kan je hier volgen.
07-01-2009
Seppe!
Wat een moeilijke dagen voor ons. De tranen blijven maar stromen. Hoeveel tranen heeft iemand wel. Het gemis is enorm. Nu nog erger dan eerst. We missen je knuffels en je warme handjes, je lieve lach, je aanwezigheid. Samen knutselen met je, aan tafel zitten met je. Het ravotten in de sneeuw. Je verzorging, je kleedjes klaar leggen. De strijk van jou die er niet meer is. Alles, alles jongen. Ons hart is gebroken, en voelen het lichaamlijk. Ik gun je de rust, je plezier.... waar dan ook! Dat je geen pijn meer hebt! Twee keer per dag bezoeken we jou plaatsje, en we zien dat de kaarsjes steeds blijven branden. Je hebt al veel bezoekjes gehad deze dagen, zelfs in deze bittere koude. Waarom nu jij schat! Waarom? Je zachte karakter en je mega knuffelgehalte. Je groot hart vol liefde voor ons en je familie. Je zit diep in ons hart ventje, maar het verdriet neemt nog steeds de bovenhand. Ons gezin zal nooit meer volledig zijn zonder jou, niemand zal jou ooit kunnen vervangen. Nooit.Niemand. Seppe, ik hoop dat je geen pijn meer moet lijden, terug kan stappen hierboven en kan werken met je werkgerief als geen ander. Je bent een kerel uit duizend, die veel te vroeg is vertrokken uit ons leven. We hadden je nog zoveel te leren, te vertellen en te laten zien. We missen je jongen! En je papa, ook met al zijn verdriet....is fantastisch met Jill. Ravotten in de sneeuw en haar laten genieten. Serge, je bent een pracht papa. Merciekes!
ik wou dat ik je nog eeve kon zien ik zouw je echt nog eens willen knuffelen. ik mis je maar ik ween alleen savonds we vinden je handje heeeeel mooi. en ik ben vandaag met papa in de sneeuw gaan spelen. ik heb een nieuw bed en buroo heel mooi! groetjes van je lieve zusje en veel dikke knuffels xxxxxxxxxxxxx IK MIS JE ZO XXXXXXXXXXXXXXXXXXX
We hebben weer een beetje nieuws voor je miniman. Gisteren zijn we samen met tante en moeke, je zus en wij naar het asiel gereden. Tantie wilde een speelkameraadje, een tweede poes in huis. En ja hoor! Het is een zwarte kater geworden. Zus wilde eigenlijk ook een kitten, maar ze waren nog te klein. Maar we wilden ook nog wel een poes bij. Seppe, we zagen een poes met net zo'n blauwe ogen als jij, een heilige Birmaan. Geen kitten, maar hij is al vier jaar. Spierwit met creme kleurtjes, lange haren! Dus hebben we hem geadopteerd. Onzen Diesel! Een beetje afleiding in huis dus met al dat kam en knip werk! Want het gemis wordt alleen maar erger ventje! De tranen stoppen niet. Vandaag is je zusje naar de chiro geweest. Papa heeft een mooie kroon gemaakt voor haar, en een mooie ster op stok. Ze zijn drie koningen gaan zingen. Jij was ook zo graag verkleed hé, heb je haar gezien misschien? Wat zag ik je ook graag naar de chiro vertrekken vandaag! Morgen gaat Jill terug naar school, en hopelijk lukt het voor Jill. Haar geheugen laat haar vaak in de steek, net als bij ons. Steeds met jou in gedachten, en met dit lied uit je uitvaartdienst. Dat steeds maar terug komt!
Toen je ons verliet. Het lijkt wel of het gisteren was. Nog steeds zie ik de beelden voor ogen, je laatste minuten, in het salon, samen met ons. Beelden die "nooit" zullen vervagen. Maar jij had geen pijn meer en hoefde niet meer af te zien. Een kleine troost voor ons. En nu? Je tweelingzusje die haar nieuwjaarbrief zo mooi heeft gebracht. Voor ons, moeke,vokke,oma,opa en tantie. Jij had de kracht niet meer om er één te schrijven. Je afwezigheid hier en overal......is onbeschrijflijk pijnlijk. Overal is er een herinnering aan je, thuis, in de tuin, bij je familie, de radio en tv......overal. Je kamer die nog is zoals ze was. Ook zusje praat veel over je en schrijft je briefjes. We zijn altijd een gezin geweest met een prachtige tweeling, veel rumoer, gelach en gekibbel, veel werk, maar veel liefde en plezier. Het is zo stil hier! Seppe, je laat een enorme leegte achter hier. Maar ook bij je familie. De diepe wonden van verdriet, zullen hier niet snel helen. Sorry jongen! Hier zal héél veel tijd voor nodig zijn. Elke keer we je plaatsje bezoeken, zit er een roodborstje in de buurt, zelfs naast onze voeten en gaat pas weg als wij vertrekken. Wil je ons iets duidelijk maken? Seppe..... Ik wil in ieder geval je blog levend houden, en als het lukt hem aanvullen. Er zijn nog steeds iedere dag vele mensen die komen kijken hier, die je ook missen net als wij schat. Hopelijk gaat het je hier goed hierboven, stuur je ons eens extra portie moed jongen! We hebben het nodig. XXXX
Wat een koud weer buiten zeg! Die snijdende wind, en we hebben het hier binnen al zo koud. Ook op jou plaatsje is het berekoud. Maar dat geeft niet. We komen twee maal per dag naar jou, we kunnen je gewoon niet missen. Kijken of je kaarsjes nog branden. Nu het einde van het jaar in zicht is, zie ik er echt tegen op. De laatste vier jaar van chemo's, de vele bijna dagelijkse ziekenhuisbezoekjes, je herval vorig jaar, je herval dit jaar, je palliatieve verzorging, je heengaan! Een lang verhaal, maar zo intens en vol liefde. Het verdriet, de tranen, het enorme gemis! Sinds 2005 kijk ik al naar het vuurwerk op eindejaarsavond, steeds met een beter jaar in het vooruitzicht, steeds met tranen! Dit jaar hadden we je beloofd dat je mocht opblijven tot middernacht. En we met zen viertjes naar het vuurwerk zouden kijken. Maar nu zal ik alleen staan met tranen in de ogen, weer een jaar dat komen gaat, maar nu zonder JOU! 2009! Maar we zullen het zien, samen, ik hier beneden, jij van daarboven.
Zoveel soorten van verdriet, ik noem ze niet. Maar één, het afstand doen, en scheiden, En niet het snijden doet zo'n pijn, maar het afgesneden zijn.
Bedankt San voor het maken van het handje, het is zo mooi geworden. Alle lijntjes zichtbaar, zijn plooitjes, zijn nageltjes, zo echt! Merci. Veerle en Will, bedankt dat je het persoonlijk kwam brengen vanuit Jette. Jullie luisterend oor, doet ons nog steeds goed.
Terug iets tastbaars hebben van Seppe doet ons enorm deugd.
Lieve Seppe! Vrijdag zijn we naar de kerstmarkt van je school geweest. Het was al van 1 oktober geleden dat ik daar nog geweest was. Best moeilijk. Veel volk , mooie kraampjes met allemaal zelfgemaakte spulletjes, en vuurkorven. Het kerstkoor en alle juffen en meesters hebben speciaal voor jou en Lotte het liedje gezongen:" 2 kleine sterretjes." Heel mooi en ontroerend Seppe, we kregen er kippevel van, en lieten onze tranen de vrije loop. Bedankt iedereen in school! Gisteren wilde je zusje naar een ballenbad. Wij hadden er niet zoveel zin in jongen. Maar we hadden het zus beloofd. Het was zo moeilijk ginder.....al zit je diep in ons hart....het deed veel pijn. We missen je bij alles wat we doen Seppe. Maar zusje heeft zich nog eens goed kunnen uitleven. Ondertussen hebben we gehoord dat je handafdrukje klaar is, en hopen dat het vlug in Turnhout geraakt. Wat missen we je knuffeltjes, je lach, je warme handjes. Verschrikkelijk. Kon ik je nog maar eens lekker knuffelen.xxx
Lieve Seppeman. Vandaag na je bezoekje, zijn we je grafsteen gaan bestellen. Een mooi zwart granieten steen, waar de glanslaag af moet, en je een matte steen krijgt. Je foto van je bidprentje komt erop. En jou naam "Seppe" in een mooi, stoer, strak lettertype, dat ze er uit zullen graveren in dikke letters. Stoer, krachtig net zoals jij was. Ik ben er zeker van dat je dit bijzonder mooi zult vinden. Volgens mij komt er veel bezoek langs kerel. Elke dag liggen er al nieuwe kaarsjes, knuffels of bloemetjes bij. Bedankt! Maar het huis is zo stil jongen. Ik mis je roep; mammie kom je! Je verzorging, je lievelingseten maken, samen knus een filmpje zien. Vier jaar lang ben ik steeds voor je thuis geweest. We fietsten overal met twee naar toe, het kabouterbos, de eenden eten geven. En zus zat op school! Maar je was graag thuis. We hadden een speciale band, een hele bijzondere! En in't weekend altijd met zen viertjes van's morgens tot 's avonds leuke dingen doen. Je genoot met volle teugen van het leven. Samen met ons! Je zusje heeft vandaag van alle juffen en meesters een knuffel-ster gekregen met muziek. Als zus droevig is om jou, kan ze de Seppe-ster altijd knuffelen. Ze is er zo trots op Seppe, en zo is ze dicht bij jou. Mooi gebaar en goed idee. Bedankt meesters en juffen. Voor haar zal het ook een hele tijd duren....voor ze dit verdriet een plaatsje kan geven. Net zoals bij ons........en vele anderen! Je mammie XXX
Wat een koude dagen, maar ook de innerlijke koude gaat niet over. Vandaag hebben we op jou plaatsje een groot deel van de kransen weggehaald. Wat een zonde, maar er waren er veel verwelkt. De linten hebben we afgeknipt, en in je mandje gelegd met al je honderden rouwkaartjes. Nog komen er elke dag bij. Iedereen bedankt voor jullie medeleven. Seppe, kan je mama niet een beetje van je super Seppe kracht sturen. Door het grote verdriet om jou, de stress het laatste jaar, dat nu ook van me afvalt.....voel ik me leeg. De batterij is op. Ik ben moe. Wil je dat even doen voor me jongen. Donderdag gaan we je grafzerk bestellen, we hebben al een idee hoe hij er uit gaat zien. Maar je zal nog een beetje geduld moeten hebben, het mag niet vriezen voor ze hem kunnen plaatsen. Spijtig....maar mooi zal hij worden daar zorgen we voor, beloofd. Je zus mist je ook Seppe, ze gaat niet meer graag alleen slapen, ze heeft gisteren haar traantjes de vrije loop gelaten. Ook zus is moe, gelukkig is het bijna kerstvakantie, dan kan ze eens goed uitslapen. Jou drukke en hyperactieve zusje, is veranderd, in een rustig en stil meisje. We missen je Seppe, meer en meer, elke dag, elke minuut! Vrijdag gaan we naar de kerstmarkt in je school. Het zal voor ons moeilijk zijn. Maar we zijn er zeker. De opbrengst van de kerstmarkt gaat integraal naar het kinderkankerfonds. Héél knap van de school. Lieve Seppe, morgen zijn we er weer. xxx je mama.
Elke seconde zit je in mama's hoofdje Ik heb gisteren samen met zus de Kerstboom gezet, Mijn helper was er voor de eerste keer niet bij. In elke vezel van mijn lichaam mis ik je. En dat doet zo'n pijn. Je papa mist je ook verschrikkelijk hard, héél hard... zijn zoontje. Veel tranen van verdriet hier! Je zusje heeft een hoekje speciaal voor jou gemaakt. En soms gaat ze naar je kamertje, en zet ze je petje op. Ze blijft in mama's en papa's bed liggen tot wij komen slapen. Ze mist haar tweelingsbroertje Ik voel me leeg vanbinnen jongen..Alsof er een stukje van mij met jou is meegegaan. Ik droom van je, soms ruik ik je...heel even. Ben jij dat dan, die ons wat kracht toestuurt? We missen je ventje. Alles van jou. Mama, papa Jill
Ter herdenking van alle kinderen die de wereld verloren heeft, wordt er ieder jaar op de tweede zondag van december een nationale herdenkingsdag voor overleden kinderen gehouden. Op deze dag wordt er om 19.00u een kaarsje aangestoken door iedere persoon die zich aangesproken voelt. Dit kaarsje brandt ter ere van alle kinderen die gestorven zijn! Door dit te doen in de verschillende tijdsgordels, gaat er in 24 uur een golf van licht om de wereld. Dit jaar wordt het WORLDWIDE CANDLE LIGHTING voor de twaalfde maal gehouden en dit op....... 14 december 2008. Ondertussen zijn er van Seppe* en van ons, ook al vele vriendjes overleden..... Lien* Emily Grace* Rune* Rytse*Sara* Sebbe* Soetkin* Vicky* Dorien* Lotte* en onze dappere zoon SEPPE* Jullie steken toch ook een kaars aan deze avond?
Lieve schat. Het is een week geleden dat je ons verliet. Vorige week vrijdag...heel de dag de rolluiken toe. Geen seconde hebben we je alleen gelaten. Kaarsjes branden in jou zelf gemaakte theelichtje in klei voor ons. Heel de dag hand in hand met jou. Voelen aan je gezichtje, heel de dag je handje vast gehouden. Neuze, neuze gedaan. En je vertelt hoeveel we van je hielden. Intense momenten, met zen drietjes. Ieder moment kon je ons verlaten. Je ademhaling elke seconde van de dag gevoeld! Je warme handjes, buikje en beentjes niet kunnen loslaten. Maar je gaf niet op! Vechten tot de laatste seconde, al kwam de pijn steeds terug, al was je in een sub-coma. Genieten van jou, maar ook je lijden aanzien. Hartverscheurend! We hebben je tot het laatste moment omringd met onze liefde. Wij met zen drietjes! Blij dat je thuis was, heel sereen, massa's liefde. En je wist het! In de heldere momenten verelde je ons zelfs:"Ik weet dat jullie me graag zien." Je laatste minuten bij ons vergeten we nooit! Lieve schat, we hebben al jou wensen gerespecteerd. Tot vandaag toe! We wisten wat je wilde....en zo is het ook gegaan. X papa, mama, Jill. Seppe, om 10 na zeven deze avond, het uur dat je ons vorige week hebt verlaten. Hebben Jill, papa, mama en bolle hand in hand gezeten rond jou theelichtje, de piraten medley zachtjes op de achtergrond. We missen je schatje.....morgen komen we je weer bezoeken. Kusjes xxx
Afscheid van onze moedige zoon, bedankt iedereen die er was!
Volk, massa's volk vandaag. Bij de uitvaart voor onze SEPPE. Vele warme handen, veel tranen maar ook veel respect voor jou. Zoveel mensen die je graag hebben gezien, en nog trouwens. Kim die haar tekstjes voor jou, met zoveel liefde overbracht. Dank u Kim. Juf Martine met haar mooie woorden speciaal voor jou jongen. Martine, Chapeau. En tantie, bedankt voor het voorlezen vandaag, ik weet dat het niet gemakkelijk voor je was, maar je bent moediger dan je zelf denkt. Mercie. En hele mooie dienst vandaag.......je klasgenootjes, en Jill haar klasgenootjes.....ieder met zijn verdriet......voor jou kereltje. Je koesterverpleegsters waren er....en Elsy, je lievelings verpleegster. Ouders van lotgenootjes.....maar ook mensen die ik niet heb gezien door mijn tranen. Je bolle en je handafdrukjes die je zo mooi maakte lagen op je witte kistje. Het was mooi vandaag Seppe. Honderde mensen hebben je een laatste groet komen brengen.....voor jou. Bij het verlaten van de aula, hebben je vriendjes witte ballonnen opgelaten met sterren aan, en speciaal voor jou....en grote gele ballon, die zus samen heeft opgelaten met juf Martine. Heb je er al een paar kunnen vangen vriend? Wat een moeilijk afscheid. Moe, ogen vol tranen, en een hartje dat bij ons veel pijn doet. Morgen komen we naar je toe schat.....slaapzacht schat. We missen je.xxx
Een speciale dank aan de directie, juffen en meesters, leerlingen voor jullie enorme inzet! Veel respect voor jullie inzit naar de leerlingen toe, met ieder zijn verdriet. En.... de hele organisatie rond Seppe zijn afscheid. We waarderen dit enorm, en zullen dit nooit vergeten! Fantastisch!
Wat een gemis bij het opstaan, Het eten, gewoon alles.....manneke. Maar we dachten dat je daarboven wel lol had met die sneeuwbuien. Deze middag is Annemie van Koester geweest. Deze keer niet om je te verzorgen, maar om al die medicatie mee terug naar Gent te nemen, je buggy en je badstel. Annemie, ons gesprek heeft ons deugd gedaan. Je luisterend oor, je hier zijn, wat zullen we je missen. Alle vier van Koester trouwens jullie verdienen meer dan één pluim op jullie hoed. Eeuwig zullen we jullie dankbaar zijn. Om half zeven konden dan de familieleden, vrienden, kenissen, juffen, collega's enz...., je een laatste groet komen brengen. Er zijn heel wat traantjes gevloeid. Veel kransen heb je gekregen schat, er waren héél originele bij. Een piratenboot, ééntje met playmobil mannetjes......een goochelaar, een werkman en een piraat! Dan hebben we en tijdje moeten wachten op de dame voor je handafdrukje. Niet erg zo, hebben we extra tijd om afscheid te nemen. Vrijdag toen we je laatste badje hadden gegeven, dachten we dat dit het laatste was wat we voor je konden doen. Maar nee hoor! Toen de dame er was, heeft mama meegeholpen met de afdrukjes. We hebben geknutseld, wat jij graag deed. Mama heeft de pap ingegoten voor je afdruk, en we hebben heel wat gemorst. Wat zal je gelachen hebben van hierboven. Nadien heeft je papa je in je mooi kistje gelegd. Je liefste knuffels in je kistje gelegd en de Tiny boek met brief van zus. Zelfs het deksel hebben we er samen opgelegd en vergrendeld met mooi witte knoopjes. Waar halen we toch die kracht vandaan? Die heb jij ons gegeven Seppe! Dat weet ik zeker. Uit respect voor jou en met een groot hart vol liefde, is dit het laatste wat we voor je konden doen. Jij zou niets liever hebben gehad jou kennende. Respect!
Wat een drukke dag, regelen dit, regelen dat. Maar de afleiding is goed voor ons. Al van als we wakker worden, missen we je. Hoeveel patatjes moet mama nu schillen? Je truitjes strijken...In elk hoekje of doosje is er wel iets van jou terug te vinden. Jill is vandaag naar school, ze wilde ook wat afleiding. In de klas van Jill en Seppe zijn er speciale Seppe hoekjes gemaakt, en in de inkomhal van de school hangt een grote foto van jou. Mama heeft het nog niet gezien, het doet teveel pijn om de confrontatie aan te gaan. Om twee uur zijn we je weer komen bezoeken hé schat. Het doet zo'n pijn. Kon je maar opstaan en vlug mee in de auto springen. Ik mis je zo. Het besef, elke dag ...meer en meer. Met drie aan tafel, jou plaatsje leeg. Zo stil in huis. Geen gekibbel met zus, geen ruzie met zus.......het is stil. Je laat een enorme leegte achter Seppe, die nooit meer opgevuld zal worden. Ondertussen hebben we een grote mand met al je spullen in, je baby kleertjes, knuffels, tekeningen van in de kleuterklas, je bestralingsmasker, vele foto's, je kaftje van Brussel en je kaftje van Gent. Kaartjes.....je doopkleren. Alles zit er in. Je kamertje laten we hoe het is. Dat hebben we je beloofd. Je knuffels en je favoriete petje heeft mama ook op je bedje gelegd. De consulente is deze avond geweest, en zal een mooie tekst voor je schrijven, voor jou uitvaart. Dr. Verlooy heeft gebeld, Dr Sofie je eerste oncoloog van Brussel heeft gebeld, en Veerle onze psychologe ook daarnet. Ze heeft gevraagd of er morgen iemand een handafdrukje mag komen maken in het funerarium. En daar zijn we super blij mee. Je handje zoals het nu is, voor altijd bij ons. Slaapzacht schat. Morgen zien we je weer. Een laatste groet in het funerarium......van jou. Papa zal je zelf in het kistje leggen.
ik wou dat ik je nog eeve kon zien ik zouw je echt nog eens willen knuffelen.
Toen je ons verliet. Het lijkt wel of het gisteren was. Nog steeds zie ik de beelden voor ogen, je laatste minuten, in het salon, samen met ons. Beelden die "nooit" zullen vervagen. Maar jij had geen pijn meer en hoefde niet meer af te zien. Een kleine troost voor ons. En nu? Je tweelingzusje die haar nieuwjaarbrief zo mooi heeft gebracht. Voor ons, moeke,vokke,oma,opa en tantie. Jij had de kracht niet meer om er één te schrijven. Je afwezigheid hier en overal......is onbeschrijflijk pijnlijk. Overal is er een herinnering aan je, thuis, in de tuin, bij je familie, de radio en tv......overal. Je kamer die nog is zoals ze was. Ook zusje praat veel over je en schrijft je briefjes. We zijn altijd een gezin geweest met een prachtige tweeling, veel rumoer, gelach en gekibbel, veel werk, maar veel liefde en plezier. Het is zo stil hier! Seppe, je laat een enorme leegte achter hier. Maar ook bij je familie. De diepe wonden van verdriet, zullen hier niet snel helen. Sorry jongen! Hier zal héél veel tijd voor nodig zijn. Elke keer we je plaatsje bezoeken, zit er een roodborstje in de buurt, zelfs naast onze voeten en gaat pas weg als wij vertrekken. Wil je ons iets duidelijk maken? Seppe.....
Wat een koud weer buiten zeg! Die snijdende wind, en we hebben het hier binnen al zo koud. Ook op jou plaatsje is het berekoud. Maar dat geeft niet. We komen twee maal per dag naar jou, we kunnen je gewoon niet missen. Kijken of je kaarsjes nog branden. Nu het einde van het jaar in zicht is, zie ik er echt tegen op. De laatste vier jaar van chemo's, de vele bijna dagelijkse ziekenhuisbezoekjes, je herval vorig jaar, je herval dit jaar, je palliatieve verzorging, je heengaan! Een lang verhaal, maar zo intens en vol liefde. Het verdriet, de tranen, het enorme gemis! Sinds 2005 kijk ik al naar het vuurwerk op eindejaarsavond, steeds met een beter jaar in het vooruitzicht, steeds met tranen! Dit jaar hadden we je beloofd dat je mocht opblijven tot middernacht. En we met zen viertjes naar het vuurwerk zouden kijken. Maar nu zal ik alleen staan met tranen in de ogen, weer een jaar dat komen gaat, maar nu zonder JOU! 2009! Maar we zullen het zien, samen, ik hier beneden, jij van daarboven.
Lieve Seppe! Vrijdag zijn we naar de kerstmarkt van je school geweest. Het was al van 1 oktober geleden dat ik daar nog geweest was. Best moeilijk. Veel volk , mooie kraampjes met allemaal zelfgemaakte spulletjes, en vuurkorven. Het kerstkoor en alle juffen en meesters hebben speciaal voor jou en Lotte het liedje gezongen:" 2 kleine sterretjes." Heel mooi en ontroerend Seppe, we kregen er kippevel van, en lieten onze tranen de vrije loop. Bedankt iedereen in school! Gisteren wilde je zusje naar een ballenbad. Wij hadden er niet zoveel zin in jongen. Maar we hadden het zus beloofd. Het was zo moeilijk ginder.....al zit je diep in ons hart....het deed veel pijn. We missen je bij alles wat we doen Seppe.
Lieve Seppeman. Vandaag na je bezoekje, zijn we je grafsteen gaan bestellen. Een mooi zwart granieten steen, waar de glanslaag af moet, en je een matte steen krijgt. Je foto van je bidprentje komt erop. En jou naam "Seppe" in een mooi, stoer, strak lettertype, dat ze er uit zullen graveren in dikke letters. Stoer, krachtig net zoals jij was. Ik ben er zeker van dat je dit bijzonder mooi zult vinden. Volgens mij komt er veel bezoek langs kerel. Elke dag liggen er al nieuwe kaarsjes, knuffels of bloemetjes bij. Bedankt! Maar het huis is zo stil jongen. Ik mis je roep; mammie kom je!
Wat een koude dagen, maar ook de innerlijke koude gaat niet over. Vandaag hebben we op jou plaatsje een groot deel van de kransen weggehaald. Wat een zonde, maar er waren er veel verwelkt. De linten hebben we afgeknipt, en in je mandje gelegd met al je honderden rouwkaartjes. Nog komen er elke dag bij. Iedereen bedankt voor jullie medeleven. Seppe, kan je mama niet een beetje van je super Seppe kracht sturen. Door het grote verdriet om jou, de stress het laatste jaar, dat nu ook van me afvalt.....voel ik me leeg. De batterij is op. Ik ben moe. Wil je dat even doen voor me jongen. Donderdag gaan we je grafzerk bestellen, we hebben al een idee hoe hij er uit gaat zien. Maar je zal nog een beetje geduld moeten hebben, het mag niet vriezen voor ze hem kunnen plaatsen. Spijtig....maar mooi zal hij worden daar zorgen we voor, beloofd. Je zus mist je ook Seppe, ze gaat niet meer graag alleen slapen, ze heeft gisteren haar traantjes de vrije loop gelaten. Ook zus is moe, gelukkig is het bijna kerstvakantie, dan kan ze eens goed uitslapen. Jou drukke en hyperactieve zusje, is veranderd, in een rustig en stil meisje. We missen je Seppe, meer en meer, elke dag, elke minuut!
Ter herdenking van alle kinderen die de wereld verloren heeft, wordt er ieder jaar op de tweede zondag van december een nationale herdenkingsdag voor overleden kinderen gehouden. Op deze dag wordt er om 19.00u een kaarsje aangestoken door iedere persoon die zich aangesproken voelt. Dit kaarsje brandt ter ere van alle kinderen die gestorven zijn! Door dit te doen in de verschillende tijdsgordels, gaat er in 24 uur een golf van licht om de wereld. Dit jaar wordt het WORLDWIDE CANDLE LIGHTING voor de twaalfde maal gehouden en dit op.......
Wat een drukke dag, regelen dit, regelen dat. Maar de afleiding is goed voor ons. Al van als we wakker worden, missen we je. Hoeveel patatjes moet mama nu schillen? Je truitjes strijken...In elk hoekje of doosje is er wel iets van jou terug te vinden. Jill is vandaag naar school, ze wilde ook wat afleiding. In de klas van Jill en Seppe zijn er speciale Seppe hoekjes gemaakt, en in de inkomhal van de school hangt een grote foto van jou.
