Foto
Foto
Filesofische gedachtensprokkels

Elke week een nieuwe column,
als het even kan...

"Filesofie:
een
samenstelling van de griekse woorden voor wagenrij en voor wijsheid.
Een beoefenaar van de filesofie wordt een
filesoof of wagendromer genoemd."
Anonymus.

Jarenlange files naar Brussel , uren in luchthavens, op de Thalys en in andere treinen gaven me de tijd om te filesoferen, jeugdherinneringen neer te pennen en gewoon wat te mijmeren.
Die tijd is voorbij, nu zijn het jarenlange files rond Aalst en Wetteren, maar de pennevruchten blijven...

Martin Steelandt

 

Een goede column moet zijn zoals een minirokje:

kort genoeg om de aandacht te trekken

en lang genoeg om de essentiële inhoud te dekken.

 

(naar meester Wilfried Criquelion,
speech naar aanleiding
van
40 jaar oudercomité,  
Tollembeek 13 april 2008)


Knappe blogs
  • Sprokkels: fijne verhaaltjes uit het leven gegrepen
  • Leven met ADHD
  • Het leven bij het openbare vervoer in A'pen. De moeite van het ontdekken waard.
  • Cursiefjes, een fijne kijk op de wereld. Een beetje filesofie ?

  • Link met het thuisfront, van een jonge avonturier in Canada
  • Follow the blue line
  • Filesofie

    Cursief durven denken.


    28-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Boek

    Liever afdrukken en op papier lezen ?
    Klik dan hier, zo krijg je het in .pdf formaat.
    Eén pagina A4, perfect formaat om af te drukken.





    "De eeuwige drieling".

    Dat was de titel van mijn eerste boek. En dat is hij nog steeds: de titel van een boek verander je niet zomaar van de ene dag op de andere. Stel je voor dat ze op school vragen om een boekbespreking te maken over "Kartonnen dozen" van Tom Lanoye en dat jouw definitieve bespreking uiteindelijk over het boek " Valiezen op wieltjes" handelt omdat hij in de tussentijd zijn titel veranderd had. Dat kan dus niet, en daarom heet mijn eerste boek ook nog altijd "De eeuwige drieling".

    Geschreven toen ik jong was.

    Heel jong zelfs: ik was nog geen twaalf. Kan ook niet, want na mijn twaalfde heb ik bijna niets meer geschreven. Vanaf die tijd tikte ik de meeste van mijn literaire gedrochten. Geleerd tijdens een cursus "Blind typen". Een grove leugen, dat was het, die cursus. We moesten letterreeksen lezen en ze netjes natikken, maar we hebben nooit geleerd hoe we ze konden lezen met de ogen dicht. Hier wijken we evenwel iets van het onderwerp af. Mijn eeuwige drieling, die was dus geschreven. Met de pen, geheel volgens de regels en de traditie van de grote schrijvers. Toen mijn nonkel pastoor het eerste brouwsel gelezen had was hij echt verrukt: de godsdienst zat diep in mij gebakken: eeuwig, drie, de drievuldigheid, kortom: het zag er echt beloftevol uit met die onderliggende katholieke boodschap. Wist ik veel, ik had heel wat anders voor ogen !

    Ik wou een succesvolle reeks schrijven en daarom baseerde ik me op mijn grote voorbeelden.

    Zoals ‘de Rode Ridder’. Niet die stripverhalen vol wulpse deernen, maar de boeken, de echte. Boek na boek trekt Johan, de Rode Ridder, ten strijde tegen de Saracenen. Of ’Drie jongens en een helikopter’, een reeks over – hoe kan het anders - drie jongens die een oude helikopter op de kop kunnen tikken en daarmee boeven in de gevangenis gooien. Dertig jaar later zijn de tijden veranderd: nu tikken boeven helikopters op de kop om uit de gevangenis te ontsnappen.

    De allerbeste reeks was wel die van de G7, de Geheime Zeven.

    Een groepje jongens en meisjes ontdekken allerlei complotten en ontmaskeren de gemene bandieten. Super ! Zo goed dat we zelf ook een G7 oprichtten. Zonder meisjes, dat spreekt vanzelf, want dat was het enige minpunt van die jeugdreeks: jongens spelen met jongens en meisjes met meisjes, ze maken geen gemengde groepen. We hadden zelfs een speciaal gecodeerd alfabet waarmee we onze boodschappen schreven, en als extra beveiliging schreven we zelfvernietigende brieven in onzichtbare inkt. Echt waar ! Ik ken de formule niet meer precies, maar de letters werden pas zichtbaar wanneer je het papier boven een kaars hield. Negen keer op tien hielden we de kaars te dicht bij de brief waardoor de boodschap in rook opging en zichzelf vernietigde. Ik vrees dat dit de reden was waarom wij geen enkel gemene bandiet ontmaskerden.

    Dit alles had ik dus voor ogen toen ik aan mijn boek begon.

    Ken je een beter uitgangspunt dan een eeuwige drieling? Ik niet. Je begint het verhaal ergens in de prehistorie, je zorgt voor een goede fee die hen eeuwige jeugd schenkt en je bent vertrokken voor een serie zonder einde. Eerst een boek of drie tijdens de prehistorie, dan een boek of vijf tijdens de historie, daarna bij de Romeinen, in de middeleeuwen met de Saracenen, een korte flashback naar het Oude Egypte, dan weer Napoleon, de eerste wereldoorlog en daarna wordt het wel tijd om te stoppen met schrijven. En om met de ontzaglijk grote winsten te rentenieren op Hawaï.

    Het idee was briljant en een logische voortzetting van mijn prille en succesrijke schrijverscarrière.

    Die is begonnen met karamelleverzen zoals "De meester staat vooraan in de klas, ik wou dat het al speeltijd was. De bel die wil nu maar niet gaan en als 't lang duurt dan is 't nie rap gedaan". In een tweede fase werden er literaire hoogstandjes afgeleverd met een A-B-A-B rijm. "De meester staat vooraan in de klas en de bel die wil maar niet gaan. Ik wou dat het al speeltijd was en als 't lang duurt dan is 't nie rap gedaan". Pas in het middelbaar leerde ik dat poëzie niet noodzakelijk moet rijmen. Dit werd me echt duidelijk tijdens de lessen Frans: ik kreeg er een grenzeloze bewondering voor de gedichten van Jacques Prévert. Dit mondde uit in mijn poëtische climax, aan de unief, tijdens de lessen van een prof die om de haverklap "euh" zei. De eerste lessen hielden we een wedstrijd "euh's" tellen, maar na 180 keer "euh" - na drie minuten dus - gaven we het meestal op. Over die professor heb ik mijn mooiste gedicht geschreven, vol dichterlijke vrijheid, à la Prévert. Je zag de prof zo voor je ogen. Het was een knettergek gedicht, maar wel compleet getikt. Niet dat het vlot verliep: tijdens het tikken heb ik toch een paar liter Typex gebruikt.

    Nu is het gemakkelijker.

    Met de computer kan ik schrappen, wijzigen en hele zinnen opnieuw schrijven tot mijn afgedrukte cursiefjes netjes op de vooropgestelde plaats eindigen: precies op het einde van een A4 pagina. "De Eeuwige Drieling" was helemaal niet getikt: twaalf bladzijden handschrift vol avontuur en spanning. Het verhaal begon in de prehistorie en op bladzijde twaalf zaten ze nog maar in de middeleeuwen. Uren leesplezier verzekerd dus !

    Jammer dat het geen successerie werd want dan zat ik nu al in Hawaï.



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (1)

    27-08-2008
    zalig
    Zalig zo'n boekje volledig met de pen geschreven. Ik heb zo nog een versbundel (ook van lang geleden dus) liggen. Soms denk ik erover weer een pen ter hand te nemen voor de charme, maar een computer is wel veel gemakkelijker.

    www.bloggen.be/sprokkels

    27-08-2008 om 09:17 geschreven door veerle




    Foto

    Foto

    Lees ook:

    Dringend
    Taxi driver
    Anesthesie


    Inhoud blog
  • Stress
  • Opi
  • Dringend
  • Worst
  • Orka
  • Crap
  • Badjas
  • Schwester
  • Koekoek
  • Catgut
  • Alfa
  • Donkerder blauw
  • Blond
  • Taxi driver
  • Betrapt
  • Baby blues
  • Madrid
  • Italië
  • Schoolstrijd
  • My Generation
  • Perfect
  • Lausanne
  • Nieuwjaar
  • Writer's Block
  • Groot Dictee
  • Anciens
  • Sinterklaas
  • Gebakken peren
  • Sint Maarten
  • Schoolfeest
  • Oud-strijder
  • Fawlty Towers
  • Marketing
  • Sorry
  • Instinkers
  • Lotto
  • Boek
  • Anesthesie
  • Chatten
  • All in
  • Ha !
  • Paardrijden
  • Spieken
  • Tuinieren
  • Kort
  • My car
  • Carpooltunnelsyndroom
  • Bredene
  • Comme chez soi
  • B.V.
  • Nooit...
  • Venetië
  • Zuster Zurulfa
  • Filesoof

    Foto

    Gastenboek
  • Eef op blogronde
  • Bezoekje Eef!
  • Op visite na de tropische bui!
  • vriendelijk bezoekje aan deze zeer mooie blog
  • Kunst

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Willekeurig Bloggen.be Blogs
    overgewicht
    www.bloggen.be/overgew
    Willekeurig Bloggen.be Blogs
    adel
    www.bloggen.be/adel

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Bloggen.be, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!