plots heb je acute myeloide leukemie KLIK op de prentjes voor verrassing !! op foto's om ze groter te zien !!!
veel plezier...
15-12-2007
deel 4....fiston !
nog een down...
gisteren is mijn FISTON- ke onder het mes gegaan! hij sukkelde al v vorige week vrijdag met zijn blaas ontsteking en plaste moeilijk. dus ik antibiotica gegeven en hem goed in t oog gehouden, maar hij verbeterde niet en heb dan dinsdag nog speciaal dieetvoer beginnen geven. hij had er allemaal geen zin in en hij plaste ook niet meer... de ALARMBEL !!! dus, donderdag l.l., weer naar dierenarts en t was al vlug duidelijk! zijn blaas volledig geblokkeerd...2 dingen mogelijk : onder verdoving blaas spoelen of operatie ! ik ben erbij gebleven toen de blaas gespoeld werd, er kwam zo'n 25-30cl uit, amaai, dat is een heel blikje in zijn blaas. hij is daar moeten blijven voor observatie...snik snik, ik mijn kat achterlaten...dat is een ramp voor mij! ik vrijdagmorgen gebeld, maar slecht nieuws, zijn blaas terug helemaal vol en geblokkeerd en infuus eruit getrokken. ( die kan nog van mij leren met infusen enzo! )
er was geen andere optie dan onmiddellijk opereren alvorens de blaas scheurt, ohhhh, wat was ik weer bezorgd. gelukkig heeft de dierenarts me net na operatie gebeld dat alles oki was,maar er wel nog vet v zijn billen afgesneden was, want het urinekanaal klapte dicht, tja hij weegt 7,4kg! en dat zijn hele piemelke nu ook geamputeerd is! ocharme, mijn stoere bink is nu "invalide"...hmhmhm, maar tis voor zijn goed, anders was t inslapen, dat is natuurlijk niet aan de orde! ik ben hem dan tegen 17u gaan bezoeken, maar hij had ijskoud, reageerde amper en was veeeeeeel te stil. ik denk dat hij veel last had vd narcose en de immense pijn, want t was een lange operatie v 2u. ik had doekjes v hier mee en blijkbaar heeft hij er wel de hele tijd op gelegen! das toch vertederend voor mij...
*** dit is dus de reden dat ik niet naar de ballet-voorstelling kon gaan! *** ik kon daar toch niet v genieten, wetende dat mijn kat enorm af aan t zien was en er misschien nog complicaties konden zijn.nu was ik tenminste bij hem geweest en maar 8 min van hem als het mis zou lopen!
dus vanmorgen dadelijk om 9.30u gebeld om te checken hoe t was...hij had al goed gegeten en gedronken gisterenavond, een klein plasje op de kattenbak, maar niet genoeg. de dierenarts vertelde me wel dat wat hij ondergaan heeft heel pijnlijk is! tja, geen troost voor mij, maar ach hij is nog in leven, dat is belangrijkste, de liefde en troost geef ik hem wel. v 10.20u tem 11.25u ben ik bij hem geweest, heb ik zijn kotteke mee opgekuist en nieuwe doekjes gelegd v bij ons thuis...en hem mee verzorgd. ik heb ineens fufu zijn klitten laten wegscheren en die was echt wel superbraaf, hij is niet voor niets een MAINE COON, hé!
fiston-ke was heel blij me te zien en hij ronkte nu toch al terug, dat is voor mij een goed teken, hij kroop voortdurend op mijn schoot en at en dronk heel goed. zijn wonde is heel groot en vies, maar ik troost me met de gedachte dat ik dit heb MOETEN beslissen, anders was ik hem kwijt! de dierenarts heeft zelf voorgesteld dat ik morgen rond 10u nog even ga helpen met de verzorging en eten geven, want als ik er ben eet hij goed en is hij rustig, want hij is een schrikkepiet eerste klas. ik tel dus de uren af dat ik hem toch nog op een zondag mag zien... ik heb hem heel veel kusjes en knuffels gegeven, zodat hij de dag doorkomt.hahaaha
ik hoop dat hij op mijn verjaardag mee naar huis mag, maar hij moet eerst zelf kunnen plassen. deze dagen zijn heel kritiek, want als hij zelf niet meer kan plassen, moet ik hem toch nog laten inslapen!!! ik heb nu meer stress dan voor een beenmergpunctie, m.a.w. ik sta op flauwvallen vd schrik. morgen hopelijk positief nieuws, duim duim duim.
*** ach, ik kan niets voor hem doen nu, het wordt afwachten ***
maar ben al blij dat ik elke dag hem mag bezoeken, want dat zal hem ook wel goed doen.
ik hou jullie op de hoogte...laat hopen met goed nieuws!
ik wil me nog efkes excuseren dat jullie hier geen nieuws meer konden lezen, maar nu zullen jullie wel begrijpen waarom... het was een drukke periode en ik was echt met andere dingen bezig.
even melden dat ik ook weer SLECHT nieuws te melden heb! bij mij kan dat niet anders, ik ben dat al sinds mijn geboorte gewoon, maar dit keer was het toch weer hard om te verteren!
Issa, de st bernard v mijn lotgenote M, is niet meer... haar hartje heeft het begeven en ik was wel droevig het nieuws te horen. zo'n brave hond en enorm lief! maar ze heeft toch een mooi leven gehad ( 12j ) en is elke dag met liefde overdonderd door haar baasjes.
Gisteren toverde ik een trapje van hier tot aan de regenboogbrug dan kan elk dier om middernacht nog even naar het baasje terug.
Kijk dan lieverd kijk dan toch mee! Daar komt tussen al die diertjes ook jouw lieverd naar benee.
Zie je haar komen? Wat rent ze hard! Ze weet dat jij wacht met liefde in je hart.
Ze springt in je armen jij kust haar, zij likt terug. En laat jou met die kus weten ik mis je daar bij de regenboogbrug
wel, ik heb toch enkele reacties op mijn interview in passe partout ( leuven ) gekregen! nu hebben ze dat nogal ingekort en ook foute dingen gepubliceerd... er stond dat ik laatste hand aan boek leg, tja bedoeling was om iemand te vinden om me te helpen met lay-out enzo! en ik zoek een uitgever natuurlijk.
enfin, ik ga voort met mijn boek, maar t is nog lang niet af, t vergt veel tijd en denkwerk. maar ik geef nog niet op!
fototoestel :
allez, ik voor mezelf een verjaardags cadeau gekocht! met vele foto's trekken in t pension, kwam ik tot de conclusie dat mijn digitale cybershotteke geen scherpe foto's meer trok en tja zijn tijd is gekomen ( na 5j dienst ), vreesde ik! dus ik wat rond gekeken en zag ik nu toch juist een speciaal aanbod...een cybershot w50 en bij horend leren tasje en in t ROZE! tja, la vie en rose, hye! ahahaaa ik heb me dan maar voor één keer laten gaan en ben er heel blij mee, wat een groot scherm en easy to use. en mijn foto's terug scherp en mooi. ik had een roze bril, maar die heeft t ook al begeven, dus nu trek ik "mijn leven" door een ROZE KODAKske...
ballet v Vlaanderen:
wowwwwww, ze zijn me nog niet vergeten op 467...mijn côte isolé ! ik kreeg op 3 dec een telefoontje vd psychologe v hemato, met een uitnodiging om op 14 dec naar een voorstelling vh koninklijk ballet v Vlaanderen te gaan in de opera v Gent! ik voelde me wel vereerd,amaai. het michael van wayenberghe fonds organiseerde deze avond, met receptie en al! dus verjaardagsfeestje een weekje verzet en een vriendin gevraagd om mee te gaan, want we kunnen iemand meenemen! ondertussen is het dus al 15 dec, maar ik ben jammer NIET naar gent gegaan, ook al keek ik er enorm naar uit, het LOT heeft daar weer anders over beslist! ( onder "fiston" weet je waarom ik niet gegaan ben... )
16 dec...uitstap naar Anderlecht :
aan zee ( VLK ) werden we uitgenodigd door het vlaams huis voor amateurstheater, om een voorstelling " ambras op de vismet " bij te wonen. ze hebben in de voormiddag ook een "sightseeing" in brussel gepland, lunch in het theater en een bezoek v Chris Lomme, omdat ze ook met kanker-campagne werkt. dus, de 16e, ben ik ribbedebie... maar ik ga pas bij de lunch, want onze fiston is onder het mes moeten gaan! ik weet de weg, want het is kort bij asiel "veeweyde", daar zijn we cosmo-ke gaan adopteren, die nu een luxe-leven heeft bij Mc & F. ( verslag volgt nog wel )
zondag, 9 december :
tja, ik tussen de snottebellen en hoofdpijn door, mijn huis ZELF gepoetst, want tante I is hier niet meer, dus trek ik mijn plan maar alleen! ik was nat in t zweet en bekaf, maar alles is proper en ikke blij en fier op mezelf. ik ben ook nog eens op spoed geweest, maar deze keer NIET voor mezelf...een vriendin werd niet geholpen in H Hart, dus samen naar spoed, omdat ze haar weg daar niet echt kent, haahahaha, voor mij is dat mijne "2e thuis". alles goed afgelopen, maar t was wel al donker toen we thuiskwamen ! en kon niet meer naar etentje v els smiley, wat ik wel jammer vond.
oooooooohh, mooi t leven is mooi...met al de ups & downssssss !!!
pension babysitten :
wow, vorige keer als ik nog eens het kattenpension gerund heb, ben ik plots ziek geworden én de rest weten jullie wel! het was dus een "raar" gevoel, zo terug naar ginder gaan en daar blijven logeren, voor de katjes zorgen en mijn katten ook mee naar het 5-sterren-hotel, hye! voor mij was het de "ultieme" test om te kijken hoe het nu met mijn "lichaam" gesteld was...en het organiseren, plannen, poetsen, klanten ontvangen, reservaties maken,... wonder boven wonder viel het enorm mee en ik bloeide helemaal terug open! ik had wel gezonde stress de eerste dagen, maar al vlug had ik de smaak te pakken en liep alles op wieltjes! ik voel me daar zoooooooooooooooooooooo goed en voor mij is het echt "therapie"..psychologisch kalmeer ik , vergeet ik al de miserie en kom ik (ondanks het harde werken ) tot rust! leuk om de klanten te onvangen en vooral de kattekes allemaal hun dagelijkse kat-massages te geven. omdat mijn bengels er ook vertoefden, zat ik 's avonds daar bij hen tv te kijken! jajaja, daar is in t pension een tv, radio en cd speler!! en iedereen passeerde de revue om te komen knuffelen. ik heb er echt met volle teugen v genoten, en was 's avonds bekaf, maar wel moe vh werken, niet v me te vervelen... ik kan al veel terug aan, maar na 14 dagen was mijn pijp wel zo goed als uit en moest ik wel een kleine week recupereren, amaai dat is de andere kant vd medaille dus! terug voor de klas staan is toch nog wat anders, maar ik hoop binnen een paar maanden dat het lukt!
blitsbezoek UZ Gasthuisberg via SPOED :
tja, woensdag 21 november rond 18.50u, had frisco me gebeten ! op zich niet erg, was het niet dat ik tijdens de nacht niet kon slapen, omdat mijn vingers zwollen en ik ze nog amper kon bewegen! inge verhuisd, dus ik ZELF naar spoed gereden om 6u ' s morgens!!! jajaja, ik voelde dat er iets niet pluis was...wat ik daar weer meegemaakt heb, hallélllluuujaah! eerste dokteres vond het niet nodig dat ik naar spoed kwam, ik moest met zoiets naar huisarts...ik zei dat ik toch op zeker wou spelen en ik had binnenin mijn hand ook pijn! occh, je bent toch HELEMAAL GENEZEN zei die tegen mij!!! ik antwoordde dat ik toch nog 3j gevolgd moet worden en de rest v mijn leven MET het idee moet leven dat t terug kan komen. enfin, ze zei "zalfje aan doen en genezen"..ik begon lichtjes te steigeren! want moet je weten, ik had zo'n doorzichtige klever v HANSAPLAST op mijn vinger met isobetadine-zalf op...weet je wat die DOKTER dacht??? hou je vast, dit slaat nergens op!!!! ze vraagt : zeg, wat is dat? ( ze wijst naar vinger ) ikke: wat bedoel je mevrouw? zij: wel, dat ding daar aan je vinger!! ikke: tja, een pleister, hye met isobetadine- zalf erop zij: hoe dit??? en ze tikt met balpen op pleister..ja maar is dat geen PLAKBAND ??? dit is wel geen hygiënische methode en zeker in UW GEVAL niet! grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr ikke: maar mevrouw, als er hier iemand 110% hygiënisch is, ben IK het wel, hoor.vraag dat maar op 467 of aan mijn ANDERE dokters. dit is helemaal GEEN PLAKBAND, dit is een HANSAPLAST, dat goede merk v d apotheek(!!!!) .iets anders kan ik op deze moeilijke plek niet plakken! ik ben wel slim genoeg om te weten wat ik moet doen, hoor! dat zie je toch dat het een pleister is!!??? én ik trek die pleister eraf en toon het haar! zij: ahh ja ! IK DENK DAT TOEN PAS haar kleinste eurocent wakker werd en viel... zij: ok, ik ga het met mijn supervisor bespreken, wacht hier maar... ikke: ja maar, moet hier geen bloed getrokken worden? ik heb wel erge pijn, anders kwam ik hier niet, hoor! ik kan mijn vingers niet meer plooien en mijn palm en wrijf branden en gloeien! je kan in mijn bloed toch aan CRP zien dat ik een ontsteking heb of zo???? zij: bloed hoef ik niet te nemen, je bent gezond!!!! tot straks.
voila, daar zat ik dan!
45 min later, 7.20u...kwam er iemand bloed prikken...eindelijk...
ik zat daar om 8.45u nog in mijn kotteke, op een stoel, ik had nog niet eens een bed!!! ik raakte in paniek, want om 9u moet ik een insulinespuit geven aan één vd katten in t pension!! en die beestjes moesten eten, kattenbakken proper gemaakt en dergelijke...
tja, ik maar mijn stoute schoenen aangedaan en via interne telefoon dr D, MIJNE SUPERVISOR, gebeld! die schrok dat ik al bijna 3u op spoed zat en hij dat niet wist! ik bekende met een bang hart dat mijn kat me gebeten heeft en hij aub niet boos mocht zijn! maar hij was absoluut niet boos, maar bezorgd! omdat ik zei dat ik nog altijd niets v mijn bloed wist en ik niemand hier v hemato meer zag en ik eigenlijk zo vlug mogelijk hier weg wil voor de kat insuline te geven, zei hij " wacht efkes ik ga iets regelen"
NUUUUUUUUU, gaan we t hebben...dacht ik bij mezelf nog!
ik kreeg opeens een bed (!!!! ) en echt waar, binnen de 5 min. stond er een andere hematologe en EEN CHIRURG naast mijn bed! ik wist niet wat ik zag!!!! die chirurg bleek dezelfde als v mijn gezwel aan lies te zijn, haahaaa die zei zo grappig " mevr. Ylen, kennen wij elkaar al niet??" ahahahaaaa ik al lachend: och meneer, ja 2 maanden geleden lag ik hier voor gezwel aan mijn lies, nu ben ik hier voor mijn hand! allez, ik vloog naar echografie en mijn bloed was onderzocht! toen kwam het verdict :°°° tja, uw pees is al goed ontstoken er zit al etter rond!!! u zal zo vlug mogelijk een antibiotica kuur moeten hebben en dus ook zeker 3/4 dagen hier moeten blijven! °°° ik duizelde helemaal! wie gaat het pension doen? wie zorgt er voor al de katten en de hond des huizes? oeei, klanten afbellen, dat gaat NIET!
(dus ik niet met mij laten sollen, hye)
ikke: ja maar, eerst is er NIETS en zou ik nog naar de huisarts moeten, nu plots moet ik hier 4 dagen blijven???? wie is hier nu de waarheid aan t zeggen??? of droom ik, na 3.5u hier te zitten krijg ik dit nieuws!!!!
enfin, ik mocht niet naar huis...dat is BUITEN mijn WIL gerekend! ik heb duidelijk gemaakt dat ik naar HUIS MOEST, kost wat wilt, ik MOET die SPUIT geven en er MOET een KAT INGESLAPEN worden, ik laat die niet achter, NO WAY! die chirurg keek eens raar, de helmatologe ook, maar kon mij niet schelen! me zooooooooooo lang laten wachten en dan opeens is er alarm !!!
dus tegen 11.30u (!!!jajjaa 5.5u heb ik daar gezeten!! ) was mijn hand "geschrobd", mijn eerste antibiotica intraveneus binnen en kon ik een uur naar huis om dingen te regelen! ik direkt met dierenarts gebeld, die kwam dan dadelijk langs... dan klanten nog gebeld, die konden ook dadelijk katten brengen... v valies maken GEEN SPRAKE...alles voor de diertjes! moet je weten, mijn vingers en hand waren helemaal ingetaped, zeeeer onhandig, dus!
enfin, de poes "GARFIELD" is in mijn armen ingeslapen...t was de poes v MC & F, maar ze was al hele tijd ziek en nu was ze helemaal op v ouderdom, dus ze wisten ergens wel dat het er zat aan te komen, met hun toestemming en op advies vd arts is ze nu naar de kattenhemel! naar mijn fleurke en franske en alle andere katten daar! de dieren waren oki en ik was om 13u terug op spoed!
om 17.30u was ik eindelijk op mijn kamer!!!!! onbegrijpelijk, maar wel de WAARHEID... ik heb veeeeeeeeeeeeel geregeld en gedaan en VOELDE dat ik leefde, amaaaii, wat een gedoe, maar het is allemaal goed afgelopen, hoor!
en ik???
ahahahahaa, ik was weer voorbeeldige patiënte! ahahahaha vrijdag, na net 23u in kliniek, mocht ik al naar huis! maar moest wel nog 10 dagen antibiotica nemen, 6 flashy paarse pillen v 300mg elk / dag!!! gene zever, dus! ik heb nu ook weer eens op traumatologie gelegen, dat stond nog niet op mijn lijstje én grappig, t was net onder mijne "côte isolé"!!!
°°° allez, ondertussen is mijn hand goed genezen en is er alweer niets meer v te zien °°°
I. is donderdag de beetjes gaan verzorgen en heeft mijn valies gebracht! ( ze weet alles goed liggne hye, ahaha ) dankzij N., mijn kattenvriendin, zijn de kattekes vrijdag goed opgevangen! en ze is me zater- en zondag nog komen helpen poetsen en opruimen enzo!! oef, wat was ik blij...
