°°° ik heb redelijk geslapen...wel 2 uren de schaapjes tevergeefs zitten tellen! °°°
om 10u ben ik samen met f naar de begrafenis vertrokken! ik de auto probeerde ik me sterk te houden, wat beter lukte dan ik had gedacht. ( stel je voor, begraven worden de dag van je 34e verjaardag, dat is pas erg!!!! )
toen we de kerk binnen gingen, stonden de mensen tot aan de uitgang, veel volk dus. we hebben een tijdje gewacht, maar om 10.40u was het nog geen "offer" en praatte de mama van K., ik had het heel moeilijk, tranen sprongen in mijn ogen, vooral toen ik ook nog eens tussen al het volk de witte kist zag staan, brak er iets vanbinnen en dacht ik bij mezelf " ik had daar ook kunnen liggen, wie zou er naar mijn begrafenis komen? " maar al vlug probeerde ik met mijn beide voeten op de grond te blijven, hoe moeilijk het ook is die gedachte los te laten! we hebben ons kaartje in het mandje gelegd en zijn vertrokken, want ik moest VOOR de middag in het dagziekenhuis zijn... F. heeft me daar afgezet, ik was blij dat ik niet zelf moest rijden en parking zoeken, amaai.
allez, met de beelden vd witte kist op mijn netvlies, zat ik te wachten tot iemand vd verpleging mijn naam zei en me dan mee zou nemen voor verzorging en bloedafname. ik dacht dat ik ging flauw vallen van emotie, desondanks ik "wonderbaarlijk" mijn tranen in bedwang wist te houden.
pff, na de bloedafname ging ik op zoek naar V. en haar man. V.heeft ook AML zoals ik, ze hebben contact met mij opgenomen nadat ze mijn dagboek gelezen hadden en me via een zeer lieve mail gecontacteerd hebben! afspreken op dagzaal, raar eigenlijk... maar wel, ik zag ze en het klikte meteen...maar ik moest nog even terug naar de wachtzaal om één vd assistenten te spreken!
ik had voor 's middags sandwiches mee genomen, ook al krijgen we gratis soep met boterhammen in het ziekenhuis..als ik die plateau zie krijg ik al rillingen en daarom neem ik liever zelf iets mee van thuis! maar zelfs een verse sandwiche kon me niet bekoren, ik kreeg geen hap door mijn keel.
na een gesprekje met de dokter was het weer wachten..tot de supervisor me inlichtingen zou geven ivm de bloedwaarden...
ik ben dan maar terug V. & haar man gaan opzoeken en we hebben ruim 2 uren aan één stuk getetterd ( mag ik wel zeggen! ) vooral over onze ziekte en hoe we ermee omgaan, over isolatie, de buitenwereld,...en we hebben ook wat afgelachen, hoor! ik ben blij voor haar dat ze zo'n spraakzame man heeft, want erover praten helpt en verlicht zeker en vast de pijn & iemand die de hele zaak begrijpt en meeleeft is nog van GROTER belang!
ze kreeg zakjes bloed bij en ik voelde me helemaal thuis, zooooooooooooo herkenbaar allemaal.
ik vond het reuzeleuk en hoop ze nog eens te ontmoeten, dat deed me goed en de tijd was ook weer voorbij gevlogen!
allez, daar klinkt mijn naam door de luidspreker...de supervisor roept mij.
tja, de resultaten !!!! alles is in orde, behalve mijn HEMOGLOBINE : de voorbije 2 weken is het van 11.4 gestegen naar 11.5 !! bijna geen verschil dus...of ik nu rust of beweeg of rondvlieg...mijn beenmerg luistert daar niet naar ( zei de supervisor!!! ) ik moet dus voor 3e keer de pillenkuur uitstellen. ik moet/mag één maand thuis blijven, is dat positief of negatief? ik weet het zelf niet allemaal meer. één ding weet ik wel, ik ben nog niet "aan de nief pataten" ( zoals ze zeggen ).......ik vertelde hem van mijn voorbije akelige-bange-zenuwachtige-nachtmerrie week dmv het overlijden van K. en dat ik niet meer wist wanneer ik zou kunnen gaan werken, dat ik NU nog meer bang ben voor bacteriën/virussen via de kinderen. ik zal misschien best thuis blijven tot na de winter, want mijn bloed recupereert zo traag en ik ben enorm moe en dat verdwijnt niet! op 27 december moet ik terug gaan en beslissen ze wat het beste voor mij is én of er vorderingen met mijn bloed zijn? van dit laatste hangt natuurlijk alles af!!!
voila, dat verdict is ook weer gevallen...
enfin, ben nog vlug het resultaat gaan melden aan V. & haar man..dus aftellen naar 27 december, hé, niets aan te doen.
het is ondertussen al 15u, ik ben vlug naar intensieve gegaan om te kijken of mijn nicht er nog was, dan kon ik met haar mee naar huis...anders moest er iemand me komen halen! oef, gelukkig liep ze daar nog rond en stond ze op het punt te vertrekken....ik heb eindelijk mijn sandwiches op gegeten, omdat mijn hoofdpijn erger werd en het wel kon zijn omdat ik nog niets gegeten had!!! ( moet eerlijk tegen mezelf blijven, hé )
ik voel me bang dat ik zo traag evolueer, aan de andere kant ben ik al blij dat ik buiten hoofd-nek-rugpijn en af en toe eens maag-buikpijn bespaart blijf van alle andere kwalen!
hoe moet ik de hele zaak bekijken? ik weet het niet, maar probeer positief te denken, ook al is mijn onderbewustzijn 's nachts heel hard aan 't proberen heel "negatief" te zijn! en dat voel ik tijdens de dag ook meer en meer.
*** laat AUB nog wat van jullie horen, ik mis jullie ***
allez, wat bekomen vh ziekenhuis-bezoek gisteren, probeer ik verder in mijn boek te lezen over Cuba ( Koningin der tedere tijden!) ik heb lekker zelf gekookt....
donderdag moest ik al om 9u bij de mutualiteit zijn voor een onderzoek en gesprek ivm mijn ziekte....pppffff, ik heb ook nog eens in de file gestaan, niet leuk! en missen doe ik die niet, hoor! het was daar al druk druk druk én toen het mijn beurt was, wou er iemand voorsteken, maar heb ze eens op haar plaats gezet, voila! ondertussen was het al 9.30u......de dokter heeft me niet eens onderzocht, enkel vragen gesteld....en dan mocht ik ook nog eens hetzelfde gaan vertellen aan de Sociaal assistente! mijn voormiddag was zo goed als voorbij toen ik thuis arriveerde. ik ben nog even langs het kattenpension gepasseerd, dat is zowat mijn dagelijkse routine !!!
EN vrijdag was het zover : een belgacom-technieker komt het kastje vd telefoon aansluiten,dan heb ik draadloos internet!!! om 10.05u was hij er, de katten hadden heel wat belangstelling voor zijn tas en draden... "jajaja, het zal moeten werken nu, want ik heb contact met de centrale": zei die man ! JOEPIE was van heel korte duur, want toen ik meteen wilde checken op pc, kwam er helemaal geen verbinding met internet en sloeg de modem tilt! veel te veel lichtjes bleven branden..."ahhh, het zal aan mobistar liggen": zei hij toen en hij was weg! ik was al 3.5 week aan 't aftellen voor dit moment, ik dacht °°°wacht even ik bel meteen mobistar°°° ik bespaar jullie al de prullerij die ik moest doen langs de telefoon, om dan tot de conclusie te komen dat mijn modem stuk was!
tarara....geen internet...wachten op een nieuwe modem kon weer een week duren! ik heb dan maar een vriend gebeld die veel van pc's kent en die zag zaterdag meteen dat mijn modem niet stuk was, maar de configuratie v belgacom naar mobistar nog niet was gebeurd! dus weer gebeld naar mobistar en probleem uitgelegd....allez, proberen met een gewone modem, maar ook niks!
ooohhh, dat wachten altijd, ik word er GEK van.
elke dag proberen tot de JUISTE lichtjes branden...allez, tis hier precies al kerstmis !!!
mijn nicht is het hele weekend weg, dus zal ik me maar heeeeeeeeeeeeeel kalm houden, vooral 's nachts, ahahahaa...
ma 20 nov tem zo 26 nov 2006.......slecht nieuws !
maandag:
spanning ten top ! vandaag kwam er een expert de waterschade bekijken die er met de hevige regen van 2okt. geweest was! mijn senseo, gsm en broodrooster naar de haaien! dus kon gunstig verslag wel gebruiken! gelukkig had ik vd schade foto's getrokken die duidelijk maakten hoe de regen door plafond kwam...die meneer was heel vriendelijk en tekende meteen een "leuke" vergoeding, zodat ik nieuwe spullen kan kopen! ( duurt wel nog paar weken voor het bedrag op mijn rekening staat ) een nieuwe gsm had ik al moeten kopen, zeker nu met mijn ziekte moest ik ten alle tijden kunnen bellen, maar dat begreep hij wel!
oef, goed verlopen, weer zenuwen gehad voor NIETS! typisch ikke, hye, die stress heeft de chemo niet kunnen kapot maken, hmhmhm.
toen ik mijn verslag hiervan ging uitbrengen bij mc & f ( pension ), waren ze blij voor mij, maar hadden ze niet zo goed nieuws....iemand van mijn leeftijd die ook leukemie heeft, ligt al een paar dagen in coma en zal misschien de avond niet meer halen! ohhhhhhh, ik zou met haar nog samen naar zee gegaan zijn, maar door haar transplantatie kon ze toen niet mee! ppfff, ik voelde me trillen op mijn benen, ik kon er niets aan doen, maar was opeens héél erg bang!
heb 's nachts gedroomd dat ik mijn eigen begrafenis aan 't voorbereiden was, zoals een lesje voor de kinderen op school! VRESELIJK!
dinsdag:
wat boodschappen gaan doen in carrefour en colruyt en liep daar een verpleegster van 467 tegen het lijf! wow, ik had ze al 4 maanden niet meer gezien, dat was raar! ze had haar kindje mee en ik zei " hye dag mijne lieve jongen, ga je mee met mama?" WAT EEN FLATER...het is een meisje !! gelukkig is ze nog té jong om te begrijpen wat ik zei! oef oef. ik vroeg aan haar of ze al iets wist van K. ( meisje in coma ), ze vond het ook vreselijk en allemaal weer zo vlug gaan!
grrrrrrrr, probeerde er zo weinig mogelijk aan te denken, maar ik liep als een zombie rond! niets dan dood en raar gevoel overheerste...tot ik plots telefoon kreeg van mc die zei dat het meisje net overleden was! ze hadden de machines stop gezet.......amaai, ik kan niet beschrijven wat er door me heen ging, maar ik kan jullie verzekeren, weer een "slag vd hamer", hoor!!!
mijn nicht is nu diensthoofd van Intensieve op Gasthuisberg, ze gaf me de goede raad mij VOORAL niet te spiegelen aan dit voorval en moest realiseren dat alle soorten leukemie/patiënten anders zijn! dank u ,maar dat maakt mijn hoofd niet helder, zunne!
ben in een rot-humeur....
en net vandaag gaat mijn nicht voor mc,f & mij koken om haar nieuwe baan te vieren!
het was lekker, aperitiefhapjes,CHAMPAGNE ( knal knal ), kaaskroketjes ( één van mijn favorieten ) en dan pasta met inktvis/spekjes/pesto/tomatensaus ( heel speciaal ) als dessert chocolaatjes *** ik heb veel op de zetel gelegen, was moe en vanbinnen voelde ik me rotslecht ***
woensdag:
allez, inge is terug ribbedebie....ikke moet weer " voorzichtig " zijn en geen ongelukken veroorzaken!
heb veel geslapen, gelezen, mijn gedachten op positieve dingen proberen te zetten,... met mijn overvloed aan snottebellen-hoofdpijn was het weer een dag die snel voorbij mocht zijn!
ik had mijn afspraak met M. ook maar naar volgende week verzet, want met mijn overlvoed aan snottebellen kon ik niet met haar gaan eten, ze heeft ook kanker, we lagen in augustus op 630 naast elkaar en ben blij dat we nog contact houden! maar het zou heel dom van me zijn haar te besmetten met mijn bacteries...voorzichtigheid boven alles natuurlijk
ik weer naar mobistar gebeld, ze waren met mijn dossier bezig, zou vlug opgelost moeten zijn.mmm ben benieuwd.
donderdag:
YES YES...lichtjes branden zoals het MOET ! m.a.w. ik heb draadloos internet!!!!!! sinds 11.05u kan ik draadloos surfen...joehoe.
joepie, ik ben onmiddellijk in gang geschoten en heb ook aan mijn blog gewerkt... pff, kan mijn geluk niet op, wat een luxe zeg...overal kan ik nu zitten, behalve in de tuin, daar is het beetje té koud voor, alhoewel?
ik moest alweer mijn hoofd erbij neerleggen, dat ik max. 1 à 2 uurtjes achter de pc kan zitten, ik krijg daar nog altijd nek- en rugpijn van en als ik het toch langer probeer volgt er barstende hoofdpijn! dus zoals alles in mijn "kanker-leven"....take it one day at a time.....and very slow....
vrijdag:
wat opgeruimd, het kattenren opgeruimd, de katjes weer vertroeteld... mijn boek vordert ook goed de laatste dagen!
nieuwe hobby: op internet een misschien "nummerke 9" ( zoals mijn nicht het noemt!!! ) zoeken.....is dit chinees voor jullie??? wel, ik heb zo'n bevlieging om een nieuwe kat te adopteren of kopen, mijn liefde gaat naar een "burmees" ( raskat, hé )! en liefst een chocolaté kleurke! maar jammer genoeg zijn er nu geen kittens beschikbaar en de 2 die te adopteren waren zijn in amsterdam, maar kunnen niet met andere katten geplaatst worden, want dat klikt niet! na wat rondbellen tot in nederland, moet ik mijn "droom" even opbergen... maar ik hou het allemaal in 't oog , zunne! je weet maar nooit !
zaterdag:
joepie, tante inge komt naar huis.....zeggen de katjes! ze hebben haar ook gemist, maar het was wel feest voor hen tijdens haar afwezigheid, want ze konden nu ook in de logeerkamer gaan spelen en slapen !!! mijn huisje blinkt weer na de poestbeurt van tante inge...merci merci...want ik kan dat nu echt nie ( zelf doen ) !
zondag:
rustdag...lekker baddeke...proberen relaxen en NIET teveel aan morgen denken! het wordt een hectische dag...eerst naar begrafenis & dan zelf naar dagziekenhuis...
samen met nicht bij "Gila-art café" geen eten ! er waren wel 7 kinderen tuss. 1.5j - 5j aan 't spelen in speelhoekje...blijkbaar was er een samenkomst van 3 jonge koppels met kids...amaaaaai, ik werd er gek van, mijn geduld om lawaai & drukte te tolereren is wel heel miniem nu! hoe moet ik terug gaan werken??? maar daar zij we weer...GEDULD GEDULD..alles komt weer terug zeggen de dokters dan!
*** met extra tradonal-druppelkes en een aflevering van CSI-miami ga ik proberen slapen ***
"Success is to be measured not so much by the position that one has reached in life as by the obstacles which he has overcome while trying to succeed"
ik had geluk en onmiddellijk parkeerplaats aan E 616
na de bloedafname heb ik me geinstalleerd en mij verdiept in mijn leesboek over Cuba!
wonder boven wonder werd ik na 40 minuutjes al geroepen door "mijne" supervisor...MEVROUW YLEN AAN DE RECEPTIE GEVRAAGD én moet je weten ik zat er recht tegenover!!! hij was al lachend op me aan 't wachten, heerlijk toch... ahahah, de glimlach kwam al op mijn gezicht met het horen van deze boodschap! waarom? wel ik kan hopelijk met pillenkuur beginnen én ik kan weer vragen stellen en lachen met de supervisor, hé
dr : tja, Candy, ik ga je naar huis sturen....... ikke : oei, waarom? dr : wel, kijk eens, je hemoglobine is té laag om te starten met de kuur. je hebt 11.4 en we kunnen pas starten op 12 !!! ikke: oohh, zeg, dat is al 2e keer uitstel dr : ja meisje, nog even afwachten! ikke : wanneer mag ik terug sla-mosselen-scampi-...eten? dr : nog paar maanden GEDULD, nu nog niet!!! ikke : hoe lang moet ik nog Orgametril nemen? dr : ohh, je mag daar nu mee stoppen ikke : oei, ik heb net een nieuw doosje gekocht! én ben ik eigenlijk nog vruchtbaar na de chemo's? dr : JA ZEKER.. ikke: allez dan ( in mijn eigen dacht ik, shit was het maar anders, hoefde ik me daar geen zorgen meer om te maken!!! ) dr : je zal nog wat GEDULD moeten hebben , want voor de rest is alles prima GEEN LEUKEMIE CELLEN MEER in beenmerg, ook niet moleculair ...dus dat is allemaal goed nieuws! ikke: echt ??? dus al sinds 4 oktober? want toen was de laatste punctie? dr: ja ja ikke : mag ik naar Maselis gaan voor wratjes in nek weg te snijden? dr : absoluut, geen probleem ikke : merci voor al die antwoorden dr: hier je uitslagen
°°° hij had alle antwoorden erbij genoteerd en bovenaan op lijst stond in DRUKLETTERS.....GEDULD !!!! °°°
jaaaaaaaaaaaaaaa, gelukkig werk(te) ik met kinderen én kan ik dat wel vinden, dat GEDULD
ik was wel blij én kon tegen de middag naar huis.....JOEPIE
we hebben haar verrast met pakjes van de katjes en mij !
en op zondag zijn we gaan "kerst-kijken" in Vanuytsel ( Kontich ) en Goldie ( Waver ) met MC en Inge & haar mama! wat een leuk vrouwen onderonsje...maar ikke weer moe en was blij dat ik een bankje vond om op te zitten...maar had wel al veel rondgestapt hoor! we zijn in Carrestel iets gaan eten en 's avonds hebben Mc & F ons allen getracteerd in het Italiaanse restaurant " Adriatico"(??) van zijn nicht ( Jodoigne ) om Inge haar verjaardag te vieren, ...lekkkkkeeer
we zijn dan Tante nog naar Tienen gaan brengen en daar nog een pousse-caféke gedronken ( ik niet, ik hing al in de zetel zo moe was ik! )
amaai, ik heb mijn kilometerkes, gelukkig per auto wel afgelegd vandaag, zo rondrijden maar heb leuke ideetjes opgedaan voor bij kerstmis!
snurk snurk, om 23.45u lag ik eindelijk in bed..........en toen kwamen de katjes nog om aandacht vragen, want ik was de hele dag weg geweest!
allez, we zijn weer partie ...naar het dagziekenhuis E 616
daar was het zoals gewoonlijk weer superdruk!
geen supervisor te bespeuren, wel dokter T die me onderzocht voor mijn pijn in nek en rug. na bijna 2 uur wachten kwam hij me zeggen dat de "onderhouds-pillenkuur" nog niet kan starten, want mijn CRP ( ontstekingsgraad in bloed ) was 175 ipv 5 !!!! GEVAAR GEVAAR
hij zei: als je hoge koorts maakt, bellen hye en binnen komen langs spoed
ohhh, ik was al in alle staten, niet terug naar 630 please......
maar zoals ik al wel vermoedde kwam er geen koorts en waren dat gewoon al mijn spieren die enorm belast waren!
oef oef oef, nog wel pijn, maar geen opname in ziekenhuis !
ik ga lekker afzien bij de kinesiste...ahaha
°°° op 13 november moet ik terug voor controle...°°°
ik ga NOOIT naar het kerkhof op deze dag..té opgeblazen...té druk....
ik ga mijn marraine en bompa bezoeken op 1 december, net één maand later...dan is het haar verjaardag en word ze wel VERGETEN! maar niet door mij, hoor.
ggrrr, wie zal er mij komen bezoeken als ik bij de 20% hoor die AML niet overleeft???
de euforie van vakantie & terug thuis zijn...begon door te wegen op mijn lichaam !
zaterdag en zondag had ik al spierpijn in nek & rug...ooh dat belooft niets goeds...
maandagnacht, om 00.20u heb ik al jankend vd pijn, mijn nicht uit bed gehaald en gevraagd om naar de kliniek te gaan...ik kon precies niet meer ademen, precies hyperventileren, kon niet liggen of zitten van de steken in mijn rug en was echt bang dat ik zou flauwvallen! gelukkig met wat extra tradonal en dafalgan, ben ik in slaap gesukkeld...maar 's morgens begon de miserie weer! dus ik dinsdagmorgen naar ziekenhuis gebeld en ik mocht naar de kinesist gaan....donderdag zouden ze me dan zien op dagzaal!
allez, de wonderbaarlijke handen van Micha, de kinesiste, deden hun werk en ze zei dat alles in rug en nek zowat geblokkeert zat en ik zooooooo gespannen was,, hmmhhmm , zo ben ik altijd dacht ik bij mezelf! dus, 2x /week naar kine, verzachtte de pijn, maar weg was het niet hoor! ik kon echt niet zitten of liggen zonder het te voelen.
tja, aan alle mooie liedjes komt een einde zeggen ze vaak...
rond 9.20u kwamen Daphne en Tim gepakt en gezakt kijken of ik klaar was.... ik heb nog één keer genoten van het mooie zicht in mijn SUITE 8 en toen ik de deur achter me toe deed, heb ik gelachen en dank u gezegd om dit te mogen meemaken! we zijn onze bagage dan in een ruimte beneden in het hotel gaan zetten en de "rotary-mannen" stonden ons al op te wachten om ons naar het Stadshuis te brengen!!! wow, de voorzitter van de VLK kwam parmantig naast me zitten voor de groepsfoto, en legde zelfs zijn arm op mijn knie, hola hola....Johan Verstreken, vroeger werkte hij bij VRT, was er ook... we kregen een warme ontvangst, ontbijt, een supergrote "AMERICAN-size" badhanddoek van de stad Oostende als souvenier, maar de presentatie van Leen ( Wauters ) was het toppunt van de voormiddag!!! OOh, ze had elke activiteit voorzien van foto's dat was de moeite! ikke in volle actie op de bowlingbaan, ahahaah, samen met daphne en tim ! ik pinkte een traantje weg, het was echt mooi en ik realiseerde me dat ik er deel had mogen van maken, van dat mooie onvergetelijke avontuur!
voor de laatste keer brachten de "rotary's" ons naar de dijk...naar een sjieke plaats ...de "VENETIAANSE GAANDERIJEN" ! amaai, weer zicht op zee terwijl we aten, heerlijk vond ik dat! voor de laatste keer zat ons groepje aan tafel en ik was soms té stil, omdat ik wist dat de "zandloper" naar het einde ging..jammer! we wisten dat Axl Peleman zou komen optreden en plots stond hij daar met zijn gitaar ( hye dat rijmt ) hij kwam mee met ons eten en daarna trakteerde hij ons zo'n 40minuten op een akoustisch privé concert! wel de moeite waard, maar hij was nogal gehaast, dat was minder vond ik zelf!
we zijn dan al wandelend naar het hotel gegaan, waar we onze familie/vrienden zouden terug zien om 16u....maar eerst hebben we nog foto's gemaakt met het zeetje, eindelijk kon ik op de foto met Anita ( verpleegster 467 ) en hebben we samen met Annie ( verpleegster Gent ) nog een leuke babbel gehad die me een goed gevoel gaf!!! dank u hiervoor!
tja..kusje hier kusje daar...tot volgend jaar???
mijn nicht kwam me halen en ik was heeeeeeeeeeeel blij dat ze er een "dagje zee" van had gemaakt en al ging shoppen alvorens me te komen halen...want ons plan van te blijven tot na de file ...mmmmmmmmmmmm, dat zag ik niet meer zitten, ik was zoooooooooooo moe en wou natuurlijk naar mijn katjes!!! hoe vlugger hoe liever, dus zijn we onmiddellijk door gereden en waren we na 2u al thuis!!! dank u dat de file goed meeviel. knuffel knuffel, lik lik, heeeeeeeeeeeeeerlijk mijn schatjes terug te omhelzen en te zien dat ze okay waren...
ik ben dan ook naar kattenpension gaan laten zien dat ik terug was....ahaahah, met mama babelute-orangettekes, want dat eten ze graag! en voor mijn nicht had ik een doosje pralines mee, want ZONDER hun voorwaardelijke steun en hulp had ik niet naar zee kunnen gaan .
ik wil, ook al lezen ze het misschien niet, al de mensen van de organisatie, begeleiding, de rotary, de sponsors,... bedanken,...maar vooral Leen ( VLK ) die me als eerste inschreef eind juni, om me dit avontuur te laten meemaken!!!! niemand kan me dit afpakken....
hopelijk hebben jullie een klein beetje kunnen meegenieten van mijn "luxe vakantie" aan zee met VLK! je ziet, er is toch nog iets goed aan KANKER hebben, héééé...
toch aan de ontbijttafel geraakt, als tweede, Daphne stond me al op te wachten! lekker ontbeten, de laatste keer in het hotel, want morgen eten we iets op het Stadhuis van Oostende...
rond 10u werden we verwacht op de "renbaan", recht over ons hotel ! eerst een rondrit met paard en koets in Oostende, daarna leren "GOLFEN"...jajaa je leest goed...geen mini-golfof golf van de zee-.....neen echte sjieke golf !
de rit met UTAH, ons paard, was heerlijk, ik zat mee vooraan naast bestuurster en ik en paarden is ook al zo'n super-combinatie! we hebben een toertje van 20min. gedaan, echt leuk! en ik heb Utah een dikke knuffel gegeven en snoepjes, omdat ze zo flink was! ze genoot ervan... ( en ikke direkt daarna maar met bus alcogel goed mijn handen afspoelen...je ziet ik volg de instructies van mijn supervisors en 467 nog altijd strikt op!!!..bravoooo Candy tetter )
aiaaiaiaiaiii, daar zijn de hokjes met de groene mat....en de karretjes met 'clubs'(??) maar alvorens ik er naartoe kon, werd ik al meegesleurd door de dame die ons dinsdag de gelaatsverzorging gegeven had! " kom speciaal geval, ik ga jou meenemen om iets speciaal te doen...." zei ze meteen. tja, gelukkig, 't was een open plein om naar de nummerkes te kloppen, meer zoals mini-golf...oef meer mijne stijl! ik was eerst alleen begonnen, maar al vlug waren er anderen die dat ook wilden doen, tja 't was verscholen achter een "secret deurke". daarna ben ik gaan echte golf proberen...allelujaaaaaaaaaaaaaaaaaaa...mijne eerst bal vloog in de lucht! ik wist niet wat ik zag! en ik die dacht dat dat zo moeilijk was, ahahaha daarna kwam het niet meer goed, hoor! ik heb privéles gekregen van de dame en haar man ( nen expert ) en heb echt gelachen niet te doen! ik moest ook ernstig zijn, want eerlijk gezegd heb ik op 30min heel wat nuttige tips en aanwijzigingen gekregen! chapeau voor mijn instructeurs!!!>>> zie foto
we zijn met z'n allen in de cafetaria nog wat gaan drinken..hebben een sjieke witte pet gekregen vd golfclub en we waren allen enthousiast over deze ervaring! ik had een tonnisteiner limo besteld, en wie stond er op het flesje??? GARFIELD...ahahaha mijne dag kon niet meer stuk.
's middags zoals elke keer lekker gegeten in ons hotel !
en toen.............waren we eindelijk voor het eerst VRIJ VRIJ VRIJ we zijn naar stad getrokken en hebben wat cadeautjes gekocht...gelachen en pralines gekocht als "bedanking" voor de begeleiding. én ik heb al kerstkaartjes met katjes op gekocht...van Hallmark, dan sponsor je "kom op tegen borstkanker", das een goed initiatief van mij hé, dat ik het zelf zeg!
we zijn ook nog een paar patiënten tegen gekomen van vorig jaar, zij komen ook naar het etentje en fuif vanavond...en plots was daar ook een dame die ik precies van ergens kende!.ohhhhhhhh, slik slik slik, het was de mama van de overleden Els Rainson, van de leukemiekes boeken die ik pas gelezen had voor ik naar zee kwam! ik was onderste boven die te ontmoeten!wow, wat een coincedence.
we zijn terug gekomen, omdat het begon te regenen... ik heb een lekker baddeke genomen en me klaar gemaakt om de hele avond weg te zijn! we kregen een maaltijd aangeboden door VZW Els Smiley ( van mama Els dus ) in een hele mooie loungebar aan de tennisclub van Oostende! het was er helemaal in Halloween-stemming. Hans Lambrechts is komen zingen, ik kende natuurlijk al de liedjes..hij vroeg ik ik mee kwam zingen..ahahaah neen neen ik wilde iedereen barstende hoofdpijn besparen!!! ik heb genoten van de leuke liedjes...& de sfeer ! daarna was er eens iets "normaals" op het menu! heeeeeeeeeeeeeeel pikante tomatensoep - vol au vent - chocomousse ons groepje zat weer samen, ook Anita, Leen,...zaten bij ons. het was weer een giegelavond hahaaha
je gaat het volgende niet geloven , maar er waren 100 getuigen ( we waren met zoveel aanwezig! ) Frank Deboosere, je weet wel, was er ook en hij trok de lotjes voor de tombola! ik begon als eerste en had nummerke " 7 ".....Frank trok als eerste nummer uit zijn emmertje...RARARA...nummerke "7" jeahhhhhhhhhhhh, ik had een pluchehond met piepklein konijntje gewonnen...die nu in mijn badkamer het toiletpapier bewaakt ! dat is toch geen toeval meer, héé
de fuif was ook leuk, alleen de muziek was teveel lounge en boenk boenk..maar de enige keren dat er disco klonk stond ik op de dansvloer, hoor! erna moest ik dan 30min. bekomen, amaai, vermoeiend allemaal! ennnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn, ik heb samen met Sanne & Katrien een BAILEYS gedronken............heerlijk na al die tijd ....SANTé
rond 01.15u zijn we met een paar terug naar het hotel gegaan, ik ben dadelijk gaan slapen.....was erg moe en om 7u heb ik dan maar mijn valies gemaakt , baddeke genomen en nog eens genoten van de laatste momenten in mijn SUITE 8 !!!
