Zondag 10 mei 2015 Na een heerlijke nachtrust in een heerlijk bed ben ik om 8:02 ontspannen op weg gegaan. Vandaag 18,5 km...relaxt met de mp3 in de zak onder de klanken van Beethoven en Mireille Mathieu de dag in naar El Burgo Raneros. Rechte weg naast de baan zonder afwisseling. Maar de muziek en het líeve bericht van mijn dochter maakte de dag lichter. Onderweg bij een vriendelijke man een bocadillo met chorizo gaan eten...ik word er nog verslaafd aan...en...Het is een half Frans of moet ik zeggen Spaans brood. In elk geval lekker en genoeg om te honger weg te houden tot de avond. Daar moest ik nog 8 km gaan, nog steeds recht door. Ik stapte uiteindelijk het dorp binnen...splinternieuwe asfalt, zouden ze dat voor mij gelegd hebben...wat een eer. Best een gezellig dorpje en de albergue municipal was pas om 13:00 open, en ik was er om 12:30. Nu ja, het zal niet op een half uurtje steken zeker als je minstens 7 weken van huís bent. Ok, om 13:00 gaat de deur open, ik als een beschaafd mens aanschuiven, laat ik nog een veertiger voor met de opmerking older people first, heeft die kerel toch het onderste bed en ik kan naar boven kruipen...stoemerik, ik ben veel tegoed voor deze wereld. Wat gelanterfanterd, naar de winkel voor fruitsap, wasspelden en een creme glace die ik op een bankje in de schaduw opat ondertussen pratende met een vrouw uit Hamburg...een andere dan de vorige. Ik lijk vrouwen uit Hamburg aan te trekken. En neen, ze woonden niet op de Reeperbahn. Om 18:30 naar de bar/restaurant aan de overkant getrokken omdat ze daar een goede internetverbinding hadden om te skypen met die van ons....ge weet wel. En om 19:00 was het etenstijd, het pelgrimsmenu, soep van de streek, merluzza en citroencreme...lekker en ik liet me eens goed gaan aan drie glazen heerlijke wijn. Het mag al eens feest zijn hé. Het was in elk geval een aangename dag in een aangenaam dorpje in een aangenaam restaurant en nu hoop ik dat er geen onaangename snurkers op het toneel verschijnen. Het doet al eens deugd als alles meevalt....wat líeve woorden van je dochter, een lieflijk dorpje, een smakelijk restaurant....ja....Het was een heerlijke dag vandaag. Het weekeinde is bijna voorbij....voor zij die nog niet op pensioen zijn...een stevige werkweek toegewenst...de pensionistas....geniet van het leven zo lang het kan. Het is het waard. Salud y hasta la próxima vez. Yo.
Reacties op bericht (1)
12-05-2015
snurken
Wandelaarke,
Als ik me goed kan herinneren, en dat kan ik goed, was de snurker in de tijd van de Natuurvriendenhuizen een zekere Edgard. Snurkt ge u zelf niet wakker?
