Gegroet!

Aangezien het weer een tijdje geleden is dat ik nog iets van me heb laten horen: ziehier de volgende blog.

Het is hier nu maandagavond en ik zit hier nog steeds te puffen en te blazen omdat het echt heel warm is. Voor degenen die erin geinteresseerd zijn, het is hier 42 graden met absoluut geen wind. Al de toeristen lopen hier volop te zweten met bijbehorende genante geuren en zichten als gevolg (ik spaar de details)...   De Thai daarentegen leven weer op na wat blijkbaar een heel koude winter moet zijn geweest (omdat 20 tot 25 graden heel koud is natuurlijk) en komen nu met hun parasols de straat op. Eigenlijk dragen ze nu meer kleren dan tijdens de winter omdat ze niet graag de zon op hun huid voelen omdat ze dan te 'zwart' worden. Een donkere huid wordt hier nog steeds geassocieerd met arm zijn en dus proberen ze er ze wit mogelijk uit te zien. Met als gevolg dat velen van hen lange mouwen een lange broek en een pet dragen. En geen druppeltje zweet laten ze...  frustrerend ook wel.

Ik ben gisteravond teruggekomen van mijn week vakantie en ik moet zeggen dat ik ervan heb genoten.

Voor degenen die het nog niet wisten, ik ben alleen op stap geweest en heb de projecten van de andere Belgische meisjes bezocht. Het ene is in Bangkok, het andere in Sanklaburi (tegen de grens met Myanmar). In Bangkok heb ik kunnen logeren op het appartement van Eveleyne en Katelijne en is Katelijne zo vriendelijk geweest om me een beetje rond te leiden. Ik heb enkele toeristische hoogtepunten gezien zoals  het Grand Palace (de woonplaats van de geliefde koning Bhumibol), natuurlijk niet in zijn huis ma kom...  en ook de Emerald Buddha, en de bekende liggende Boeddha. Ook ben ik dan natuurlijk hun project gaan bezoeken en het leek me ook wel de moeite. Het is ook een centrum van de good shepherd sisters en ze vangen daar jongeren op, alleenstaande vrouwen met hun kinderen en er is ook een kleine kleuterschool, heel interessant allemaal. Ze zijn de enige twee vrijwilligers daar en ik moet zeggen dat ik er niet zou kunnen aarden, zo alleen in een stad van 16 miljoen mensen. Maar ze doen het goed: chapeau.

De reis vervolgde dan naar Sanklaburi, naar Sandra en Thea, waar ik mijn intrek nam in een guesthouse gelegen bij een prachtig meer en in een prachtig landschap. Het dorpje ligt vlakbij de grens met Myanmar en er wordt nauwelijks Thais gesproken. Heel veel Karen en Hmong en Birmees (of Myanmarees word dat dan zeker), er zijn heel wat vluchtelingen die proberen Thailand binnen te geraken langs en daarom is er ook redelijk wat politie en paspoortcontroleposten aanwezig. Naar de verhalen die ik heb gehoord is Myanmar echt een crimineel land en zijn de meeste inwoners echt  heel arm.  Geen wonder dat ze vluchten, jammer genoeg voor hen worden ze ook heel vaak gepakt en meteen teruggestuurd. Asiel aanvragen en heel dat gedoe, daar houden ze zich hier echt niet mee bezig.

Hun project is in handen van een neo- humanstische beweging die vinden dat niet alleen mensen gelijk zijn maar ook dieren en de natuur. Het project is in handen van diddi's (vrouwen) en dadda's (mannen). Het gaat er allemaal een beetje zottekes aan toe, naar mijn gevoel, dus ik had me daar ook wel goed gevoeld denk ik . Het project is eigenlijk een weeshuis maar de vrijwilligers die er werken houden zich heel veel bezig met contatcen leggen met sponsors voor de kindjes. Ook moeten ze Engelse les geven en zijn er nog andere taken, die ik hier niet allemaal uit de doeken ga doen! Er zijn nog vele andere vrjwilligers die in het project werken.

De vakantie heeft echt heel veel deugd gedaan en ik ben terug helemaal 'relaxt' en klaar om er terug aan te beginnen.

Vandaag is dan de eerste dag van lesgeven al achter de rug en het is terug heel plezant. Vandaag weer nieuwe studenten gekregen en het zijn weer schattekes! Ik ga ze stuk voor stuk missen (snif snif,...)  Maar ik heb nog 5 weken voor de boeg in het centrum waar ik absoluut het beste van ga maken en waar ik nog zoveel mogelijk ga uithalen. In Belgie heb ik nog tijd genoeg om te bekomen, ik ben tenslotte hier maar een keer (misschein dat ik nog wel eens terug kom maar toch niet direct). 

Ook hebben we de plannen voor onze vakantie in april gemaakt en voor de geinteresseerden: het zuiden staat op het programma d.w.z. de vele eilanden met ook een fullmoonparty . Thais nieuwjaar vieren we dan in Bangkok en dan willen we ook nog enkele dagen naar Angkor Wat gaan in Cambodja. Nu we toch in de 'buurt' zijn, kunnen we zoiets niet laten liggen he!  Ik vrees alleen dat de warmte wat te ondraaglijk zal zijn om echt vanalles te gaan bezoeken want het enige dat ik wil doen is eigenlijk de hele tijd in de zee zwemmen, maar ja dat is dan zoals een echte vakantie zeker?

Voor de geinteresseerden, ik heb eindelijk toegegeven aan de lokroep van de vele oorbellen hier en heb me laten gaan. Het was sterker dan mezelf! (Papa, misschien moet je een derde hanger maken?)

En ook sorry voor de grootte van de letters, maar zoals velen van jullie ben ik een computerleek (zie hiervoor hoofdstuk 2 en 3 van het DIEWIE-boek, ook wel 'hoe maak ik een map' en 'introductie tot een usb-stick' genaamd) en heb ik absoluut geen idee hoe ik dat terug tegoei moeten zetten.  Mijn oprecte excuses! Degenen die een bril dragen, zullen dan weer blij zijn misschien.

Ik ga het hierbij eens laten want ik begin onzin uit te kramen. Ik wil iedereen bedanken voor de vele reacties die ik krijg, met een speciale vermelding voor Griet, enerzijds voor haar schrijftalent en anderzijds omdat ze me telkens blij maakt met haar reacties.

Kussen,

jullie allerliefste Annelies (aka DIEWIE, aka Chellleke, aka Annelies De Wachter in twee woorden ja

23-02-2009 om 15:37 geschreven door FOL volunteer