Aangezien belofte schuld maakt, heb ik mijn best gedaan om woord te houden, en zit er, vind ik, niet zoveel tijd tussen dit en het vorige bericht. Ik heb ook al weer een en ander om over te schrijven, wat het een stukje makkelijker maakt om hier iets zinnigs te vertellen.
De woensdag na mijn ontdekkingstocht door Rezekne heb ik kookvergadering gehouden met de gidsen, zoals je eerder al kon zien op de fotos hier op mijn blog. Omdat ze maar met 5 zijn was het gemakkelijker om die kookvergadering in mijn appartement te laten doorgaan dan in Baze. Hier konden we ongestoord de keuken gebruiken, en hadden we zeker ook alles wat we nodig hadden. Ook konden we hier gezellig in de keuken eten, terwijl we dat in Baze hadden moeten doen in hun lokaal dat weeral eens vol lag met tweede hands kleren van de organisatie waarmee ze het delen.
Voor het hoofdgerecht hebben ze echt het beste uit zichzelf gehaald; kippenbillen metmayonaise in de oven, met fishsticks en frieten (gebakken in de pan in veeeeeeeel olie) en dan rauwe groenten (uiteraard met zuurkool), niet alles was nog even warm toen ze het opdienden, maar het was best wel lekker.
Voor het dessert waren ze een beetje minder origineel, fruitsla met yoghurt en dame blanche (ze hadden voor 2 desserts gezorgd, maar het ijs hebben we wegens het risico op springende magen nog een weekje in de diepvries laten zitten.
De vrijdag erop moest ik naar een school in Beļava, een dorp dat naast Gulbene ligt, waar de leidster werkt, en dus ook een gidsengroep heeft opgericht (ik zou zeggen check vooral die meisjes hun uniformen en SCHOENEN!!), en waar er ook een jaunsergei groep is. Dat is eigenlijk een soort pré-leger-groep, maar hun activiteiten kan je voornamelijk vergelijken met scoutsactiviteiten bij ons. Ik heb daar aan die twee groepen samen, best wel een grappige combinatie, een sjorinitiatie gegeven. Ik heb ze geleerd hoe ze een tafel moesten sjorren, en ik moet zeggen, ondanks het feit dat de combinatie sjorbalken op schaal en berg-beklimmerstouw niet ideaal was mocht het resultaat best wel gezien worden, al kon het wel niet zelfstandig blijven staan.
Wanneer de tafel klaar was, en we hem om praktische redenen niet uitgetest hadden, hebben we nog een paar kringspelletjes gespeeld, en hoewel niet van allemaal hun schoenen erop voorzien waren hebben die gasten hun super geamuseerd en waren ze heel enthousiast.
Vrijdagavond zijn papa en Frauke dan, nadat ik een half uur aan de bushalte had staan schimmelen en onderkoelen, aangekomen, want op zóveel vertraging (ongeveer een uur) had ik toch niet gerekend. Een wandeling van een goed half uur later konden ze ook een keer mijn appartement (en mijn voordeurbinnenbekleding) bewonderen.
Zaterdag zijn we dan nog een keer naar Stamerienā, het dorpje waar ik met mijn vorig bezoek ook al geweest was, geweest met het oude treintje dat hier in Gulbene vertrekt. En deze keer hebben we het kasteel wél gevonden. We hebben er ook in een restaurantje lekker en zeker heel goedkoop (zeker als je de porties bekeek, alhoewel é Frau ;-p ) gegeten. Papa dacht wel dat hij een of andere soort wild aan het eten was maar achteraf bleek het gewoon biefstuk te zijn. Nadat we een poging gedaan hadden om het record hints spelen met risico op onderkoeling, was daar de trein die ons terug naar Gulbene bracht.
Zaterdag zijn we dan naar Sigulda geweest, dat was wel weer een eindje op de bus, maar, vond ik, best wel de moeite waard. Ik ga in de lente wel een keer terug moeten gaan, onder andere om de grootste grot van de Baltische staten te ontdekken, want de besneeuwde trappen en heuvelweggetjes (berg- zou overdreven zijn) waren nu iets te gevaarlijk om af te dalen. In de zomer is hier ook een reuzenrad van waarop je een uitzicht op de streek zou moeten hebben, en een bobslee, maar ook vanuit het vliegend cabinetje hadden we nu een mooi uitzicht.
Nadat papa en Frauke zich drie dagen in Gulbene beziggehouden hadden, en daarbij zelfs een nieuwe beeldengroep, genaamd de marias, ontdekt hebben, zijn we donderdagochtend in alle vroegte naar Rīga vertrokken. Na een ontdekkingstocht door de oude stad, zijn we tussen de (prachtige) art-nouveauhuizen (die we de vorige keer inderdaad niet gezien hadden Maité) op zoek gegaan naar de Belgische ambasade, die we, niet te verwonderen gevonden hebben in Alberta iela ( de straat van Albert). Enkel de versterkte burcht van, je raadt het nooit, de verenigde staten viel uit de toon tussen al die krullewieten. s Avonds zijn we dan in een behoorlijk sjiek Italiaans restaurant gaan eten voor niet veel geld, en het moet gezegd zijn, t was lekker.
Vrijdag rond een uur of 11 was het dan alweer tijd om afscheid te nemen, aangezien mijn volgende bus pas rond 3u in de namiddag was. Jammer genoeg heb ik deze busrit de volle 3 uur en een half mogen genieten van de ongelooflijke stank die de mond van mijn buur verspreide, terwijl ik boven de verwarming zat, die veel te hoog stond, en mijn nek kramp kreeg van mijn hoofd zo ver mogelijk naar het raam te draaien. Waneer we, voor mijn buur, twee flesjes van een of andere alcoholische drank later, in Gulbene aankwamen was mijn voet ongelofelijk gezwollen doordat alle warmte van de bus erlangs gepasseerd was, en stond hij op het punt uit mijn verband te springen, terwijl voor de rest van mijn lichaam claustrofobie aanval nabij was. Met andere woorden, ik denk dat ik nog nooit zo blij was om uit een bus te mogen stappen.
Zaterdagavond was ik van plan om naar een feestje te gaan in Jelgava, maar nadat ik in de namiddag naar Ranka, een gehucht op een 30-tal km van Gulbene, geweest was om daar te vertellen over EVS en vrijwilligerswerk in het algemeen, was mijn goesting over. Toen we een paar minuten in de auto zaten, is het namelijk beginnen sneeuwstormen, voor zover dat een werkwoord is, en ik moet zeggen dat is niet aan te raden als je in de auto zit. Over die 30km hebben we meer dan een uur gedaan, op de grote baan, die ze, waarschijnlijk wegens besparingen, niet kwamen ruimen. Wanneer we in de namiddag terugreden was de storm gaan liggen en was het gestopt met sneeuwen. De zon begon er hier en daar zelfs door te komen, maar ik zag het toch niet zitten om de bus te nemen. De baan was namelijk nog steeds niet geruimd, en als dat over de hele weg het geval was, betekende dat, dat het ongeveer 6u zou duren, schat ik, voor ik in Rīga was, en dan zou ik waarschijnlijk geen aansluiting meer gehad hebben naar Jelgava, en was ik de choco geweest, in mijn eentje in Rīga.
Nu blijkt wel dat de sneeuwstorm enkel in het oosten gewoed heeft, en ze in de buurt van Rīga zaterdag zelfs geen sneeuw gezien hadden, maar dat kon ik hier, in mijn dikke 10cm in een goed uur, niet rieken.
Dus terwijl jullie daar in tropische temperaturen van een terrasje genieten blijft hier de sneeuw vallen. Ondertussen ligt er denk ik toch al een goeie halve meter, en de eerste dagen lijkt daar nog niet direct verandering in te komen. Lente, waar blijf je?
check de schoenen!!
de letse taal :p de uitleg bij het plan van het kasteel in Stameriena
ik heb hier een stukje moeten schrijven voor de plaatselijke krant, 'tis wel in 't engels maar ik had nie zoveel zin om dat helemaal naar het nederlands te vertalen (het engels is mss niet overal even goed, ma dat moest ook niet, want het moest vr de krant nog naar het lets vertaald worden)
morgen of zo gaat er wel nog iets in het nederlands verschijnen ook :D
dagdag, Elke
Dear everyone,
I am Elke, I am from Belgium, and live in Gulbene for 4months and a half now. I am an EVS volunteer in Youthclub Dēms. Here I am working in Youth centre Bāze. I make activities for the guides of Gulbene, and try to make an exchange with a Belgium scouts for them.
Two times a week I go to special class in Gublenes Otrais vidusskola. In the one class I teach English, and in the other class we do some handiwork. On Tuesday and Wednesday morning I go to kindergarten.
One of the first things I noticed when I arrived in Latvia was of coarse that there is a lot of forest here, everywhere you look around, you see trees. People even go out of the bus in the middle of the forest.
Another thing I noticed about Latvia and Latvian people is that they always look a few years older then they are. Even when Latvians are 4, they already look 6. I also think it is strange that shops are open from 8-22 and even on Sundays. In Belgium they are open from 9-20.00 and they are closed on Sundays.
Two weeks ago a few friends from Belgium came to visit me, and we tried some typical Latvian food. It is quiet different from Belgium food, because you use a lot of krejums and we almost never do, and all vegetables (in salads) tastes very sour, we tried to add sugar, but it didnt made it better :-p
Further I think bread is one of the things which is completely different in every country. If we go to The Netherlands, we say they have plastic-bag-bread the French have French bread, which is ok for some time, but if you eat it to long you get wounds in your mouth because of the crust, and in Germany they have the sour black bread. In Belgium we buy fresh bread every day, or at least every 2 days, else it doesnt taste good anymore. And in Latvia the bread always tastes like it is two days old.
Snow!! That is a thing we almost not have in Belgium and which I enjoyed a lot here in Latvia, I even had my first skiing experience, and I find out I am really not talented in it J. I like the winter in Latvia because it is a real winter like it should be, with temperatures below zero and snow, lots of snow. And the cold doesnt even feel so cold, because there is almost no wind. But even then I dont understand that woman are wearing mini-skirts and high heels in the snow. I think I never saw so much mini-skirts then I saw in Latvia in winter.
The thing which surprised me the most in this few months is the fact that you need a driving license to drive your bike in Latvia. In Belgium everybody drives a bike starting from when they are 3 or something. But for sure it explains why there are so less bicycles on the Latvian roads.
So, further I would like to say that I really enjoy my stay in Latvia and in Gulbene, and I hope you enjoyed my writing,
de letse taal :p de uitleg bij het plan van het kasteel in Stameriena
