Een dezer dagen zal ik wel een verslagje neertypen over de afgelopen weken, waar ik door een conflict met mijn biologisch dagritme en dat van de zon de laatste dagen geen tijd voor gehad heb, maar ook hierover later meer.
Nu ga ik het eerst hebben over Pasen, in het Lets Lieldienas, wat letterlijk vertaald grote dag betekend. Hier in Letland is het dan ook een vrij belangrijk feest, belangrijker dan Kerstmis of Nieuwjaar of zo. Hoe het gevierd wordt hangt ook een beetje af van de persoon natuurlijk, maar in grote lijnen heb je hier 2 soorten mensen: de extreem gelovigen (maakt niet uit Katholiek, protestants of Russisch-orthodox) en de extreem niet gelovigen. De eerste groep brengt paasdag volledig door in de kerk. En dan bedoel ik inderdaad de hele dag, ze eten er zelf en zo. Er zijn er zelfs die nog een stapje verder gaan, zo werd er bij de katholieken (bij de andere weet ik het niet) heel de nacht van vrijdag op zaterdag door gebeden.
De tweede groep zit uiteraard niet in de kerk, het zou nogal bizar zijn. Het algemene feest, zoals wij het paseitjes zoeken hebben, bestaat hier uit het kleuren van gewone eieren, die worden in een sok gedraaid, met daarin allerlei dingen die kleur afgeven, zoal bloemen, kruiden, , en dan gekookt in water met ajuin in, wat de kleur blijkbaar fixeert. Die eieren worden dan gebracht door de paashaas en die moeten de kinderen dan zoeken in de tuin. Met de gevonden eieren houden ze dan eiergevechten. Er zijn twee soorten gevechten. De eerste is de meest algemene, je hebt een ei, en je buur heeft ook een ei, je slaat met de onderkant van jou ei op de bovenkant van het ei van je buur, en daarna slaat je buur met de onderkant van zijn ei op de bovenkant van jou ei. Als je ei aan allebei de kanten gebarsten is, lig je er uit, zoniet ga je door naar het volgende gevecht, en op het einde is er nog 1 iemand over, en dat is dan uiteraard de winnaar.
Dan is er het tweede soort eiergevecht, dat logischerwijs eigenlijk voor de vorige soort gehouden wordt. Je neemt een schuin oppervlak, en je laat je ei ervan rollen, dan komt de 2e persoon en die laat zijn ei er ook van rollen, als die zijn ei jou ei raakt, dan krijgt hij of zij jou ei.
Er worden overal in parken en zo eiergevechten georganiseerd en zo, en de mensen doen het ook bij hen thuis en zo. Ik denk wel niet dat ze echt familiebezoeken en zo doen, het wordt, zoals de meeste dingen hier, meer onder vrienden gevierd. Familie is hier niet echt zon heel belangrijk gegeven, om een of andere reden.
Verder is het ook heel belangrijk om veel te schommelen op Pasen, want als je veel schommelt met Pasen, krijg je weinig muggenbeten in de zomer, en aangezien er hier naar het schijnt schandalig veel muggen zijn (wat ik wel kan geloven, ik had er hier in mn appartement nog in putje winter), is het dus wel heel belangrijk. Daarom zie je rond Pasen ook overal schommels opduiken, aan bomen, houten constructies voor winkels, in parken,
Ik heb jammer genoeg geen fotos van een eiergevecht, we gingen er maandag één organiseren met het jeugdcentrum, en dan buiten in een grote pot de eieren koken en zo, en dan terwijl BBQ-en en picknicken, aangezien het toch al heel de week prachtig weer was en zo, maar op paasmaandag was het koud, en grijs en regenachtig, dus dat is niet doorgegaan (maar schommelen heb ik wel gedaan J )
Verder wil ik nog iets vertellen, dat ik een paar weken geleden vergeten ben, maar waarvan ik denk dat het belangrijk is dat het meer geweten is in de wereld, en wat mij ook helpt om een aantal dingen hier te plaatsen en te relativeren. Ik geloof dat het op 26 maart was. Ik kwam buiten, en zag dat de Letse vlag overal halfstok ging, of met een zwart lintje rond de top wanneer halfstok niet mogelijk was. Op deze dag werd namelijk herdacht dat zoveel jaar geleden, ergens kort na de tweede wereldoorlog, de russen een heel aantal letten uit hun huizen zijn komen lichten, willekeurig, mannen, vrouwen, kinderen, oude mensen, om ze op de trein naar Siberië te zetten, waar ze in kleine groepjes in het midden van het bos gedropt werden, en daar moesten ze dan maar zien te overleven. (en in maart ligt er hier nog sneeuw, dus in Siberië zal dat zeker niet om te lachen zijn) Het station van Gulbene ligt op de lijn naar Rusland, die nu wel niet meer gebruikt wordt, waardoor ook een groot aantal Gulbenenaren gedeporteerd zijn. Waaronder ook Inta, de oude leidster van de gidsen, die toen nog een klein meisje was. Wat verklaard waarom ze vindt dat nationalisme en patriotisme zo belangrijk is voor de gidsen, en waardoor ze ook belangrijk vindt dat ze weten wat de mensen vroeger in het bos aten en zo (maar waardoor ik het dan wel raar vind dat ze leerkracht Russisch is). Ik denk dat dat ook de ongelofelijke aversie tegen de russen verklaard, want dit is niet het enige dat gebeurd is onder de sovjetunie. De letten zijn er heilig van overtuigd dat de Russen in de tweede wereldoorlog, en in de periode daarna, nog veel slechter waren dan de Duitsers, en dat er zelfs onderling afgesproken was dat na de oorlog, moest Duitsland winnen, Rusland Letland en dergelijke zou krijgen. En dergelijke dingen liggen hier nog vrij vers in het geheugen, want iedereen heeft wel een grootouder, of nonkel of die naar Siberië getransporteerd geweest is.
Voila morgen, of volgende week komt er dan wel een meer uitgebreid verslag van de vorige weken met fotos en dergelijke
