2e na een onverwachte finale

De dag waar ik het meest naar uitkeek. De eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen, clubkampioenschap. Iedereen keek ernaar uit. Na een week stage met de Wielerschool Brugge in het zonnige Mojacar(Spanje), stond ik niet echt fris aan de start. We hadden er een goeie 500 trainings kilometers opzitten. De zaterdag (dag voor de wedstrijd) lannde ik om 22u30 in Charleroi. Na een lange dag stond er dan nog de autorit van Charleroi naar huis op het programma. Uiteindelijk zat ik om 1u30 's nachts in mijn bed. Niet echt een ideale voorbereiding. Een aantal uur later was het alweer tijd om op te staan. Ik voelde me nog doodmoe maar besloot gewoon om het beste ervan te maken. Om 15u moesten we van start gaan om 15 rondjes af te malen. Een kleine 53kilometer. 1 van de topfavorieten was Romeo Wegge, een 2de jaars junior van Brugse Vélosport. Omdat bij ons de nieuwelingen en junioren samen reden stonden we met een deftig aantal renners aan de start. Maar na een goeie 2ronden was de schifting al gemaakt, er schoten nog een goeie 20 renners over. Het bleef een gesloten wedstrijd. De wedstrijd had een soort patroon. Vele renners vielen aan, maar die werden onmiddelijk terug tot de orde geropen. Ook ik ging me kans maar kreeg ook geen ruimte. Wie het meeste indruk opmij maakte en een indrukwekkende vooruitgang boekte in de winter was Dario Desplancke aka The Boss. Hij draaide goed mee voorin en ging zelf ook zijn kans. Wat vooral opviel was dat steeds dezelfde namen voorin reden en het werk deden. Op een 3tal ronden van het einde kan er toch 2man zich afscheiden, met name Dario Desplancke en Ciske Aneca. Ze kregen een 10 tal seconden voorsprong maar een ronde en half later werden ze terug ingelopen. Alweer door het werk van dezelfden.. Laatste ronde! Een renner van de Brugse Vélosport houd een ronde lang het tempo hoog, waardoor het peloton op een lint wordt getrokken. De spanning was te snijden en er werden meer en meer risico's in de bochten genomen. Op een 1,5km van de meet demareer ik net voor een bocht. Enkel Stan Vanneuville(Zeemeeuw Oostende) en Giorgio D'hoore(Brugse Vélosport) konden volgen. De laatste kilometers hou ik een tempo van 55km/u aan, wat goed was voor een 4 à 6 seconden voorsprong op het peloton. Nu ging er nog maar 1 iets door mijn hoofd. Iemand van de zeemeeuw moet winnen! Of het nu Stan of ik was die Ck werd dat maakte mij niet uit. Ikzelf was de zwakste spurter van de drie. In de laatste rechte lijn hou ik het tempo houd strak. Ik zet Stan op 100m van de meet af en hij maakt het met de vingers in de neus af! Stan wint, ikzelf word nog 2de , Giorgio 3de. 4sec later wint Dario de pelotonspurt. Proficiat Stan!

Foto's =>                                             https://picasaweb.google.com/118295737538514716210/ClubkampioenschapWaardamme20022011?authkey=Gv1sRgCJ7JqYHm1YfexgE#