47ste/177

Na een grote maand tegen slagen met materiaal, en lichaamelijke schade kwam ik vol wedstrijdlust afgezakt naar Angreau voor een Bvb manche van 123km. Veel verwachtingen had ik niet, de laatste maand was uitrijden voor mij al een hele prestatie door de rug.  Voor onze ploeg stond Jonas, Diego, Laurens, Anton en ikzelf aan de start. Om 14u gingen we van start. In de eerste ronde plaats ik een aanval op een licht hellende strook, om even te voelen hoe de benen waren. En die voelden niet al te goed aan. Ik zag de bui alweer hangen. Maar na een 3tal ronden voelden de benen eigenlijk super aan. Dus besloot ik maar om wat actie te ondenemen. Ik trok een paar ronden na elkaar in de aanval, o.a met Kevin Deltombe, Pioter Havik en Joachim Vanreyten maar niets mocht baten , ook alleen op pad gaan was zelfmoord. Ik besloot vooraan in het peloton goed mee te draaien. Ik was attent, en was iedere maal mee met de goede groep wanneer het peloton in verschillende stukken brak. Bij het ingaan van de laatste ronde lag alles al in een definitieve plooi. Er was 1 groep weg van 15man en daar zat ook de winnaar bij. Ik kreeg nu wat vermoeiende benen en hoopte dat er in het peloton niet meer zou aangevallen worden op de klim na 6km. Dat deden ze dus wel en er reed nog een groep van 20man weg. Ik zat te ver achteraan en had hier geen antwoord op. Ik merkte dit op , op de top van de klim en begon onmiddelijk aan een inhaalbeweging. Maar ik had niet genoeg krachten meer om het gat toe te rijden. Ondertussen won Maxim Panis de wedstrijd. Ik eindigde in de 3de groep als 47ste. Er reden slechts 87 renners uit, een kleine 100tal werd uit koers genomen. Dit toonde wel aan hoe zwaar de koers was. Voor mij was die 47ste plaats een knalprestatie na die maand van ellende. Direct in een grote koers een goeie prestatie neerzetten doet deugd! Op naar het BK Tijdrijden.