Sawaddee ka! (ik weet zelf niet echt hoe ik het moet schrijven, elke keer staat het hier anders)
Tegen de volgende keer is er weer zoveel gebeurd dat ik niet echt weet waar te beginnen...
Met mij gaat het ondertussen al veel beter, de pijn is echt veel minder en ik kan steeds langer zonder te moeten rusten! Goed nieuws dus. Vorige week was het Sports Day op het centrum. Al de vrouwen waren opgedeeld in 4 groepen (rood, geel, blauw en groen) en konden de hele voormiddag deelnemen aan spelletjes. Die spelletjes kan je vergelijken met spelletjes die we in Belgie op de jeugdbeweging spelen, bijvoorbeeld zaklopen en waterballonnenvolleybal. Per kleur was er ook een dansteam (ik zat in het gele team) en gewapend met pompons en gekleurde rokjes begaf iedereen zich dan op de dansvloer en kon er gedanst worden. Ik heb ook meegedaan met 1 hand en iedereen vond dat heel leuk. Ik iets minder want het was HEEEELLL warm en we zijn niet gewonnen... Het was gewoon heel fijn om te zien hoe de vrouwen zich amuseerden en zich volledig uitleefden met spelletjes die wij hier eigenlijk met kinderen spelen. En ik sta er telkens van te kijken hoe vaak die vrouwen lachen en plezier maken, terwijl hun leven helemaal niet om te lachen is. Ik kan er alleen maar van leren... Vrijdag hadden we dan een vrije dag, laten we zeggen dat we "de brug" maakten. Vrijdag moest ik dan nog wel wat uitrusten van de vorige dag en was het een luie dag, het was ook veel te warm om iets te doen. Zaterdag was dan ook weer een hoogdag. Er werden namelijk 2 zusters gevierd die 25 jaar zuster waren. Wij waren ook uitgenodigd op het feest en samen met Bo, Fiona (een volunteer uit Singapore) en de Thai staff kropen we in 2 minibusjes en was het richting Bangkok! De Thai staff had zich SUPER mooi uitgedost met verse bloemen en kralen in hun haar. Ook waren ze heel mooi geschminkt en hadden ze wat meer traditionelere kledij aangetrokken. Eerst was er dan een mis en daarna een buffet voor alle aanwezigen. We hebben daar ook de twee andere meisjes uit Bangkok gezien en konden we nog eens goed bijpraten. Foto's volgen later.... Dan rond 20u terug de minibus in en weer richting Pattaya. Het was een zeer leuke dag geweest dus ik ben dan weer blij mijn bed in gekropen. Zondag had ik me voorgenomen om eens aan mijn schoolwerk te beginnen maar ja dat is dus weer niet gelukt. Typisch, mar van uitstel komt geen afstel. In de voormiddag ben ik met Sally (een Deense volunteer) gaan winkelen in de supermarkt en daar moesten we daarna toch even van bekomen zeker . In de supermarkt was er zelfs ' The Cow who laughs' en nutella choco. Aan dat laatste heb ik wonderwel kunnen weerstaan, het eerste niet. We hebben onszelf daarna getrakteerd op ijs en frisdrank. Daarna hebben we effectief wel wat 'gewerkt' en de les voor de volgende dag voorbereid. Die volgende dag is dan vandaag, mijn eerste lesdag!! Amai, ik was zo blij dat ik eindelijk iets kon doen. Ik heb dus samen met Sally dan de basic klas gegeven. De respons van de vrouwen was heel goed (die is eigenlijk altijd goed) en morgen sta ik er alleen voor want Sally gaat dan op 'visa- run'. Spannend.
Wat kan ik jullie nog allemaal meedelen, buiten dat ik hier heel graag ben. Dat ik zo snel mogelijk van die brace wil verlost zijn en weer 'normaal' kan doen. Dat ik het eten en het 'SWENSENS' ijs hier geweldig vind. Ik heb me nog niet echt een objectief beeld kunnen vormen over wat ik hier allemaal zie gebeuren op straat met de vrouwen, ik weet alleen dat ik de vrouwen hier enorm bewonder... Elke nacht zijn zij op de straat, werken tot 6u 's morgens in de bars, gaan dan slapen voor een paar uur en komen dan naar de les om Engels te leren zodat ze de toeristen beter kunnen 'entertainen'. Terwijl zij het net zijn die die vrouwen zo in de miserie helpen. En dit gebeurt altijd met een lach op hun gezicht. Ach, waarover hebben wij toch te klagen? Alles zet me hier zeker aan het denken en na die 6 maanden, kom ik terug met andere normen en waarden, dat weet ik nu al zeker.
Tot de volgende keer.
20-10-2008 om 12:31
geschreven door FOL volunteer 
|