Het dagelijks leven van een hartpatiënte geboren in 1985
17-04-2014
Een beetje nutteloos?
Zo, die virusjes zijn bij iedereen verdwenen, behalve bij mij.. Typisch Het maakt wel dat ik mij extra nutteloos voel.. Had het er eergisteren met mijn man over: mijn dagen lijken zo leeg soms. Sinds mijn mama hier komt poetsen (is sinds de katherisatie, nu bijna 2 maanden geleden), besef ik hoeveel tijd hier voor mij in kroop: altijd een kwartiertje werken en dan weer rusten om daarvan te bekomen.. Nu dat weggevallen is, heb ik echt veel tijd op een dag vrij. Geen wonder dat ik mij soms verveel.. Tijdens de "slechte" dagen rust ik veel en voel ik mij daar nog schuldig over. Dus tijdens de betere dagen loop ik soms de muren op. Een strijkmand raakt eens leeg hè ;-) Het probleem is ook gewoon dat ik niet te veel op een dag kan doen, want dan ben ik 's avonds en de volgende dag futloos. Zelfs leuke activiteiten moeten soms gelimiteerd worden. Gelukkig lees ik graag en kijk ik graag tv..
Maar heb deze week een tijdrovende, rustige en toch nuttige bezigheid gevonden: mijn fotoalbums eindelijk eens bijwerken. Ik zat achter van het voorjaar 2010 (!). Elke dag een half jaar en dan kom ik er wel
Mijn zoontje zijn slaapprobleem lijkt bijna opgelost: al 4 nachten rustig gaan slapen. Hij is wel een paar dagen ziek geweest: zo zielig! Aanhankelijk en hij kan dan niet rustig spelen. Maar dat is extra vermoeiend voor mij. Mijn man is bovendien ook wat ziek, dus rusten zat er voor mij niet echt in. En dat begint zich precies te wreken: last van mijn hart vandaag. Het lijkt alsof het te traag klopt, waardoor ik zelfs op mijn stoel duizelig ben. Ook een slap gevoel en bibberen. Alle plannen (auto wassen, strijken,..) dus maar een dagje verzetten.
Heb ook al 2 nachten minder goed geslapen: als ik wakker word, begin ik te piekeren over de operatie. Was nochtans al een tijdje geleden. Maar heb er zaterdag met vrienden over gebabbeld en het zal daar wel door komen.
Het maakt wel dat ik mij extra nutteloos voel.. Had het er eergisteren met mijn man over: mijn dagen lijken zo leeg soms. Sinds mijn mama hier komt poetsen (is sinds de katherisatie, nu bijna 2 maanden geleden), besef ik hoeveel tijd hier voor mij in kroop: altijd een kwartiertje werken en dan weer rusten om daarvan te bekomen.. Nu dat weggevallen is, heb ik echt veel tijd op een dag vrij. Geen wonder dat ik mij soms verveel.. Tijdens de "slechte" dagen rust ik veel en voel ik mij daar nog schuldig over. Dus tijdens de betere dagen loop ik soms de muren op. Een strijkmand raakt eens leeg hè ;-) Het probleem is ook gewoon dat ik niet te veel op een dag kan doen, want dan ben ik 's avonds en de volgende dag futloos. Zelfs leuke activiteiten moeten soms gelimiteerd worden. Gelukkig lees ik graag en kijk ik graag tv..
