Geen Bk voor mij vandaag, die werd terug in Wielsbeke gereden en het parcour is daar niet selectief genoeg. Alhoewel ik stond op en zag dat er een zeer strakke wind stond. De wind zou het Bk uiteindelijk beestig lastig maken. Ik koos om 2x dit weekend te rijden. Mesen en nog een wedstrijd in Limburg waren de enigste kermiskoersen vandaag, wat ook normaal was. Mesen ligt op een boogscheut van de Kemmelberg. Dit wou dus zeggen dat we het heuvelland moesten trotseren. Het parcour was niet zwaar, golvend parcour met net voor de aankomst een deftige klim. Maar de wind ging er wel voor zorgen dat dit een lastige wedstrijd ging worden. Er werd voortdurend op de kantjes gekoerst! Bij mij valt er weinig positief te zeggen over de wedstrijd. De benen waren duidelijk nog niet gerecupereerd van de wedstrijd van gisteren en de rug deed met momenten ook pijn. Na 55 van de 82km stopte voor mij al de wedstrijd. Ik was beschaamd in mezelf en trok uit deze wedstrijd mijn conclusies, een week rust zal deugd doen, daarna lichtjes terug beginnen opbouwen naar Tour de Valromey begin juli.
Vandaag trokken we erop uit naar Deinze. Na een half uurtje rijden kwamen we al aan. Al snel bleek dat hier een groot deelnemersveld zou starten. Maar dat belette mij niet op de 96km zo goed mogelijk af te malen. We moesten dan ook 15 ronden van ong 6km afleggen. Vice Frans Kampioen kwam hier ook en de start en ik vroeg me af wat die hier kwam doen. Om 15u stipt gingen we van start. De eerste ronde ging ik al eens aan langs links, direct werd er in het peloton geropen dat ze mij niet mochten laten rijden. Het peloton sloeg dan ook de handen in elkaar en riep mij terug tot orde. Ik liet me uitzakken in ronde 2 naar het midden, maar iets te ver. Want in ronde 3 reed een gevaarlijke groep weg, het was bijna ronde 5 voor aleer ik vanvoor zat en de groep had al een mooi voorsprong. Ik begon direct vooraan te werken, maar sommige slepers deden niets. Ik maakte mij even boos en lokte hen uit hun tent, dit werkte en net voor het ingaan van ronde 6 grepen we de koplopers. Ik zat nog fris en besloot dan maar om in ronde 7 eens fors door te trekken aan kop van het peloton. Na een halve ronde was ik erin geslaagd om met een groep van 12man sterk weg te rijden. Bijna een hele ronde lang reed ik aan kop om ervoor te zorgen dat onze groep uit de greep van het peloton bleef. Er kwam nog enkel een groep van 6man aansluiten met daarbij Niels Trio. Ook de Fransman en de Brit waren aanwezig in de kopgroep. Op 6ronden van het einde springt een 2tal weg uit onze groep. Ik wou hier een mooie prestatie neerzetten dus reed de kloof terug dicht. Nog geen ronde later sprong weer een 2tal. Nu liet de groep begaan en ik had ook geen zin meer om alles alleen te doen. We probeerden samen te werken maar sommigen zaten door hun beste krachten heen en de buitenlanders gedraagden zich als "de wieltjeszuigers". Dus reed ik de kloof toch weer dicht. De anderen profiteerden van me en schoven weeral mee. Op 3ronden van het einde liet ik me uitzakken naar de voorlaatste positie van mijn groep om een drinkbus aan te nemen van mijn pa. Ik vertraag wat om zeker mijn drinkbus niet te missen want het was noodzakelijk, net voor ik mijn drinkbus wou aan nemen werd er gedemareerd uit mijn groep, ik nam nog snel mijn drinkbus aan en probeerde dan een tegenaanval op te zetten. Maar tevergeefs, ik zat ook door mijn beste krachten heen. De 7-tallige kopgroep neemt al snel een grote voorsprong. Ik probeerde nog alles uit mijn benen te persen maar kwam geen meter dichter en mijn kaars ging ook stilaan uit. Na 96km gefietst te hebben aan een gemiddelde van 44Km/u won de Fransman voor de Brit. Ikzelf werd nog 13e...