candy est ARRIVéE......niet op mijne Côte Isolé, maar op 630 !
enfin, ik ben goed aangekomen, F heeft me gebracht, en gewacht tot alles uitgepakt was! toen kwam ook mijn nicht even binnen wippen, ze had eindelijk ook eens gedaan met werken, wat een drukke job, zeg!
mits ik al om 17u thuis vertrokken was, had ik nog geen warme maaltijd tussen mijn kiezen, ikke GEPROFITEERD vd gelegenheid, deugnieterij steek ik nog graag uit (!!) en heeft ze voor mij frietjes met mayo en vol au vent in de cafetaria gaan halen.....lief, hé! en dat heeft gesmaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaakt! ( en geen ENKELE kramp of ongemak erna...dus verdiende ik het dik & dubbel! )
iets daarna kwam de dokter nog eens langs en was ik weer aangekoppeld en begon mijn eerste antibiotica kuur al te lopen! ik moet zeggen: ik was vlug terug gewend aan al het dradengedoe, bed, toilet,... de verpleger die voor mij moest zorgen, is ironisch genoeg NET degene die mijn catheter deed ontploffen. hij vroeg heb je hier nog al eens gelegen, precies of hij kende me ergens van.ikke: jaja, IK ben DEGENE vd ONTplofte catheter! ohohh, jaaa just, nu weet ik het weer, heb mijn les wel geleerd hoor! ( ik dacht bij mezelf..zou er nog aan mankeren ) maar vergeven, niet vergeten zei ik en we lachten allebei.
ik heb wonderbaarlijk nog geen last van de medicatie, ik heb een paar uur op pc getokkeld, de vleeskeuring voor Miss België heb ik uit mijn ooghoeken gevolgd! toen ik net mijn laptop veilig opgeborgen had en voor de zoveeeeeelste keer weer moest plassen ( om de 2u is het richting wc ) arriveerde om 22.10u 2 van mijn lievelingsverpleegsters van 467!!! ik sprong zo hoog ik kon en was ENORM BLIJ hun te zien....'t zal geen zicht geweest zijn, maar mij een zorg, ik zag weer zon in het donkere gat van 630! ze kwamen me een "te laat" kaartje geven voor mijn verjaardag en hadden via een lotgenote ( waar ik goed contact mee heb ) op 467 gehoord dat ik ook in ziekenhuis beland was...toch suuuuuuuuuuuuuuuperlief dat ze de moeite doen om zo laat nog even langs te komen! ze zijn me daar blijkbaar nog niet vergeten, ahahaha. of het aan de balpennen ligt die ze elk van mij als afscheidcadeau kregen weet ik niet! ( OEI, heb ik vergeten op mijn blog te melden!!! )
tja, een stilnoct, mijn nieuwe lapmiddel tegen slapeloze nachten heeft me hier niet zo geholpen als de vorige nacht! om 00.15u schoot ik wakker en had ik mijn huid opengekrabd langs de plakker aan mijn hickmann, hij was ambetant aan't doen...weeral! met een zyrteckske ging de jeuk na halfuurtje wat over, maar de klok heb ik nog bekeken tot na 3.00u, hoor! dan heb ik wat geslapen, maar om 6u was ik weer klaarwakker in mijn bed en moest ik voor zoveelste keer plassen!
gelukkig sliep mijn kamergenote, heeft ze er niet veel van gemerkt. ze valt goed mee, geen madameke maes ( zie 25 aug- 7 sept 2006 )
hye en weet je, gisteren, VOOR ik naar UZ vertrok is de dierenarts nog jaarlijkse inenting komen geven aan frisco en heeft ze de nieuwe aanwinst ( jajaaja, een héééééééééééééééééééééééééééél mooi verjaardagscadeau!!! ) gecheckt en meer dan goedgekeurd! hij is proper, goed verzorgd en heel lief en vriendelijk! voor de kattenkenners én anderen ook, tis een " american curl " ( ik zal uitleg nog wel typen hier op blog ) en luistert naar de naam "POEKIE"...geen F deze keer, want ik ga er gewoon "poekie woekie" van maken, ik ken hem al 2 jaar als poekie v h kattenpension, en kan niet wennen hem anders te noemen! dus ik was dolgelukkig en heb hem dan naar pension gebracht, want hij is pas van zaterdag thuis en om geen eventuele ongelukken te veroorzaken tijdens mijn afwezigheid én het feit dat mijn andere katjes al over hun toeren zullen zijn met mama die weg is......
tja, met een speciale naam & voornaam als de mijne...kan het moeilijk anders dan dat ik er ergens uiting van breng!
na de vele pralines aan 467 na elke chemokuur, heb ik in augustus besloten een SPECIAAL - iets te doen ( na LAATSTE KUUR ) voor alle mensen die zo goed voor mij gezorgd hebben op Côte Isolé ( E 467 )! ik wilde hen verrassen met een aandenken, zoals ik daar ook was..iets om NIET te vergeten, ahahahahaaaa in positieve of negatieve zin, laat ik in t midden! hmhmhmhm.
dus heb ik via Engeland bedrukte balpennen bestelt, mooi ingepakt met strikje erop en al en de naam vd verpleging, logisiteke, dokters,...erop ! ik heb er veel plezier aan beleefd en voelde me even juf prulle leuke-mie! op het kaartje dat ik erbij had gegeven heb ik een zelfgemaakt gedichtje geschreven: ( let vooral op de blauwe letters- vertikaal!! ) Chemotherapie, ik heb het 4 keer meegemaakt Amaai, ik ben er gelukkig doorgeraakt ! Niet zonder de superlieve steun van logistieken & verpleging & De dokters kwamen elke dag zien hoe het ging. Yeah,tetteren-grappen-lachen, maar toch beleefd zijn, (ik ben nog alijtd madameke tetter ) Lukte me allemaal, ondanks de pijn ! Er 13 weken doorbrengen vond ik echt tof, U gelooft het niet, voor Côte Isolé heb ik veel lof !!! Kamer 2-3-8 heb ik gelegen, En voor de 4e kuur heb ik geen kans meer gekregen, snik snik snik... Mmmmm, naar 630 moest ik gaan Ik wist niet wat gedaan! Eerlijk gezegd, ik mis jullie heel erg, echt waar
*** jullie verdienen een DIKKE pluim daar! ***
en de balpennen vielen blijkbaar goed in de smaak en hebben indruk gemaakt...voila mission accomplished...nu ook mijne kanker nog tot goed einde brengen!
mijn laatste week 34j zijn zal ik niet vergeten door de hevige krampen in buik en maag, migraine aanvallen,...
mijn eerste week 35j zijn is NOG spectaculairder : die zal ik doorbrengen in het ziekenhuis!!!
gisteren, maandag, heb ik een hele dag op spoed doorgebracht voor allerhande onderzoeken, bespaar jullie de details en vooral de VRESELIJKE tijdverspilling.
vandaag,belde ze mij om 12.35u om te melden dat er kiemen in mijn bloed gevonden zijn via mijn catheter ( mijn hickMANN....gaat vreemd, de bedrieger!!! ahahaha..blijven lachen hye! )
dus...................neem aub 30 seconden van jullie tijd om een mailtje te sturen, want ik ga een tijd van VERVELING tegemoet op éénheid 630 !!!! & de bijwerkingen vd hopen antibiotica en pillen zal ik jullie besparen!
ik haat het mijn katjes achter te laten, maar dat is nu éénmaal mijn leven met kanker!!!
hopelijk ben ik vlug terug thuis...
dikke knuffels,
candy, leuke-mie
ps: ik probeer verslag uit te brengen op mijn blog-dagboek, m.a.w. LEZEN MAAR!!!!!!
