Op de foto, je vous presente...Bernard en Edgard. 👅
Om 7:30 vertrokken naar Viana, 18,5 km..niet echt ver dus. Rustig aan gedaan, onderweg ergens in het midden van nergens een café largo gedronken uit een plastiek beker, ondertussen een klein 14jarig hondje geknuffeld dat liefde nodig had. Ik kwam ook Joop en zijn vrouw tegen die een stuk vroeger vertrokken waren dan ik. Mag ik u presenteren..Joop.
Een Hollander van 1,95 mtr hoog, en een buik om U tegen te zeggen. Maar best wel een zeer
sympathieke Hollander. Die buikomvang heeft hij van zijn onweerstane drang naar blikjes
met bier erin, in dit geval San Miguel. Blikje leeg..klip, volgende blikje, ongelooflijk wat die man verzette aan bier. Dat stopte pas als hij moest komen slapen. (Lichten uit). Het begin van de wandeling was er één van ééntonigheid, lange weg rechtdoor zonder dat je het einde ziet.
Enfin, om 12:30 aangekomen in Viana, het oude gedeelte en de kerk zijn echt prachtig. En buiten de pelgrims waren er ook vele toeristen. In de kerk speelde mooie klassieke muziek wat me daar een tijdje heeft gehouden. Naar de auberge, douchen en 1,5 uur op mijn bed gelegen. Ik hunker naar morgen, een eigen kamer met bad, Wifi en minibar. Dat gaat genieten worden, hopelijk heb ik daar ook een blondje op de kamer..nu ja, een bruintje zal ik ook niet versmaden hoor.....die moderne pelgrims ook hé. 😁 Ik heb nog wat rond gewandeld in dit kleine maar mooie stadje met een prachtig zicht op de omgeving omdat het hoog gelegen is.
De meeste stadjes liggen hier steeds op een heuvel. Krachtvoer gegeten..ttz, pasta...dessert pechen zonder meer, en de steeds terug kerende café americano. In tegenstelling tot gisteren in Los Arcos waar het gezellig druk was, is hier bijna niemand te zien. Ik zal er vroeg in liggen denk ik. Oordopjes in en hopelijk snurk ik eens een keer zodat ik ook eens anderen in hun slaap kan storen om dan 's morgens welgemoed en de onschuld zelve te vragen....goed geslapen? 😏
Om 7:20 vertrokken na een ontbijt van twee croissants en een koffie. Vandaag had ik poeder in mijn g.t. Normaal is het 6,5 uur naar Los Arcos, ik deed het in 5,5 uur. Enkel gestopt voor een café cortado..en een ijsje. Om 13:05 was ik reeds ter bestemming. Ik had het geluk om in de kerk te kunnen die gesloten was als ik eraan kwam, maar juist toen ik door wilde gaan kwam er een man aan met een groep toeristen die de kerk kwamen bezoeken, ik mee binnen geglipt. Van heel mijn leven (en dat is al aardig wat jaren) heb ik nog nooit zo een prachtige kerk gezien. Mijn mond viel open en ik kreeg hem met moeite terug dicht, ongelooflijk mooi.
Na het bezoek aan de kerk naar de Albergue Isaac Santiago uitgebaat door het Vlaams Genootschap van Compostela. Het zijn ook Vlamingen die de boel er runnen gedurende 14 dagen en dan komt er een nieuwe ploeg. Ik was de derde Belg die aankwam sinds Pasen. Ik kreeg dan ook een voorkeursbehandeling en kreeg een ruime kamer met veel licht en maar twee stapelbedden, men noemt het daar dan ook de suite. Als toemaatje kreeg ik dan ook nog eens een lieve Hollandse meid op m'n kamer. 😁 Ik heb maar geen bezwaar gemaakt! Op de toren naast de kerktoren is ook een ooievaarsnest, en bewoond. Natuurlijk krijgt een mens ook al eens honger met al die calorieën die dagelijks verbruikt worden..pelgrims menu, voorgerecht, hoofdgerecht, dessert, kannetje wijn en een koffie..12,70 euro. Ik ga om 20:00 naar de pelgrimmis in deze prachtige kerk. Het is hier een gezellige boel....echt Belgisch he.
Morgen 18,5 km en rust, overmorgen 10 km en rust en één dag in Logrońo volledige rust. Recupereren noemt men dat.
Na een heerlijke nachtrust (geen snurkers) vertrokken naar Estella. 22 km, niet echt een zware klus, maar na 13 dagen onderweg te zijn waarvan 12 wandeldagen, beginnen mijn voeten stevig te jammeren. Het schema gaf weinig niveauverschillen aan..maar dat schema zat er dik naast. De eerste klim was er een van hoog niveau. En er volgden er nog een paar. De route week nooit ver af van de snelweg naar Logrońo, de hoofdstad van de Rioja waar ik zaterdag moet arriveren. Het was warm vandaag met veel zon. Estella is een mooi stadje met een zeer mooie middeleeuwse brug. Mijn overnachting is in de Albergue de pelegrinos. Mooi verzorgd, ruim met alle voorzieningen.. Een binnentuin, en een grote leefruimte. Naast mij slaapt een vrouwtje van 70/75. Gevaarlijk, de vorige was 70 en had 25 bomen plat gelegd. Schuin over de auberge was een restaurantje waar ik voor de prijs van 11,60 euro..soep, hoofdgerecht,dessert, een rode wijn en een grote koffie heb binnen gewerkt, en het was voldoende en lekker. Morgen naar Los Arcos..een auberge uitgebaat door het Vlaams Compostelagenootschap..(Isaac Santiago). 22km, geschatte looptijd is 6 uur. Hoe dan ook, na 13 dagen onderweg en 12 daarvan gewandeld te hebben begint den deze vermoeidheidverschijnselen te vertonen.Na morgen eens een degelijke rustperiode inlassen voor voeten en lichaam. Ik ben eraan toe. Maar dat voor voor zaterdag. Hasta la proxima. ✋💟
7:00 kop vertrokken, 5 km eer ik Pamplona volledig uit was. Pamplona waar jaarlijks de stierenloop plaats heeft. Eerst nog een ontbijtje onderweg,een croissant en een koek met een café Amerikano. Twee klimpartijen waarvan de tweede de langste was en uitkwam op de Alto del Perdón op 770 mtr en waar een mooi kunstwerk staat voor de pelgrimage. Het staat daar ook vol windmolens, en waaien dat het daar deed. Je mocht niets los laten of het waaide weg, dus hield ik mezelf goed vast.👅 Afgedaald via een steile rotsige weg om vervolgens drie dorpjes te passeren alvorens ik in Puento la Reina aankwam om 14:15. Ging vlot vandaag, enkel de voeten protesteren wel. Maar als ik zeg "wandelen" dan zullen ze wandelen! Onderkomen voor deze nacht in de Albergue de Peregrinos Padres Reparadores, een hele mond vol dus. Eerste werk een douche,sta ik in de douche..oei,mijn handdoek vergeten. Dan maar gewacht tot iemand de doucheruimte binnen kwam..en ja hoor, een Koreaan. Die was zo
vriendelijk mijn handdoek te halen. In kamer drie waar ik een bed heb, zijn de volgende landen vertegenwoordigt. Belgie, Italië, Frankrijk, Korea, Engeland, Brazilië en Mexico. Wat een allegaartje. Even naar de supermarkt geweest, nu ja..supermarkt, maar ze hadden alles wat ik nodig had. Peren, worst,brood,dessert..Het is niet altijd feest hé,ik ben maar een simpele pelgrim hoor. Dag na dag, stap na stap komen we dichter bij mijn bestemming. Dat is positief denken hé. O ja, en wil iemand Greet Schietekat eens een doos papieren zakdoekjes en een snelcursus poetsen bezorgen?👅 💗
Rustig aan vandaag, 16,5 km. Vertrokken om 7:50. Stralende hemel en verwachting vandaag van 24 graden. Rustige wandeling met mooie zichten, één keer een probleem gehad met een verzakking van de weg. Stokken omhoog gesmeten en met behulp van enkele takken omhoog geraakt, daar gaat het vrouwelijke geslacht moeite mee hebben. Rond 11:30 gestopt 1 km voor de kathedraal. Gegeten en wat gerust en om 12:15 kwam ik aan de kathedraal. Een prachtige kathedraal en groot...groot. Ik wilde er een kaars aansteken, maar he waren elektronische. Het is juist de vlam van de kaars die centraal staat voor het heilige vuur, het elan, de levende vlam die warmte en licht verspreid. Neen hoor, geen elektronische vlammen voor mij! Na het bezoek aan de kathedraal naar de refugio Jesus y Maria getogen vlak aan de kathedraal. Ingeschreven en ik kreeg bed 24. Voor 8 euro had ik een bed, moderne douches en toilet,was voorzieningen en veel ruimte vlak aan het centrum. Mooie refuge. De dagelijkse dingen, douchen, de was doen, voeten en spieren insmeren. En dan het centrum ingetrokken. Mooie echt Spaanse stad met smalle straten en hoge huizen, op een zeer groot plein terecht gekomen waar ik mezelf trakteerde op een overheerlijke koffie crème glacé. Daarna rustig terug gewandeld naar de refuge om nog wat te rusten en te kijken of mijn was al droog was...nog een beetje! Dan gaan eten een pelgrims menu, kippensoep en fritten met vis en salade met een rode wijn, buitenaf bestelde ik nog een martini on the Rocks, een kaastaart met vruchtencoulis en slagroom en een grote koffie, kostte me alles samen 14,40 euro. Dan maar terug naar de refuge...kom ik aan de hoek van de straat waar de refuge is, staat er een oud vrouwtje armoedig gekleed in de vuilnisbakken te snuffelen naar eten, ocharme, als je op die leeftijd nog op zoek moet gaan in vuilnisbakken. Maar wat me vooral stoorde waren de vele mensen die met een ontwijkende blik voorbij gingen..aan die ellende. Ik haalde twee armoedige euro's uit mijn zak en wilde haar die geven, maar ze weigerde om die aan te nemen ondanks mijn aandringen. Al kon ze er een belegd broodje mee kopen, ik ging dan maar door, en ze kwam achter me aan, niet om die twee euro toch nog te krijgen...maar om me te bedanken. En toen schoot mijn gemoed vol en moest ik me haasten om mijn bed te bereiken waar gelukkig niemand was en ik mijn tranen kon laten gaan..een korte ontmoeting met iemand die voor velen niemand was en die groter was dan de velen die haar negeerden. En ja, het klinkt stom, had ik nu God ontmoet? Hoe dan ook, deze tocht, de vele mensen uit de hele wereld die je ontmoet en die elk hun beweegreden hebben om deze toch zware tocht te doen maakt indruk op mij. Het doet je wat! Het begint spirituele vormen aan te nemen!
Ja, het alarm gaat af, bed uit en wassen, tandjes poetsen en scheren. Kom ik terug in een nog steeds donkere zaal, ik zet me op m'n bed en kijk op mijn uurwerk. 5uur 24...allee stoemerik!!!
Maar kom, om 6 uur worden de lichten aangestoken en worden de slapenden rustig ontwaakt
met Gregoriaanse liederen die zacht door de slaapzalen zweven. Ik was al gewassen en aangekleed..dus alles maar bijeen gepakt, afscheid genomen van de drie Australische dames en om 6:40 het donker in, 27 km vandaag. Onderweg gestopt om te ontbijten, Frans hola, Spaans brood met eieren en aardappelen in het oventje met koffie en dat voor 4,5 euro. Ik heb
mijn best moeten doen om het op te krijgen. Verzadigd terug op weg, ik volg enkele anderen tot blijkt dat we verkeerd liepen en dat als een kudde schapen..iedereen volgde gewoon iedereen. Hiermee werd 27 een 28. Stom heeeee. Het is vandaag een licht bewolkte dag met een 20 graden. Ook een vrij zware dag na de vorige, maar morgen is het naar Pamplona maar
16,5 km. Onderweg nog een icetea gekocht aan een straatkraampje, en om 15:30 Larrasoańa bereikt. Een gemeenterefuge voor 8 euro. Nog even naar de supermarkt geweest, met een ongelooflijk beperkte keuze.Ik schatte die supermarkt op een 10 vierkante meter. Dan de was gedaan, mijn schoenen proper gemaakt en ingevet en vervolgens mijn eten klaar gemaakt wat
Ik broederlijk deelde met de 3 rosse katten die er rond liepen. Met die van ons geskypt, ge weet wel. En die wist me te vertellen dat ze weer eens op de achterzijde van de auto gereden hebben.waarom weer in ons gat....dacht ik. Soit, er zijn erger dingen. Het is nu 20:04, ik geef de pijp aan Maarten..vervolg...morgen
En iemand vroeg me, waarom is het fijn jou als vriend te hebben? Ik zou zeggen, laat zij die me als vriend beschouwen zeggen waarom...zij zijn daarvoor het best geplaatst. 😉
Inderdaad de zwaarste dag, om 7:20 gestart, ik stap buiten..links, 100 meter naar beneden en naar omhoog tot de Col Lepoedre. Van 200 mtr naar 1430 meter. En 27 km stappen. Het begin was nog mooi, open en prachtige zichten. Maar hogerop zat alles in de wolken. Hoe hoger je kwam, hoe kouder. En als toemaatje kreeg ik ik nog regen aangeboden, al had ik dat niet gevraagd..en toch. Het was een eentonige, kille en zware klim waar geen eind aan leek te komen. Twee dingen deed ik niet...nadenken en op mijn uurwerk kijken. Toen ik aankwam juist onder de Col, besliste ik eindelijk wat te eten in een schuilhut. Ik keek voor de eerste keer op mijn uurwerk, en kwam tot de conclusie dat ik 6 volle uren geklommen had zonder stoppen. Mijn schoenen uitgetrokken en 40 min pauze genomen en dan nog een half uur naar de Col. Dan de afdaling van de Col naar het klooster van Roncevalles van 1430 mtr naar 950 mtr. Een uur met steile stukken...en uiteindelijk kwam ik het bos uit en zag het klooster. Ik ben van mijn leven nog nooit zo blij geweest een klooster te zien. Me aangeboden, geloofsbrief laten zien, stempel gekregen en bed 213 was het mijne. Ik ben nog nooit zo goed gelogeerd geweest...het waren telkens gescheiden compartimenten van 2 stapelbedden. In die drie andere bedden lagen drie Australische vrouwen, Helene..Eileen en Lea. Plezier dat wij hebben gehad...en mooie billen dat Eileen had. 😂 om 18:00 uur naar de pelgrimsmis is geweest en dan
een pelgrimsmenu gaan eten voor 10 euro. Een schande, een bol soep, 17 lauwe slappe frieten en 2 kleine dun gesneden stukjes varkenslapjes. Als dessert een potje natuuryoughurt uit de supermarkt en we konden schuiven. Al goed dat ik nog een appel en schapenkaas in m'n rugzak had. Dat zal me niet meer gebeuren. En Wifi was er ook niet al was er een Wifi zone. Nu ja, dan rond 21:30 maar gaan slapen, Helene,Eileen en Lea een goede nachtrust gewenst...en dan naar dromenland. Eindelijk rust!
Zaterdag 25 april 2015
