Het is alweer enige tijd geleden dat hier een verslagje verscheen. Er is ook nog niet zo veel gebeurt sinds ik naar huis ben geweest. Het leven gaat hier zijn gewone gangetje, en ik ben nog niet uit Gulbene weg geweest.
Eerst was er natuurlijk Nieuwjaar. Het plan was om met een aantal vrijwilligers naar Vilnius, dat dit jaar culturele hoofdstad van Europa is, te gaan. Maar die week was Margaretha, de vrijwilligster van vorig jaar in Gulbene, hier op bezoek en we zouden samen naar Vilnius gaan. Margaretha is momenteel als au pair in Cyprus, en ze had al haar geld gebruikt om haar ticket naar Letland te betalen, en vond het te duur om voor 1 nacht over en weer te gaan naar Vilnius, en ik zag het niet zitten om veel geld te betalen, en 2 dagen alleen op de bus te zitten om 1 nacht in Vilnius Nieuwjaar te vieren, iets wat toch overal gebeurd. Dus besloten we in Gulbene te blijven. We hebben eerst gegeten op mijn appartement met Sabine, Louisa, Margaretha en ik. Daarna zijn we met champagne naar t centrum gegaan om naar het vuurwerk te kijken. En erna was er nog een feestje bij iemand anders thuis. Het was tof, en zo moet dat zijn.
Omdat Margaretha de andere vrijwilligers nog eens wou zien, besloten we de vrijdag naar Riga te gaan om haar verjaardag te vieren, en dat aan de rest te laten weten. Maar aangezien ze op vrijdag plots een aanval van verlatingsangst kreeg, besloot ze toch tot zaterdagochtend te wachten om naar Riga te vertrekken. Omdat het nogal stom is om de verjaardag van iemand die er zelf niet is te vieren, en omdat ik niet wist als er iemand anders ging zijn, en ik geen zin had om alleen in Riga rond te dwalen, ben ik dan ook maar in Gulbene gebleven.
De dag ervoor (1 januari) was de lamp in mijn living gesprongen wat als gevolg had dat heel het gebouw zonder elektriciteit kwam te zitten. Die vrijdag was dat opgelost, behalve in mijn appartement. De zekering was namelijk gesprongen, en omdat ze niet wisten dat het kwam doordat mijn lamp gesprongen was, hadden ze hem niet weer aangestoken, en aangezien je een speciaal sleuteltje nodig hebt om de plongkast open te doen, kon ik dat dus niet zelf. Ma ze zijn dat de vrijdagavond gelukkig nog in orde komen brengen, en ze hebben direct ook een nieuwe lamp ingedraaid.
Op zaterdag was er een nieuwjaarsfeestje voor de jongeren die iets te maken hebben met baaze. Eerst was er improvisatia teatrs kafejnica. Dat kwam erop neer dat ze elke keer een aantal mensen uit het publiek haalden, en die kregen dan een situatie voorgelegd waarop ze moesten reageren é, je weet wel. Aan het gelach van de rest te horen was het wel grappig, en ik was wel blij dat ik niet naar voor gemoeten heb, want ik zou er niet veel van gebakken hebben, vrees ik :-s
Daarna konden degenen die op het podium gestaan hadden (en dus een aluminium stokje gekregen hadden, die ik heel de namiddag in stukken had zitten knippen) hun toekomst laten voorspellen, in de speciaal daarvoor ingerichte zaal (tijdens dat inrichten heb ik een tafel kapot gekregen, ik lag plots op de grond ) en er was eten en drinken en een dj. Aangezien fuiven om 8u s avonds in een veel te grote zaal en al thee drinkend niet voor mij weggelegd is, ben ik dan maar naar huis gegaan. Moest dat nu met een bende scheepsmakkers zijn, ik zou nog zeggen ja, dat is grappig, ma bijna iedereen was wel ouder dan 16é.
Afgelopen week was de vakantie ook hier gedaan. Wat betekende dat ik weer naar de kindergarten ga, de gidsen weer zie op woensdag, en op donderdag en vrijdag weer naar de special klas ga.
Voor mij is alles hier ongeveer hetzelfde gebleven, maar voor de letten is er wel redelijk wat verandert, alles is duurder geworden, want ze hebben de BTW opgetrokken, de lonen zijn vermindert en er zijn heel wat mensen ontslagen wat er dan bijvoorbeeld toe leidt dat ze springuren hebben in het middelbaar en zo.
Dit weekend is Viktoria naar hier gekomen omdat we samen een spel gaan maken binnen twee weken hier in Gulbene, en t was tof; we hebben de ideale sleehelling gevonden, helaas is de sneeuw wel aan het smelten, want terwijl het in heel Europa aan het vriezen is dat het kraakt, is er hier een zachte winter (wel een beetje jammer want ik had wel graag een keer -20 meegemaakt maar de winter is nog niet gedaan, dus er is nog hoop ) en we hebben de slechtste film ooit gezien. Voor de mensen die geïnteresseerd zijn: Death of an Angel van Petru Popescu uit 1986. Een melodrama uit de duizend, manmanman
s Nachts was er dan wel de sensatie die we bij de film niet gehad hadden; om kwart voor 2 ging het brandalarm af; en het is niet zomaar een brandalarm, het is een ongelooflijk luid brandalarm. Dus ik ben uit mijn bed gesprongen en het maar half beseffend naar buiten beginnen lopen, en toen ik tot de conclusie kwam dat Victoria gewoon in haar bed bleef liggen, terug gekeerd om te zeggen dat het wel het brandalarm was (ik snap niet dat je dat niet kan doorhebben, wat zou het anders zijn?).
Ik vond dan mijn schoenen niet direct, want ik had ze in het bad gezet omdat ze vol hingen met sneeuw. En ik was aan het denken dat je eigenlijk gewoon naar buiten moet gaan als het brandalarm gaat en je niet eerst van alles mag meenemen, maar toen dacht ik dat ik toch ook niet in mijn blote voeten in de sneeuw kon gaan staan. Ik heb dan ook nog rap mijn vest meegenomen, maar ik was al een eind buiten voor ik eraan dacht om hem aan te doen. Toen we buiten kwamen was daar niemand anders. Ik snap dat dus niet é, zelfs al weet je dat het brandalarm overgevoelig is, dan nog blijf je toch niet in je bed liggen, de meeste mensen laten toch geen wortels aanbakken om 2u s nachts é. Er brandde zelfs nergens licht, wat de kans dat iemand gewoon iets had laten aanbakken ook verkleinde.
Ik ben dan maar terug naar binnen gegaan om te checken als het toevallig niet van bij mij kwam, als ik toevallig de oven niet had laten aanstaan en dat dat nu begon te smeulen of zo. Maar dat was het niet, dan ben ik weer naar buiten gelopen, om naar iemand te bellen, want dat moest stoppen, en er was precies niemand anders die iets deed. Om een of andere bizarre reden kwam de politie deze keer ook niet, misschien slaapt de politie van Gulbene s nachts, ik weet het niet. Maar toen ik buiten kwam was het al gestopt. Ik had dat zelf niet door, Viktoria heeft het mij moeten zeggen. Wanneer we vervolgens terug naar binnen zijn gegaan, merkte ik dat ik aan het beven was op mijn benen, en heb ik heel de nacht slecht geslapen. En als ik in slaap viel had ik de ene nachtmerrie na de andere, zo heb ik bijvoorbeeld gedroomd dat ik plots al mijn tanden verloor, zomaar ze vielen gewoon uit mijn mond, en nog een boel andere dingen, maar die weet ik nu niet meer.
Voila,
Dit was mijn eerste verslagje van het nieuwe jaar, dus ik zou zeggen:
Gelukkig Nieuwjaar ofte laimigu jaunu gadu of zoiets :-s
En een dikke zoen van je kleine kapoen,
Elke
foto's van met nieuwjaar:
het weer op 5 januari: eerst ergens in de namiddag
en dan rond een uur of 11 's avonds
vrijdag; luisa ging checken welk beest er buiten was, want ze zag iets bewegen (wat volgens mij niet bewoog) en bij nadere inspectie gewoon kaka bleek te zijn )
) en we hebben de slechtste film ooit gezien. Voor de mensen die geïnteresseerd zijn: Death of an Angel van Petru Popescu uit 1986. Een melodrama uit de duizend, manmanman
)
