Het dagelijks leven van een hartpatiënte geboren in 1985
24-04-2014
Klein geluk
Even een kleine ode aan mijn klein geluk.. Zo'n 81 cm en 11,4kg: mijn zoontje. Neem nu vanavond: mijn man is tot laat weg voor zijn werk en ik heb mij nog geen moment eenzaam gevoeld. Gewoon, omdat ik mijn zoontje zo fijn zie spelen en zich zie ontwikkelen. En het is nog een vrolijkheid in huis ook (heeft ie van de mama ) De rest van de dag was ook al super: naar het dorp, shoppen in Maasmechelen, op bezoek bij mijn bomma in het rusthuis.. En alles met de lach en zonder gezeur.. Hij is ook volop kleine dingen aan het leren deze week: wijzen, auto's van zijn garage laten rijden, dieren (en mensjes) in de boerderijstal zetten, met de vork eten,... Echt super om te zien! Komt misschien door alle goede stoffen in de paas-chocolade? Hij eet ook alles mee van warm eten met ons. Gisteren zelfs witloof: is mij bij zijn papa zelfs nog niet gelukt.. En luisteren dat hij doet! Als ik zeg dat iets niet mag, zal hij het zelden nog eens proberen. Hier worden dus weinig lades en kasten opengetrokken en de glazen blijven gewoon op de salontafel staan. Heeft ook wel met vertrouwen te maken denk ik. En mijn motto is: niets wegnemen ofzo, want dan leert hij niet dat het niet mag.
Gisteren heb was in Topdokters op VIER een herstelling van de mitralisklep. Dit is dezelfde klep als "de mijne", maar dan aan de linkerkant. De klep waar ze dus veel ervaring mee hebben. Als ik dan zag hoe simpel zo'n herstelling is, vind ik het extra erg dat ik helemaal opengebroken moet worden.. Het was ook wel eng om de operatie te zien - en dan vooral hoe ze het hart stilleggen en een machine het dan overneemt.. Voor wie het nog wil zien (en in België woont): zondagavond is een herhaling.
Het weekend belooft trouwens druk te worden: zaterdag kapper en een babyborrel, zondag een groot familiefeest langs mijn man zijn kant. Morgen doe ik dus alleen de strijk en voor de rest: rusten.
Zo, de albums van 2011 & 2012 zijn ook af. nu nog laten ontwikkelen.. aa 2013 ben ik nog niet begonnen: het gat véél te moeilijk worden om uit al die foto's van mijn zoontje de mooiste te selecteren.. Denk dat die 100 pagina's zo vol gaan zijn ;-)
Het paasweekend was best leuk. Donderdag ben ik met mijn zus (meter van mijn zoontje) en mama eitjes gaan rapen op het rusthuis. Mijn kapoen heeft zich voorbeeldig gedragen! Lang op de schoot van mijn bomma blijven zitten: is voor haar ook leuk
Zaterdag heb ik wel veel last van mijn hart gehad.. Ik denk dat het eraan ligt dat ik 's middags 2 kg appelsienen met de hand heb geperst, want vanaf dat moment was ik snel buiten adem en duizelig. Het leek alsof mijn hart niet wilde bijpompen als het nodig was en het pompte ook hard. Geen fijn gevoel! Was zelfs bang om te gaan slapen. Ben dan ook heel veel wakker geworden en heb maar licht geslapen..
Gelukkig ging het gisteren wel beter. Het enge gevoel was weg, maar de vermoeidheid nog niet. Maar ben de drukke paasdag goed doorgekomen. En mijn zoontje heeft superflink eitjes geraapt! Nooit gedacht dat hij het ging kunnen, maar na 2 keer voordoen had hij de bedoeling toch door En hij heeft zijn record wakker-blijven verbroken: 8u, zónder vervelend te zeuren. Super! Nu smullen van de buit ;-)
) De rest van de dag was ook al super: naar het dorp, shoppen in Maasmechelen, op bezoek bij mijn bomma in het rusthuis.. En alles met de lach en zonder gezeur.. Hij is ook volop kleine dingen aan het leren deze week: wijzen, auto's van zijn garage laten rijden, dieren (en mensjes) in de boerderijstal zetten, met de vork eten,... Echt super om te zien! Komt misschien door alle goede stoffen in de paas-chocolade? 
Hij eet ook alles mee van warm eten met ons. Gisteren zelfs witloof: is mij bij zijn papa zelfs nog niet gelukt.. En luisteren dat hij doet! Als ik zeg dat iets niet mag, zal hij het zelden nog eens proberen. Hier worden dus weinig lades en kasten opengetrokken en de glazen blijven gewoon op de salontafel staan. Heeft ook wel met vertrouwen te maken denk ik. En mijn motto is: niets wegnemen ofzo, want dan leert hij niet dat het niet mag.
