Had gisteren ook nieuwe blauwe plekken bij mijn lies en de pijn is ook toegenomen. Ik probeer het terug wat rustiger te doen, maar tot nu toe lukt dat niet echt. Gewoon de blauwe plekken behandelen en hopen dat de pijn snel weer verdwijnt. Zolang mijn lies niet terug gezwollen is, ben ik wel gerust.

Wat de operatie betreft, ben ik mijn vrienden op de hoogte aan het brengen. Zou het erg vinden als ze het via via zouden vernemen. Gewoon het proberen zo duidelijk mogelijk uit te leggen - ben tenslotte geen dokter- en te antwoorden op hun vragen. Op het medeleven van mijn schoonfamilie moet ik weer terugkomen. Mijn schoonma had gepraat met een nichtje van wie de moeder enkele jaren geleden is geopereerd. Zij was na 2 maanden alweer aan het werken (bureauwerk in de eigen zaak, maar toch). Conclusie: het zal allemaal wel mee vallen. Ze lijkt nog meer in te zitten met haar andere schoondochter, die waarschijnlijk een hernia heeft.. Ik heb het intussen opgegeven uit te leggen dat mijn geval ietsje gecompliceerder is. Wil nu ook niet de zielenpoot - arme ik enzo - uithangen. Laat ze maar denken en zeggen. Ik hoop in elk geval dat ze gelijk krijgt en ik na 2 maanden alweer de oude ben. Of nog beter: beter dan de oude.

Het telefoontje naar het ziekenhuis is trouwens net gepleegd. Ik heb het maar op 9 september laten staan.  Voor hen was het geen probleem om het dan te doen. Ik blijf het wel fijn vinden dat ze mij hiervoor bellen, gewoon omdat ik "midden september" had gevraagd. Is volgens mij wel een teken dat ze met hun patiënten -  en vooral hun morele welzijn - bezig zijn.