plots heb je acute myeloide leukemie KLIK op de prentjes voor verrassing !! op foto's om ze groter te zien !!!
veel plezier...
23-07-2006
zondag 23 juli 2006
thunder...lighting....i feel so exciting !!! i m gonna knock knock knock on wood...
ik denk dat gisterenavond, toen het hier meer dan een uur hard geregend-gedonderd-gebliksemd heeft, de bliksem op mij gevallen is... ik heb deze nacht wel een "tradonalleke" moeten vragen, want ik lag al een uur wakker en had enorme spierpijn in mijn kuiten! eens dit werkte, heb ik als een roos geslapen tem 6.30u ! ik heb zelfs rozijnenbrood gegeten als ontbijt en het lukte aardig om te eten! ongelooflijk
ik kon weer een lekker baddeke nemen en toen ik terug kwam kreeg ik het fijne nieuws dat ik geen infuus meer nodig had! vrij vrij vrij, allez toch in mijn kamerke van 3mx5m...( voor mij is dat een stapje naar vrijheid zonder zo'n draad waar je telkens moet aan denken )
deze middag was het lekkere tomatensoep, varkensmignonetteke ( kauw kauw ), puree en broccolimix! en ik heb toch meer dan de helft opgegeten, eergisteren at ik amper 10 hapjes... dus dat gaat de goede kant op! en kan ik vlug naar mijn katjes toe!
als ik de supervisor mag geloven, ben ik morgen misschien naar huis....ik hooooooooooooooooooooooop het, maar eigenlijk ben ik wel wat bang voor de hittegolf buiten...ik zal heel voorzichtig moeten zijn, want hier lig ik al bijna 4 weken in de airco, dat is andere koek, hye!
eens thuis zal ik proberen om mijn dagboek wat bij te houden, want zal nog geen internet hebben.....
maar jullie mogen altijd op bezoek komen, hoor! praten we in levende lijve!...wel in de schaduw, onder mijn "schuurke"!!! want de zon zal mijn vriendje niet meer zijn als het zo warm is!
ik hoop hier vlug te typen dat ik naar huis mag....ik verveel me te pletter!
vorige dinsdag dacht ik dat ik terug alle dagen op pc kon typen....wat een vergissing!
ondertussen heb ik al slijmen moeten braken, zelfs 's nachts dat de tranen in mijn ogen springen! die aambeien verpesten mijn hele humeur en dag en gaan niet weg! ik heb hevige buikkrampen doorstaan, met de nodige zweet-uitbarsting-buien en rare gezichten trekken , in de hoop dat ze weggaan!
ondertussen zijn mijn witte bloedcellen goed hun opmars aan 't maken...ze hebben eerst naar "défilé" van de 21e juli gekeken denk ik! nu zijn ze al met 2500, gisteren nog met 1600! supergoed. mijn bloedplaatjes zijn met z'n 52.000 en mijn hemoglobine schommelt rond de 10 !
ik voel me heel erg moe en "leeg", zowel mijn lichaam als mijn hoofd! deze kuur is pshychologisch heel zwaar, amaai, dat is de eerste keer dat ik dit ervaar! ik droom nog altijd van moorden en bloed en vieze dingen, maar gelukkig ben ik al 2 dagen van de morfine verlost, dus zal dat wel verdwijnen zeker? en ik hoor zonet dat al mijn antibiotica ook gestopt wordt vanavond! slapen-slapen-slapen-.....is mijn hoofdbezigheid, of ik dit nu wil of niet, er zit niets anders op! ****ik voel me net een kat, straks ga ik nog miauwen!!!****
ik verlang zo naar de katjes en ben heel gevoelig...gisteren zag ik een reclame van sheba en begon plots te wenen...ik kon bijna niet stoppen! en zo zijn er allemaal kleine dingen die me aan thuis doen denken en ik ben dan zo emotioneel! in de vorige kuren had ik dit gevoel helemaal niet! ik wil sterk blijven en vechten, maar een 3e chemo doet me helemaal inzinken vrees ik! mijn lichaam vindt gewoon de kracht niet meer om te recupereren...
de genezing hier duurt ook heel lang! ik ben het kotsbeu ( letterlijk & figuurlijk in mijn geval )
vandaag hebben ze na 2 weken mijn infuuseten afgekoppeld en probeer nog eens zo goed mijn best te doen om terug te eten! want dan kan ik naar de katjes...maar het lukt niet goed alles smaakt naar hetzelfde = niets dus het is enorm moeilijk iets in mijn mond te steken, ook al wil ik dat, ik verkramp als ik eten zie of ruik! vorige kuren kon ik niet wachten om terg te eten, nu zou ik alles doen om niet moeten te eten! maar ik forceer me en neem een instant -motilium om mijn maag wat in bedwang te houden!
allez, ik wil niet klagen of zagen, maar dit is gewoon "pure waarheid" hier! chemo chemo chemo.......niet te onderschatten!
jammer genoeg kan ik je niet veel positiefs vertellen....wel dat.... MIJN HAAR blijft maar GROEIEN en ik was zo bang dat die blauwe chemo het ging laten uitvallen!!! oef ...dat is toch iets goeds....kan ik binnenkort nog eens naar de kapper om het in model te knippen!!
velen zullen zich "terecht" afvragen waar ik gebleven ben.........nog altijd op côte isolé, maar hoe?
wel, ik zal het kort vertellen en later wat maar erover typen !
zaterdag 8/7 kon ik plots mijn bed niet meer uit, kon niet meer eten, had barstende hoofdpijn en kreeg "hoge koorts"-aanvallen! ik was duizelig en mijn bloeddruk bleef laag! ze konden ook geen bloedstaal uit arm prikken, niks leek te lukken!
ik kon amper slikken, dus krijg ik (nog altijd trouwens) infuuseten sinds 9/7, geen normale voeding meer, dat is echt wel op de tanden bijten! maar t is echt onmogelijk om iets te slikken, een half potjes witte yoghurt liet me al braken tot al mijn maagzuur en viezigheid eruit kwam, dus wat zou ik iets anders proberen?
met deze complicaties hang ik ook al 11 dagen aan de morfine, is enige wat me wat troost kan geven, maar kan jammer genoeg niet alle pijn wegnemen! en vaak moet ik nog bij vragen !!! ik ben ook al 11 dagen in bed aan t kamperen, kan niet op stoel zitten, door de hevige diaree is mijn "poepeke" ( of hoe moet ik dat uitleggen??? ) fel ontstoken en aambeien kwamen ook nog eens tevoorschijn ( dat is de eerste keer dat ik dat mag ervaren, vreselijk )
voor de rest hunkerde ik om toch maar even iets te kunnen typen, maar na een poging vorige donderdag kwam ik er snel achter dat de lettertjes hier op scherm dansten, en ik te zwak was om te typen, ik stond nat in t zweet van 3 mailtjes te lezen, zo had ik me erop gefixeerd om het te kunnen lezen!
ik ga nu stoppen, maar ik voel me gelukkig aan betere hand, nog geen "vlotte" candy , hoor! maar ik kan hier toch al eventjes typen!!!!
hopelijk hadden jullie genoeg geduld en komen jullie terug lezen, maar deze afgelopen avonturen zijn wel niet zo interessant voor "gevoelige lezers", ahahaha want je kan je (gelukkig voor jullie) niet voostellen hoe ik hier de dagen doorbreng...
maar op naar de toekomst, ik hoop dat ik uit mijn dal kan kruipen vanaf nu!
