Maandag 4 mei 2015 De wekker op 6:30 gezet maar om 6 werd ik wakker vóór de wekker. Dan eerst maar wat naar het laatste nieuws gekeken en dan maar eens onder die heerlijke regendouche gaan staan. Stilaan inpakken en naar de camino gegaan. Maar eerst ontbijten. Om 7:43 zei den deze tegen zijn stokken...."Zijn we weg", en ja hoor, ze stonden te springen om op weg te gaan. Plat..plat en nog eens plat...zo plat waren de eerste uren. Tot aan Rabé de las Calzadas waar als het ware het landschap plots veranderde, alsof er een onzichtbare lijn getrokken was en achter die lijn je in een totaal ander landschap terecht kwam. Van plat weelderig groen met veel bomen, werd het plots kaal heuvelachtig met nog landbouw tussenin en hoger kwam ik op een hoogvlakte, langzaam stijgen om dan na enkele km bovenop te komen en daar Hornillos te zien liggen..een stevige daling en twee km verder lag dan Hornillos...en dan begon het te regenen..mijn regenjas voor de rugzak boven gehaald zodat niets in de rugzak nat zou worden, en voor die twee km deed ik niet de moeite mijn regenbroek aan te doen. Ik besliste 'casa rural de sol a sol' binnen te stappen...de magische lokvogel 'WiFi' dwong me door de deur van sol a sol. Onweerstaanbaar. Ik kon kiezen tussen een grote kamer met 12 bedden, of een kamer met vier bedden en een badkamer enkel voor onze kamer. Ik koos die met vier bedden en ontbijt...13 euro. Ik stapte zo snel als mogelijk de douche in als eerste. Dan wat gaan eten, brood met schapenkaas uit het vuistje gelijk nen echte. In een dorp met 70 inwoners is niet veel te zien, buiten een kerk en die heb ik natuurlijk nog niet gezien. Dus niet echt de meest boeiende plek na Burgos . Wat op het bankje gezeten voor het huís in de schaarse momenten dat er een zonnetje doorbrak. Tegen 17:30 maar aan mijn eten begonnen, soep uit een pakje, ravioli uit een pakje en kaas uit een pakje. Het was een pak, goed om te stappen morgen. Daarna een kleine wandeling gedaan door het dorp, heen en weer 7 minuten en 38,5 seconden. Veel zal hier dus niet meer gebeuren, behalve dat ik zo direkt ga skypen met die van ons, ge weet wel. Met deze nemen ik voor vandaag afscheid....see you later folks.
Zondag 3 mei 2015 Om 6:23 werd het licht aangedaan, ik heb goed geslapen en rekte me eens lekker uit beseffende dat ik tot 7:59 kon wachten om buiten te gaan. Kattewasje, tandjes gepoetst en naar beneden gegaan om me een koffie klaar te maken, instantkoffie. Dan de boel gaan inpakken en mijn rugzak naar beneden gebracht waar men een ruimte heeft om rugzakken te plaatsen van mensen die nog in Burgos blijven en daarvoor een hotel of pension geboekt hebben. Zondagmorgen om 8 uur is alles daar nog muisstil, behalve het geluid van zij die de straten en pleinen van het oude Burgos proper spuiten en kuisen met bezemwagens..daar kunnen ze bij ons in België een puntje aan zuigen. Je kon er haast van de grond eten. Om 9:30 naar de kathedraal getrokken...normale ingangsprijs 7 euro, als pelgrim maar de helft. Ik heb er anderhalf uur verbleven met een audiogids. Prachtig prachtig prachtig. Om iets na elf buiten, en ik kon de kamer in het hotel maar betrekken vanaf 14:00. Dan begon stilaan het toerisme op gang te komen, de groepen met een leider met het vlaggetje van de groep kwamen in snelvaart voorbij om in snelvaart door de kathedraal te rennen, ook hier was Japan overvloedig aanwezig. Wat op een bank op het plein gezeten om mensen gade te slaan, meestal het privilege van de zichzelf vervelende zestigplussers, maar kom, laat ik maar een keer solidair zijn met deze bevolkingsgroep. Dan maar een restaurantje opgezocht, mixt salade, fritten met varkensbrochette en een whiskycake..ttz, dat had ik besteld. Maar hij zal dat niet meer gehad hebben en maakte er niet veel woorden aan vuil..plets, een creme glace voor mijn neus. En gezien de massieve lichaamsomvang van de man besloot ik wijselijk mijn mond te houden en op te eten wat ik niet besteld had. Mijn wijntje leeg gedronken en nog een cafe americano besteld en dan mijn rugzak gaan ophalen en me dan naar het hotel gerept, niet ver van de albergue. Een nette kamer met een prachtige douche, een regendouche met zijstralers met ruimte voor twee, helaas was mijn blondje er niet bij............ Dan was het bezig zijn met de blog, nakijken van van de albergues voor de volgende dag en gewoon wat surfen. Ik wilde een 20 meter van het hotel twee broodjes met ibericoham halen, was die natuurlijk gesloten. Dan maar een winkel binnen gestapt waar ze brood, vlees, groenten, wijn, nietjesmachines en ja, ook stylo's verkochten. Ik kocht me daar brood, tonijnsalade met aardappelen, een stylo en een blok heerlijke schapenkaas voor in de rugzak. Terug op de kamer..het gewone ritueel, skypen met die van ons....ge weet wel. Ik had maw een ontspannen namiddag in m'n eigen kamer met m'n eigen regendouche...en dat, kan niemand me nog afnemen, ook jullie niet. Ik wens jullie een goede nachtrust en misschien tot morgen....goei nootjes. ;-))
Zaterdag 2 mei 2015 Om 6 uit de veren, ik bedoel slaapzak. Ingepakt en weg wezen zonder wassen of tanden poetsen, de hygiënische toestanden in het toiletgedeelte nodigden mij daar niet voor uit, muntje in de mond en om 6:27 stapte ik de duisternis in richting Burgos. Ik zal me daar wel wassen. Het was somber en zwaar bewolkt weer, maar geen regen en minder wind dan gisteren. Enkel bij het naderen van de Matagranda het hoogste punt waar een kruis staat kwam ik in de wolken. Ik heb daar ook die zware steen die tante Fabienne had meegegeven bij al die andere stenen gesmeten...was ik blij dat ik daar van af was. Mijn rugzak een heel pak lichter. Mooi, dan was het afdalen richting Burgos wat ik al snel in de verte zag liggen. Visueel binnnen bereik en toch nog ver weg. De camino zoals beschreven in de meeste gidsen gaat vóór Burgos over een drukke gevaarlijke weg en door een groot industrieterrein. Gelukkig had de Vlaamse gastheer in Los Arcos mij daarvoor gewaarschuwd en een alternatieve route meegegeven. Vía Castañares en langs de linker oever van de Rio Pico zou ik rustig en veilig in het oude centrum terecht komen pal op de kathedraal, het was twee kilometer langer maar veel aangenamer en vooral veiliger. Ook voor deze man zal ik een bougieke branden. De eerste aanblik van de enorme kathedraal maakten een enorme indruk op mij. Wat een prachtige en enorme kathedraal. Zovele eeuwen geschiedenis en de kunstvaardigheden van de mensen uit die tijd die ik hier mocht aanschouwen waren echt overdonderend. En dan staat me de pracht van de kathedralen uit León en Santiago de Compostela nog te wachten. Wat een rijk man ben ik. Vandaar op zoek naar de albergue municipal de Peregrinos, dat lag twee minuten van de kathedraal. Een groot, modern en proper gebouw wat van mijn vorig verblijf niet gezegd kon worden. Pech pech, ik had mijn bed boven, als je een bednummer krijgt heb je geen keuze. Maar kom, ik heb al veel beneden geslapen. En dan, ja dan, was het aanschuiven aan de twee wasmachines en droogkasten. Door de regen en de modder konden zowel mijn wandel als regenbroek een goede wasbeurt verdragen. Voeg daarbij twee paar sokken, een zakdoek, een tshirt en twee onderbroeken en dan....was de was gedaan...dan de droogkast in en ik moest alles maar opvouwen. Dan restte me nog een serieuze klus, het ontdoen van de modder van mijn wandelschoenen, reinigen en invetten. Plezierige klus als ze gedaan is. Ok, Alles gedaan wat moest gebeuren, en op pad om wat te eten. Kom ik terecht in een hamburguesa, een soort Mc Donald maar kleiner en op z'n Spaans. Ik bestelde fritten en een hamburger met een pint... De fritten waren eigenlijk aardappelblokjes die evengoed naar fritten smaakten, en de hamburger was een rond broodje met een echte hamburger en een lap gebakken spek ertussen, en een 33cl bier. Ik verslikte me haast als ze zei wat ik moest betalen.....3 euro en 70 cent. Ik heb me daarna naar een heladeria gerept om me de grootste creme glace te kopen die ze hadden, koffiesmaak en 3 euro en 10 cent. Die kostte me bijna zoveel als mijn maaltijd, maar GROOT en lekker. Daarna terug naar de albergue waar ik Serge tegen het lijf liep, wat ik niet meer verwacht had. Serge, een vriendelijke Fransman zonder vaste verblijfplaats en die niets anders deed dan de camino's uit alle richtingen lopen. Merkwaardig detail, de man vertrok elke morgen uit de albergue met een vuilniszak en een grijparm om het vuil wat onopgevoede (pelgims) weg smeten op te rapen en de zak in. Een zeer vriendelijke, aangename en intelligente man met een wam hart. Ik heb er foto's van wij getweetjes, maar ik heb mijn smartphone nog niet kunnen koppelen aan m'n Ipad. En die foto's staan op de smartphone. Ook kwam ik er twee jonge kerels tegen die uit Doornik vertrokken waren, zwaarbeladen met tent en de hele rimram...Sam en Wout. Jong...krachtig en een bescheiden budget. Toffe gasten, en stel je voor twee Belgen in één keer...en die zijn al zo zeldzaam op deze camino....Belgen. Kort daarna naar mijn bovenste bed op het derde verdiep gegaan en om 21:28 lag ik plat op m'n rug. Nog 32 minuten en het licht gaat uit, sorry, maar ik doe het hier nu al uit. Hasta la mañana. ;-)
Vrijdag 1 mei 2015 Vannacht zeer goed geslapen, vervolgens een prima ontbijt en met de voeten in wolkjes naar St Juan de Ortega vertrokken. Juist vertrokken en het begon te regenen, daarbij nog een sterke wind met rukwinden. Maw, niet echt aangenaam om te wandelen. Maar natuurlijk een onderdeel van de Camino. De eerste 12 km regen en wind, dan stopte het met regenen maar de wind bleef, wat ervoor zorgde dat de regenkledij snel droogde. Ik had weer peper in mijn g.t, en bleef maar gaan tot mijn voeten protesteerden dat ze het warm kregen. Medelevend als ik ben, besloot ik mijn dierbare voeten dan maar om 20 minuten rust te geven ondertussen genietend van een blikje makreel wat me trouwens zeer goed smaakte. Het tweede gedeelte was ook zeer mooi, bosrijk gebied met brede wegen, en ik had geen besef hoeveel kilometers ik nog moest doen. En dat bleek verassend weinig te zijn, amper een uurtje later kwam ik op mijn bestemming aan...13u45. Dat hebben we ook alweer onder de voeten gehad. Ingecheckt in de Albergue, de enige die er was in een gehucht waar tien man en 1 paardekop woont. Prima slaapzaal met genoeg persoonlijk ruimte, ttz, een gangetje naast je bed voor mezelf, helemaal voor mezelf. De douches waren minder uitnodigend in die mate dat ik erover na moest denken of ik hier wel zou douchen. Maar kom, ze hebben hier WiFi, dus even proberen om connectie te maken. Noppes nada. Het is niet de eerste keer dat ze WiFi hebben, maar dat hij niet blijkt te functioneren. Maar hela hola, de baas bracht me naar een ruimte waar een paar aftandse computers stonden, en op 1 van deze oudheden heb ik dan ook de blog van vandaag afgewerkt, de foto is voor de volgende keer. Waarschijnlijk morgen in Burgos. Een koffie gaan drinken in de enige bar die dit gehucht rijk is, en dan met die van ons gebeld, je weet wel. Vanavond een maaltijd van de albergue voor 7 euro en 50 centen, maar afwachten wat dat gaat worden. Het is nu 16u10, en ik ga ermee stoppen, ik kan niets updaten of wijzigen en aangezien ik dit aftands ding al in gang heb moeten lopen ga ik het maar voor bekeken houden. O ja, ik heb in de kerk een bougie aangestoken die 24 uur zou moeten branden, voor iedereen die binnen de 24 uur deze blog bezoekt. Wees gezegend, zie niet om en slaap lekker vannacht. Toedeloe
Donderdag 30 april 2015 Vannacht zeer slecht geslapen, in plaats van te gaan plassen vóór ze gaan slapen, gaan ze eerst hun bed in om daarna te gaan plassen. Het ergste was dat ik een bed had tegen een muur die voor het bovenste gedeelte bestond uit glazen tegels. En ik lag boven, elke keer als iemand naar het toilet ging, ging het licht aan en werd ik verlicht als een kerstboom. Voeg daarbij twee snurkers van formaat en vervolgens enkele gestoorde geesten die het nodig vonden om hun rugzak gaan in te pakken om 5:15, en het plaatje is compleet. Wat een rotnacht zeg. Dat had ook zijn uitwerking op mijn trip van vandaag. Vandaag 23 km met een slaapkop en een wat zere rug, en al was ik om 13:00 ter bestemming, toch leek het alsof ik extreem lang onderweg was geweest. Refugio Quatro Cantones is mijn rustplaats in dit dorp. Mooi onderhouden en ik heb een luxekamer....er staat maar zes bedden in. Er is zelfs een zwembadje aan. En ook een restaurantje, voor 10 euro kan ik hier vanavond goed eten, en voor 3,5 euro morgen ontbijten in buffetvorm. Ondertussen heb ik in het totaal een 400 km onder de voeten en moet ik nog een 500 en nog wat aflopen. Ik wandelde in Frankrijk in de Béarn en het Baskenland om vervolgens in Spanje de provincie Navarra en dan de provincie Rioja te doorkruisen. Vandaag ben ik in de provincie Castilla y León binnen gekomen, tevens de grootste provincie die ik doorkruis. Normaal kom ik zaterdag aan in Burgos, maar het kan ook zijn dat ik de etappe van morgen verdeel in twee. Maandag verwacht men onweer en buien..maar zien hoe hoe dat evolueert. Ik heb tijd, aankomen is het belangrijkste. Ik heb wat in de zon gezeten, wat geslapen en dan om 19:30 gaan eten. Lekker en voldoende eten, en wat zag ik daar in de koelkast staan....een Pauliner hefe weisse....laat maar komen. Die ging er vlot binnen. Dan met die van ons gaan skypen, ge weet wel. En dan begon ik na die haast slapeloze nacht te denk en aan.......slaap. Met deze dus...buenos noches .....see you later alligators.
Woensdag 29 april 2015 Tot mijn grote verwondering is het grote snurkconcert achterwege gebleven. Zoveel mensen in één zaal zonder gesnurk...een mirakel....... Ik stapte om 6:58 de herberg uit met als doel Santo Domingo de Calzada, 21 km....piesofacake. 6 km later gestopt om te ontbijten, 1 chocoladekoek, 1 croissant en een tas koffie. Die koek en croissant waren beiden zo groot als een bord, ik had dus in elke hand een bord en de baas van de bar liep mee met mijn tas koffie, iemand vond mijn ontbijt zo indrukwekkend dat hij vroeg of hij er een foto mocht van maken. En ja, hij kreeg alles op de foto.... Zo'n koeken....ongelooflijk...maar ik heb ze wel opgegeten. Onderweg nog een goed gesprek gehad met een jonge Zuid-Koreaan die me vragen stelde die eigen waren aan zijn jeugd. Hopelijk heeft hij er wat van opgestoken van ons gesprek. Om 12 uur kwam ik al aan in de herberg. Na installatie in bed 13....douchen en een serieus waske gedaan. Ik hoop maar dat die droog komt voor deze avond. Ik ga nu naar de kathedraal met de kippen...Dat was een prachtige kathedraal...mooier dan die van Pamplona. Maar de kippen heb ik er niet gezien, wel in de supermarkt, in de vorm van billen en filets. Dat waren ze misschien. Roger gij kiekendief. Mijn boodschappen maar gedaan want vrijdag is alles hier gesloten, el primero de Mayo......zonder nnaise natuurlijk. Vandaag eens wat serieus achter de tanden gestoken, want die pelgimsmenus zijn soms ook wat restjes van. Mijn konijn van gisteren leed in elk geval aan zware anorexia. Vandaag pizza, met een hazelnotenpudding en aardbeien. En ineens eten voor twee dagen gekocht. En....poederkoffie Die koffie uit die automaten is niet te drinken....afschuwelijk. De Duitsers zouden zeggen "zum kotzen". Even wat over blijnen...die heb ik in de 20 dagen dat ik onderweg ben nog niet gehad. Ik kijk met veel leedvermaak naar al die sukkelaars die een half uur met hun voeten en pleisters en ontsmettingsmiddelen bezig zijn wijl ik quasi medelijdend roep.... O my God....hahahaha...gniffel gniffel. Nu ja, ik ga ermee stoppen, want subiet ga ik skypen met die van ons....ge weet wel. Hasta la próxima amigas y amigos. Vay con Dios.
Dinsdag 28 april 2015 Hola, hier zijn we weer. Na een rustperiode in comfortabele omstandigheden terug naar het leven van een Pelgrim. Alles stond al klaar om vroeg te vertrekken....en dat lukte mooi, om 6:50 stapte ik het hotel buiten. Nog maar 31 km te doen. Het weer viel best mee, lichtbewolkt en droog en 18 graden, mooi wandelweer. Na 13 km Navarette bereikt waar ik om 9:30 ging ontbijten. Nog 18 te gaan, in de kerk van Navarette een stempel gehaald die natuurlijk op z'n kop stond, soit, hij staat erin. De 18 resterende km goed afgehaspeld en om 14:30 bereikt e ik de auberge in Nareja. Moe maar blij dat ook dat achter de rug was. Een grote zaal en ik mocht zelf mijn bed kiezen, ik moest daarna wel melden welk bednummer ik had....en geloof het of niet....het was nummer 69. Eén grote zaal vol stapelbedden, dat gaat het snurkconcert in grote terts worden denk ik. Sanitair was bescheiden, twee douches voor de mannen, maar gelukkig was ik mee van de eersten en kon ik direkt de douche in. Wifi was er niet hoewel aangegeven stond van wel dan maar op zoek gegaan naar een restaurant met Wifi en ook gevonden. Hier doe ik dan ook mijn blog, ik was nog een half te vroeg om te eten en profiteerde er dan maar van een goede Rioja te drinken. Om 7:00 skypen met die van ons, ge weet wel. En dan eten. Gebakken groenten en konijn met look en dessert. Dat gaat er zo direkt aankomen....ik wens jullie nog een goede avond..en see you later folks.
Maandag 27 april 2015 Geslapen van 22:00 tot 7:00. Heerlijk rustig en lang geslapen. Ontbeten in het hotel omdat ik te luí was om buiten te gaan om te ontbijten. Daarna naar een computerwinkel geweest om te horen of zij konden testen of de tablet kon gemaakt worden, niet dus. Een vriendelijke jonge man verkocht me dan een refurbished (tweedehands maar volledig geïnstalleerd) IPad. De taal had hij op Dutch gezet zodat ik geen moeilijkheden zou hebben om ermee te werken. Toffe kerel. Dan begon het werk, ipad werkt iets anders dan een android gestuurde tablet. Maar met wat geduld kwam het zo goed als klaar. Ik kan dus terug skypen met die van ons, ge weet wel, en ik kan ook terug deftig bloggen. Nu enkel mijn bluetooth tussen windows pone en ipad bewerkstelligen om foto's te transfereren. Tot hier het technische gedeelte. En wat valt er verder nog te zeggen over een rustdag, niet veel hé. Laat ik hier voor vandaag afscheid nemen. Morgen is den deze er terug vandoor met volle moed en uitgerust lichaam en voeten. Als toemaatje een kleintje van mijn lieve buurvrouw.. Gedachten moeten net als kussens regelmatig worden opgeschud........en daar ben ik dan ook mee bezig.
Op de foto, je vous presente...Bernard en Edgard. 👅
Om 7:30 vertrokken naar Viana, 18,5 km..niet echt ver dus. Rustig aan gedaan, onderweg ergens in het midden van nergens een café largo gedronken uit een plastiek beker, ondertussen een klein 14jarig hondje geknuffeld dat liefde nodig had. Ik kwam ook Joop en zijn vrouw tegen die een stuk vroeger vertrokken waren dan ik. Mag ik u presenteren..Joop.
Een Hollander van 1,95 mtr hoog, en een buik om U tegen te zeggen. Maar best wel een zeer
sympathieke Hollander. Die buikomvang heeft hij van zijn onweerstane drang naar blikjes
met bier erin, in dit geval San Miguel. Blikje leeg..klip, volgende blikje, ongelooflijk wat die man verzette aan bier. Dat stopte pas als hij moest komen slapen. (Lichten uit). Het begin van de wandeling was er één van ééntonigheid, lange weg rechtdoor zonder dat je het einde ziet.
Enfin, om 12:30 aangekomen in Viana, het oude gedeelte en de kerk zijn echt prachtig. En buiten de pelgrims waren er ook vele toeristen. In de kerk speelde mooie klassieke muziek wat me daar een tijdje heeft gehouden. Naar de auberge, douchen en 1,5 uur op mijn bed gelegen. Ik hunker naar morgen, een eigen kamer met bad, Wifi en minibar. Dat gaat genieten worden, hopelijk heb ik daar ook een blondje op de kamer..nu ja, een bruintje zal ik ook niet versmaden hoor.....die moderne pelgrims ook hé. 😁 Ik heb nog wat rond gewandeld in dit kleine maar mooie stadje met een prachtig zicht op de omgeving omdat het hoog gelegen is.
De meeste stadjes liggen hier steeds op een heuvel. Krachtvoer gegeten..ttz, pasta...dessert pechen zonder meer, en de steeds terug kerende café americano. In tegenstelling tot gisteren in Los Arcos waar het gezellig druk was, is hier bijna niemand te zien. Ik zal er vroeg in liggen denk ik. Oordopjes in en hopelijk snurk ik eens een keer zodat ik ook eens anderen in hun slaap kan storen om dan 's morgens welgemoed en de onschuld zelve te vragen....goed geslapen? 😏
Om 7:20 vertrokken na een ontbijt van twee croissants en een koffie. Vandaag had ik poeder in mijn g.t. Normaal is het 6,5 uur naar Los Arcos, ik deed het in 5,5 uur. Enkel gestopt voor een café cortado..en een ijsje. Om 13:05 was ik reeds ter bestemming. Ik had het geluk om in de kerk te kunnen die gesloten was als ik eraan kwam, maar juist toen ik door wilde gaan kwam er een man aan met een groep toeristen die de kerk kwamen bezoeken, ik mee binnen geglipt. Van heel mijn leven (en dat is al aardig wat jaren) heb ik nog nooit zo een prachtige kerk gezien. Mijn mond viel open en ik kreeg hem met moeite terug dicht, ongelooflijk mooi.
Na het bezoek aan de kerk naar de Albergue Isaac Santiago uitgebaat door het Vlaams Genootschap van Compostela. Het zijn ook Vlamingen die de boel er runnen gedurende 14 dagen en dan komt er een nieuwe ploeg. Ik was de derde Belg die aankwam sinds Pasen. Ik kreeg dan ook een voorkeursbehandeling en kreeg een ruime kamer met veel licht en maar twee stapelbedden, men noemt het daar dan ook de suite. Als toemaatje kreeg ik dan ook nog eens een lieve Hollandse meid op m'n kamer. 😁 Ik heb maar geen bezwaar gemaakt! Op de toren naast de kerktoren is ook een ooievaarsnest, en bewoond. Natuurlijk krijgt een mens ook al eens honger met al die calorieën die dagelijks verbruikt worden..pelgrims menu, voorgerecht, hoofdgerecht, dessert, kannetje wijn en een koffie..12,70 euro. Ik ga om 20:00 naar de pelgrimmis in deze prachtige kerk. Het is hier een gezellige boel....echt Belgisch he.
Morgen 18,5 km en rust, overmorgen 10 km en rust en één dag in Logrońo volledige rust. Recupereren noemt men dat.
Na een heerlijke nachtrust (geen snurkers) vertrokken naar Estella. 22 km, niet echt een zware klus, maar na 13 dagen onderweg te zijn waarvan 12 wandeldagen, beginnen mijn voeten stevig te jammeren. Het schema gaf weinig niveauverschillen aan..maar dat schema zat er dik naast. De eerste klim was er een van hoog niveau. En er volgden er nog een paar. De route week nooit ver af van de snelweg naar Logrońo, de hoofdstad van de Rioja waar ik zaterdag moet arriveren. Het was warm vandaag met veel zon. Estella is een mooi stadje met een zeer mooie middeleeuwse brug. Mijn overnachting is in de Albergue de pelegrinos. Mooi verzorgd, ruim met alle voorzieningen.. Een binnentuin, en een grote leefruimte. Naast mij slaapt een vrouwtje van 70/75. Gevaarlijk, de vorige was 70 en had 25 bomen plat gelegd. Schuin over de auberge was een restaurantje waar ik voor de prijs van 11,60 euro..soep, hoofdgerecht,dessert, een rode wijn en een grote koffie heb binnen gewerkt, en het was voldoende en lekker. Morgen naar Los Arcos..een auberge uitgebaat door het Vlaams Compostelagenootschap..(Isaac Santiago). 22km, geschatte looptijd is 6 uur. Hoe dan ook, na 13 dagen onderweg en 12 daarvan gewandeld te hebben begint den deze vermoeidheidverschijnselen te vertonen.Na morgen eens een degelijke rustperiode inlassen voor voeten en lichaam. Ik ben eraan toe. Maar dat voor voor zaterdag. Hasta la proxima. ✋💟
7:00 kop vertrokken, 5 km eer ik Pamplona volledig uit was. Pamplona waar jaarlijks de stierenloop plaats heeft. Eerst nog een ontbijtje onderweg,een croissant en een koek met een café Amerikano. Twee klimpartijen waarvan de tweede de langste was en uitkwam op de Alto del Perdón op 770 mtr en waar een mooi kunstwerk staat voor de pelgrimage. Het staat daar ook vol windmolens, en waaien dat het daar deed. Je mocht niets los laten of het waaide weg, dus hield ik mezelf goed vast.👅 Afgedaald via een steile rotsige weg om vervolgens drie dorpjes te passeren alvorens ik in Puento la Reina aankwam om 14:15. Ging vlot vandaag, enkel de voeten protesteren wel. Maar als ik zeg "wandelen" dan zullen ze wandelen! Onderkomen voor deze nacht in de Albergue de Peregrinos Padres Reparadores, een hele mond vol dus. Eerste werk een douche,sta ik in de douche..oei,mijn handdoek vergeten. Dan maar gewacht tot iemand de doucheruimte binnen kwam..en ja hoor, een Koreaan. Die was zo
vriendelijk mijn handdoek te halen. In kamer drie waar ik een bed heb, zijn de volgende landen vertegenwoordigt. Belgie, Italië, Frankrijk, Korea, Engeland, Brazilië en Mexico. Wat een allegaartje. Even naar de supermarkt geweest, nu ja..supermarkt, maar ze hadden alles wat ik nodig had. Peren, worst,brood,dessert..Het is niet altijd feest hé,ik ben maar een simpele pelgrim hoor. Dag na dag, stap na stap komen we dichter bij mijn bestemming. Dat is positief denken hé. O ja, en wil iemand Greet Schietekat eens een doos papieren zakdoekjes en een snelcursus poetsen bezorgen?👅 💗
Rustig aan vandaag, 16,5 km. Vertrokken om 7:50. Stralende hemel en verwachting vandaag van 24 graden. Rustige wandeling met mooie zichten, één keer een probleem gehad met een verzakking van de weg. Stokken omhoog gesmeten en met behulp van enkele takken omhoog geraakt, daar gaat het vrouwelijke geslacht moeite mee hebben. Rond 11:30 gestopt 1 km voor de kathedraal. Gegeten en wat gerust en om 12:15 kwam ik aan de kathedraal. Een prachtige kathedraal en groot...groot. Ik wilde er een kaars aansteken, maar he waren elektronische. Het is juist de vlam van de kaars die centraal staat voor het heilige vuur, het elan, de levende vlam die warmte en licht verspreid. Neen hoor, geen elektronische vlammen voor mij! Na het bezoek aan de kathedraal naar de refugio Jesus y Maria getogen vlak aan de kathedraal. Ingeschreven en ik kreeg bed 24. Voor 8 euro had ik een bed, moderne douches en toilet,was voorzieningen en veel ruimte vlak aan het centrum. Mooie refuge. De dagelijkse dingen, douchen, de was doen, voeten en spieren insmeren. En dan het centrum ingetrokken. Mooie echt Spaanse stad met smalle straten en hoge huizen, op een zeer groot plein terecht gekomen waar ik mezelf trakteerde op een overheerlijke koffie crème glacé. Daarna rustig terug gewandeld naar de refuge om nog wat te rusten en te kijken of mijn was al droog was...nog een beetje! Dan gaan eten een pelgrims menu, kippensoep en fritten met vis en salade met een rode wijn, buitenaf bestelde ik nog een martini on the Rocks, een kaastaart met vruchtencoulis en slagroom en een grote koffie, kostte me alles samen 14,40 euro. Dan maar terug naar de refuge...kom ik aan de hoek van de straat waar de refuge is, staat er een oud vrouwtje armoedig gekleed in de vuilnisbakken te snuffelen naar eten, ocharme, als je op die leeftijd nog op zoek moet gaan in vuilnisbakken. Maar wat me vooral stoorde waren de vele mensen die met een ontwijkende blik voorbij gingen..aan die ellende. Ik haalde twee armoedige euro's uit mijn zak en wilde haar die geven, maar ze weigerde om die aan te nemen ondanks mijn aandringen. Al kon ze er een belegd broodje mee kopen, ik ging dan maar door, en ze kwam achter me aan, niet om die twee euro toch nog te krijgen...maar om me te bedanken. En toen schoot mijn gemoed vol en moest ik me haasten om mijn bed te bereiken waar gelukkig niemand was en ik mijn tranen kon laten gaan..een korte ontmoeting met iemand die voor velen niemand was en die groter was dan de velen die haar negeerden. En ja, het klinkt stom, had ik nu God ontmoet? Hoe dan ook, deze tocht, de vele mensen uit de hele wereld die je ontmoet en die elk hun beweegreden hebben om deze toch zware tocht te doen maakt indruk op mij. Het doet je wat! Het begint spirituele vormen aan te nemen!
Ja, het alarm gaat af, bed uit en wassen, tandjes poetsen en scheren. Kom ik terug in een nog steeds donkere zaal, ik zet me op m'n bed en kijk op mijn uurwerk. 5uur 24...allee stoemerik!!!
Maar kom, om 6 uur worden de lichten aangestoken en worden de slapenden rustig ontwaakt
met Gregoriaanse liederen die zacht door de slaapzalen zweven. Ik was al gewassen en aangekleed..dus alles maar bijeen gepakt, afscheid genomen van de drie Australische dames en om 6:40 het donker in, 27 km vandaag. Onderweg gestopt om te ontbijten, Frans hola, Spaans brood met eieren en aardappelen in het oventje met koffie en dat voor 4,5 euro. Ik heb
mijn best moeten doen om het op te krijgen. Verzadigd terug op weg, ik volg enkele anderen tot blijkt dat we verkeerd liepen en dat als een kudde schapen..iedereen volgde gewoon iedereen. Hiermee werd 27 een 28. Stom heeeee. Het is vandaag een licht bewolkte dag met een 20 graden. Ook een vrij zware dag na de vorige, maar morgen is het naar Pamplona maar
16,5 km. Onderweg nog een icetea gekocht aan een straatkraampje, en om 15:30 Larrasoańa bereikt. Een gemeenterefuge voor 8 euro. Nog even naar de supermarkt geweest, met een ongelooflijk beperkte keuze.Ik schatte die supermarkt op een 10 vierkante meter. Dan de was gedaan, mijn schoenen proper gemaakt en ingevet en vervolgens mijn eten klaar gemaakt wat
Ik broederlijk deelde met de 3 rosse katten die er rond liepen. Met die van ons geskypt, ge weet wel. En die wist me te vertellen dat ze weer eens op de achterzijde van de auto gereden hebben.waarom weer in ons gat....dacht ik. Soit, er zijn erger dingen. Het is nu 20:04, ik geef de pijp aan Maarten..vervolg...morgen
En iemand vroeg me, waarom is het fijn jou als vriend te hebben? Ik zou zeggen, laat zij die me als vriend beschouwen zeggen waarom...zij zijn daarvoor het best geplaatst. 😉
Inderdaad de zwaarste dag, om 7:20 gestart, ik stap buiten..links, 100 meter naar beneden en naar omhoog tot de Col Lepoedre. Van 200 mtr naar 1430 meter. En 27 km stappen. Het begin was nog mooi, open en prachtige zichten. Maar hogerop zat alles in de wolken. Hoe hoger je kwam, hoe kouder. En als toemaatje kreeg ik ik nog regen aangeboden, al had ik dat niet gevraagd..en toch. Het was een eentonige, kille en zware klim waar geen eind aan leek te komen. Twee dingen deed ik niet...nadenken en op mijn uurwerk kijken. Toen ik aankwam juist onder de Col, besliste ik eindelijk wat te eten in een schuilhut. Ik keek voor de eerste keer op mijn uurwerk, en kwam tot de conclusie dat ik 6 volle uren geklommen had zonder stoppen. Mijn schoenen uitgetrokken en 40 min pauze genomen en dan nog een half uur naar de Col. Dan de afdaling van de Col naar het klooster van Roncevalles van 1430 mtr naar 950 mtr. Een uur met steile stukken...en uiteindelijk kwam ik het bos uit en zag het klooster. Ik ben van mijn leven nog nooit zo blij geweest een klooster te zien. Me aangeboden, geloofsbrief laten zien, stempel gekregen en bed 213 was het mijne. Ik ben nog nooit zo goed gelogeerd geweest...het waren telkens gescheiden compartimenten van 2 stapelbedden. In die drie andere bedden lagen drie Australische vrouwen, Helene..Eileen en Lea. Plezier dat wij hebben gehad...en mooie billen dat Eileen had. 😂 om 18:00 uur naar de pelgrimsmis is geweest en dan
een pelgrimsmenu gaan eten voor 10 euro. Een schande, een bol soep, 17 lauwe slappe frieten en 2 kleine dun gesneden stukjes varkenslapjes. Als dessert een potje natuuryoughurt uit de supermarkt en we konden schuiven. Al goed dat ik nog een appel en schapenkaas in m'n rugzak had. Dat zal me niet meer gebeuren. En Wifi was er ook niet al was er een Wifi zone. Nu ja, dan rond 21:30 maar gaan slapen, Helene,Eileen en Lea een goede nachtrust gewenst...en dan naar dromenland. Eindelijk rust!
Hi folks..zoals gezegd rustdag. Naar beneden om te ontbijten, de patroon poeslief ik poeslief. Was er iets gebeurd? Ba neh. Na het ontbijt het stadje ingetrokken en alles wat bekeken, over de stadswallen gewandeld, een mooi middeleeuws stadje. Een half uurtje op de ene bank en een half uurtje op de andere bank gezeten en genoten van het uitzicht. Rond 13:00 gaan eten in een Baskisch restaurant. Uitsluitend regionale producten gegeten en gedronken. Een kersen aperitief met kruiden met een niet uit te spreken naam, een Garbure..een dikke soep vol met groenten en aardappelen, hoofdschotel Confit de Canard met in olie gebakken aardappeltjes vergezeld van een Baskisch bier, en als afsluiter gateau de Basque met koffie. Voila, ben ik efkes blij dat ik bijgewerkt ben!! Morgen de zwaarste dag van allen, 27 km en een hoogteverschil van 1400 meter. Daarom moet ik nu stoppen om verder uit te rusten. Tot morgen als ik niet op mijn tandvlees zit. 😚
Hela hola, op weg naar de laatste etappe van deel 1 Om 7:35 de rugzak aan en hop met den bok! Zware dag, maar 22 km maar doorspekt met één zeer zware klim en en het laatste veel asfalt (alweer). Bij de afdaling naar de vallei waar SJPDP ligt nog een weg bezaaid met stenen
en putten...schijtweg. Dan anderhalf uur voor aankomst werden de hemelsluizen eens wijd open gezet, ik leerde ineens de rug en de schoolslag..gieten...gieten.😵 Maar ook aan deze ellende komt een end. Bereikte de gite rond 16:00. Vriendelijke patroon, me gedoucht en boodschappen gaan. Bloggen..lap...verkeerde toets alles weg. Dan skypen met die van ons wat
die vriendelijk patroon ineens veranderde in een woeste hond. Wat tegen elkaar geroepen geen volzinnen maar dingen als imbeciel..idiot, pauvre type etc etc..weinig pelgrimachtigs dus
Ik had nochtans alles proper afgewassen en opgeruimd. Soit, was niet mijn beste avond en ben dan maar sjachrijnig het bed ingedoken...shit hé!!!! Ik zie je terug op mijn rustdag. Jour de repos..Ruhetag. 😱
Maandag 4 mei 2015
Vrijdag 1 mei 2015
Donderdag 30 april 2015
Woensdag 29 april 2015
Dinsdag 28 april 2015
Maandag 27 april 2015
Zaterdag 25 april 2015
