Het dagelijks leven van een hartpatiënte geboren in 1985
22-08-2014
Zo, alweer bijna 2 weken voorbij. De tijd gaat veel te snel! Probeer nog leuke dingen te doen, alleen wil het lichaam niet altijd mee.. Gisteren weer een klein mentaal dipje gehad.. Heb een drukke week achter de boeg, omdat mijn zoontje wat ziekjes was. Minder slapen, meer wenen en heel wat aandacht nodig tijdens het spelen. Hierdoor blijft mijn werk liggen en kom ik ook niet bijgerust. Bovendien al afspraken op de kalender staan. Een avondje bijkletsen met mijn "middelbaarvriendinnetjes"en gisteren naar Planckendael. Maar bij het thuiskomen - stikop als ik al was - moest mijn man naar een afspraak, waardoor ik voor mijn zoontje moest zorgen en nog het huis wat opruimen en afstoffen. Ben op 21u in staking gegaan. Kon echt niet meer.. En voel mij vandaag totaal niet uitgerust. Kan dus de laatste weken niet te veel meer doen, vrees ik..
Maar dus de leukere dingen: dierentuin gisteren was echt fijn! Super om te zie hoe fel ik mijn zoontje dierengericht heb gemaakt ;-) En hij heeft zich ook geamuseerd met rond te lopen enzo. Ander goed nieuws: heb mijn koninginnetitel van vorig jaar bij de schutterij kunnen verlengen. Nu hopen dat ik de kans krijg om volgend jaar te strijden voor de titel van keizerin..
Gisteren is een hartpatiëntje overleden van 4 jaar. Heel Limburg heeft maanden met hem meegeleefd: hij had een kunsthartje gekregen in afwachting van een donorhartje. Bij het krijgen van dat hartje is het na twee weken helaas misgegaan.. Vreselijk om uw kindje te moeten afstaan.. Het vreemde is: bij hem is het ooit ook begonnen met de longslagader en aorta die op de verkeerde plaats stonden. Alleen was zijn lichaam blijkbaar zwakker bij het opereren hieraan, waardoor hij een hartstilstand heeft gekregen. Het laat mij beseffen dat ik echt wel een sterk hart en lichaam heb. Hopelijk sterk genoeg om ook de 9e even vlot te overleven als 12/9/1985..