|
Wat een
toeval (of niet) dat het op de Internationale Vrouwendag zon prachtig weer
was. Het was zacht, warm, zonnig, opwindend, mijmerend en verlangend weer.
Precies een omschrijving van de vrouw. Dat mag écht wel eens gezegd worden,
of nog beter: uitgeroepen worden. Vrouwen zijn fantastisch! Zonder hen was de
wereld grijs. Vrouwen baren kinderen, zorgen voor kleur in het leven, ze
voeden, verzorgen en leren. Ze bemiddelen, beslissen en realiseren. Ze hebben
lief als geen ander en ze genieten van kleine dingen. Overal. Waar ook ter
wereld. Elke vrouw is de betere helft in haar huwelijk. Elke moeder smelt bij
het eerste woordje van haar kind. Elk kind heeft behoefte aan de wijsheid en de
liefdevolle schouder van zijn of haar moeder. En toch, hoe liefdevol een moeder
in Pakistan haar zoon ook heeft opgevoed, hij zal zich van haar af gaan keren.
Hij zal haar rol in de maatschappij niet serieus nemen. Dat geldt ook voor zijn
zusje, waar hij jarenlang mee heeft gespeeld. Seksuele, huiselijke en psychologische
mishandeling is nergens zo groot als daar. Het zijn allemaal moeders, grootmoeders
of zussen, die ooit liefdevol en troostend met hun zachte hand over zijn
bolletje hebben geaaid, na een valpartij. Zij hebben hem in slaap gewiegd en hebben
het eten uit hun mond gespaard om hem te voeden. En op een bepaald moment stopt
het, het respect en de liefde. Dan hoort hij bij de mannen. En dat betekent
zoveel als een vrijbrief voor allerlei ellendige en destructieve handelingen
naar vrouwen toe.
Maar ook in China, na dat prachtige één-kind beleid. Meisjes zijn een
teleurstelling en worden na de geboorte zo snel mogelijk weggewerkt. Meisjes
leveren niets op. Jongens moet je hebben, die kunnen werken en geld verdienen
en je op je oude dag helpen. Arme moeders. Hoe moet het voelen als je man jullie
bloedeigen dochter wegwerkt? Hoe verdrietig is dat!
Het is nu verbeterd: nu mag je het, als je een dochter krijgt, nog een tweede keer
proberen
. Wat is hier in hemelsnaam de boodschap?
Wij hebben het goed hier in het westen. Er hapert hier en daar wel iets, en
over échte gelijkheid kunnen we hier ook nog lang niet spreken. Maar het kan duidelijk
erger.
Er zijn natuurlijk ook vreemde en soms hilarische dingen, die wettelijk
vastgesteld zijn. Die meer zeggen over de mannen in een bepaald land, dan over
de vrouwen. In Rusland, Wit-Rusland en Kazachstan is sinds vorig jaar juli, kanten
lingerie verboden. Alles waar minder dan 6% katoen in zit is verboden. Negentig
procent van de producten zijn hierdoor uit de winkelrekken verdwenen. In Swaziland
zijn minirokjes verboden. Het zou te makkelijk zijn om een vrouw te
verkrachten.
En dan denk je in het vooruitstrevende land Amerika te wonen. In Tuscon,
Arizona mag je als vrouw geen broek dragen. In Cleveland, Ohio mogen vrouwen
geen leren schoenen dragen want de mannen zouden dan wellicht de weerspiegeling
van hun ondergoed in hun schoenen kunnen zien. In Michigan mag een vrouw haar
haar niet laten knippen zonder toestemming van haar man. Het haar van een vrouw
is eigendom van haar man (?) In Carmel, New York mogen vrouwen, binnen de
stadsgrenzen, geen hoge hakken dragen. In Utah mogen vrouwen niet vloeken, en
in Hartford, Connecticut mogen mannen hun vrouwen op zondag niet zoenen. In
Vermont mag je, zonder geschreven toestemming van je man, geen valse tanden
aanschaffen, en in Arkansas mag een man zijn vrouw maar één keer per maand
slaan, niet vaker. In Washington mag je geen seks hebben met een maagd, en in
Carrizozo, Mexico is het verboden voor vrouwen om ongeschoren in het openbaar
te verschijnen. Men weet niet over welk lichaamsdeel dat precies gaat.
Maar niet zover weg van hier, in Engeland, mag een zwangere vrouw overal waar
ze maar wil, haar behoefte doen. Is geen enkel probleem. In Liverpool is het
dan weer niet toegestaan voor een vrouw om topless in het openbaar te
verschijnen, behalve als ze werkt als bediende in een winkel voor tropische
vissen (?). In Zweden is prostitutie hartstikke
legaal. Gebruik maken van de diensten van een prostituee echter niet.
Ik weet wel dat het gaat over de grotere dingen in het leven. Dat er meer gelijkheid
zou moeten komen in lonen, dat er meer ruimte moet zijn voor vrouwen in hoger
geplaatste beroepen. Dat het gaat over stemrecht en gelijke kansen in het leven
en op de arbeidsmarkt.
Nog vóór we geboren worden is het al duidelijk dat sommigen van ons vrouw zullen
worden. Maar het was 50/50. Het had ook anders uit kunnen pakken. Ons DNA is
niet minderwaardig. Het maakt ons niet superieur, maar het is zéker niet minder
waardig.
Eén ding weet ik zeker. Wij vrouwen, waar ook ter wereld, brengen kleur, liefde
en compassie in een anders zo grijze wereld. Daar verdienen we op zijn mínst
gelijke kansen mee.
HULDE AAN DE VROUW!
09-03-2015, 19:58 geschreven door Sofie 
|
