Hela hola, op weg naar de laatste etappe van deel 1 Om 7:35 de rugzak aan en hop met den bok! Zware dag, maar 22 km maar doorspekt met één zeer zware klim en en het laatste veel asfalt (alweer). Bij de afdaling naar de vallei waar SJPDP ligt nog een weg bezaaid met stenen

en putten...schijtweg. Dan anderhalf uur voor aankomst werden de hemelsluizen eens wijd open gezet, ik leerde ineens de rug en de schoolslag..gieten...gieten.😵 Maar ook aan deze ellende komt een end. Bereikte de gite rond 16:00. Vriendelijke patroon, me gedoucht en boodschappen gaan. Bloggen..lap...verkeerde toets alles weg. Dan skypen met die van ons wat

die vriendelijk patroon ineens veranderde in een woeste hond. Wat tegen elkaar geroepen geen volzinnen maar dingen als imbeciel..idiot, pauvre type etc etc..weinig pelgrimachtigs dus

Ik had nochtans alles proper afgewassen en opgeruimd. Soit, was niet mijn beste avond en ben dan maar sjachrijnig het bed ingedoken...shit hé!!!! Ik zie je terug op mijn rustdag. Jour de repos..Ruhetag. 😱

Goeie morgen morgen, goeie dag..jawadde, natte morgen deze morgen. Regenpak aan en door de natte straten van Mauleon gestapt. Na het volgende dorp een klim van 2,5 uur naar de Colle du Napalle..een lange klim over asfalt en in regenkledij. Zwetend als een paard boven geraakt en een uitgebreide rustpauze genomen. Regenpak uit en vol goede moed naar St Juiste Ibarre waar ik een kamer had gereserveerd in Auberge des Platanes. Die zo gesloten bleek te zijn als een vers gevangen mossel. Maar wie kom ik daar tegen? Het Franse koppel uit 'L Hopitale Saint Blaise. Die hadden een kamer gevonden bij een vriendelijk oud vrouwtje..en er was nog een kamer vrij......Oef. Als eten presenteerde ze mij twee worsten en pasta die ik zelf nog moest koken. Geen probleem, de pasta in het water gekieperd en er vanonder gemuisd om kaas te kopen bij de schapenboer. Aan de Franse vrouw gevraagd of ze ondertussen mijn pasta in het oog kon houden. Deed ze, en ze bakte ook ineens mijn worsten, ik moest er enkel nog kaas over raspen en klaar was Kees..je moet je wereld maar kennen. 😁 Ik hield het bij twee Perrier, maar de Fransman sloeg los een hele fles wijn achterover. Kan niet missen dat hij snurkt als een varken met astma..allee salut et a demain ✋

Om 6 uur gewekt door zij die me een ongestoorde nachtrust misgunden, en dan nog een uur te

vroeg, en ik kon het niet laten voor het doorgaan uit te keren en te zwabberen, arme ik.

Vandaag 17 km, piesofekeek. Mijn drankprobleem heb ik opgelost, een fles in de ijskast en één

in de diepvries. Eerst drinken van de ijskastfles en halverwege bijvullen uit de diepvriesfles

waar ondertussen een deel van gesmolten is maar nog steeds heerlijk fris gehouden door het

resterende ijs in de fles, bij aankomst had ik nog fris water om te drinken, hoe was het ook alweer? EUREKA!! Al bij al een redelijke dag, bewolkt..droog...maar doef, zo echt kleverig warm. Bij aankomst in Máuleon- Licharre wat overigens al in Baskenland ligt, mezelf als een toerist op een terras getrakteerd op een cola...ja Walter...een echte cola! Dan naar de chambre 

Bidegain getrokken, en dan naar de Lidl om wat inkopen te doen. De kamer had de allures van

de jaren 1940 echt op z'n Frans..de badkamer was veel jonger een stevige straalkop en

heerlijk warm water. En...en..in deze kamer kon er maar één snurken...den deze.👄 Al is het nog maar 20:18, ik zit hier met slaapoogjes mijn best te doen om de blog te vervolledigen.

Ik heb ondertussen een gedetailleerde kaart kunnen kopen omdat ik de GR78 morgen niet kan volgen omdat die geblokkeerd is door steenslag. En dan vertrouw ik liever over een deftige kaart gezien het ontbreken van de signalisatie, morgen waarschijnlijk slecht weer 90% kans op regen en storm. Steek nu maar eens een kaarsje aan voor mij..God zal het jullie lonen.

Tot de volgende en houd oe. 👌
 

Dinsdag 14 april 2015..

Maar dat blijft niet duren, ik was haast vergeten te vermelden dat ik gisterenavond nog heb

genoten van een heerlijk blondje, kan niet direct op haar naam komen, komt nog wel hoor.

On the road again..23,8 km ipv 18, en driekwart daarvan over den asfalt..de macadam. Ook 

overwegend in de vlakke zon. Saaie dag. Van die macadam krijgt ge zulke warme en vermoeide voeten en het landschap was ook al niet te pruimen. Een dag om vlug te vergeten.

Maar neen hoor, jullie zijn nog niet verlost van mij.👅 Goed..kom ik bestoft en verhit aan in

de kerk van L'Hopital-Saint-Blaise, een gehucht van drie man en een paardenkop. Een vrouw

ontvangt mij om de nodige informatie te geven wat betreft de refuge en om een stempel te

plaatsen in mijn stempelboekje. De refuge voor pelerines ligt 2 min lopen van de kerk. Naar

daar dan maar, er waren al vier pelgrims aanwezig. Een echtpaar en een moeder van 70 met

Haar zoon van 52. Eerste werk naar de drankenautomaat gelopen om er een water, een icetea en een cola uit te halen in die volgorde. Kloekkloekkloek. Dorst dat ik had...vooral in iets fris!

Je kon in een naburig restaurant een menu bestellen voor 10 euro, en dat brachten ze dan naar de refuge. OK, dat deed ik dan ook. Ik heb niet gegeten maar gefr.t. Veel en lekker voor een miniprijs. Ik zat zo vol als een ei. Om 21 :00 kropen die alle vier hun bed in, hola, ik moest

me nog spoeden om in de donkere mijn slaapzak boven te halen en zo stil mogelijk naar het 1e

verdiep te klauteren. Lig ik plat op m'n rug...hoor ik een zacht gesnurk, als het dat maar is. Niks aan de hand, maar met de minuten begonnen de decibels ongekende hoogten te bereiken. Tot overmaat van ramp, begon een tijd later ook ons ma van 70 het concert te verstevigen.Dat was hier geen kakafonie, maar een snurkofonie in stereo dan nog wel. O ja, dat blondje, de naam schiet me juist te binnen. Ze heette Leffe. 🍺

Tot morgen dan maar. ✋

Zondag 12 april

Ontbijt..inpakken en wegwezen. Een goeie dag gewenst aan de ezels en ook de gastheer en zijn echtgenote.....24  km in het verschiet.

Vandaag zonnig en helder weer.  Het vertrek was prachtig en indrukwekkend

Een lieflijk landschap tegen de Pyreneeën aangekleefd, je kan er enkel stil van worden.

Ongelooflijk mooi de Bearn.

Volgende bestemming is Buzy...chambre d'hotes La Mainade.

Een zware dag met veel klimmen, 22graden, maar zonder wind voelde het aan als 28 graden.

Man man...ik heb scheten gelaten.😨 

Goed bezweet en bijna op kookpunt bereikte ik mijn bestemming rond 17:00.

Vriendelijke dame die me direkt een biertje aanbood. Stevig geweigerd, een frisse water zou me ook veel plezier doen, 't zijn er twee geworden. Hop naar de kamer met mevrouw Rolande.

En neen..niet wat jullie denken. Enfin...de wificode gevraagd, dat mocht enkel beneden.

Lap, dat begint hier al goed. 😬 Dan maar de was gedaan en gedoucht. 19:00 eten.

Ham..eierstruif en salade, perzikkenmoes en kaas als dessert. Gedaan met eten en gaan skypen met die van ons...ge weet wel. Gedaan met skypen efkes den blog bijwerken..ja dag Jan! Ze wilde het licht uitdoen en vroeg me om dat na het ontbijt te doen de dag later.

Ik had Mme Rolande kunnen 🔫.

Dan maar naar de kamer getogen en een aflevering van de Flodders gekeken op m'n tab!et.

Licht uit 22:15...en ronken maar. 

blog..had ik bijna gedaan...valt de wifiverbinding toch uit .lap...alles wat nog niet gesaved was ....foetsie. Ik wil jullie de krachttermen die uit mijn mond vloeiden besparen. Mijn buurvrouw zou het niet graag horen. Gelukkig heb ik hier een goede wifiverbinding... Vandaag maar 20 km, maar door het wegvallen van de merktekens van de GR...Grote Routepad 78. Ben ik op een pad terecht gekomen wat me zeker 2 km meer aan mijn benen lapte...en met 25 graden en zo goed als windstil kan je dat wel missen. Ik kwam twee vrouwen tegen wat ik al merkte 100 meters voor ik hen inhaalde...de reuk van parfum en het constante gekwetter maakte me toen al duidelijk over welke sexe het ging...enfin een praatje gedaan..NB..ze waren van Frankrijk niet ver van Virton. Mes dames, je vous laisse..ha nee zeker..met twee vrouwen..65plussers dan nog vooruit schuiven, mij niet gezien hoor,  en uiteindelijk kwam ik aan op de volgende bestemming...Oloron Ste Marie..mijn eerste stadje. Ik moest in een gite zijn die beneden naar het centrum lag..kom ik daar aan..bellen, niks niemand. Telefoon niks niemand, kerdjie het zal toch niet waar zijn zeker! Aan de overkant een bar/restaurant, een icetea SVP..OK. En den baas van de bar wist te zeggen dat het al een hele tijd gesloten was. Miljaarde ndj..sorry Greta.

Gelukkig had ik bij het binnen komen van Oloron sur La Place St Pierre een Chambre d'hotes gezien. Terug helemaal naar boven in die hitte, had ik efkes geluk, staat daar een camionette voor de deur en stapt er een koppel uit die aanstalten maakten om binnen te gaan. Bleken het de eigenaars te zijn, voor één keer was ik eens op de juiste tijd op de juiste plaats. Het was een prachtig huis, een oude pastorij uit begin 18e eeuw...een huis met een ziel..zelfs de trap was nog origineel.

Wifi..TV...koelkast met drank, ik was de koning te rijk. Gegeten om 20:00 met de gastheren en familie in de tuin. Quiche met kaas van daar, barbeque varkenslapjes..paprika en gebakken aardappelen alles op de bbq. Salade met kaas en als afsluiter kruimeltaart of zo iets.

Alles overgoten met een rode en rosé Jurancon. Na anderhalf uur de tafel verlaten, iedereen als een wel opgevoed iemand een goede nachtrust toegewenst en mijn kamer vervoegd.

En tot nu...23:05 mijn huiswerk gedaan..ik wens ook jullie een goede nachtrust...en...handjes boven de lakens hé. Buenos noches a todo..ik ruik Spanje al. 😀