Zondag 10 mei 2015 Na een heerlijke nachtrust in een heerlijk bed ben ik om 8:02 ontspannen op weg gegaan. Vandaag 18,5 km...relaxt met de mp3 in de zak onder de klanken van Beethoven en Mireille Mathieu de dag in naar El Burgo Raneros. Rechte weg naast de baan zonder afwisseling. Maar de muziek en het líeve bericht van mijn dochter maakte de dag lichter. Onderweg bij een vriendelijke man een bocadillo met chorizo gaan eten...ik word er nog verslaafd aan...en...Het is een half Frans of moet ik zeggen Spaans brood. In elk geval lekker en genoeg om te honger weg te houden tot de avond. Daar moest ik nog 8 km gaan, nog steeds recht door. Ik stapte uiteindelijk het dorp binnen...splinternieuwe asfalt, zouden ze dat voor mij gelegd hebben...wat een eer. Best een gezellig dorpje en de albergue municipal was pas om 13:00 open, en ik was er om 12:30. Nu ja, het zal niet op een half uurtje steken zeker als je minstens 7 weken van huís bent. Ok, om 13:00 gaat de deur open, ik als een beschaafd mens aanschuiven, laat ik nog een veertiger voor met de opmerking older people first, heeft die kerel toch het onderste bed en ik kan naar boven kruipen...stoemerik, ik ben veel tegoed voor deze wereld. Wat gelanterfanterd, naar de winkel voor fruitsap, wasspelden en een creme glace die ik op een bankje in de schaduw opat ondertussen pratende met een vrouw uit Hamburg...een andere dan de vorige. Ik lijk vrouwen uit Hamburg aan te trekken. En neen, ze woonden niet op de Reeperbahn. Om 18:30 naar de bar/restaurant aan de overkant getrokken omdat ze daar een goede internetverbinding hadden om te skypen met die van ons....ge weet wel. En om 19:00 was het etenstijd, het pelgrimsmenu, soep van de streek, merluzza en citroencreme...lekker en ik liet me eens goed gaan aan drie glazen heerlijke wijn. Het mag al eens feest zijn hé. Het was in elk geval een aangename dag in een aangenaam dorpje in een aangenaam restaurant en nu hoop ik dat er geen onaangename snurkers op het toneel verschijnen. Het doet al eens deugd als alles meevalt....wat líeve woorden van je dochter, een lieflijk dorpje, een smakelijk restaurant....ja....Het was een heerlijke dag vandaag. Het weekeinde is bijna voorbij....voor zij die nog niet op pensioen zijn...een stevige werkweek toegewenst...de pensionistas....geniet van het leven zo lang het kan. Het is het waard. Salud y hasta la próxima vez. Yo.
Zaterdag 9 mei 2015 Zeer slechte nacht gehad. Slechte matras en slechte vering, 18 bedden en 1 snurker. En die snurker lag natuurlijk boven mij, zelfs mijn oordopjes hielpen niet tegen dat lawaai. Ook het regelmatig tegen de onderkant duwen bracht geen soelaas. Ik blij dat dat de morgen er was en ik dit triestige oord kon verlaten. Nog snel een koffie gemaakt en mijn compagnon op de rug gezwierd en hop, op weg naar Sahagún maar 16 km verder. In het tweede dorp Moratinos ontbeten en een goeie straffe koffie erbij om niet in slaap te vallen tijdens het wandelen. In San Nicolás del Real Camino was er verwarring met een paaltje waar van de richtingsaanwijzer niet zichtbaar was door het onkruid, gelukkig merkte ik verder naar rechts het teken op, velen zijn daar rechtdoor gegaan en konden 2 km meer op hun rekening schrijven. Dan nog een 7,5 km om Sahagún te bereiken. Een klein aangenaam stadje...Na het even verkend te hebben trok ik dan naar Hostal Domus Viatoris..een hostal met twee sterren. Buenas días, tiene un cama para mi por favor...si signor. Ok...30 euro voor een kamer. Mooie kamer, goed heerlijk hard bed en een badkamer helemaal voor mij alleen. Ik kwam het paradijs binnen. Een uitgebreide douche genomen en me omgekleed en in 't stadje een bier gaan drinken...ja hoor, doe maar een halve liter. Dan kwam er nog een vrouw uit het Duitse Essen aan die van Burgos naar León liep, maar die had een gezwollen voet, ik zei haar dat ze daarmee naar de dokter moest. Maar dat vond ze niet nodig. Tja...het is haar voet hé...ik kon niet meer doen dan haar goede raad geven. Terug naar mijn paradijsje, wat opzoekwerk gedaan, een dutje van een uurtje, naar het nieuws gekeken en dan tegen 19 uur eerst naar de winkel geweest. Fruit, frisdrank en schapenkaas voor in de rugzak gekocht. De winkelier vroeg me waar ik vandaag kwam...ikke...Belgica...hij in 't Engels...from the Flemisch of te French part. Oei, een ontwikkelde Spanjaard. Dat was in Ledigos wel wat anders. Soit, Na het winkelen gaan eten in de hostal, een spaghetti als voorgerecht, gebakken aardappeltjes met lamsvlees een ijscreme, dat alles met een Rioja en een koffie, 10 euro en 10 cent. Het was goed en genoeg. Dan moest ik me haasten om tegen 20:30 in mijn paradijsje te zijn om te skypen met die van ons, ge weet wel. Meer dan een half uur geskypt en dan moest ik haar vragen om te stoppen omdat ik nog aan mijn blog moest beginnen en ik Roger niet op z'n honger wilde laten zitten. Die mens had graag mee gegaan in mijn rugzak maar die zat helaas al vol. dus gaat hij maar mee met de blog..Het is nu 21:57 en tijd om nog even te genieten van dit oord van luxe en rust. Het was vandaag een heerlijke luxueuze ontspannende uitgeruste superdag. Met blij gemoed wens ik jullie dan ook een heerlijke nachtrust toe, en morgen nog een aangename zondag met zon als het kan....Baai baai..zwaai...zwaai.
Vrijdag 8 april 2015 Niet echt de beste dag vandaag. Het stuk naar Ledigos was 17 km lang zonder één huis of dorp en zogoed als kaarsrecht. Geen enkel referentiepunt om te weten waar je bent, een weg waarvan je het einde kent, maar het einde van de weg niet ziet.Niet enkel dat, er was mooi zonnig weer voorspeld wijl het zwaar bewolkt, koud en winderig was. Na de lange 17 km eindelijk aangekomen in Calzadilla de la Ceuza waar de enige bar van het dorpje vol liep van de pelgrims die eens wilden rusten eten en drinken. Ik was tevreden met een bocadillo met chorizo en een koffie en 30 minuten rust. Vandaar nog 6 km naar Ledigos, tot overmaat van ramp kreeg ik last van mijn linker hiel, door anders te gaan lopen om de hiel te ontlasten begon mijn knie te protesteren. Domme toch hé. Nu ja, ik bereikte om 12:45 de herberg in Ledigos, een God vergeten dorp in een God vergeten streek. Ingeschreven, gedoucht en me een alcoholvrij bier besteld.....en opgedronken natuurlijk.wat dacht je? Wasje geslagen en opgehangen en dan maar eens aan de blog beginnen want er was WiFi...nougabollen natuurlijk. Dit soort foefelaars heeft de goedkoopste verbinding en ze weten zelf ook dat je daar niets mee kan doen, hun WiFi-verbinding is enkel een lokmiddel. Eens je betaald hebt weet je dat je in 't zak bent gezet, daarbuiten waren er praktisch geen stopcontacten, het licht in de slaapzaal functioneerde niet en na haar erop gewezen te hebben....gebeurde er niets. Profiteurs die enkel uitmelken..wat een hemelsbreed verschil met de accomodatie van gisteren bij de zusters in Esperitu Santo. Nu ja, ik zal het moeten uitslapen. Maar ik heb een stevige hekel aan dit soort parasieten. Normaal zijn het nog 3 etappes naar León, maar gezien mijn hiel denk ik erover die in vier te splitsen. Morgen naar Sahagún 16 km, dan naar El Burgo Ranero 18,5 km, vervolgens naarMansilla de las Mulas 19 km en dan naar León 20 km. Daar verblijf ik dan twee nachten.Met dus één volledige rustdag. Na León zijn er dan nog 14 etappes af te werken...Compostela komt dichterbij. Ik heb deze blog kunnen maken op een aftands computertje van hun dat elke 20 minuten een euro opslikte. De eerste poging op de andere computer liep op niets uit, 3 euro blog af, toevoegen. Nikske..daarna op den deze geprobeerd en die werkte wel....foto..morgen. Dan als hoogtepunt van de dag belde die van ons, ge weet wel me op, want ze stond met de late. Ik hoop dat ik jullie geen slechte nacht bezorg met mijn gezeur...en anders ja, tantpis. In elk geval allen een gezellig niet al te vermoeiend weekeinde toegewenst en geniet er maar van. Hasta la mañana. ;-)
Donderdag 7 mei 2015 Prima geslapen, start om 7:00 uur. Kalme dag vandaag, 19 km van Frómista naar Carrión de los Condes. Wel zeer monotoom, 19 km opzij van een weg die zo goed als recht was...in het eerste dorp ontbeten en naar nonkel Marcel gebeld want die werd vandaag 69.De verwekker van veel leven kan je dan minstens even bellen...toch. Voor alle zekerheid toch nog eens....een gelukkige verjaardag ouwe rakker. Ok, terug naar het dagelijkse van mijn ellendige bestaan als zwerver. Onderweg nog eens gestopt op een paradijslijk plaatsje om een koffie te drinken en te genieten van het benenstrekken. Rond 12 kwam ik dan aan in Carrión de los Condes, en daar naar Albergue Espiritu Santo. Dat zal wel het vermoeden losweken dat het wel eens een religieus oord zou kunnen zijn, en inderdaad een klooster met zeer vriendelijke nonnetjes die ons in alle gastvrijheid ontvingen. Propere mooie slaapzalen, geen stapelbedden, prima en voldoende sanitair. Kortom een oase in ons ellendige bestaan van zere voeten en zoektochten naar een degelijk onderkomen. De nodige dagelijkse taken vervuld om dan het toch wel vrij grote dorp te verkennen, terug naar de zaal en 10 minuten later terug vertrokken want er was om 17:00 een gratis guitaarconcert in de kerk voor de pelgrims, den deze ernaar toe in zijn Tshirt...Man Man, was dat koud in die kerk. Maar ik heb het hele concert beluisterd al moest ik daarna een kwartier ontdooien in de zon. Vandaar naar een typisch Spaans restaurantje een tagliatelli carbonnara gaan eten vergezeld van twee glazen Rioja een ijscreme en een tas koffie..kwam de Faroerer nog binnen die ik trakeerde op een glas Rioja en een water want die sukkelaar stikte van den dorst. Kostte me 9 euro 30 cent. Goed, de innerlijke mens versterkt. Even aan het estetische denken, naar de pelequeria...mijn haar kort laten zetten, 6 mm. Ze kon het zo goed als Greet, maar ze was den helft goedkoper. Had ik het al over Greet gehad¿ Niet...nu dus wel. En nu zit ik hier dus laattijdig mijnen blog af te werken om 21:13. Na deze extreem vermoeiende inspannende dag ga ik het hier dus voor bekeken houden. Maar niet getreurd, ik heb in de kerk hier een bougieke gebrand voor iedereen en vooral voor Greet die ik misschien gekwetst heb. O ja, bijna vergeten, ik heb ook nog met die van ons gebeld, ge weet wel. Kon ze ineens mijn mooi kapsel eens bewonderen. Ik wens jullie een fijne nacht en morgen weer goed uitgerust de nieuwe dag in....kuuuuussssjjjeeeessss.
Woensdag 6 april 2015 Vandaag ga ik naar Frómista, 6 km verder dan de eigenlijke etappe van vandaag. Maar de 23 die het hadden moeten zijn volgens het boekje bleken er 26 te zijn. Nou ja, ik ben ondertussen wel wat gewend. Een wonderlijke wandeling vanuit de vallei naar het hoogplateau. Een steile lange klein maar de moeite waard. Wat een prachtig panorama van de vallei in het ochtendgloren. Maar dat hoogplateau moest ik al snel afdalen naar de volgende vallei richting Boadilla del Camino. Aan de kerk trof ik de man aan met de voeten vol blaren. Hij kwam uit de Faroer-eilanden. Vertrokken met te kleine schoenen, drie dagen in Burgos gebleven om zijn voeten te laten helen, andere schoenen gekocht in Burgos, maar de arme kerel heeft waarschijnlijk niemand die voor hem een kaarsje aansteekt, dan had hij ook nog eens sportsloefen gekocht, maar ook die konden zijn voeten geen verlichting bezorgen. Ik had met hem te doen en liet hem met onverholen leedvermaak mijn maagdelijke ongeschonden voetjes bewonderen. Jaja, ik heb ook slechte kantjes. Rond 13:30 bereikte ik dan Frómista, línea-recta naar de herberg die privaat is uitgebaat. Mooie herberg met ruime slaapzaal en onberispelijke zuivere en moderne douches. Uitstekende WiFi en zon in overvloed. Naar de plaatselijke supermarkt geweest, ik neem daar een draagmandje...hop, dat oor eraf. Sta ik daar als een debíel met een oor in de hand en de mand op de grond. Maar kom, ze kon er best mee lachen en ik ook. Vandaar naar een restaurantje met terras en een schotel lomo met huevos en chips besteld, zoek zelf maar op wat dat is, een crema met grote koffie en de Rioja niet vergeten. Ik denk er over te gaan verhuizen, zo goedkoop alles hier is.. Ik denk erover te stoppen, die van ons, ge weet wel..gaat elke minuten bellen. En btw, hier moeten we om 9:30 naar bed. Erg hé. Morgen een nieuwe zonnige en warmere dag.
Dinsdag 5 mei 2015 Vannacht geslapen in 3 partities. Met vier op één kamer en driemaal wakker geworden voor de plasnoden van de drie andere. Niettegenstaande dat toch uitgerust opgestaan. Ontbijt met een vrouw uit Hamburg en een vrouw uit Frankfurt en een Zuid-Koreaan. Plezierige conversaties ondersteund door drie tassen koffie en om 7:32 verliet den deze de albergue. Tot in Hontanas was het een ééntonige door wind geplaagde hoogvlakte. Maar snel daalde ik af naar Hontanas aan het begin van een prachtige vallei. Van daar tot Castrojeriz was het een wondermooie wandeling. De 11,5 km tot Hontanas overbrugde ik op 2 uur en 10 minuten...ik kon de verbrande rubber van onder mijn schoenen ruiken. Hontanas was een gezellig dorpje lieflijk gelegen...Hornillos de Camino daarentegen was saai en ongezellig. Gewoon één straat zonder zijstraten. Twee km voor Castrojeriz passeerde ik nog eerst San Antón, niet meer dan de ruine van een oude abdij en een paar gebouwen om uiteindelijk om 11 uur 39 in Castrojeriz aan te komen. Om 11:57 stond ik met twee Denen voor de deur van Albergue Cosa Nostra..en daar ging het deurtje open, een oud gebouw maar proper en heel veel plaats in de slaapruimte met een prachtig zicht..zoals ze wel eens zeggen...a room with a view. Mijn was afgegeven aan de host, en voor 7 euro ging hij die wassen en drogen. Ik moest me dus enkel douchen en afwachten. Jaja, ik was wat luí. Maar goed, door het dorp gewandeld en een bar-restaurant gevonden. Aan de menu's moest men nog beginnen..in afwachting een glas Rioja besteld...dan kwam het menu. Men heeft altijd een meerkeuze. Voor mij pasta met champignons, visfilet, en whiskycake als dessert..en bij het menu is ook altijd het drinken inbegrepen...in mijn geval een karafje wijn en afgesloten met een koffie. Lekker eten en veel voor een prijsje...12,5 euro. Ze zullen me zien komen in België voor 12,5 euro. Bon, buikje vol, zie ik buiten de vrouw uit Hamburg zitten, nog wat zitten kletsen en dan gezamelijk naar de albuerge gewandeld om daar op een bank over de albergue verder te kletsen in 't Duits, Engels en Frans met de anderen. Echt warm was het niet, maar als de zon er door kwam was het best aangenaam. Voor de rest rustig aan, rond 19:00 brood met schapenkaas gezeten, wat gesurft en gebeld met die van ons..ge weet wel. Het is nu 21:28 en begin me voor te bereiden om naar slaapland te gaan. Morgen zonnig en 16 graden...daarna gaan de temperaturen stijgen. Een mooi vooruitzicht om mee te gaan slapen...slaap lekker en morgen goedgezind weer wakker.
Maandag 4 mei 2015 De wekker op 6:30 gezet maar om 6 werd ik wakker vóór de wekker. Dan eerst maar wat naar het laatste nieuws gekeken en dan maar eens onder die heerlijke regendouche gaan staan. Stilaan inpakken en naar de camino gegaan. Maar eerst ontbijten. Om 7:43 zei den deze tegen zijn stokken...."Zijn we weg", en ja hoor, ze stonden te springen om op weg te gaan. Plat..plat en nog eens plat...zo plat waren de eerste uren. Tot aan Rabé de las Calzadas waar als het ware het landschap plots veranderde, alsof er een onzichtbare lijn getrokken was en achter die lijn je in een totaal ander landschap terecht kwam. Van plat weelderig groen met veel bomen, werd het plots kaal heuvelachtig met nog landbouw tussenin en hoger kwam ik op een hoogvlakte, langzaam stijgen om dan na enkele km bovenop te komen en daar Hornillos te zien liggen..een stevige daling en twee km verder lag dan Hornillos...en dan begon het te regenen..mijn regenjas voor de rugzak boven gehaald zodat niets in de rugzak nat zou worden, en voor die twee km deed ik niet de moeite mijn regenbroek aan te doen. Ik besliste 'casa rural de sol a sol' binnen te stappen...de magische lokvogel 'WiFi' dwong me door de deur van sol a sol. Onweerstaanbaar. Ik kon kiezen tussen een grote kamer met 12 bedden, of een kamer met vier bedden en een badkamer enkel voor onze kamer. Ik koos die met vier bedden en ontbijt...13 euro. Ik stapte zo snel als mogelijk de douche in als eerste. Dan wat gaan eten, brood met schapenkaas uit het vuistje gelijk nen echte. In een dorp met 70 inwoners is niet veel te zien, buiten een kerk en die heb ik natuurlijk nog niet gezien. Dus niet echt de meest boeiende plek na Burgos . Wat op het bankje gezeten voor het huís in de schaarse momenten dat er een zonnetje doorbrak. Tegen 17:30 maar aan mijn eten begonnen, soep uit een pakje, ravioli uit een pakje en kaas uit een pakje. Het was een pak, goed om te stappen morgen. Daarna een kleine wandeling gedaan door het dorp, heen en weer 7 minuten en 38,5 seconden. Veel zal hier dus niet meer gebeuren, behalve dat ik zo direkt ga skypen met die van ons, ge weet wel. Met deze nemen ik voor vandaag afscheid....see you later folks.
Zondag 3 mei 2015 Om 6:23 werd het licht aangedaan, ik heb goed geslapen en rekte me eens lekker uit beseffende dat ik tot 7:59 kon wachten om buiten te gaan. Kattewasje, tandjes gepoetst en naar beneden gegaan om me een koffie klaar te maken, instantkoffie. Dan de boel gaan inpakken en mijn rugzak naar beneden gebracht waar men een ruimte heeft om rugzakken te plaatsen van mensen die nog in Burgos blijven en daarvoor een hotel of pension geboekt hebben. Zondagmorgen om 8 uur is alles daar nog muisstil, behalve het geluid van zij die de straten en pleinen van het oude Burgos proper spuiten en kuisen met bezemwagens..daar kunnen ze bij ons in België een puntje aan zuigen. Je kon er haast van de grond eten. Om 9:30 naar de kathedraal getrokken...normale ingangsprijs 7 euro, als pelgrim maar de helft. Ik heb er anderhalf uur verbleven met een audiogids. Prachtig prachtig prachtig. Om iets na elf buiten, en ik kon de kamer in het hotel maar betrekken vanaf 14:00. Dan begon stilaan het toerisme op gang te komen, de groepen met een leider met het vlaggetje van de groep kwamen in snelvaart voorbij om in snelvaart door de kathedraal te rennen, ook hier was Japan overvloedig aanwezig. Wat op een bank op het plein gezeten om mensen gade te slaan, meestal het privilege van de zichzelf vervelende zestigplussers, maar kom, laat ik maar een keer solidair zijn met deze bevolkingsgroep. Dan maar een restaurantje opgezocht, mixt salade, fritten met varkensbrochette en een whiskycake..ttz, dat had ik besteld. Maar hij zal dat niet meer gehad hebben en maakte er niet veel woorden aan vuil..plets, een creme glace voor mijn neus. En gezien de massieve lichaamsomvang van de man besloot ik wijselijk mijn mond te houden en op te eten wat ik niet besteld had. Mijn wijntje leeg gedronken en nog een cafe americano besteld en dan mijn rugzak gaan ophalen en me dan naar het hotel gerept, niet ver van de albergue. Een nette kamer met een prachtige douche, een regendouche met zijstralers met ruimte voor twee, helaas was mijn blondje er niet bij............ Dan was het bezig zijn met de blog, nakijken van van de albergues voor de volgende dag en gewoon wat surfen. Ik wilde een 20 meter van het hotel twee broodjes met ibericoham halen, was die natuurlijk gesloten. Dan maar een winkel binnen gestapt waar ze brood, vlees, groenten, wijn, nietjesmachines en ja, ook stylo's verkochten. Ik kocht me daar brood, tonijnsalade met aardappelen, een stylo en een blok heerlijke schapenkaas voor in de rugzak. Terug op de kamer..het gewone ritueel, skypen met die van ons....ge weet wel. Ik had maw een ontspannen namiddag in m'n eigen kamer met m'n eigen regendouche...en dat, kan niemand me nog afnemen, ook jullie niet. Ik wens jullie een goede nachtrust en misschien tot morgen....goei nootjes. ;-))
Zaterdag 2 mei 2015 Om 6 uit de veren, ik bedoel slaapzak. Ingepakt en weg wezen zonder wassen of tanden poetsen, de hygiënische toestanden in het toiletgedeelte nodigden mij daar niet voor uit, muntje in de mond en om 6:27 stapte ik de duisternis in richting Burgos. Ik zal me daar wel wassen. Het was somber en zwaar bewolkt weer, maar geen regen en minder wind dan gisteren. Enkel bij het naderen van de Matagranda het hoogste punt waar een kruis staat kwam ik in de wolken. Ik heb daar ook die zware steen die tante Fabienne had meegegeven bij al die andere stenen gesmeten...was ik blij dat ik daar van af was. Mijn rugzak een heel pak lichter. Mooi, dan was het afdalen richting Burgos wat ik al snel in de verte zag liggen. Visueel binnnen bereik en toch nog ver weg. De camino zoals beschreven in de meeste gidsen gaat vóór Burgos over een drukke gevaarlijke weg en door een groot industrieterrein. Gelukkig had de Vlaamse gastheer in Los Arcos mij daarvoor gewaarschuwd en een alternatieve route meegegeven. Vía Castañares en langs de linker oever van de Rio Pico zou ik rustig en veilig in het oude centrum terecht komen pal op de kathedraal, het was twee kilometer langer maar veel aangenamer en vooral veiliger. Ook voor deze man zal ik een bougieke branden. De eerste aanblik van de enorme kathedraal maakten een enorme indruk op mij. Wat een prachtige en enorme kathedraal. Zovele eeuwen geschiedenis en de kunstvaardigheden van de mensen uit die tijd die ik hier mocht aanschouwen waren echt overdonderend. En dan staat me de pracht van de kathedralen uit León en Santiago de Compostela nog te wachten. Wat een rijk man ben ik. Vandaar op zoek naar de albergue municipal de Peregrinos, dat lag twee minuten van de kathedraal. Een groot, modern en proper gebouw wat van mijn vorig verblijf niet gezegd kon worden. Pech pech, ik had mijn bed boven, als je een bednummer krijgt heb je geen keuze. Maar kom, ik heb al veel beneden geslapen. En dan, ja dan, was het aanschuiven aan de twee wasmachines en droogkasten. Door de regen en de modder konden zowel mijn wandel als regenbroek een goede wasbeurt verdragen. Voeg daarbij twee paar sokken, een zakdoek, een tshirt en twee onderbroeken en dan....was de was gedaan...dan de droogkast in en ik moest alles maar opvouwen. Dan restte me nog een serieuze klus, het ontdoen van de modder van mijn wandelschoenen, reinigen en invetten. Plezierige klus als ze gedaan is. Ok, Alles gedaan wat moest gebeuren, en op pad om wat te eten. Kom ik terecht in een hamburguesa, een soort Mc Donald maar kleiner en op z'n Spaans. Ik bestelde fritten en een hamburger met een pint... De fritten waren eigenlijk aardappelblokjes die evengoed naar fritten smaakten, en de hamburger was een rond broodje met een echte hamburger en een lap gebakken spek ertussen, en een 33cl bier. Ik verslikte me haast als ze zei wat ik moest betalen.....3 euro en 70 cent. Ik heb me daarna naar een heladeria gerept om me de grootste creme glace te kopen die ze hadden, koffiesmaak en 3 euro en 10 cent. Die kostte me bijna zoveel als mijn maaltijd, maar GROOT en lekker. Daarna terug naar de albergue waar ik Serge tegen het lijf liep, wat ik niet meer verwacht had. Serge, een vriendelijke Fransman zonder vaste verblijfplaats en die niets anders deed dan de camino's uit alle richtingen lopen. Merkwaardig detail, de man vertrok elke morgen uit de albergue met een vuilniszak en een grijparm om het vuil wat onopgevoede (pelgims) weg smeten op te rapen en de zak in. Een zeer vriendelijke, aangename en intelligente man met een wam hart. Ik heb er foto's van wij getweetjes, maar ik heb mijn smartphone nog niet kunnen koppelen aan m'n Ipad. En die foto's staan op de smartphone. Ook kwam ik er twee jonge kerels tegen die uit Doornik vertrokken waren, zwaarbeladen met tent en de hele rimram...Sam en Wout. Jong...krachtig en een bescheiden budget. Toffe gasten, en stel je voor twee Belgen in één keer...en die zijn al zo zeldzaam op deze camino....Belgen. Kort daarna naar mijn bovenste bed op het derde verdiep gegaan en om 21:28 lag ik plat op m'n rug. Nog 32 minuten en het licht gaat uit, sorry, maar ik doe het hier nu al uit. Hasta la mañana. ;-)
Vrijdag 1 mei 2015 Vannacht zeer goed geslapen, vervolgens een prima ontbijt en met de voeten in wolkjes naar St Juan de Ortega vertrokken. Juist vertrokken en het begon te regenen, daarbij nog een sterke wind met rukwinden. Maw, niet echt aangenaam om te wandelen. Maar natuurlijk een onderdeel van de Camino. De eerste 12 km regen en wind, dan stopte het met regenen maar de wind bleef, wat ervoor zorgde dat de regenkledij snel droogde. Ik had weer peper in mijn g.t, en bleef maar gaan tot mijn voeten protesteerden dat ze het warm kregen. Medelevend als ik ben, besloot ik mijn dierbare voeten dan maar om 20 minuten rust te geven ondertussen genietend van een blikje makreel wat me trouwens zeer goed smaakte. Het tweede gedeelte was ook zeer mooi, bosrijk gebied met brede wegen, en ik had geen besef hoeveel kilometers ik nog moest doen. En dat bleek verassend weinig te zijn, amper een uurtje later kwam ik op mijn bestemming aan...13u45. Dat hebben we ook alweer onder de voeten gehad. Ingecheckt in de Albergue, de enige die er was in een gehucht waar tien man en 1 paardekop woont. Prima slaapzaal met genoeg persoonlijk ruimte, ttz, een gangetje naast je bed voor mezelf, helemaal voor mezelf. De douches waren minder uitnodigend in die mate dat ik erover na moest denken of ik hier wel zou douchen. Maar kom, ze hebben hier WiFi, dus even proberen om connectie te maken. Noppes nada. Het is niet de eerste keer dat ze WiFi hebben, maar dat hij niet blijkt te functioneren. Maar hela hola, de baas bracht me naar een ruimte waar een paar aftandse computers stonden, en op 1 van deze oudheden heb ik dan ook de blog van vandaag afgewerkt, de foto is voor de volgende keer. Waarschijnlijk morgen in Burgos. Een koffie gaan drinken in de enige bar die dit gehucht rijk is, en dan met die van ons gebeld, je weet wel. Vanavond een maaltijd van de albergue voor 7 euro en 50 centen, maar afwachten wat dat gaat worden. Het is nu 16u10, en ik ga ermee stoppen, ik kan niets updaten of wijzigen en aangezien ik dit aftands ding al in gang heb moeten lopen ga ik het maar voor bekeken houden. O ja, ik heb in de kerk een bougie aangestoken die 24 uur zou moeten branden, voor iedereen die binnen de 24 uur deze blog bezoekt. Wees gezegend, zie niet om en slaap lekker vannacht. Toedeloe
Donderdag 30 april 2015 Vannacht zeer slecht geslapen, in plaats van te gaan plassen vóór ze gaan slapen, gaan ze eerst hun bed in om daarna te gaan plassen. Het ergste was dat ik een bed had tegen een muur die voor het bovenste gedeelte bestond uit glazen tegels. En ik lag boven, elke keer als iemand naar het toilet ging, ging het licht aan en werd ik verlicht als een kerstboom. Voeg daarbij twee snurkers van formaat en vervolgens enkele gestoorde geesten die het nodig vonden om hun rugzak gaan in te pakken om 5:15, en het plaatje is compleet. Wat een rotnacht zeg. Dat had ook zijn uitwerking op mijn trip van vandaag. Vandaag 23 km met een slaapkop en een wat zere rug, en al was ik om 13:00 ter bestemming, toch leek het alsof ik extreem lang onderweg was geweest. Refugio Quatro Cantones is mijn rustplaats in dit dorp. Mooi onderhouden en ik heb een luxekamer....er staat maar zes bedden in. Er is zelfs een zwembadje aan. En ook een restaurantje, voor 10 euro kan ik hier vanavond goed eten, en voor 3,5 euro morgen ontbijten in buffetvorm. Ondertussen heb ik in het totaal een 400 km onder de voeten en moet ik nog een 500 en nog wat aflopen. Ik wandelde in Frankrijk in de Béarn en het Baskenland om vervolgens in Spanje de provincie Navarra en dan de provincie Rioja te doorkruisen. Vandaag ben ik in de provincie Castilla y León binnen gekomen, tevens de grootste provincie die ik doorkruis. Normaal kom ik zaterdag aan in Burgos, maar het kan ook zijn dat ik de etappe van morgen verdeel in twee. Maandag verwacht men onweer en buien..maar zien hoe hoe dat evolueert. Ik heb tijd, aankomen is het belangrijkste. Ik heb wat in de zon gezeten, wat geslapen en dan om 19:30 gaan eten. Lekker en voldoende eten, en wat zag ik daar in de koelkast staan....een Pauliner hefe weisse....laat maar komen. Die ging er vlot binnen. Dan met die van ons gaan skypen, ge weet wel. En dan begon ik na die haast slapeloze nacht te denk en aan.......slaap. Met deze dus...buenos noches .....see you later alligators.
Woensdag 29 april 2015 Tot mijn grote verwondering is het grote snurkconcert achterwege gebleven. Zoveel mensen in één zaal zonder gesnurk...een mirakel....... Ik stapte om 6:58 de herberg uit met als doel Santo Domingo de Calzada, 21 km....piesofacake. 6 km later gestopt om te ontbijten, 1 chocoladekoek, 1 croissant en een tas koffie. Die koek en croissant waren beiden zo groot als een bord, ik had dus in elke hand een bord en de baas van de bar liep mee met mijn tas koffie, iemand vond mijn ontbijt zo indrukwekkend dat hij vroeg of hij er een foto mocht van maken. En ja, hij kreeg alles op de foto.... Zo'n koeken....ongelooflijk...maar ik heb ze wel opgegeten. Onderweg nog een goed gesprek gehad met een jonge Zuid-Koreaan die me vragen stelde die eigen waren aan zijn jeugd. Hopelijk heeft hij er wat van opgestoken van ons gesprek. Om 12 uur kwam ik al aan in de herberg. Na installatie in bed 13....douchen en een serieus waske gedaan. Ik hoop maar dat die droog komt voor deze avond. Ik ga nu naar de kathedraal met de kippen...Dat was een prachtige kathedraal...mooier dan die van Pamplona. Maar de kippen heb ik er niet gezien, wel in de supermarkt, in de vorm van billen en filets. Dat waren ze misschien. Roger gij kiekendief. Mijn boodschappen maar gedaan want vrijdag is alles hier gesloten, el primero de Mayo......zonder nnaise natuurlijk. Vandaag eens wat serieus achter de tanden gestoken, want die pelgimsmenus zijn soms ook wat restjes van. Mijn konijn van gisteren leed in elk geval aan zware anorexia. Vandaag pizza, met een hazelnotenpudding en aardbeien. En ineens eten voor twee dagen gekocht. En....poederkoffie Die koffie uit die automaten is niet te drinken....afschuwelijk. De Duitsers zouden zeggen "zum kotzen". Even wat over blijnen...die heb ik in de 20 dagen dat ik onderweg ben nog niet gehad. Ik kijk met veel leedvermaak naar al die sukkelaars die een half uur met hun voeten en pleisters en ontsmettingsmiddelen bezig zijn wijl ik quasi medelijdend roep.... O my God....hahahaha...gniffel gniffel. Nu ja, ik ga ermee stoppen, want subiet ga ik skypen met die van ons....ge weet wel. Hasta la próxima amigas y amigos. Vay con Dios.
Dinsdag 28 april 2015 Hola, hier zijn we weer. Na een rustperiode in comfortabele omstandigheden terug naar het leven van een Pelgrim. Alles stond al klaar om vroeg te vertrekken....en dat lukte mooi, om 6:50 stapte ik het hotel buiten. Nog maar 31 km te doen. Het weer viel best mee, lichtbewolkt en droog en 18 graden, mooi wandelweer. Na 13 km Navarette bereikt waar ik om 9:30 ging ontbijten. Nog 18 te gaan, in de kerk van Navarette een stempel gehaald die natuurlijk op z'n kop stond, soit, hij staat erin. De 18 resterende km goed afgehaspeld en om 14:30 bereikt e ik de auberge in Nareja. Moe maar blij dat ook dat achter de rug was. Een grote zaal en ik mocht zelf mijn bed kiezen, ik moest daarna wel melden welk bednummer ik had....en geloof het of niet....het was nummer 69. Eén grote zaal vol stapelbedden, dat gaat het snurkconcert in grote terts worden denk ik. Sanitair was bescheiden, twee douches voor de mannen, maar gelukkig was ik mee van de eersten en kon ik direkt de douche in. Wifi was er niet hoewel aangegeven stond van wel dan maar op zoek gegaan naar een restaurant met Wifi en ook gevonden. Hier doe ik dan ook mijn blog, ik was nog een half te vroeg om te eten en profiteerde er dan maar van een goede Rioja te drinken. Om 7:00 skypen met die van ons, ge weet wel. En dan eten. Gebakken groenten en konijn met look en dessert. Dat gaat er zo direkt aankomen....ik wens jullie nog een goede avond..en see you later folks.
Maandag 27 april 2015 Geslapen van 22:00 tot 7:00. Heerlijk rustig en lang geslapen. Ontbeten in het hotel omdat ik te luí was om buiten te gaan om te ontbijten. Daarna naar een computerwinkel geweest om te horen of zij konden testen of de tablet kon gemaakt worden, niet dus. Een vriendelijke jonge man verkocht me dan een refurbished (tweedehands maar volledig geïnstalleerd) IPad. De taal had hij op Dutch gezet zodat ik geen moeilijkheden zou hebben om ermee te werken. Toffe kerel. Dan begon het werk, ipad werkt iets anders dan een android gestuurde tablet. Maar met wat geduld kwam het zo goed als klaar. Ik kan dus terug skypen met die van ons, ge weet wel, en ik kan ook terug deftig bloggen. Nu enkel mijn bluetooth tussen windows pone en ipad bewerkstelligen om foto's te transfereren. Tot hier het technische gedeelte. En wat valt er verder nog te zeggen over een rustdag, niet veel hé. Laat ik hier voor vandaag afscheid nemen. Morgen is den deze er terug vandoor met volle moed en uitgerust lichaam en voeten. Als toemaatje een kleintje van mijn lieve buurvrouw.. Gedachten moeten net als kussens regelmatig worden opgeschud........en daar ben ik dan ook mee bezig.
Op de foto, je vous presente...Bernard en Edgard. 👅
Om 7:30 vertrokken naar Viana, 18,5 km..niet echt ver dus. Rustig aan gedaan, onderweg ergens in het midden van nergens een café largo gedronken uit een plastiek beker, ondertussen een klein 14jarig hondje geknuffeld dat liefde nodig had. Ik kwam ook Joop en zijn vrouw tegen die een stuk vroeger vertrokken waren dan ik. Mag ik u presenteren..Joop.
Een Hollander van 1,95 mtr hoog, en een buik om U tegen te zeggen. Maar best wel een zeer
sympathieke Hollander. Die buikomvang heeft hij van zijn onweerstane drang naar blikjes
met bier erin, in dit geval San Miguel. Blikje leeg..klip, volgende blikje, ongelooflijk wat die man verzette aan bier. Dat stopte pas als hij moest komen slapen. (Lichten uit). Het begin van de wandeling was er één van ééntonigheid, lange weg rechtdoor zonder dat je het einde ziet.
Enfin, om 12:30 aangekomen in Viana, het oude gedeelte en de kerk zijn echt prachtig. En buiten de pelgrims waren er ook vele toeristen. In de kerk speelde mooie klassieke muziek wat me daar een tijdje heeft gehouden. Naar de auberge, douchen en 1,5 uur op mijn bed gelegen. Ik hunker naar morgen, een eigen kamer met bad, Wifi en minibar. Dat gaat genieten worden, hopelijk heb ik daar ook een blondje op de kamer..nu ja, een bruintje zal ik ook niet versmaden hoor.....die moderne pelgrims ook hé. 😁 Ik heb nog wat rond gewandeld in dit kleine maar mooie stadje met een prachtig zicht op de omgeving omdat het hoog gelegen is.
De meeste stadjes liggen hier steeds op een heuvel. Krachtvoer gegeten..ttz, pasta...dessert pechen zonder meer, en de steeds terug kerende café americano. In tegenstelling tot gisteren in Los Arcos waar het gezellig druk was, is hier bijna niemand te zien. Ik zal er vroeg in liggen denk ik. Oordopjes in en hopelijk snurk ik eens een keer zodat ik ook eens anderen in hun slaap kan storen om dan 's morgens welgemoed en de onschuld zelve te vragen....goed geslapen? 😏
Om 7:20 vertrokken na een ontbijt van twee croissants en een koffie. Vandaag had ik poeder in mijn g.t. Normaal is het 6,5 uur naar Los Arcos, ik deed het in 5,5 uur. Enkel gestopt voor een café cortado..en een ijsje. Om 13:05 was ik reeds ter bestemming. Ik had het geluk om in de kerk te kunnen die gesloten was als ik eraan kwam, maar juist toen ik door wilde gaan kwam er een man aan met een groep toeristen die de kerk kwamen bezoeken, ik mee binnen geglipt. Van heel mijn leven (en dat is al aardig wat jaren) heb ik nog nooit zo een prachtige kerk gezien. Mijn mond viel open en ik kreeg hem met moeite terug dicht, ongelooflijk mooi.
Na het bezoek aan de kerk naar de Albergue Isaac Santiago uitgebaat door het Vlaams Genootschap van Compostela. Het zijn ook Vlamingen die de boel er runnen gedurende 14 dagen en dan komt er een nieuwe ploeg. Ik was de derde Belg die aankwam sinds Pasen. Ik kreeg dan ook een voorkeursbehandeling en kreeg een ruime kamer met veel licht en maar twee stapelbedden, men noemt het daar dan ook de suite. Als toemaatje kreeg ik dan ook nog eens een lieve Hollandse meid op m'n kamer. 😁 Ik heb maar geen bezwaar gemaakt! Op de toren naast de kerktoren is ook een ooievaarsnest, en bewoond. Natuurlijk krijgt een mens ook al eens honger met al die calorieën die dagelijks verbruikt worden..pelgrims menu, voorgerecht, hoofdgerecht, dessert, kannetje wijn en een koffie..12,70 euro. Ik ga om 20:00 naar de pelgrimmis in deze prachtige kerk. Het is hier een gezellige boel....echt Belgisch he.
Morgen 18,5 km en rust, overmorgen 10 km en rust en één dag in Logrońo volledige rust. Recupereren noemt men dat.
Na een heerlijke nachtrust (geen snurkers) vertrokken naar Estella. 22 km, niet echt een zware klus, maar na 13 dagen onderweg te zijn waarvan 12 wandeldagen, beginnen mijn voeten stevig te jammeren. Het schema gaf weinig niveauverschillen aan..maar dat schema zat er dik naast. De eerste klim was er een van hoog niveau. En er volgden er nog een paar. De route week nooit ver af van de snelweg naar Logrońo, de hoofdstad van de Rioja waar ik zaterdag moet arriveren. Het was warm vandaag met veel zon. Estella is een mooi stadje met een zeer mooie middeleeuwse brug. Mijn overnachting is in de Albergue de pelegrinos. Mooi verzorgd, ruim met alle voorzieningen.. Een binnentuin, en een grote leefruimte. Naast mij slaapt een vrouwtje van 70/75. Gevaarlijk, de vorige was 70 en had 25 bomen plat gelegd. Schuin over de auberge was een restaurantje waar ik voor de prijs van 11,60 euro..soep, hoofdgerecht,dessert, een rode wijn en een grote koffie heb binnen gewerkt, en het was voldoende en lekker. Morgen naar Los Arcos..een auberge uitgebaat door het Vlaams Compostelagenootschap..(Isaac Santiago). 22km, geschatte looptijd is 6 uur. Hoe dan ook, na 13 dagen onderweg en 12 daarvan gewandeld te hebben begint den deze vermoeidheidverschijnselen te vertonen.Na morgen eens een degelijke rustperiode inlassen voor voeten en lichaam. Ik ben eraan toe. Maar dat voor voor zaterdag. Hasta la proxima. ✋💟
Zondag 10 mei 2015
Zaterdag 9 mei 2015
Vrijdag 8 april 2015
Donderdag 7 mei 2015
Woensdag 6 april 2015
Dinsdag 5 mei 2015
Maandag 4 mei 2015
Vrijdag 1 mei 2015
Donderdag 30 april 2015
Woensdag 29 april 2015
Dinsdag 28 april 2015
Maandag 27 april 2015
Zaterdag 25 april 2015
