ik heb gisteren een mega-kerstboom gekocht en hem versierd, en kheb er zelfs lichtjes in gehangen, en uiteraard heb ik er een fotoreportage van gemaakt; k zou zeggen wees jaloers op mijn kerstboom :)
Vorige week vrijdag ben ik naar Valmiera geweest, daar wonen enkele andere vrijwilligers, en daar hebben we een rustige avond gehouden en wat gezelschapsspelletjes gespeeld en zo. Best wel gezellig. Zaterdag hebben we dan de bus genomen, eerst naar Valka; een stad aan de grens met Estland, waar we dan 20 minuten moesten wandelen, naar de andere kant van de grens: Valga (inderdaad dezelfde stad die mooi in 2 gedeeld is, en aan de ene kant spreken ze enkel lets en aan de andere kant enkel ests (en russisch natuurlijk aan beide kanten, want de russen wonen overal)) waar we de bus namen naar Tartu, de Estse studentenstad, en volgens veel esten de echte hoofdstad, want het is de enige grote stad waar vooral esten wonen en geen russen.
We hadden niet echt iets gepland maar zijn gewoon naar daar vertrokken, we hadden dus ook geen slaapplaats. Drie meisjes hadden voordien gekeken om aan coach-surfing of zoiets te doen (ik verwar de naam altijd met crowt surfing en kan het daarom dus nie onthouden) en ze hadden en slaapplaats gevonden bij enkele EVS vrijwilligers in Tartu. Toen we daar aankwamen hebben we hen gevraagd als ze er bezwaar tegen hadden dat we met 10 meer waren
Aangezien we met een beetje duwen en een beetje trekken in hun appartementje pasten was er geen probleem. Het was de verjaardag van onze gastvrouw, en om dat te vieren hebben we eerst een verkenningswandeling gemaakt door de stad, en een fles wijn gekocht om in het park op te drinken. In dit park mag je buiten drinken, omdat het toch niet lukte om het daar te verbieden J
Daarna zijn we met een paar van haar Letse vrienden iets gaan eten in een goedkoop ests restaurant. Die avond was er een dansavond met klassieke paardansen op slagers. En het was best wel grappig. Het gemiddelde publiek was 50 jaar ouder dan ons en er waren ook een paar gezinnen met kleine kinderendie in kostuum of avondkleedje met elkaar stonden te dansen.
Erna zijn we naar een bar geweest en dan naar een fuif, waar ik meer engels en lets gehoord heb dan lets, maar het was wel een tof feestje, al is het Estse bier sommigen misvallen (ik had er geen last van, maar ik zal een sterke maag hebben zeker :p )
Op zondag hebben er een paar om 7u s morgens de bus terug genomen, ze waren goed zot; zo lang op de bus zitten, enkel om naar een fuif te gaan. We zijn dan met een paar Tartu gaan verkennen by light, aangezien we het by night al gezien hadden. Maar omdat er niet zoveel te zien was, het redelijk koud was en we redelijk nat waren van het sneeuwballengevecht en honger hadden, zijn we dan een koffie met een stuk taart gaan eten bij pierre die een echte aanrader is voor iedereen die een keer iets wil gaan drinken in een stad in estland (t schijnt dat er in Tallin ook een is) al was het maar voor de WC (waar ik helaas geen foto van heb)
Toen we s avonds terug in Valmiera aankwamen had niemand nog een bus naar huis en zijn we dan maar nog een nachtje blijven slapen. Het was een heel gezellige avond, we hebben samen gekookt en veel te lang gebabbeld, rekening houden met het feit dat iedereen vroeg op moest om de eerste bus te pakken naar waar hij of zij woonde aangezien de plicht riep.
In de week die daarop volgde had ik het gevoel meer in de bus gezeten te hebben dan dak niet in de bus gezeten heb. Ik had dus net vrijdag, zaterdag, zondag en maandag in de bus gezeten, en woensdag ben ik dan met de bus naar Riga geweest. De zus van een van mijn collegas heeft daar namelijk een NGO over dyslectie, omdat er in Letland nog veel te vaak gedacht wordt dat mensen met dyslectie dom zijn. Ze gingen in een school spreken en ik moest hen als ervaringsdeskundige van het tegendeel bewijzen. Ik moest er om 12u zijn, en moest daarom om 6.45u de bus nemen, aangezien dat de laatste bus s morgens is. Helaas komt die bus al om 10.20u aan. Ik ben dan maar een latte klasika gaan drinken in de double coffee in het station. Nadat ik naar die school geweest ben, ben ik naar het museum van de geschiedenis van letland geweest. Volgens Nina, een meisje uit Duitsland moet je dat museum gezien hebben om te snappen waarom de letten zo trots zijn op hun land. Helaas vrees ik dat mijn aangeboren gebrek aan patriottisme ertoe leidt dat ik het nog niet snap. Maar het was woensdag dus was het museum gratis te bezoeken en heb ik er dus helemaal geen spijt van. Onderweg naar het busstation heb ik nog twee kerstmarkten bezocht. Ja, de letten zijn kerst-gek. Al heet het hier geen kerstmis. De letten zijn in het verleden zoveel godsdiensten opgedrongen geweest, die dan weer verboden geweest zijn onder de sovjet-unie dat ze in-se ongelovig zijn. Ze vieren hier daarom Ziemsvetkus, wat zoveel betekend als winterfeest. Maar contradictorisch genoeg vieren ze de advent veel meer dan bij ons het geval is. Overal zie je adventskransen, en op grote pleinen zijn er zelfs mega-adventskransen.
Aangezien ik nog niet genoeg op de bus gezeten had, heb ik vrijdag dan maar de bus naar Liepaja, de derde grootste stad, in het zuidwesten en dus helemaal aan de andere kant van Letland, aangezien ik in het noordoosten woon, wat 7u bus betekend, genomen. Ik ben Viktoria en Jerome (die ik maar een halfuurtje gezien heb, aangezien er een vriend uit frankrijk op bezoek was) gaan bezoeken. We gaan namelijk samen een stadsspel maken, een keer in Gulbene en een keer in Liepaja, voor jongeren uit heel letland, en we hebben een keer gekeken hoeveel alles gaat kosten en zo.
Zaterdagavond hebben we dan een aantal records gebroken, we hebben op internet naar films gekeken. Eerst naar Madagaskar 2 en dan naar de nieuwe James bond. We waren eigenlijk van plan om naar de cinema te gaan, maar we vonden niet welke films Engels gesproken waren, en de films die ze zaterdagavond speelden leken ons zoizo ook iets te trillerig. Het heeft ons 4u gekost om naar Madagaskar te kijken, omdat we telkens moesten wachten terwijl hij aan het laden was, en omdat we net voor het einde een uur moesten wachten omdat we al 72 minuten film gezien hadden. Toen dat uur bijna gedaan was kwamen we tot de conclusie dat we in die tijd eigenlijk alleen een fles wijn open gedaan hadden, record nummer 2 was gesneuveld.
Zondag ben zijn we dan voor ik mijn bus moest nemen iets gaan drinken in het eerste rock-café ter wereld, waar de latere hard-rock-cafees van de T-shirts op gebasseerd zijn. Liepaja is dan ook niet voor niks de rockstad met zijn eigen walk of fame.
Van Liepaja zelf heb ik, behalve hun mega adventskrans, niet zo veel gezien, maar ik heb nog tijd, ik ga zeker nog 2 keer terug een weekend naar Liepaja. Het belangrijkste heb ik wel gezien; DE ZEE!!!!
Maandag ben ik dan voor de eerste keer naar de kindergarden geweest; iets tussen een creche en een kleuterschool. Waar ik vanaf nu maandag, dinsdag en woensdag ochtend naartoe ga. Het is wel leuk, in de speeltijd heb ik al iedere keer een sneeuwballengevecht gehad met een hele klas, en geloof me als je 20 kleuters achter je hebt kan je niet winnen :p
Het is wel best vermoeiend, vooral aangezien ik niet meer gewoon ben om zo vroeg op te staan :p maar de tijd vliegt wel, en het is heel goed om mijn lets te verbeteren, aangezien de kleuters enkel lets spreken (eentje spreekt ook Duits) en de juffrouwen ook.
Voila, nu ga ik de rest van mijn witte bonen in tomatesaus in de frigo gaan steken voor morgen en naar een film kijken die ik dit weekend gekocht heb voor 0,49 lat, of bijna 75 cent in een grabbelbak in de maxima.
