|
Hallo allemaal!!
het wordt hier naar mijn gevoel elke dag harder en harder om te leven in Pattaya. Sinds ik gestart ben met het lesgeven deze week en ik merke dat de meeste van die vrouwen niet gelukkig zijn, denk ik toch wel heel veel aan hun leven en hoe zij zich moeten voelen. Ik ben hier ondanks alles heel graag en de vrouwen zijn heel lief en lachen elke keer ondanks al hun miserie. Ik merk ook dat heel veel van die vrouwen heel arm zijn en in de slums leven. Ze hebben tweedehandskleren aan en zien er gewoon niet gezond uit. Elke avond moeten ze de straat op in de hoop een boyfriend te vinden die hun dan geld opstuurt en zo proberen ze een beter leven op te bouwen voor hun en hun kinderen. Als ze dan een boyfriend aan de haak slaan, is het vaak 'a bad man' en ze krijgen dan wel geld om kleren te kopen maar ze worden er zeker niet gelukkiger op. Wanneer hun boyfriend op bezoek komt, mogen ze meestal niet meer naar het centrum komen van hem en moeten ze de hele dag met hem optrekken. Die mannen doen meestal de moeite niet om Thais te leren en ze verwachten van de vrouwen dat ze vlot Engels of Duits spreken: ze volgen tenslotte taalles, redeneren de mannen. Als blijkt dat ze niet voldoende Engels of Duits kunnen, is het kot te klein. Het is gewoon heel droevig om steeds die verhalen aan te horen wetende dat je niet echt kunt helpen. Heel vaak komen ze naar jou met allerlei verhalen en dan vragen ze aan jou wat ze moeten doen. Ik sta daar dan met mijn mond vol tanden want wat kunnen ze in hemelsnaam doen? Kunnen wij hen zeggen wat het beste is voor hen? Wij hebben geen idee wat ze elke dag doormaken... Je wilt zo graag helpen en zo graag iets doen maar ik besef dat een luisterend oor vaak al heel goed is, ook al is er het grote taalverschil. Als ze echt met iemand willen praten, kunnen ze steeds terecht bij een van de zusters of iemand van de Thai staff. Het is wel heel moeilijk om ze door te verwijzen, want dan lijkt het alsof we er niet zijn voor hen. Ik weet wel dat dat niet zo is maar we voelen ons allemaal wel zo.
Om het trieste leven hier aan te tonen is er op youtube een liedje dat je echt moet beluisteren: pattaya pattaya song. Dus gewoon naar youtube gaan en dan pattaya pattaya song intypen en dan het eerste dat je vind is het! Echt door en door triest. Als ze zingen: pu ying love you maak maak betekent het dat de vrouwen heel veel van u houden.
Ondertussen gaat het hier heel goed met mij. Ik heb hier net telefoon gekregen van de broer en die komt op bezoek, ik ben wel blij want het is heel moeilijk te beschrijven aan iemand wat je hier allemaal ziet. Misschien krijgt hij zo een beeld van wat Pattaya echt is...
We hebben vandaag busticketjes gekocht voor onze trip naar Surin en het olifantenfestival. Ik kijk er naar uit. Later zal ik er meer over vertellen want mijn internet is hier maar beperkt en er zijn nog mensen die op internet willen...
Ik zal het nog maar eens beloven: dit weekend maak ik werk van de foto's, maar je kent mij he: uitstellen uitstellen uitstellen.
Go Obama!
06-11-2008 om 16:35
geschreven door FOL volunteer 
|
Bo en Annelies in Pattaya
