Mijn klasgenotes zijn - om ze even allemaal over dezelfde kam te scheren - marginale bitchen. Ze kleden zich alsof ze klaar staan om naar de club te gaan (zijnde: in rokjes die hun billen net niet of net wel bloot laten), hun juwelen zijn duidelijk goedkope blingbling en de laag make-up die ze op hun gezicht smeren is zo dik dat ik denk dat ze hun poedertjes en eyeliner meer gebruiken als isolatielaag tegen de kou dan als versiering. Voor wie zich zorgen maakt: ik amuseer me best wel op school hoor. Samenvatting van mijn eerste drie dagen als Newcasteliaanse studente:
- Klasgenoten = beauty and the nerd. Of barbie en de nerd. Of schminkdoos en de nerd. - Britse dialecten zijn onbegrijpelijk - Mijn lessen zijn boeiend. - Scherven brengen hopelijk geluk. - Filmavond - Freshers zijn dutsen. - Looper = supergoeie film, zeker bekijken! - Mijn roommate heeft nudistische trekjes
Maandag startten mijn lessen om 10 uur. De eerste les was een seminar van Sociolinguistics, wat betekent dat we met een stuk of vijftien leerlingen waren en moesten luisteren naar fragmentjes van Engelse dialecten waar ik eerlijk gezegd geen zak van begreep. Gelukkig kregen we een blaadje met de transcriptie (de gesproken tekst) bij ons, want anders had ik er echt niets van gesnapt. De bedoeling is dat we zelf ook een interview gaan afnemen met een local, dat wordt wat moois. Ik moet eerst al twee locals vinden, niet zo eenvoudig als je zelf niet Brits bent. Ik kreeg ook al onmiddellijk een duidelijke impressie van mijn klasgenoten: opgedirkte meisjes die van de ene kant van het auditorium naar de andere kant schreeuwen hoe dronken ze vorige nacht geweest waren en die hun vriendin (nog steeds aan de andere kant van het auditorium) vragen of ze toch zeker de foto's op facebook gezien had - echt gebeurd, ik verzin dit niet.
Daarna had ik een seminar van modernisms, een literatuurvak, in het Bedson Teaching Building, lokaal B10. Klein probleempje: lokaal B10 bleek niet te bestaan. Na een tijdje wanhopig alle verdiepingen afgelopen te hebben - goed voor de conditie - heb ik me dan maar aan een computer gezet om op te zoeken of ik wel het juiste lokaal had opgeschreven. Maar nog voor ik degelijk ingelogd was, hoorde ik een oudere man aan een paar meisjes vragen waar lokaal B10 was. Blijkbaar waren ze allemaal op zoek en was de oudere man de leerkracht zelf. Ik schoot dus op hen af en vertelde dat ik ook B10 zocht. De prof heeft ons dan weer meegenomen naar het Percy Building, ons hoofdgebouw, en daar om informatie gevraagd. Daar kreeg hij een ander lokaal toegewezen, maar dat bleek bezet te zijn. Dan zijn we maar teruggekeerd naar het Bedson Building, waar uiteindelijk bleek dat lokaal B10 eigenlijk B30 moest zijn en dat mijn twaalf andere klasgenoten ons braaf in het juiste lokaal zaten op te wachten. In dat lokaal heb ik ontdekt dat mijn mannelijke medestudenten ofwel a) puberale Johnny's ofwel b) ongewassen nerds zijn. Volgens mij doen ze dat expres, om te zorgen voor wat compensatie met de meisjes, die me doen denken aan de parfumwalmen die mijn wiskundelerares van in het eerste en tweede middelbaar verspreidde - voor zij die haar nog kennen: ja, het gaat over Verlé. Mijn derde lesuur was een seminar Victorian Dream-Worlds, waar ik heel hard naar had uitgekeken. Uiteraard was dit buitengewoon interessant. Thari, het Nederlandse meisje dat ik bij mijn Erasmuscoördinator had ontmoet, was daar ook. Ze is een beetje een betweter en een leerkrachtslijmbal, vind ik, maar ach, voor elf weken overleef ik dat wel. En ik mag ook niet te kritisch oordelen over mensen.
's Middags heb ik dan geprobeerd om hamburgers te maken, maar aangezien de hamburgers in mijn handen uit elkaar vielen, is het dan maar gehakt met ajuin geworden. En slootzekes (geen idee wat het Nederlandse woord is) en rijst. En al zeg ik het zelf, het was heel lekker. In de namiddag had ik dan ook nog een lecture (in een grote groep, dus in een auditorium) van Sociolinguistics en dat was vrij aangenaam, vooral introductie en papierwerk en dat soort dingetjes. Opvallend is dat alle studenten hier schrijven en niet typen op hun laptop. En ook dat je duidelijk veel meer thuis moet werken. Er zijn niet zoveel lessen, maar er wordt veel van ons verwacht dat we zelfstandig doen. 's Avond heb ik dan met de meisjes afgesproken bij Malin en Ophélie thuis om een filmavondje te houden. De naam van de film ben ik vergeten, maar het was een vrij komisch verhaal over een kerel die gedumpt wordt door zijn vriendin en daarover weent als een meisje en dan iemand nieuws leert kennen en uiteindelijk een supergelukkige dracula-acteur wordt. Happy end.
Dinsdag had ik pas in de namiddag les, maar ik heb mijn voormiddag al lezend doorgebracht. Ik moet The Secret Agent van Joseph Conrad lezen voor Modernisms en geloof me, dat is nog niet zo'n makkie. Er komen erg veel moeilijke woorden voor in het boek en ook het concept op zich is niet zo eenvoudig: het gaat over politiek en vooral over anarchie... De lecture over Modernisms was interessant en ik heb er ook een leuke (!) klasgenote leren kennen: een Amerikaans meisje. Haar naam was Adriana (no joke) en ze was ook een derdejaars, dus het klikte wel beter met haar dan met de andere kindertjes - en dit is niet mijn hooghartige ik, de andere studenten zijn echt nog pubers. Het lijkt wel alsof ze al zo lang volwassen proberen te doen met hun make-up en kleding, dat ze juist langer kinds blijven omdat ze daar gewoon nog meer behoefte aan hebben. De Freshers in ons gebouw doen bijvoorbeeld niets anders dan muziek spelen en feesten en soms ook gewoon lawaai maken uit zattigheid. En toen Maria hen zag en vroeg of ze het in het vervolg wat zachter wilden doen, lachten ze haar eigenlijk gewoon uit. Maar soit, ik zal misschien es een mailtje sturen naar de receptie, die al een waarschuwingsmail gestuurd heeft naar iedereen dat het anti-sociale gedrag moet verbeteren.
Na de les ben ik naar de supermarkt geweest en naar Grainger Market, een overdekte markt waar je altijd verse groenten en fruit kunt kopen. Toen ik uit Grainger Market wegging, heb ik wel iets genants meegemaakt: in een van mijn zakken van de supermarkt zat een gigantisch gat en de glazen pot spaghettisaus die ik gekocht had - uit verstrooidheid had ik vreemd genoeg alleen spaghettisaus gekocht en de pasta zelf vergeten - viel door het gat, op de grond, en spatte uiteen. Spaghettisaus overal, glas overal, meewarig schuddende hoofden overal. Gelukkig schoot een vriendelijke Geordie me te hulp en kon ik me snel uit de voeten maken. 's Avonds zijn we dan met een paar naar de student shopping night geweest voor een uurtje - we hebben niets gekocht want het was veel te druk overal - en daarna zijn we naar de cinema geweest. De film die we gezien hebben was echt supergoed. Hij heette Looper en als hij uitkomt in België kan ik hem zeker aanraden.
Vandaag ben ik naar de les geweest. Seminar Victorian Dream-Worlds was leuk, maar ik was echt bang om mijn mond open te doen, want iedereen leek zo slim en dan zou ik daar tussen komen met mijn gebroken Engels... Maar volgende keer doe ik het beter, heb ik mezelf al beloofd. Dan zal ik ook mijn cursus meehebben, wat ik nu vergeten was. Tussen mijn lessen door ben ik dan naar Waterstones geweest om Ulysses van Joyce te halen - is me dat een dikke kloef van een boek zeg! Ik geloof dat ik nog ga afzien met dat boek, maar dat is ook goed want dat maakt het des te uitdagender en houdt de spanning erin. Daarna had ik nog een lecture Sociolinguistics, wat verbazingwekkend interessant was, en deze namiddag heb ik, na kip, rijst en boontjes gekookt te hebben (de boontjes smaakten niet zo lekker, maar dat was niet mijn schuld want ik heb mooi de instructies van op het pakje gevolgd), gewerkt voor school. Ik heb zo het gevoel dat als ik hier niet veel ga werken, dat ik plots door de bomen het bos niet meer ga zien. Enfin, het lukt me wel, denk ik. Vanavond gaan we weer uit, hoera! Doei! Elke
