Volop bezig met de vakantiejob zodat ik geen vrije dag kon krijgen voor Zwevezele. Dus trokken we er zaterdag erop uit naar Vinkt-Deinze. Tot mijn verbazing waren er 63 renners aanwezig. De enigen die ik kende waren Jules Borra en Jonas Lammens. We moesten 69km afleggen. De organisatie in Vink-Deinze wast niet echt super en het parcour stond me nog minder aan. Overal zand op het parcour, betonnen banen ipv tarmac, niets stond me aan. Voor de start werd er gezegd dat er geen bevoorading was toegelaten, de reden => Het gaat toch regenen ! Soms verstaat een mens hem niet aand de wielerbond. Om 15u gaan we dan toch van start. In het begin hou ik me gedeisd, ik heb me lesje van snellegem en krombeke wel geleerd! In ronde 4 ga ik er dan toch eens vandoor met iemand van de Tielste renners. Hij vroeg of hij de premie op zak mocht steken, zonder bezwaar liet ik hem begaan. Na een halve ronde was ons liedje al uitgezongen. Ook Jules Borra was aanvallustig zaterdag, maar iedere keer werd hij terug gehaald. Zelfs de Israeliërs, Luxemburgers en Nederlands kenden hem. Ook ik kreeg niet teveel ruimte van het peloton, waarschijnlijk door de massale aanwezigheid van de ploeg van Jonas Lammens. In ronde 7 sleurde Jules Borra eens goed aan het kop van het peloton, ik zat meteen in z'n wiel. Op de betonnen banen zijn er zo'n midden greppels, hij zwierde van rechts naar links over de baan en in het midden van de baan kwam ik op de greppel terecht maar recht op een stuk die 8cm uitzat in het midden. "Kwak" ik voelde mijn zand tegen de grond kwakken. Ik dacht meteen , ja die is plat ! Neen mijn band hield stand dus dacht ik dat het gewoon mijn carbon velg was die tegen het stuk kwam. Maar nietsvermoedend reed ik toch door met eigenlijk een leegloper. 1ronde later begon het water te gieten. In de bochten voelde ik dat mijn achterwiel toch een beetje weggleed. Ik dacht eerst dat het aan de banden lag maar dat was bijna onmogelijk want ik reed met continental grand prix 4000 met regenprofiel in. Er was nog maar 1 conclusie, ik had een leegloper. Ik reed nog met 4kg rond op mijn achterband. 2 ronden later plaats ik een serieuze aanval, alleen Jelle van de Tieltse kon volgen. In die ronde dat ik serieus eens aan doortrok moetsen er 15 jongens lossen . 2 ronden rijden we voorop maar dan schoot Jonas Lammens in actie en haalde ons terug. Nog 2ronden en er reden 3jongens weg, ik en Borra reden met 2 er naartoe, net voor dat we de aansluiting gingen maken reed ik weer op het zelfste stuk waar ik al eerder op reed. Nu met nog 4kg druk kon mijn band dat niet meer houden en reed ik helemaal lek, tot grote ontgoocheling van Jules Borra. Ik wandelde de laatste 2km naar de aankomstlijn. Iedereen was verbaasd dat ik er niet meer bij was, maar toen ik kwam aangewandeld was het snel duidelijk. Alweer pech, maar ook al had ik geen goede benen, ik voel dat het goed zit voor de Ronde van West-Vlaandern komende week.
120 renners aan de start in Polleur, deze rit van de topcompetitie stond aangeduid als vlakke rit, maar eigenlijk was het een klimkoers. Ik kwam hier aan de start met het gevoel het vijfde wiel aan de wagen te zijn. Voor denderwindeke (op een half uurtje van m'n huis) word ik niet geselecteerd terwijl ik de laatste weken continu top 5 reed. Nu was het in Polleur(2u en half rijden) en was ik wel geselecteerd. Nu was ik ruim voor de start aanwezig zodat ik me rustig kon voorbereiden. Om 14u10 gingen we van start voor eerst 64 km in lijn en dan nog een goeie 6km in een plaatselijke ronde. Ik startte helemaal voorraan achter de neutrale wagen. Na de officiele start kregen we direct een kopgroep van 6man sterk waaronder Miel Pyfferoen zat die z'n groene trui moest verdedigen. Het zestal nam na de eerste beklimming snel een voorsprong in het dal. Na 15km trek ik in de aanval en krijg nog 7man mee, waaronder Michael Cools. De 2de beklimming was de zwaarste en die kwam na 33km wedstrijd. Na 30km begon het al goed omhoog te gaan, 3km verder komen we op een stuk valsplat. Ik dacht, zo zwaar was die klim toch niet? Totdat we links moesten opdraaien, daar begonnen we nog maar aan de cote de la vecquee. Ondertussen was Maxime Farazijn komen aansluiten en ik was er zeker van dat Kevin Deltombe ook nog opkomst was. Ik begon als eerste aan de beklimming en had mezelf voorgenomen een hoog tempo aan te houden maar toch mezelf niet op te blazen. Na 2km klimmen kwam ik om een flauw bochtje en zag dat de kopgroep van 6man op 300meter voor ons uitreed. Ik keek achterom en zag dat alleen 5man van het groeje van 10 mee was geschoven met mij. In m'n wiel zat Michael Cools. Als ik nog 1x fors doortrok zaten we bij de kopgroep, maar ik twijfelde of ik die inspanning wel aankon. Ik vroeg Michael Cools om over te nemen, hij reed in z'n eentje naar het groepje toe. Beter zelfs, hij ging op en over het groepje voor de punten bovenaan de top, alleen Miel Houfflyn kon volgen. Ikzelf bleef bij mijn groepje. Aan de top kwam Kevin Deltombe met 30man aansluiten met Joachim Vanreyten. Ik smeet me als eerste in de afdaling en haalde een topsnelheid van 85km/u. Kevin maakte zich druk omdat niemand rond draaide. Hun reden was: Vooraan zit er toch niemand die goed geklasseerd staat. De koplopers hadden als 1min30 voorsprong. Dus op 10km voor het ingaan van de plaatselijke ronde offerde ik me op voor m'n maatje Kevin Deltombe. Niet alleen omdat het m'n maatje is maar ook omdat hij als beste West-Vlaming 2de in het klassement staat. Volgens mij is de Topcompetitie nog altijd een strijd tussen de provincies. Joachim Vanreyten behoord niet tot de provincie West-Vlaanderen, dus reed ik me leeg voor onze Provincie. Ik kon het verschil terug brengen tot op 30sec maar dan was mijn tank ook leeg. In de laatste plaatselijke ronde moest ik lossen uit het groepje op de klim, met nog 5andere jongens. Ik won nog met gemak de spurt van dit groepje en word zo nog 42ste. Na de wedstrijd had ik een goed gevoel, vandaag had ik me visitekaartje afgegeven voor de selectie van West-Vlaanderen. Het gevoel dat ik niet dien als 5de wiel aan de wagen!
Vandaag stonden er slechts 30 renners aan de start in Egem. Arthur Vanlokeren en Damon Maes waren ook van de partij. We moesten 12 ronden van 5,2km afleggen. Lekker koersweer vandaag, niet te warm, niet te koud en een klein zuchtje wind. Ik startte net als vorige week helemaal achteraan. Het enige verschil was dat het helemaal niet de bedoeling was om daar te staan, want de smalle baantjes maakten het moeilijk om op te schuiven. Na 1 ronde zat ik helemaal vooraan, Robbe Vangheluwe spurtte voor de premie en kreeg een afscheiding van het peloton, in die zelfde ronde kwam Jonas Dejonckheere en Berne Vankeirsbilck bij hem aansluiten. Een ronde later rijd Jan-Bart Opsomer op z'n kousenvoeten zomaar weg uit het peloton ?? Onvoorstelbaar dat we hem zomaar lieten rijden. Ook Opsomer kwam aansluiten en het viertal had al snel een voorsprong van 35sec. Ikzelf plaatste de ene aanval na de andere, maar het peloton liet me niet begaan. Na een 5tal ronden probeerde ik het net voor een bocht, Ryckoort Brend sprong meteen in m'n wiel maar schoot uit z'n pedaal waardoor het peloton moest afremmen. Ik had een goeie 50meter en wist dat het peloton me niet meer kon terughalen. Ik ging 1en een half ronde fors door tot ik de koplopers in het vizier had maar zorgde ook voor een veilige voorsprong op het peloton. Vanaf dat moment begon ik te doseren, eigen hoog tempo en ronde per ronde dichter komen. Ik had een plan in mijn hoofd en die moest dan ook lukken. Ik moest 3ronden voor het einde erbij komen anders was het een verloren zaak. Ik gaspelde ronde per ronde de seconden ervan af en uiteindelijk kwam ik 4ronden voor het einde aansluiten. We draaiden de gaskraan nog eenmaal volledig open waardoor Berne Vankeirsbilck de rol moest lossen. Met z'n 4 dan nog. Ik wou in de laatste kilometer nog een spetterende demarage plaatsen maar ik voelde dat ik niet genoeg kracht en jus in de benen had om dat voor elkaar te krijgen. Dan maar het beste hopen in de spurt, ze begonnen aan de spurt maar ik verkrampte volledig . Zo won Jan-Bart Opsomer voor Robbe Vangheluwe en Jonas Dejonckheere. Ik kwam als 4de over de streep. Ik was alles behalve tevreden over m'n spurt maar na de wedstrijd kreeg ik van iedereen felicitaties over mijn zeer sterke wedstrijd. Zelfs door de delegee die in de auto zat van de Eerste Volger zat.
Vandaag trokken we erop uit naar Westrozebeke. Geen BK zoals velen hadden verwacht. Ik sukkelde de laatste weken met een longontsteking en besliste dan maar om het BK links te laten liggen. Hier in Westrozebeke reed ik vorig jaar mijn allereerste koers uit mijn leven. Aan de start zat ik verzonken in m'n gedachten, in mijn gedachten dacht ik eens na hoe mijn eerste jaar koers verlopen was, precies 1jaar was het in Westrozebeke. Ik dacht vorig jaar 24ste en uitgereden, wat zal dat dan vandaag geven. Andere renners vertelden me al het hele jaar door dat ze niemand kenden die in hun eerste jaar al zo ver stonden. Maar plots schoot ik uit mijn gedachten want de omroeper ging de favorieten van vandaag overlopen, iets waar ik eigenlijk niet op gehoopt had. Er kwamen een paar jongens aan de beurt die eens 5de had gereden, dan kwam ik aan de beurt, Damon Devriendt iemand die we toch verwacht hadden in Wielsbeke met zijn 3de,4de,5de plaatsen, iemand waarvan ik toch het meeste verwacht vandaag. Dan wist ik al hoe laat het was, wegrijden zal vandaag niet lukken. In tegenstelling tot anders ging ik vandaag eens als laatste van start. Mijn pa hoopte dat ik vandaag ging uitrijden door mijn lichte longontsteking, ik zelf ging resoluut voor top 5 vandaag. In de eerste ronde hield ik mezelf gedeisd. In ronde 2 plaatste ik een aanval op een stuk tegenwind, maar meteen 20 man vechtend met elkaar om aan mijn wiel te zitten, ik trok vol door tegenwind aan 51km/u, op de hoop dat we met een man of 15 een afscheiding kregen. Dat plan lukte niet en ik plaatste me terug in het peloton. Ik sloeg een babbeltje met "jan en alleman" maar bleef geconcentreerd. In ronde 3 had ik mijn zinnen op de premie gezet maar ik wou het in een spurt afleggen om te kijken hoe mijn spurt er vandaag voor stond. Ik haalde het met een goeie fietslengte. De rest van de rondes bleef ik attent vooraan zitten maar ondernam geen verdere acties omdat ik wist dat het een massaspurt werd. In ronde 6 ging ik toch nog eens aan, er lag net een helling voor de laatste bocht, een helling te vergelijken met de moeilijkheidsgraad van een brug, maar toch zakte het tempo daar serieus. Dus ging ik fors door en had ik een goeie 50 meter voorsprong, ik reed 54 maar zag dat het peloton a-block reed om me terug te halen. Ik deed het iets rustiger dan aan om krachten te sparen. Daar klonk de bel, laatste ronde! Ik zat continu vooraan en iedereen die nog weg sprong haalde ik persoonlijk terug. Ik zat 3de in het "spurtreintje", aan kop reed Ciske Aneca en in 2de positie zat Bert Demeersseman. We gingen door de laatste bocht en ik zat in de perfecte positie, Ciske trok de spurt op gang en Bert voor me viel helemaal stil, daardoor had Ciske al een gat met het peloton, ik spurte de beste spurt uit mijn leven en wou rechts langs Bert gaan om zo nog naar Ciske te springen en misschien er nog over te gaan, maar Bert zag me komen en deed de deur rechts volledig dicht waardoor ik een beslissing moest maken, fors remmen of doorgaan en in de dranghekkens vliegen. Ik remde en zag dat hij terug naar links nijgde te gaan, op dat moment trok ik terug fors door en ging nog op en over hem, ik kwam nog net aan het achterwiel van Ciske. Ciske wint voor mij en dan Bert. Hier vandaag een teleurstelling, maar ook een mentale opkikker. Na de wedstrijd kreeg ik te horen dat Jonas Rickaert de nieuw BK is geworden,proficiat!
Na 2weekjes stage in Frankrijk kwam ik in Langemark aan de start. Hoge verwachtingen had ik maar die werden al snel weg geblazen voor de start, mijn staafje voor mijn nummerplaatje kraakte zomaar af. Geen goed voorteken dus! Op reis liep ik ook een lichte longontsteking op, dus nog iets die niet echt mee zat. Maar toch stond ik met volle moed aan de start, zag dat Maxime Farazijn die gisteren "prins der nieuwelingen" werd ook aanwezig was. De omloop, niet grof bedoeld, maar ik vond het echt een "klote" parcour. Alleen maar bochten van 90° of 45°, bochten waar je helemaal tot stilstand kwam en volledig terug moest optrekken. Om 15u gingen we dan van start voor 10 rondjes van 6,8km, een goeie 68km dus. De eerste meters ging meteen Jules Borra in de aanval, ik bleef rustig vooraan zitten en pedelde rustig mee in het peloton. De eerste 3 ronden ging ik vlot mee, probeerde eens een aanval met ondermeer Jonas Rickaert en Maxime Farazijn op te zetten maar kreeg slechts enkele meters. Hier voelde ik meteen dat het vandaag niet juist zat, niet in de benen, niet in het hoofd. Ronde 4 ging zo slecht dat ik zelfs moet lossen met het peloton, ik raap nog eens alle moed bij elkaar en rij het gat alleen toe. Ondertussen rijd Maxime Farazijn en een metgezel alleen voorop, Jonas Rickaert, Damon Maes en nog anderen sluiten bij hen aan. Ondertussen ontstaat er een tweede groep met Niels Dewaele en Stan Vanheuville van de ploeg, ik probeer nog alleen de sprong te maken maar slaag daar net niet in. Ik kom terug in het peloton en deed dan maar het afstopwerk, meer zat er vandaag toch niet in. Het peloton draaide nog vrij vlot rond maar ik plaatste me mooi in het treintje en van zodra ik op kop kwam legde ik alles lam. De anderen waren er niet blij mee maar dat is hun probleem. Ondertussen streden Jonas Rickaert, Maxime Farazijn, Damon Maes, Jan Logier voor de overwinning. Jonas wint de spurt voor Maxime en Damon Maes. Proficiat Jonas met je 4de overwinning, dit zal hem zeker deugd doen een week voor het bk. Ik zelf neem nu een weekje rust en laat het lichaam volledig herstellen.
Vroeg uit de veren was het om naar Aywaille te trekken. Om 12u 20 was het immers al start! Ik vertrok om 7u30 om daar zeker op tijd aan te komen! Maar door de files op de belgische wegen kwam ik pas om 11u aan. Vlug eten, inschrijven en me klaarmaken. Zonder enige opwarming kwam ik aan de start. Mijn vader had gezegd me zeker niet te forceren zodat ik niet plafoneer op de klims. Dit speelde voortdurend door m'n hoofd. Vooraf had ik al nagedacht. Klimkoers, dat zal zeker weer een bergje van 500 meter zijn. Niets dus, de klimkoers van Aywaille had z'n naam niet gestolen! Met enige vertraging gingen we van start achter de officiële wagen.We moesten meteen een afdaling doen. Ik startte in het midden van het pak maar zat al snel voorraan, sommige jongens hebben het dalen niet onder de knie. We haalden snelheden van 80km/u, superdaler Miel Pyferroen haalde zelfs een topsnelheid van 90km/u. De eerste klim ging ik vlot mee vanvoor, draaide nog vlot rond op het buitenblad en genoot van het uitzicht. De aanloop naar de Rosier was niet om te lachen, golvend en nog een klein pittig klimmetje op een tweetal kilomter voor de Rosier. Ik verloor een paar plaatsen en zat rond de 50ste positie, we draaiden de Rosier op. Ik zat zodanig met het advies van mijn pa in me hoofd dat ik mij niet forceerde. Maar ik vond me klim ritme ook niet, deze zware klim kwam te vroeg in de wedstrijd, ik had me ritme nog niet gevonden, vond het juiste verzet niet om rond te draaien. Hier miste ik koerservaring, de ervaring die anderen wel hadden. Moest ik diep gaan om aan te sluiten bij het peloton terug of hetzelfde tempo blijven rijden ? Deze vraag vroeg ik me af. Ik bleef uiteindelijk hetzelfde tempo rijden, en kwam bij Jules Borra terecht die duidelijk te wild was geweest in het begin. We smeten ons als een 'steen' naar beneden in de afdaling, maar het peloton was al te ver weg. Het was nutteloos dus besloten we er maar een trainingsrit van te maken. Op de derde klim kwam ik in me ritme, ik reed vlot naar boven en zag dat Jules moeite had om me wiel te volgen. In de afdaling deden we het rustig aan om eventuele valpartijen te mijden, zo kwam een groepje bij ons aansluiten met ondermeer Thieme Van Ruymbeke en Lindsay Devylder. We reden rustig en ik voerde "de bus" aan. Op klim 4 liep mijn ketting er nog van, maar kwam in 1trek terug bij het groepje. We reden rustig naar de meet. Ik had een gemiddelde hartslag van slechts 173slagen, wat erg laag is voor mij, zeker in deze zware klimkoers. Alweer een ervaring rijker door deze koers, nu 2weken stage en dan vliegen we er in langemark er terug in ! Hier op stage zal ik toewerken naar de volgende klimkoers!
Tijd voor de lokale koersen is er bijna niet, er stond weer een Bvb manche op het programma. Gisterenavond trok ik nog naar Heusden. Kreeg daar nog een goede massage van de begleiders die weer op post waren om ons te verzorgen.(bedankt) Door de zware inspanningen van gisteren in Snellegem kon het in Heusden alles of niets zijn. Na een goede nachtrust stond ik fris aan de start, ik voelde me goed in me vel. 25 minuten voor de start stond iedereen al op post, we stonden pal in de zon en het was 36°C zonder een vleugje wind. Ik maakte nog een babbeltje met boezemvriend Kevin Deltombe en Jonas Rickaert zorgde voor het amusement aan de start. Daar gingen we dan in extreme omstandigheden kregen we een grote ronde van 30km voorgeschoteld en daarna nog 7plaatselijke rondes van 6km. In de grote ronde voelde ik me super, zat constant voorraan, zag dat alles goed verliep. We hadden met de ploeg 's morgens nog eens de klim verkend in de grote ronde en ik wist dat de aanloop naar deze redelijk zware klim gevaarlijk was. Ik zette me aan kop van het peloton een goeie 2km voor de klim, trok alles op een lint en zag dat ploegmakker Stan in me wiel zat, we namen het gevaarlijke rondpunt rechtsaf en ik liet het tempo wat zakken, iedereen demareerde. Ik deed niets en ook Kevin en Jonas niet, wij wisten wat er hen te wachten stond. Op de klim slorpten we alle aanvallers op. Nog een goeie 10 km en we beginnen aan de plaatselijke rondes, Stan demareerde, ik zag dat Niels Dewaele van de ploeg voorraan alleen probeerde af te stoppen, ik kom naar voor en help met hem mee. Hier reden we echt in ploeg! Iemand van de Jonge Renners Roeselare demareerde, ik sprong mee om Stan z'n vlucht veilig te stellen. Niels gaf geen krimp aan de kop van het peloton zodat ik bij Stan z'n groep kon aansluiten. Maar het peloton zag het gevaar in en juist voor het ingaan van de plaatselijke rondes werden we terug gegrepen. De eerste ronde draaide ik goed mee, de ploeg werd voldoende bevoorraad door de ouders en begleiders van de ploeg, bij deze wil ik hen bedanken voor het werk dat ze voor ons doen! In ronde 2 zak ik helemaal naar achter van het peloton, ik sloeg letterlijk helemaal dicht, had het verschroeiend heet en m'n ademhaling en hartslag waren volledig uit ritme. Ik passeerde m'n pa en die riep dat ik het meteen moest stoppen en m'n lichaam niet verder kapot moest maken. Stan zag het gevaar en bracht me eenmaal terug naar het peloton, maar in ronde drie raakte ik geen meter meer voorruit dus besloot ik maar uit de wedstrijd te stappen, de rest van de ploeg reed nog een uitstekende wedstrijd! Piotr Havik won deze Bvb manche.
Warm was het, neem dat maar van me aan. Maar toch stonden er 30 renners aan de start in Snellegem. 10 minuten voor de start reed ik nog warm met mijn trainingspartner Ruben Maertens, met in ons zog tybo bogaert. We reden op betonnen baan en bij ieder gaatje in de baan voelde ik mijn achterband tegen de grond, ik dacht dat het aan de slechte baan lag. Neen, ik had 10 minuten voor de start nog een leegloper.. Ik snelde me naar de auto en stak nog snel een nieuw achterwiel in, 2 minuten voor de start kwam ik aan de vertrekplaats. Ik had me de hele week verheugt op deze koers en had me voorgenomen de eerste ronden me koest te houden. Maar we waren nog geen 2km ver of ik demareerde eens. Ik dacht dat Miel Pyferroen zou meegaan, maar niet dus. Daar ging ik dan alleen, 2 ronden hoogstens alleen voorop dacht ik. Niet dus, ik reed maar liefst 8 van de 14 ronden alleen voorop. Ik sleeptje bijna alle premies in de wacht. Maar na 8 ronden kwam Miel Pyferroen en de brit Dante Carpenter aansluiten. Het tempo viel volledig stil. Lorenzo Blomme was te horen gekregen dat ik niet alleen meer voorop reed en kwam aansluiten om mij een handje toe te steken(wat ik enorm aprecieer). Ook Jonas Lammens kwam nog aansluiten. We reden zo 6 ronden nog rond, het tempo lag zo laag dat zelfs de resterende 2 man in koers op 2.30min achterstand nog kwam aansluiten. Het werd een spurtje, Lorenzo offerde zich nog helemaal op voormij, zodat ik de overwinning kon in de wacht sleepen. Ik was volledig leeg gereden en zei dan maar dat hij zijn kans moest gaan. Hij won de spurt voor Miel Pyferroen, ik werd 8ste Ik aprecieer enorm wat Lorenzo Blomme voor mij deed, nu nog snel iets eten en dan vertrekken naar Heusden-Zolder waar de ploeg opmij wacht!
We zitten midden in de examens en als ontspanning trekken we erop uit naar Krombeke. 's Morgens toen ik ging opwarmen wist ik al dat alleen de sterksten zouden overleven door de strakke wind. Maxime Farazijn was de grote aanwezige vandaag. In ronde 1 probeerde Maxim al een waaier te trekken, maar zonder succes. Ik verzette in de eerste 5 ronden weer bergen onnodig werk. Later in dit verslag zal je wel merken waarom ik dit zeg.
Ondertussen reed Tybo Vanderkerkhoven alleen voorop. En later kwam ook Maxime aansluiten bij Tybo. Het peloton draaide goed rond maar raakte geen meter dichter bij de koplopers.
We draaiden met het peloton een strook op waar de wind schuin rechts op kop zat. Ik zette mij op kop en reed helemaal links van de baan zodat niemand kon profiteren van mij. Ik trok het tempo serieus de hoogte in, alleen Laurens Loeters en 2 metgezellen konden mij volgen. Het peloton werd gescheurd in 3 stukken. Het ging niet rap genoeg in mijn groep en ik demarreerde nogmaals. Ik reed de kloof met Maxime en Tybo helemaal in mijn eentje toe. Dit was wel een bevestiging van mijn tijdrijdercapaciteiten. We draaiden met 3 goed rond. Ik dacht in mezelf : iemand missen we hier, maar die kwam in zijn eentje nog bij ons aansluiten, namelijk Jules Borra.
Met 4 dan voorop. Maar als snel kwam er een groep van 5 man in de achtervolging aangestormd, met daarbij Jan Logier en Lorenzo Blomme.
Maxime wist ook dat Lorenzo supersnel was in de spurt. Dus trok hij het tempo fors de hoogte in. Op dat moment kraakte ik, ik bekocht namelijk de inspanningen van in het begin.
Ik liet mij afzakken tot in de groep achter ons die slechts op 6 seconden van de kopgroep reed. We kregen het gaatje niet toe en het werd dus spurten voor de 4de plaats.
Tybo Vanderkerkhoven won voor Maxime Farazijn en Jules Borra, ik werd 9de. Na de wedstrijd was ik toch ontgoocheld omdat ik de rol moest lossen. Wat wel mijn humeur opkrikte was dat Maxime Farazijn spontaan achter de wedstrijd kwam zeggen dat ik een zeer sterke wedstrijd had gereden.
Ook vandaag heb ik weer een les geleerd, verspil geen onnodige krachten in het begin want dat bekoop je als je in de finale zit. Volgende week staat Snellegem en Heusden op het programma.
Het was het weekend voor de examens, ik verwachtte niet al te veel renners. Maar toch kwamen er 72 renners aan de start in Bellegem/Rollegem. Enkele jongens voor naar uit te kijken waren: Ward Goethals, Jules Borra en Cedric Vanhoutteghem. Toen ik 's morgens ging gaan opwarmen stond er niet veel wind, maar het weer was volledig gekanteld, er stond nu namelijk een strakke wind. 12 ronden van 4.8km moesten we afleggen over het snelle parcour. Direct na de start schiet ik er als een pijl vandoor, ik rij een halve ronde alleen voorop, maar het mocht niet baten. Ik hou me steeds vooraan in het peloton zodat ik zeker de beslissende groep niet zou missen. Maar die komt niet opgang door de strakke wind. Ronde 2, 3, 4 en 5 rijden wet een compacte groep. Tot in ronde 6 Ward Goethals een aanval opzet, ik reageer onmiddellijk en kreeg 3 man mee in mijn wiel. Ik dacht dat zoals alle andere ontsnappingen het peloton direct zou reageren. Ik keek achterom en zag dat mijn ploeggenoot Niels Dewaele- die een sterke wedstrijd reed - het peloton perfect afstopte. Nu wist ik dat we vol moesten doorgaan,we hielden het tempo goed hoog en de samenwerking verliep vlekkeloos. Toen we opdraaiden en wind op kop hadden zag ik dat het peloton bijna het gat alweer had dicht gereden. Wat Niels ook deed, ze kwamen zeer snel terug. Ik zette me nog eens op kop van ons groepje en draaide de gaskraan volledig open. 2 renners van ons groepje moesten de rol lossen. Ik zag dat het peloton niet dichter bij ons kwam en dat Niels zich weer op kop zette en alles lam legde. We waren nog met 3: Ik, Ward Goethals en De Meestere Martijn. We gaven alles wat we hadden, maar het peloton wist dat ze ons 3 zeker niet mocht laten rijden. Alhoewel ik dacht dat dit de beslissende groep was, kwam het peloton toch nog terug. Vanaf dan wist ik, dit word een massaspurt! Kon je vandaag niet met Ward weg geraken, kon je het met niemand. Nog 4 ronden te gaan en er gebeurd niet speciaals meer, er rijden nog 2 renners weg, maar we hielden ze in het vizier tot op 1 ronde van het einde. Dus gaan we 55 renners de laatste ronde in, ik blijf heel de ronde lang in Ward z'n wiel. Alleen verlies ik in de laatste bocht een 4tal plaatsen op hem. Het was een levensgevaarlijk spurt, Cedric Vanhoutteghem wint de spurt voor Desplenter Tjorven en mij. Maar de winst van Cedric werd overschaduwd door de massale valpartij in de massaspurt, maar liefst 12 renners waren erbij betrokken en hoe. 4 ambulances en een Urgentieteam kwamen ter plekke. Een aantal renner werden afgevoerd naar het ziekenhuis, het zwaarste slachtoffer was iemand van Noordzee, die ging overkop en viel op z'n nek. Bij deze wens ik hen een spoedig herstel toe!!
Prachtige dag, zon, een klein zuchtje wind en een parcour dat mij wel lag. We komen met zo'n 120 renners aan de start te Koksijde voor de eerste interclub van het seizoen. We moesten 10 rondjes van 7.5 kilometer afleggen. Alle grote namen waren aanwezig. Het was warm en dat was duidelijk voelbaar toen we aan de start stonden. Kevin Deltombe was de man om naar uit te kijken, in zijn gele leeuwen trui met gele schoenen en een gele helm, kon je niet naast hem kijken. Even was er paniek dat er een kleine vertraging zou zijn omdat er een meneer was flauw gevallen en de ambulance langs de start moest passeren. Maar precies om 15.00 uur gingen we van start. Giorgio D'hoore schoot er al direct als een pijl vandoor, ik schoof met hem mee om eens de benen te testen. Zo waren we al achter 300meter met 2 in de aanval. Ik ging niet volledig door want ik wist dat de Hoge Blekker er nog aankwam, een niet zo'n zware klim maar toch verradelijk. Op een kilomter van De Blekker worden we ingelopen. Rustig vooraan post vatten om toch als 1 van de eersten de afdaling te doen, ik voelde dat de benen wel oke waren. Het regende demarages maar geen enkele hield echt stand, ook ik schoof weer een paar keer mee, maar zonder succes. Tot er in ronde 4, een groep van 15 man ontstond, waarbij Jonas Rickaert mee was geschoven. In het peloton waren er tientallen jongens die naar de groep wilden rijden maar het peloton liet niet begaan. We beginnen aan ronde 7, nog 3 ronden te gaan en nog 3 maal over De Blekker. Er rijden 4 man weg uit het peloton. Het peloton laat ze rijden en ik versnel gewoon uit m'n zadel, mijn ploegmakker Stan Vanneuville liet perfect het gat voor me vallen (waarvoor dank!). Ik kom met nog 3 man aansluiten bij het viertal. We bleven op 100 meter voor het peloton hangen, tot ik plots een hand op m'n rug voelde en zag dat Lorenzo Blomme mee was. Ik wist dat met hem we naar de kopgroep konden rijden. We reden zo hard mogelijk met de veronderstelling dat er een goeie 15 man voor was, maar we slorpten vooral enkelingen op. En zo kwamen we uiteindelijk nog bij de kopgroep van 4man! Met 16 man draaiden we goed rond. In de voorlaatste ronde demareerde Jonathan Dibben, Pyferroen, Vergaerde en Baeyens gaan mee. Zij houden stand en zo wint Dibben voor Vergaerde en Pyferroen., Lorenzo Blomme wint de sprint van onze groep, ikzelf word nog knap 12de.
We kwam met 48 renners aan de start in De Haan. Enkele van de grote jongens waren aanwezig: Jan Logier, Ward Goethals, Lorenzo Blomme. Ik wist direct wat ik moest doen, Ward en Jan kunnen meenemen in een ontsnapping. De weergoden waren ons niet gunstig en na 2 ronden viel de regen met bakken uit de lucht. Ik voelde dat de looptest van vrijdag in school nog duidelijk in de benen zat. We begonnen aan ronde 3 en er was nog niet veel speciaals gebeurd. Enkele schermutselingen maar niet meer dan dat. We draaien de grote baan op en zat op dat moment in Jan zijn wiel. Hij keek achterom naar mij en ik doe teken dat het oke was. Hij demareerde en ik sprong direct mee, we kregen 30 meter en ik wist dat met jan rondraaien geen probleem was. Maar het peloton liet ons niet begaan, sommige jongens reden zich letterlijk leeg om ons terug te halen. Er staat te veel wind om een ontsnapping op gang te trekken, ik probeer het meerdere maal met Ward Goethals, Jan Logier en Van Dyck Wesley. Maar het peloton corrigeerd ons constant. We gaan de laatste ronde in en ploegenoot Stan Vanheuville vraagt mij om de laatste ronde het tempo hoog te houden zodat niemand meer kan wegspringen. Ik hou het tempo zo hoog mogelijk, maar door de vele inspanning van te demareren en de slechte benen. Ontplof ik helemaal. Jan ziet dat het tempo zakt en demareerd nog maals, ik haal alles uit mijn kast en haal hem terug. Ik hou het tempo goed hoog de laatste kilometer, ik ga als eerste door de 3de voorlaatste bocht en zie dat ik een goeie 30meter heb op het peloton die werd aangevoerd door Jan Logier. Ik ga vol door in de hoop dat Jan stil valt en zo Stan alles kan stilleggen. Dat lukt niet en nu was het tijdrijder tegen tijdrijder. Op 400 meter word ik terug in gelopen en trek nog de spurt aan voor Stan in de hoop dat iemand van de ploeg de zege beet neemt. Helaas, Lorenzo Blomme wint, Goethals Ward word tweede, Van Dyck Wesley 3de. Jammer dat het ploegenspel mislukt is, volgende keer beter en misschien hier nog betere afspraken in maken. We hebben het toch geprobeerd en als we daar in toekomst naar toe werken ziet het er zeker rooskleurig uit.
We kwamen met 34 renners aan de start in Stene-Oostende, een pak minder dan dat ik had verwacht. Het was prachtig koersweer, lekkere zon, een klein zuchtje wind en een mooie omloop. We moesten 59,5 km afleggen verdeeld in 17 ronden van 3.5 km. We waren nog maar goed gestart en nog geen 100 meter ver of Jules Borra sleurde eens goed aan de kop van het peloton. Ik zat direct in z'n wiel. We hadden een kleine 50 meter voorsprong op het peloton. We twijfelden niet en gingen vol door. De eerste ronde van 3.5 km legde we af in slecht 5minuten, gemiddeld 42km/u Een 3 tal ronden later ga ik er zelfs eens vandoor, in de hoop dat ik nog metgezellen meekreeg. Maar tevergeefs kwam niemand aansluiten. Toch ging ik vol door en reed 2 ronden alleen voor het peloton uit. Er kwam paniek in het peloton en in minder dan een ronde was het gat alweer gedicht. Ik liet me uitzakken tot het midden van het peloton en nam iets te eten en te drinken. Een paar ronden later nam Merlijn De Coster alleen het hazenpad. Z'n voorsprong liep uit tot 38 seconden. Er werd naar elkaar gekeken, ik wachte tot Jonas Rickaert of Kevin Deltombe hun zet deden. Maar op hun beurt deden ze niets. Nog 3rondjes te gaan en Jonas rijd op z'n kousenvoeten weg. Het peloton liet begaan, ik wachtte tot Kevin zijn sprong maakte en dat deed hij ook, ik reageerde meteen maar kon het wiel van de nieuwe Vlaams Kampioen niet houden. Ik probeerde dan in het peloton met Miel Pyferroen rond te draaien maar dat liep op een flop uit. Alleen Martijn De Meestere kon nog aansluiten bij Kevin Deltombe, Jonas Rickaert en Merlijn De Coster. Het viertal reed 24 secondjes bijeen. Nog 2 ronden en ik waag mijn kans, alleen op zoek naar het viertal, in 2ronden nog 24 seconden overbruggen alleen was bijna onmogelijk. Ik had 38 seconden voorsprong op het peloton, ik gaf alles dat ik eruit kon halen 2ronden lang. Ik kwam als 5e eenzaam over de streep op 7sec van het viertal, en had 1min 26seconden voorsprong op het peloton. Kevin Deltombe wint, Jonas Rickaert word 2de en Merlijn Decoster word knap 3de.
We kwamen met 47 renners aan de start waarvan er geen grote namen tussen zaten. Ik kwam aan de start met 1 doelstelling, top 5 vandaag moest een feit zijn. We moesten 13 ronden van een goeie 5.2 km afleggen, in totaal 68 km. Om 2.30 gingen we dan van start. In de eerste ronde wou ik even de benen testen en legde een eerste bom. Maar direct werd er gereageerd uit het peloton. Niet veel later probeerde ik het opnieuw maar weer zat iedereen terug in mijn wiel. Ik liet me even uitzakken en vroeg aan Gilles Michiels wat er aan de hand was. Hij vertelde me dat ik voor de start uit geroepen was als topfavoriet. Dan maar een beetje spelen met het peloton, ik demmareerde nogmaals in ronde 4, en nu had ik een goeie 10 meter voorsprong op het peloton. Ik zag dat ze hun best deden om mij terug te halen maar hoe hard ze ook reden bleef ik voor het peloton uitrijden, ik pakte de premie en liet me terug inlopen. Ik liet me uitzakken tot het midden en nam iets te eten en te drinken. Iedereen moest zuinig met zijn drank omgaan want er was geen bevoorading toegelaten ! We reden 5 rondes een rustig tempo, soms eens een versnelling. Maar geen gevaar. Nog 4 ronden te gaan, en ik begon terug vooraan post te vatten. Ik zag meteen dat het ging uitdraaien op een massaspurt. Ik voelde me vandaag wel goed in de spurt en rekende dan ook op de massaspurt. Laatste ronde, ik zit perfect gepositioneerd in het treintje voor de spurt, maar voor de laatste bocht demmareerde er nog een 3tal renners, ik dacht dat de renner die aan het kop van het treintje reed zou aanpikken aan hun wiel , maar dat deed hij niet. Ik draaide als 7de door de bocht zette aan en zag dat er een redelijk groot gat was met de derde, ik spurte als nog nooit te voren en spurte het gat met gemak toe, maar de finish lag 10 meter te vroeg en werd het millimeters met de derde. Door deze inschattings fout voor de laatste bocht verlies ik misschien wel de overwinning.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!