All right, hier ben ik dus weer met nog een blogberichtje. Zoals altijd - zijnde: de vorige keer - begin ik met een samenvatting:
- Zot feestje zaterdagnacht. Dresscode: Newcastle style (= sletterig en opvallend) - Opdringerige venten - Luidruchtige eerstejaars - Toch ook wel vriendelijke eerstejaars - Ikea => Zweedse balletjes - Te lang geskyped en dan preparty gemist - Regen en wind - Taaltest = makkie - Poundland: grote winkel, alles voor 1 pond
De boeken van Mary Poppins zijn volgens mij gebaseerd op een waargebeurd verhaal en de schrijfster van die boeken moet in Newcastle geleefd hebben (wat geen waar is, ik heb het gegoogeled en ze leefde in Australië). Het is echt niet moeilijk om je in te beelden dat je hier plots een vrouw voorbij ziet zweven, bengelend aan een zwarte paraplu. Zwarte paraplu's waren hier namelijk vandaag genoeg te zien - ik viel best wel op met mijn flashy roze tussen al die donkere kleuren - en er was zoveel wind dat als ik plots een olifant voorbij zag vliegen, ik niet verbaasd zou zijn. Gelukkig is het de eerste dag dat het zoveel regent en ik ben vol goede hoop dat het beter wordt morgen. Maar laat ik niet van het onderwerp - mijn leven, dus - afwijken en vertellen wat ik de voorbije twee dagen allemaal uitgespookt heb.
Ik begin met zaterdagavond, want dat is chronologisch gezien het eerste en het is ook gewoon het leukste. De meisjes waar ik vrijdagavond iets mee gaan drinken ben, zijn rond 9u naar ons appartement gekomen en we hebben wat gezellig gebabbeld en iets gedronken. We werden ook uitgenodigd door de 'Freshers', zijnde de eerstejaars die zaterdag allemaal begonnen toe te stromen in het appartement. Ze zijn al iedere dag aan het feesten en zijn ontzettend vriendelijk. Ze komen zichzelf voorstellen en dan babbelen we een beetje - ze zijn altijd een beetje verbaasd en onder de indruk dat wij al 20 en 21 zijn, we lijken blijkbaar echt oud in hun ogen. Maar hoewel de Freshers ons uitnodigden zaterdagavond, zijn we niet gegaan. Het feestje bij ons was gewoon te leuk en we zijn eigenlijk vergeten om te gaan. Dan zijn we uitgeweest in Newcastle city. Onze dresscode was Newcastle style, wat betekent dat je er zo opvallend of sletterig mogelijk uit moet zien. Ik had 's namiddags flashy gele beenwarmers gekocht en die combineerde ik met een groene broek en een blauw topje en een rode vest, dus ik was wel opvallend (maar ook niet zo opvallend hier). Eenmaal in Newcastle city zijn we naar een tweetal pubs geweest, ook weer groter en hipper dan ik ze ooit in België gezien heb. Ook veel professioneler, met security overal (en ook op straat loopt overal security, het lijkt altijd alsof ze elk moment een groot gevecht verwachten). We moeten ook altijd onze identiteitskaart tonen als we ergens binnen willen, want onder de achttien mag je hier niet drinken en dat nemen ze heel serieus. We zijn dus naar een paar pubs geweest en hebben daar - again - kennis gemaakt met de opdringerige Newcasteliaanse mannen. Verschillende mannen wilden constant ons groepje - allemaal meisjes - benaderen en dansen met ons. Marlin - een knappe, lange, blonde Zweedse - heeft dan ook een heel deel van de avond doorgebracht met een knappe Ier. Geen idee of ze alleen naar huis gegaan is en ik ben niet van plan haar ernaar te vragen. Ik had wat problemen met een zwarte man die dacht dat ik, omdat ik eventjes vluchtig naar hem geglimlacht had, de nacht met hem wou doorbrengen. Gelukkig heeft Christine me van hem kunnen redden. Ik ben de jongste van de groep en ook nog eens de op een na kleinste, dus de andere meisjes waken zo'n beetje over me. Ik ben blij dat het eens niet omgekeerd is. Zaterdagavond was dus heel erg leuk en ik geloof dat er ook een tweetal foto's op facebook staan, dus je kunt die checken als je wilt.
Zondag hebben Maria en ik lang geslapen en 's middags zijn we met de meisjes naar Ikea gegaan. Dat was ongeveer een halfuurtje van het stadscentrum met de bus en dicht bij het grootste shoppingscentrum van Newcastle. Ik ga nooit, maar dan ook nooit, alle winkels in Newcastle kunnen bezoeken, het is echt gek hoeveel er zijn. Je hebt Eldon Square, het shoppingscentrum in het stadscentrum, je hebt de shoppingsstraat, je hebt Grainger Market, je hebt het Metrocentrum en dan heb je nog de ander winkeltjes. Gek. Anyway, we gingen dus naar Ikea en daar hebben we Zweedse gehaktballetjes gegeten en volgens Marlin zijn die ook echt typisch Zweeds en zijn ze beter dan haar moeder ze kan maken. Ikea in Engeland is wel duurder dan die in België, heb ik het gevoel, en Maria zei dat ze dat ook vond (maar dan dan in Duitsland). Ik kocht een bloempot en een plant waar ik heel trots op ben (het fleurt een kamer direct helemaal op als er een beetje groen aanwezig is), wat mappen en Maria en ik kochten samen een pepermolen. Toen ik terug thuis was, heb ik een beetje geskyped en dat beetje skypen is wat uit de hand gelopen, want Maria en ik gingen nog naar een van de party's van de Freshers gaan maar omdat ik zodanig lang geskyped had, waren we te laat en was het al stil overal in het gebouw - de Freshers hielden overal preparty's om dan naar het echte feestje in de Students Union te gaan, waar wij helaas niet naartoe konden omdat we geen 70 pond wilden betalen voor een armband om mee te kunnen doen aan de Fresher's week.
Vandaag ben ik met Clara (een van de Spanjaarden) mijn UELA gaan afleggen, een verplichte Engelse test die iedere buitenlander moet afleggen wanneer die studeert in Engeland. In al mijn bescheidenheid kan ik zeggen dat de test een makkie was, een piece of cake om het zo te zeggen. Er was een grote luisteroefening van ongeveer 45 minuten en een schrijftest van ongeveer 40 minuten. De eerste oefening van de luistertest was zo makkelijk dat ik hem al kon invullen zonder te moeten luisteren, simpelweg omdat de juiste oplossing grammaticaal gezien de enige oplossing was. De andere oefeningen waren moeilijker, maar ook nog heel goed te doen. De schrijfopdracht was het schrijven van een essay, waar ik hopelijk ook wel in geslaagd ben. We moesten zo academisch mogelijk schrijven, dus misschien heb ik daar wel wat punten op verloren en raden ze me aan om daar wat hulp voor te zoeken. Maar ja, we'll see. Daarna ben ik terug naar huis gegaan (want Clara had een activiteit van de Fresher's week) en heb ik gekookt: biefstuk, rijst en worteltjes. De worteltjes waren een zak die ik moest opwarmen in de microgolf dus daar was niets aan. De rijst ben ik ondertussen al gewoon. De steak was vreselijk. Een schoenzool. Maar ik heb gekookt en ik leef nog, dus ik ben opnieuw heel blij.
Ik heb nog wel wat te vertellen, maar dat doe ik dan later want nu moet ik gaan, ik ga met de meisjes naar de cinema. Geen idee welke film. Bye!
Eindelijk, het is me gelukt om aan mijn blog te beginnen! Ik was van plan om iedere dag een klein berichtje te zetten, maar het is ondertussen al zaterdag en ik ben hier sinds dinsdag , dus ik heb heel wat te vertellen. Om het mijn toekomstige lezers (u dus, daar achter de computer ;) ) wat makkelijker te maken, ga ik iedere keer een korte samenvatting bovenaan mijn blog zetten. Voor mensen die ofwel a) van lezen houden, ofwel b) mij heel graag zien, ofwel c) geen leven hebben, ofwel d) tot alle drie de categorieën behoren, zal ik ook nog een lange, uitgebreide tekst zetten. Dus, hier een samenvatting van de afgelopen halve week: - Veel Spanjaarden - Spanjaarden kunnen niet zo goed Engels - Spanjaarden zijn vriendelijke en warme mensen - Veel Japanners - Japanners kunnen niet zo goed Engels - Japanners zijn vriendelijke en warme mensen - Veel Chinezen - Chinezen zoeken vooral elkaar op en blijven weg van de Europeanen - Newcastle is dé place to be als je wil winkelen (Antwerpen is peanuts vergeleken met Newcastle), uitgaan (van typische Engelse pubs tot massa's mooie dancings, ze hebben hier alles!), studeren en halfnaakte meisjes wil zien. - Elke kan nog steeds niet zo goed koken - Ik had eerst een Spaanse roommate, maar heb die ingewisseld voor een Duitse. Ze heten allebei Maria, handig. (Dus geen Indische dat haar haar achterlaat in het putteke van de douche) - Elke raakt verdwaalt in zowel Newcastle city als in het shoppingcenter - Hooligans - Dronken Britten die op de grond liggen en gearresteerd worden - Niet alle Britten zijn rost en hebben lelijke tanden. Er zitten ook Liverpoolse blonde goden tussen. - Newcastle is kouder dan België. - Elke houdt van Newcastle.
En nu dus het echte werk: een verhaaltje. Ik zal het een beetje chronologisch doen, zodat ik mijn hoofd op orde kan brengen. Dinsdagochtend ben ik lekker vroeg vertrokken met de auto. We overleefden het links rijden en arriveerden hier in Newcastle rond 15u Engelse tijd. Ik had dus ruim de tijd om me te installeren. Ik moest een beetje wennen aan het accent hier. De mensen spreken hier Geordie en dat ligt volgens mij dichter bij het Schots. Het was echt wennen, maar ondertussen weet ik toch al dat 'Away the lads' de supporterskreet van Newcastle is en dus iets betekent als 'Zet hem op, jongens!'. Zodra ik me geïnstalleerd had, ben ik met de mammie en de pappie de stad ingegaan. We hebben gedineerd in China town (dat echt een gigantische Chinese boog heeft, waar ik ooit nog wel es een foto van ga trekken). Toen ik thuiskwam, was mijn roommate er nog niet, maar ze arriveerde enkele ogenblikken later. Haar naam was Maria en ze kwam uit Spanje (ik zeg bewust 'was' en 'kwam', maar dat leg ik later wel uit). Ze was heel vriendelijk en nodigde me uit om samen met de andere Spaanse mensen die ze in het vliegtuig had ontmoet, iets te gaan drinken. Daar zei ik natuurlijk geen nee tegen, want ik had geen zin om mijn eerste avond in Newcastle alleen door te brengen. Ik dus met al die Spanjaarden op weg richting stadscentrum. Hoewel het al tien uur of later was, moesten die allemaal nog eten (dat is blijkbaar de normale etenstijd daar) en we zijn dan ook naar de MacDonalds geweest. Het was ergens wel grappig. Die Spanjaarden zaten daar allemaal in het Spaans te kwetteren, en ik zat daar tussen. Gelukkig waren er enkele vriendelijke Spanjaarden die ook in het Engels wilden praten met mij of die vertaalden wat de anderen zeiden. Mijn kennis van het Spaans is ondertussen verdubbeld (in plaats van tot vijf kan ik nu tot tien tellen) en ik heb echt aardige mensen ontmoet, zoals Clara, Victor (uitgesproken Bictor, want het Spaans kent geen v) en Carlos die moderne talen studeren (mensen die talen studeren zijn echt altijd zo vriendelijk hé!). Zij spraken het beste Engels, want van sommige van de anderen had ik het gevoel dat ze zich amper konden uitdrukken in het Engels. De volgende dag ben ik met de Spanjaarden en met mijn Duitse buurjongen Feryat (die we Fairy noemen omdat zijn naam onuitspreekbaar is) naar de Welcome session geweest in de universiteit. Daar heb ik nog heel wat mensen leren kennen, vooral Japanners. Ik heb ondertussen ook een Smartcard (de studentenkaart hier) en ben geregistreerd bij een dokter. Daarna heb ik met Fairy een sessie van de studentenvereniging hier bijgewoond en ben ik naar de supermarkt geweest, denk ik, en met Clara, Fairy, Victor en Carlos om een SIM-kaart geweest (denk ik, maar ik heb zoveel gedaan de laatste dagen dat ik het waarschijnlijk allemaal een beetje door elkaar sla). Weet je, ik zeg hier echt alles, dat vinden jullie vast vreselijk saai! Maar whatever, wen er maar aan want ik kan de dingen niet kort en bondig zeggen. Woensdagavond zijn we dan uitgeweest (ik ben eerst iets gaan eten met mama en papa en heb dan heel wat dronken mensen gezien die op straat gearresteerd werden door de politie of gewoon zat op straat lagen, en dinsdagavond heb ik de hooligans van Newcastle ook al horen batteren, dus jullie kunnen je wel indenken hoe de sfeer hier is). Het was een feestje voor internationale studenten van Northumbria en Newcastle University in een fantastische club. Echt waar, zoiets had ik nog nooit gezien! Zo'n grote club, maar toch gezellig, met allerlei verdoken hoekjes en rode gordijnen en tafeltjes maar ook een dansruimte enzovoort. Echt super. Daar nog een aantal Franse mensen leren kennen. Er waren ook heel wat Engelsen en die probeerden heel de tijd iedereen te versieren. En overal op straat word je als meisje nagestaard als je alleen bent. Het is geen probleem om hier enen op te doen! ;) Anyway, het was heel erg leuk, hoi hoi, en ik heb er ook mijn Duitse roommate (nieuwe roommate, later uitleg) leren kennen. Dat klikte meteen supergoed en we hebben al heel wat grappige dingen meegemaakt met opdringere kerels. We hebben het niet superlaat gemaakt want de volgende ochtend moesten we fris en monter bij onze Erasmuscoördinator zijn. De mijne was heel vriendelijk. We hebben wat gepraat, heel informeel allemaal. Er waren ook nog drie andere meisjes, een Amerikaanse, een klein Singaporeesje en een Nederlandse. Daarna heb ik een roomswap gedaan, zijnde een kamerwisseling. Enfin, ik woon nog steeds in hetzelfde appartement maar ik heb mijn roommate ingeruild voor de Duitse Maria. Dat klinkt nu zo grof, maar jullie weten allemaal dat ik eigenlijk een lieverdje ben. Het roomswappen was niet eens mijn idee. Spaanse Maria kende hier al een meisje heel erg lang, zijnde Spaanse Maria Twee. Dus Spaanse Maria Eén en Spaanse Maria Twee wilden samen in een kamer wonen en aangezien Spaanse Maria Twee een kamer deelde met Duitse Maria en aangezien ik toch beter overeenkwam met Duitse Maria, waren we het snel eens om te wisselen. Dat heeft dus het grootste deel van de namiddag in beslag genomen. Daarna hebben Duitse Maria en ik een beetje gepraat en de rest ben ik zo ongeveer vergeten, vrees ik. O, wacht, nee, ik ben dan nog een beetje gaan shoppen met mama en papa en dan met hen gaan eten. Aangezien het hun laatste avond in Newcastle was, ben ik bij hen op het hotel gebleven, kijkend naar mensen die een nieuwe plastic neus kregen. De volgende dag ben ik vroeg opgestaan om afscheid te nemen van mijn ouders en na enkele traantjes gelaten te hebben, zette ik koers richting universiteit om daar een infosessie bij te wonen (omdat ik zoveel mogelijk infosessies wou doen en alleen nog maar naar die van de studentenvereniging gegaan was). Helaas zag ik enkele vrienden die een begeleide tour aan het doen waren en heb ik me dan maar bij die groep aangesloten. De tour was niet zo nuttig, want ik wist het meeste wel al zijn, maar de gids was knap en Brits en dat maakte veel goed. Dan heb ik met Meg (een superschattig en übersociaal meisje uit Japan) en Victor en Carlos wat rondgelopen in de shop van de universiteit en in het gebouw van de studentenvereniging. Daar kregen we om 14u gratis pizza, dus dat was wel een feestje. Dan ben ik naar de supermarkt om brood geweest, want ik was de cornflakes beu gegeten. Daarna ben ik even naar huis geweest (heb ik al gezegd dat Richardson Road vlak naast een park ligt? En aan de andere kant van het park ligt het stadium) en dan ben ik naar de Vice Chancellor's Reception geweest. Je moest op voorhand een ticket hebben, maar dat had ik dus gemist (iedere keer als je ergens een ticket voor nodig had, heb ik het gemist). Gelukkig kregen de eerste vijftien mensen aan de deur nog een ticket. Ik mij dus daarnaartoe haasten met een ander Japans meisje, No-emie of zoiets. Helaas was er al een rij van meer dan vijftig mensen. No-emie en ik waren al teleurgesteld, maar wie ontwaarde ik daar aan het begin van de rij? Carlos en Victor, hoera! Wij dus bij hen aansluiten en als eerste binnen geraken, gelukzakken die we waren. Het evenement was echt heel chique, in een grote zaal vol kroonluchters en met een mini-orkestje. De Vice-Chancellor en de burgemeester hebben gespeeched, maar het leukste waren toch wel de gigantische borden eten en het gratis drinken. ;) Daar heb ik ook weer heel wat nieuwe mensen leren kennen, onder andere een onverstaanbare Chinees, een Zweedse, een verstaanbare Chinees, een Nederlands meisje, en een Bulgaarse ofzo. Daarna ben ik nog met Duitse Maria en haar vriendinnen naar de pub geweest. Het was echt superleuk, de pub was typisch Brits, gevuld met voetbalverslaafde, bierdrinkende Britten. De meisjes waren ook heel erg leuk en veel beter verstaanbaar dan de Japanners en Chinezen en Spanjaarden die ik tot nu toe ontmoet had. Ze komen voornamelijk uit Scandinavië en eentje uit Amerika. Vandaag had ik heel de dag de flat voor mij alleen. Maria was op uitstap met de universiteit naar Northumberland en naar de kust. Ik wou dat ook wel doen, maar helaas was ik opnieuw te laat voor de tickets (je hebt hier echt voor alles een ticket nodig, aargh!). Ik heb dan maar lang geslapen, dat was eens nodig, wat naar Grey's Anatomy gekeken en, hou je vast, gekookt. Ik heb kip met rijst en komkommer gemaakt. Daar heb ik zo ongeveer een uur over gedaan en het smaakte niet fantastisch, maar kijk, ik heb gekookt en ik leef nog, dus ik vrij trots op mezelf nu. Daarna heb ik wat geskyped met moedertje (die trouwens jarig is, nog eens gelukkige verjaardag mammie!) en Sophietje in Parijs en vervolgens ben ik de stad ingegaan om wat trashy kleren te kopen voor vanavond, om een sleutelhanger te kopen en om naar de supermarkt te gaan. Straks komen de meisjes van gisterenavond naar hier voor de preparty en dan gaan we uit, gekleed als Newcastliaanse meisjes. In Newcastle zijn de hakken van meisjes langer dan hun broekspijpen. Iedereen probeert hier extreem veel op te vallen, heeft extreem veel make-up aan, draagt sletterige kleren en kleurt zijn haar. Niet normaal. Dus, vanavond uitgaan in Newcastle-style wordt hilarisch. Aangezien de meisjes hier binnen een half uurtje staan, ga ik afsluiten. Tot de volgende!
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
