Vraag ons niet alles te vertellen wat we afgelopen week gedaan hebben. Het is onvoorstelbaar hoeveel dingen die we hebben moeten doen en nog wel tegelijkertijd… De voorbije weken hebben we altijd tijd gehad om de blog op voorhand wat samen te stellen en aan te vullen kort voor we richting het internetcafé wandelden, maar deze week niet. We zijn net terug van school, want vandaag bleven we even in de stad kijken. Dus we hebben snel deze tekst moeten maken omdat we jullie toch graag een verslagje van de voorbije week willen geven.

Laten we starten bij zaterdag. Een dag waarop het niet zo’n geweldig weer was en waarop we maar drie geplande dingen hadden: eten in huis halen, werken voor school en in de avond met juf Henna naar Mc Donalds eten. Juf Henna is de juf die ons begeleidt in het krantenproject of die wij begeleiden in het krantenproject. Het is maar hoe je het ziet… Ze wou ons heel graag mee uitnemen en daarom zijn we dus samen naar de stad gegaan, eerst naar de bedrijvenbeurs, daarna naar MD!

Het werd een leuke uitstap. Haar zoontje was erbij, hij is echt een grappig, schattig, druk kereltje.

Voor zondag hadden we geen plannen. Als het mooi weer zou zijn, zouden we wat wandelen. Maar in de voormiddag kregen we best wat water te zien. Vandaar dat onze zoektocht naar veiligheidsspeldjes voor ons schoolwerk wat later moest plaatsvinden. Juf Henna had ons gevraagd om een soort van ‘tiksysteem’ uit te werken voor haar werknemers van de krant. Dat hadden we zaterdag al berekend, uitgesneden en we hadden badges gemaakt. Zondag moesten we dus op zoek naar veiligheidsspeldjes anders zou het niet op hun uniformpjes vastgemaakt kunnen worden. Raar maar waar werd het tijdens onze buitenwandeling beter en beter weer! Zalig werd het buiten.

Wanneer we terug thuis kwamen, bleken de buren feest te hebben. Onze buurvrouw werd negentig – en – zoveel jaar en vierde haar feest met familie, dj!! en catering.

Het duurde niet lang of onze tuinzetels waren uitgeklapt en Hanne en Ellen zaten buiten lekker mee te zingen, te dansen en schoolwerk te maken… Tot we plots merkten dat we om de zoveel tijd, bekeken werden. Een zeer vriendelijke kelner, had een rookgewoonte en moest daarom steeds even pauze nemen. Hij had ons zien zitten in onze ‘voorhof’ en stond dus af en toe wel eens te kijken naar twee werkende stagiaires. Af en toe schoten we zodanig in onze lach dat we naar binnen stormde om even uit te lachen.

Zondagavond is de eerste avond waarop we buiten gegeten hebben! De dag was ons zo goed bevallen en het weer was nog zo mooi… We lieten ons verleiden door het gevoel naar een dessert… Naast ons was er eten genoeg, waarschijnlijk ook dessert (toch in onze fantasie) dus gingen we naar de winkel en kochten we lekker ijs!! Tjonge, dat hebben we dan buiten voor ons huisje opgegeten en het was écht genieten!

Toen de nieuwe schoolweek op maandag begon, kregen we meteen de kans om een les handenarbeid in elkaar te steken: ‘maak een werkstuk rond Pasen’. We brainstormden en kregen we meteen groen licht om deze les uit te voeren. Omdat de juf toch niet echt goed wist hoe we het gingen aanpakken, hebben we in de avond twee voorbeelden uitgewerkt! Braaf van ons, é!

Vandaag was er een kindje jarig en geloof het of niet: de meeste kinderen hebben dan niet alleen een traktatie voor hun klasgenootjes bij, maar ook voor alle leerkrachten. Dat wil zeggen 26 leerkrachten en 4 stagiaires. Ook vandaag werden we overstelpt met princekoekjes! Mmmm…

Ons tiksysteem werd warm onthaald in de vierde ‘krantenklas’ maar het duurde niet lang of het lag op de grond. De muren in de klassen worden zo vochtig en koud dat zelfs tape van een aantal laagjes niet helpt om dingen op te kleven. Vandaar dat er niets op de muren hangt in de klassen… Iets wat wij niet kunnen voorstellen…

Om 12.00 werden bij het schoolhoofd verwacht voor een vergadering. Men wil in de derde klassen een rekenhoek inrichten en men vroeg ons of we hierbij kunnen helpen. We hebben al meteen een taak(je) opgekregen. Hanne maakt oefeningen rond ‘delen en maaltafels’ en Ellen rond ‘de klok, optellen en aftrekken’. We moesten tegen woensdag onze ideeën op papier zetten en als ze goed gekeurd worden, konden we het uitwerken. Uiteindelijk kende het krantenproject wel een mindere dag omdat er een hoop zaken zijn geweest die erop leken dat de krant misschien niet afgewerkt zou kunnen worden.

Op dinsdag hebben we in de zesde klas een werkstuk laten maken rond ‘discriminatie en eenheid’. De leerlingen zijn erg vindingrijk met hun materialen en het is eigenlijk jammer dat de werkstukjes nog niet af zijn, want we zullen nog niet gauw het resultaat zien omdat we in de loop van de weken best veel andere zaakjes moeten opknappen. We vonden het wel fijn om met die ouderen te werken. Ze zijn erg creatief.

Omdat juf Lucenda (de muziekjuf) deze week een ‘dansweek’ heeft, gaf ze in het zesde salsa – merengue! Dit was erg grappig! Sommige kerels zijn echt harken als je ze ziet dansen, maar dat maakt hen juist zo ‘kerel’. We mochten ook meedoen en op de danspasjes waren Ellen goed scoorde, kon Hanne niet goed volgen, maar als Hanne goed danste, kon Ellen niet volgen. Dus we beloofden de juf om te oefenen maar dit lukte ons niet…We halen dit wel in. Als wij terugkeren naar ons thuisland, kunnen we salsa dansen als geen ander!! Dan nog een geschikte danspartner vinden !!

Dinsdagnamiddag werkten we onze rekenspelletjes uit. We vonden het vervelend om een uitleg te geven zonder dat we een voorbeeld klaar hadden, dus ijverig als we zijn, hadden we onze materialen al uitgewerkt!

Woensdag werden ze helemaal goedgekeurd! Het fijnste om te horen en een doel van deze stage is ‘dat we hen al heel wat bijgeleerd hebben’. Dit is toch GE-WEL-DIG!

Ook hebben we juf Henna moeten helpen bij het verbeteren van haar ‘krantenbeursvoorstel’. In de namiddag zijn we ontvoerd geweest door juf Henna. We zouden ‘eventjes’ van huis zijn voor de foto’s die we trokken uit te printen en haar beursstand te versieren. Het werd al gauw 22 uur voor we thuis waren. Al onze plannen om nog extra rekenspelletjes, op tijd in bed te kruipen en te eten vielen al gauw in het water. Ach, het werd ons even zwaar maar weet je, we doen de mensen goed en dat is ook een belangrijk iets.

Donderdag zijn we heel moe naar school vertrokken. We moesten in de andere zesde klas ook hetzelfde werkstuk gaan maken. Deze klas is nog spontaner dan de andere zesde klas! Ze zijn zo grappig en er zitten zo’n pareltjes van leerlingen tussen! Echt waar! Behulpzaam, beleefd… Het valt op en dat doet ons erg veel deugd. Ook hier in deze klas waren de werkstukken niet klaar. We hopen dat we ze nog zien, voor er één naar de beurs vertrekt. Er is blijkbaar één werkstuk dat zal ingezonden voor een wedstrijd… Wie weet mogen we ook ‘jureren’. We zijn dat nu toch al gewoon!!! hihi

Nadien waren we plots weer even werkloos op school waardoor we even wat tijd hadden om onze ‘observatienota’s’ bij te schrijven. Maar net op het moment dat de juf van de derde klas ons nodig had, had ook juf Jessica (vierde klas) ons nodig! Dus moesten we voor het eerst hier in Suriname scheiden… We verlieten elkaar om elk apart een andere job te gaan uitvoeren. Iets wat we nog niet gewoon zijn! J

Gelukkig waren we na de tweede pauze weer samen en konden we onze les ‘verven met verschillende materialen’ in de derde klas gaan geven. De leerlingen zijn zo blij als ze eens mogen verven, want dat is iets wat ze nooit doen! Het is echt fijn om ze te zien experimenteren!

In de avond waren we zo moe, dat we nog een klein gedeelte van onze rekenspelletjes uitvoerden, maar niet het gehoopte deel. Eigenlijk kwam dat door het feit dat we na school nog ongepland met juf Henna de stad in trokken om het goedkoopste kopieercentrum te vinden voor de krant. Het wordt echt een mooie krant! We zijn benieuwd naar wat het echte eindresultaat zal zijn en welke reacties we zullen krijgen.

Aftellend naar het weekend, trokken we op vrijdagmorgen weer naar school. Vandaag werd onze ‘handenarbeiddag’. Eerst in de vijfde klas een werkstuk maken rond Pasen. De resultaten waren echt prachtig en de kinderen wilden eigenlijk niet opruimen, ook al waren ze al anderhalf uur aan het werken! Ze waren echt goed bezig.

Daarna trokken we naar de vierde klas. We maakten bijna hetzelfde maar dit was meer voor de aankleding van de ‘krantenstand’ op de beurs die men binnen twee weken zal organiseren. Dus maakten we ook een werkstuk met bloemen, maar ipv. gekleurd papier, werkten we nu op krantenpapier. Onze les werd heel even verstoord door een Franse mevrouw die even op Clevia komt lesgeven. Ze doet een aantal ‘relaxatieoefeningen’. Het is een hele lieve mevrouw die in het Engels lesgeeft, dus daarom mocht Ellen tolk spelen. Maar wie haar kent weet dat Engels niet haar beste vak is, maar eigenlijk is tolk spelen best fijn! Zolang ze maar niets moet schrijven, of ze de Engelse tijden maar niet moet toepassen, lukt het haar vrij goed! Ook daarin hebben we de school weer ‘ondersteund’.

Tijdens de tweede pauze gaven we ons allereerste cadeautje aan de school. We zijn een maand in Suriname en omdat te vieren, gaven we de school een klein pakketje AVI-leesboekjes. Erg knappe boekjes die we dankzij een schitterende uitgeverij in Vlaanderen gesponsord kregen!! Dankjewel… Het schoolhoofd was zo blij dat ze erop stond ons mee te nemen en ons te droppen bij de bus zodat we naar huis konden rijden!

Maar eerst moesten we de rekenhoeken nog inrichten… De hoeken zijn nog niet helemaal klaar en er moet nog wat ‘structuur’ en materiaal ingezet worden, maar ze lijken al op rekenhoeken! De leerkrachten, maar vooral het schoolhoofd zijn heel blij!

Toen we na school toch in de stad waren, zijn we heel even gebleven. Maar de regen stak er een stokje voor en we moesten al gauw beschutting zoeken. Na even wachten namen we uiteindelijk de bus terug naar huis. Op de hoek van onze straat, stapten we af maar moesten we weer even blijven schuilen omdat we niet als ‘verzopen kiekes’ thuis wilden komen. Blijkbaar was de cambio (het geld-omruil-hokje) net vernieuwd en gaf men een feestje! Het duurde niet lang of we stonden te schuilen met een bekertje groene stroop en een hapje met naar onze mening veel pepers én dingen die leken op beestjes met pootjes en voelsprieten. Hanne werkte het smakelijk naar binnen en onhandig als Ellen is, viel het hapje weer tegen de grond. Eigenlijk is het toch best erg dat dit ook altijd bij Ellen moet gebeuren. Maar gelukkig had ze de heerlijke, hete smaak toch al kunnen proeven voor ze dit liet vallen. Toen de meeste regendruppels uit de lucht waren gevallen, keerden we naar huis om deze tekst te schrijven!

Wij hopen dat jullie dankzij dit sneller-dan-anders-geschreven-blogbericht, toch voldoende op de hoogte zijn van ons ‘reilen en zeilen’ hier in dit Surinaamse land!!

Nogmaals dankjewel voor jullie reacties en opmerkingen!

Dames, vrouwen, meisjes, mannen, heren, jongens… Zondag 8 maart is het ‘internationale vrouwendag’! Vergeet dit niet want dit is héél belangrijk in Suriname! Vandaar dat we dit doorzenden naar jullie!

Tot snel-schrijfs!

Hanne en Ellen

06-03-2009 om 22:46 geschreven door Ellen en Hanne