Voor zij die mij kwalijk nemen dat ik al bijna een week niets meer gepost heb: Erasmussers hebben een druk leven en ik dus ook. En ook nu wordt het een snel berichtje want ik ga vanavond naar de cinema met mijn vriendinnen - en Fairy. (Wat me een beetje doet denken aan het thema op chirokamp: de drie vrienden en Perry. Maar dan met 'Ferry' in plaats van Perry.) Een korte samenvatting:
- Donderdag lecture modernisms gehad en eerste keer study group: heel interessant - Vrijdag met Christine om tattoo geweest en 's avonds mijn eerste vriendschappelijke contacten met Engelsen gehad - Zaterdag naar Angel of the North geweest en uitgeweest voor Ophélies verjaardag, heel leuk - Zondag: gaan eten in pub voor Ophélies verjaardag (taaie kip) - Amerikanen eten geen mayonaise maar doen wel overal ketchup op - Malin en ik zouden een cupcakekookprogramma moeten maken - Cupcakes zijn lekker - Ophélie verrast met cupcakes en filmavond - Maandagen zijn vermoeiend - Lees nooit Ulysses van James Joyce. Gewoon. Niet. Doen. - Charles Dickens moet zo'n schatje van een man geweest zijn.
Goed, ik begin dus snel met donderdag (ik zeg snel omdat ik nog een halfuurtje heb, en da's niet zoveel, want ik doe normaal een uur over een blog over drie dagen). Donderdag had ik een lecture van modernisms, wat heel interessant was. Mijn Amerikaanse vriendin Adriana heb ik niet gezien, maar ik heb bij een Engels meisje gezeten (wiens naam ik vergeten ben). In de namiddag had ik dan mijn eerste study group, wat er basically op neerkomt dat ik en nog 3 andere studenten een gedicht van Thomas Hood besproken hebben. Het was een heel leuk en grappig verhaal (het ging over een vrouw die vermoord werd door haar man, maar heel grappig verteld: hij vermoordde haar namelijk met haar eigen gouden kunstbeen, echt bizar) en ik heb ook ontzettend veel bijgeleerd, want doordat het Engels mijn moedertaal niet is, heb ik ook veel culturele aspecten van het verhaal gemist die de anderen mij dan uitlegden. Ze waren ook heel erg vriendelijk, mijn medestudenten. En ik heb het geluk de enige twee jongens van mijn seminar in mijn study group te hebben, en geen schmincktrutten. En andere meisje is vermoedelijk de slimste van de klas, handig.
Vrijdag heb ik wat gelezen en rond de middag ben ik met Christine naar de tattooshop gegaan, want ze wilde ook, net als Malin, een nieuwe tattoo en had graag dat er iemand meeging om haar bij te staan in de pijnlijke momenten. Zo gezegd zo gedaan en daarom heb ik dus een halfuurtje doorgebracht tussen inkt en beeldjes van doodskoppen, luisterend naar nigga-muziek en over koetjes en kalfjes babbelend om Christine af te leiden van de zoemende, scherpe machine in haar nek. Maar ze heeft alles goed doorstaan en nu is haar lichaam een boom van Darwin rijker (ze is een beetje een biologie-nerd, zegt ze zelf). Daarna zijn Christine en ik bij een zieke Malin op bezoek geweest en 's avond ben ik met Turid naar Karoline thuis geweest met als doel uit te gaan, maar we zijn nooit verder geraakt dan haar huiskamer, want haar flatmates (echte Britten, joepie!) waren zo leuk dat we maar bij hen gebleven zijn. En ze waren ook buitengewoon interessant: zo was er een muziekstudent en een kunsstudent en wel... Laten we stellen dat het niet het type mensen waren die alles netjes volgens het boekje deden.
Zaterdag zijn we met de meisjes de Angel of the North gaan bezoeken, maar die was niet zo indrukwekkend, eerlijk gezegd. Dan heb ik thuis nog wat gelezen en 's avonds zijn we opnieuw uit geweest voor Ophélies verjaardag (waarbij we happy birthday in al onze verschillende talen gezongen hebben, wel leuk). Het was echt een leuke avond, veel leuker dan woensdag toen we ook uitgeweest zijn, want die bewuste woensdag was er bijna niemand in Madam Koo's. Er was waarschijnlijk iets ernstigs gebeurd, want er waren overal ambulances en politiewagens te zien op straat, maar we weten niet wat er gebeurd is. Maar zaterdag was wel oké. Behalve dan dat ik weer werd lastiggevallen in de club. Gelukkig heb ik hem dan gewezen op Ophélie, die jarig was, en die hij dan wou trakteren. Ophélie wilde dat niet (omdat hij misschien iets in haar drankje zou doen, verstandig van haar) en we hebben ons dan maar snel wat verplaatst zodat hij ons niet terugvond.
Zondag was Ophélies verjaardag en zijn we 's middags gaan eten in de Three Bull's Heads. Mijn kip was een beetje droog, vond ik, maar ik kon wel eens frietjes met mayonaise eten, wat ze hier niet echt kennen. En de frietjes waren ook eens niet gigantisch dik, hoera! Daarna hebben Malin, Maria en ik gedaan alsof we naar de bibliotheek moesten (uiteindelijk bleek dat we ook alle drie effectief moesten gaan) en hebben Turid en Christine Ophélie meegenomen naar huis. Malin, Maria en ik zijn dan gerief gaan kopen om cupcakes te maken en te versieren (kaarsjes met happy birthday en dat soort leuke dingetjes), dan zijn we naar de bibliotheek geweest en uiteindelijk is Malin bij mij de cupcakes kopen maken (Maria, Turid en Christine konden niet helpen omdat ze naar die ontzettend dure match (sorry, nonkel Eddy, ik blijf bij mijn standpunt) van Newcastle-Manchester United waren). Al zeg ik het zelf: we hebben het ontzettend goed gedaan, zo zonder maatbeker. Het deeg was in alle geval verukkelijk en toen we 's avonds naar Ophélie gingen om haar te verrassen, bleken de cupcakes meer dan geslaagd te zijn. We hebben dan ook nog gezellig naar een filmpje gekeken.
Gisteren had ik veel les. Ik begon met een seminar Sociolinguistics, waarbij ik samen moest werken met een superknappe jongen met heel erg mooie ogen. Dat was zowat het enige goeie aan de les, want de lerares jaagt me de hele tijd schrik aan door te zeggen dat ik deze week nog 2 locals moet interviewen om dat interview dan te transcriberen (het gezegde neer te schrijven volgens bepaalde regels). Ja, niet zo eenvoudig als je een Erasmusstudent bent. Dan zei ze dat ik maar een ander vak moest zoeken. Bam. Maar ja, ik ben nu eenmaal koppig en ik kan niet zo makkelijk iets loslaten als ik eenmaal heb beslist dat ik het wil, dus ik heb haar gezegd dat ik het toch ga doen en dat ik wel iemand ga vinden. Ik heb in alle geval al 1 iemand, Chris, een jongen die ik vrijdagavond heb leren kennen. En wie weet, misschien heeft hij wel een hulpvaardige zus ofzo. Ook is de stem van de lerares zo vreselijk irritant hoog... En dat op maandagmorgen als eerste uur, hatelijk. Daarna een seminar Modernisms gehad, heel erg interessant en een heel erg leuke leerkracht (echt type verstrooide geniale professor). Daarna een lecture Victorian Dream-Worlds gehad, waarvoor ik bijna te laat was (maar net op tijd, geen zorgen hoor mama, ik ben flink). 's Avonds dan nog een lecture Sociolinguistics gehad van de leerkracht met haar hoge stem, en met nog meer hoofdpijn buiten gegaan dan dat ik binnengekomen was. Daarna heb ik samen met Turid de was gedaan - en terwijl mijn was aan het draaien was, beginnen lezen in Ulysses, wat een vreselijk moeilijk boek gaat worden. Of misschien kwam het doordat ik hoofdpijn had.
Vandaag heb ik bijna heel de dag gelezen aan een verhaal van Dickens, The Chimes, een typisch Dickensverhaal met een happy end. Wel nog mooi en leuk om te lezen. Dan een lecture Modernisms gehad (Jake, de knappe jongen van de les Sociolinguistics, volgt dat blijkbaar ook), thuis gekomen, Sociolinguistics gelezen en nu naar cinema. Letterijk nu, ik moet echt gaan. Doei! Elke
Mijn klasgenotes zijn - om ze even allemaal over dezelfde kam te scheren - marginale bitchen. Ze kleden zich alsof ze klaar staan om naar de club te gaan (zijnde: in rokjes die hun billen net niet of net wel bloot laten), hun juwelen zijn duidelijk goedkope blingbling en de laag make-up die ze op hun gezicht smeren is zo dik dat ik denk dat ze hun poedertjes en eyeliner meer gebruiken als isolatielaag tegen de kou dan als versiering. Voor wie zich zorgen maakt: ik amuseer me best wel op school hoor. Samenvatting van mijn eerste drie dagen als Newcasteliaanse studente:
- Klasgenoten = beauty and the nerd. Of barbie en de nerd. Of schminkdoos en de nerd. - Britse dialecten zijn onbegrijpelijk - Mijn lessen zijn boeiend. - Scherven brengen hopelijk geluk. - Filmavond - Freshers zijn dutsen. - Looper = supergoeie film, zeker bekijken! - Mijn roommate heeft nudistische trekjes
Maandag startten mijn lessen om 10 uur. De eerste les was een seminar van Sociolinguistics, wat betekent dat we met een stuk of vijftien leerlingen waren en moesten luisteren naar fragmentjes van Engelse dialecten waar ik eerlijk gezegd geen zak van begreep. Gelukkig kregen we een blaadje met de transcriptie (de gesproken tekst) bij ons, want anders had ik er echt niets van gesnapt. De bedoeling is dat we zelf ook een interview gaan afnemen met een local, dat wordt wat moois. Ik moet eerst al twee locals vinden, niet zo eenvoudig als je zelf niet Brits bent. Ik kreeg ook al onmiddellijk een duidelijke impressie van mijn klasgenoten: opgedirkte meisjes die van de ene kant van het auditorium naar de andere kant schreeuwen hoe dronken ze vorige nacht geweest waren en die hun vriendin (nog steeds aan de andere kant van het auditorium) vragen of ze toch zeker de foto's op facebook gezien had - echt gebeurd, ik verzin dit niet.
Daarna had ik een seminar van modernisms, een literatuurvak, in het Bedson Teaching Building, lokaal B10. Klein probleempje: lokaal B10 bleek niet te bestaan. Na een tijdje wanhopig alle verdiepingen afgelopen te hebben - goed voor de conditie - heb ik me dan maar aan een computer gezet om op te zoeken of ik wel het juiste lokaal had opgeschreven. Maar nog voor ik degelijk ingelogd was, hoorde ik een oudere man aan een paar meisjes vragen waar lokaal B10 was. Blijkbaar waren ze allemaal op zoek en was de oudere man de leerkracht zelf. Ik schoot dus op hen af en vertelde dat ik ook B10 zocht. De prof heeft ons dan weer meegenomen naar het Percy Building, ons hoofdgebouw, en daar om informatie gevraagd. Daar kreeg hij een ander lokaal toegewezen, maar dat bleek bezet te zijn. Dan zijn we maar teruggekeerd naar het Bedson Building, waar uiteindelijk bleek dat lokaal B10 eigenlijk B30 moest zijn en dat mijn twaalf andere klasgenoten ons braaf in het juiste lokaal zaten op te wachten. In dat lokaal heb ik ontdekt dat mijn mannelijke medestudenten ofwel a) puberale Johnny's ofwel b) ongewassen nerds zijn. Volgens mij doen ze dat expres, om te zorgen voor wat compensatie met de meisjes, die me doen denken aan de parfumwalmen die mijn wiskundelerares van in het eerste en tweede middelbaar verspreidde - voor zij die haar nog kennen: ja, het gaat over Verlé. Mijn derde lesuur was een seminar Victorian Dream-Worlds, waar ik heel hard naar had uitgekeken. Uiteraard was dit buitengewoon interessant. Thari, het Nederlandse meisje dat ik bij mijn Erasmuscoördinator had ontmoet, was daar ook. Ze is een beetje een betweter en een leerkrachtslijmbal, vind ik, maar ach, voor elf weken overleef ik dat wel. En ik mag ook niet te kritisch oordelen over mensen.
's Middags heb ik dan geprobeerd om hamburgers te maken, maar aangezien de hamburgers in mijn handen uit elkaar vielen, is het dan maar gehakt met ajuin geworden. En slootzekes (geen idee wat het Nederlandse woord is) en rijst. En al zeg ik het zelf, het was heel lekker. In de namiddag had ik dan ook nog een lecture (in een grote groep, dus in een auditorium) van Sociolinguistics en dat was vrij aangenaam, vooral introductie en papierwerk en dat soort dingetjes. Opvallend is dat alle studenten hier schrijven en niet typen op hun laptop. En ook dat je duidelijk veel meer thuis moet werken. Er zijn niet zoveel lessen, maar er wordt veel van ons verwacht dat we zelfstandig doen. 's Avond heb ik dan met de meisjes afgesproken bij Malin en Ophélie thuis om een filmavondje te houden. De naam van de film ben ik vergeten, maar het was een vrij komisch verhaal over een kerel die gedumpt wordt door zijn vriendin en daarover weent als een meisje en dan iemand nieuws leert kennen en uiteindelijk een supergelukkige dracula-acteur wordt. Happy end.
Dinsdag had ik pas in de namiddag les, maar ik heb mijn voormiddag al lezend doorgebracht. Ik moet The Secret Agent van Joseph Conrad lezen voor Modernisms en geloof me, dat is nog niet zo'n makkie. Er komen erg veel moeilijke woorden voor in het boek en ook het concept op zich is niet zo eenvoudig: het gaat over politiek en vooral over anarchie... De lecture over Modernisms was interessant en ik heb er ook een leuke (!) klasgenote leren kennen: een Amerikaans meisje. Haar naam was Adriana (no joke) en ze was ook een derdejaars, dus het klikte wel beter met haar dan met de andere kindertjes - en dit is niet mijn hooghartige ik, de andere studenten zijn echt nog pubers. Het lijkt wel alsof ze al zo lang volwassen proberen te doen met hun make-up en kleding, dat ze juist langer kinds blijven omdat ze daar gewoon nog meer behoefte aan hebben. De Freshers in ons gebouw doen bijvoorbeeld niets anders dan muziek spelen en feesten en soms ook gewoon lawaai maken uit zattigheid. En toen Maria hen zag en vroeg of ze het in het vervolg wat zachter wilden doen, lachten ze haar eigenlijk gewoon uit. Maar soit, ik zal misschien es een mailtje sturen naar de receptie, die al een waarschuwingsmail gestuurd heeft naar iedereen dat het anti-sociale gedrag moet verbeteren.
Na de les ben ik naar de supermarkt geweest en naar Grainger Market, een overdekte markt waar je altijd verse groenten en fruit kunt kopen. Toen ik uit Grainger Market wegging, heb ik wel iets genants meegemaakt: in een van mijn zakken van de supermarkt zat een gigantisch gat en de glazen pot spaghettisaus die ik gekocht had - uit verstrooidheid had ik vreemd genoeg alleen spaghettisaus gekocht en de pasta zelf vergeten - viel door het gat, op de grond, en spatte uiteen. Spaghettisaus overal, glas overal, meewarig schuddende hoofden overal. Gelukkig schoot een vriendelijke Geordie me te hulp en kon ik me snel uit de voeten maken. 's Avonds zijn we dan met een paar naar de student shopping night geweest voor een uurtje - we hebben niets gekocht want het was veel te druk overal - en daarna zijn we naar de cinema geweest. De film die we gezien hebben was echt supergoed. Hij heette Looper en als hij uitkomt in België kan ik hem zeker aanraden.
Vandaag ben ik naar de les geweest. Seminar Victorian Dream-Worlds was leuk, maar ik was echt bang om mijn mond open te doen, want iedereen leek zo slim en dan zou ik daar tussen komen met mijn gebroken Engels... Maar volgende keer doe ik het beter, heb ik mezelf al beloofd. Dan zal ik ook mijn cursus meehebben, wat ik nu vergeten was. Tussen mijn lessen door ben ik dan naar Waterstones geweest om Ulysses van Joyce te halen - is me dat een dikke kloef van een boek zeg! Ik geloof dat ik nog ga afzien met dat boek, maar dat is ook goed want dat maakt het des te uitdagender en houdt de spanning erin. Daarna had ik nog een lecture Sociolinguistics, wat verbazingwekkend interessant was, en deze namiddag heb ik, na kip, rijst en boontjes gekookt te hebben (de boontjes smaakten niet zo lekker, maar dat was niet mijn schuld want ik heb mooi de instructies van op het pakje gevolgd), gewerkt voor school. Ik heb zo het gevoel dat als ik hier niet veel ga werken, dat ik plots door de bomen het bos niet meer ga zien. Enfin, het lukt me wel, denk ik. Vanavond gaan we weer uit, hoera! Doei! Elke
