Vandaag trokken we erop uit naar Westrozebeke. Geen BK zoals velen hadden verwacht. Ik sukkelde de laatste weken met een longontsteking en besliste dan maar om het BK links te laten liggen. Hier in Westrozebeke reed ik vorig jaar mijn allereerste koers uit mijn leven. Aan de start zat ik verzonken in m'n gedachten, in mijn gedachten dacht ik eens na hoe mijn eerste jaar koers verlopen was, precies 1jaar was het in Westrozebeke. Ik dacht vorig jaar 24ste en uitgereden, wat zal dat dan vandaag geven. Andere renners vertelden me al het hele jaar door dat ze niemand kenden die in hun eerste jaar al zo ver stonden. Maar plots schoot ik uit mijn gedachten want de omroeper ging de favorieten van vandaag overlopen, iets waar ik eigenlijk niet op gehoopt had. Er kwamen een paar jongens aan de beurt die eens 5de had gereden, dan kwam ik aan de beurt, Damon Devriendt iemand die we toch verwacht hadden in Wielsbeke met zijn 3de,4de,5de plaatsen, iemand waarvan ik toch het meeste verwacht vandaag. Dan wist ik al hoe laat het was, wegrijden zal vandaag niet lukken. In tegenstelling tot anders ging ik vandaag eens als laatste van start. Mijn pa hoopte dat ik vandaag ging uitrijden door mijn lichte longontsteking, ik zelf ging resoluut voor top 5 vandaag. In de eerste ronde hield ik mezelf gedeisd. In ronde 2 plaatste ik een aanval op een stuk tegenwind, maar meteen 20 man vechtend met elkaar om aan mijn wiel te zitten, ik trok vol door tegenwind aan 51km/u, op de hoop dat we met een man of 15 een afscheiding kregen. Dat plan lukte niet en ik plaatste me terug in het peloton. Ik sloeg een babbeltje met "jan en alleman" maar bleef geconcentreerd. In ronde 3 had ik mijn zinnen op de premie gezet maar ik wou het in een spurt afleggen om te kijken hoe mijn spurt er vandaag voor stond. Ik haalde het met een goeie fietslengte. De rest van de rondes bleef ik attent vooraan zitten maar ondernam geen verdere acties omdat ik wist dat het een massaspurt werd. In ronde 6 ging ik toch nog eens aan, er lag net een helling voor de laatste bocht, een helling te vergelijken met de moeilijkheidsgraad van een brug, maar toch zakte het tempo daar serieus. Dus ging ik fors door en had ik een goeie 50 meter voorsprong, ik reed 54 maar zag dat het peloton a-block reed om me terug te halen. Ik deed het iets rustiger dan aan om krachten te sparen. Daar klonk de bel, laatste ronde! Ik zat continu vooraan en iedereen die nog weg sprong haalde ik persoonlijk terug. Ik zat 3de in het "spurtreintje", aan kop reed Ciske Aneca en in 2de positie zat Bert Demeersseman. We gingen door de laatste bocht en ik zat in de perfecte positie, Ciske trok de spurt op gang en Bert voor me viel helemaal stil, daardoor had Ciske al een gat met het peloton, ik spurte de beste spurt uit mijn leven en wou rechts langs Bert gaan om zo nog naar Ciske te springen en misschien er nog over te gaan, maar Bert zag me komen en deed de deur rechts volledig dicht waardoor ik een beslissing moest maken, fors remmen of doorgaan en in de dranghekkens vliegen. Ik remde en zag dat hij terug naar links nijgde te gaan, op dat moment trok ik terug fors door en ging nog op en over hem, ik kwam nog net aan het achterwiel van Ciske. Ciske wint voor mij en dan Bert. Hier vandaag een teleurstelling, maar ook een mentale opkikker. Na de wedstrijd kreeg ik te horen dat Jonas Rickaert de nieuw BK is geworden,proficiat!
2e in massaspurt
