plots heb je acute myeloide leukemie KLIK op de prentjes voor verrassing !! op foto's om ze groter te zien !!!
veel plezier...
27-02-2007
ERG ERG ERG
met tranen in mijn ogen moet ik de volgende mededeling maken...
°°° het kan ook verkeerd aflopen...°°°
een HELE LIEVE STERKE lotgenote heeft haar gevecht tegen de vieze "leukemie-beesten" verloren.!!!
vorige week typte ik hier nog dat ik duimde voor haar, maar net die nacht is ze in het ziekenhuis overleden, heel erg en deprimerend is dat, want het was een echte knokker, maar soms kunnen we niet vechten en zijn we net don quichotte en zijn windmolens.
zaterdag is F speciaal met mij 82 km gereden, zodat ik haar een laatste groet kon gaan geven, ik MOEST haar nog eens zien en aanraken, want het nieuws is nog altijd zo "on-waarheid", tot ik ze daar zo mooi en vredig zag.......toen was onmacht helemaal over mij en heb ik me proberen sterk te houden, maar ze kruist meermaals per dag mijn gedachten en ik hoop dat de nabestaanden het onmachtig gevoel kunnen een plaats geven en ik nog van hen hoor!
liefste V. je blijft altijd in mijn gedachten dagen en nachten zo een vechter, net als ik en je vocht tot de laatste snik ik koester de mooie poesjes die je borduurde voor mijn verjaardag ik denk terug aan JOU met een "glimlach" want ik onthou ALLEEN de positieve dingen de negatieve wil ik vergeten, dat gaat toch maar wringen. we krijgen de stempel "kanker" op ons gezicht DAT is pas een ZWAAR gewicht alleen lotgenoten en sommige naasten kunnen zich inleven, de rest schrikt maar even... ik heb tranen voor jou in mijn ogen en dat is helemaal niet gelogen! liefste V, lieve familie ik vergeet jullie nie .
candy, leuke-mie
in spanje zal ik de dag van jouw begrafenis een fijn plekje zoeken om je te herdenken, beloofd!
net een week zonder pillen én....ik voel me stilletjes aan de "oude/nieuwe" !!!
ik heb nog wat afgezien de eerste dagen, maar sinds zondagnamiddag ben ik KRAMPLOOS, heeeeerlijk zeg. ik was al bijna vergeten hoe dat voelt, niet denkende aan mijn ziekte "binnenin mij".
ik ben al terug op restaurant geweest en gaan wokken en dat is allemaal "goed" verteerd, joepie!
vandaag, dinsdag, ben ik wel wat gespannen en waren er een paar krampen en een raar maag, maar dit keer ben ik bijna zeker dat het van de zenuwen is.
terwijl ik dit zit te typen, zijn men bengels al naar het pension...het is hier heeeeeeeeeeeel stil en voel me zo eenzaam zonder kattekes. alleen poekie woekie is nog hier, daar bne ik gisteren nog mee naar dierenarts gereden, die had 40.5°C koorts en hebben ze bloed getrokken!!!! ooohhhh, ik ben al bang voor de resultaten, morgen weet ik meer! en dan zal ook hij naar het pension gaan! ik ben zeker dat ze het daar goed hebben, maar ik mis ze NU AL op mijn schoot, ohhh jee, vannacht ( en de komende 12 dagen ook ) zonder katten slapen...
allez, als ik terug moet beginnen met mijn chemopillen kuur, zullen ze me erg sterke pijnstillers moeten geven, want mijn "intuitie" was juist, de krampen en immense pijnen van de laatste 2 maanden zijn wel degelijk van de pillen.
maar nu ga ik proberen genieten, in de mate vh mogelijke, van de zuid-spaanse zon en palmbomen! en van het blootvoets lopen aan zee... en wie weet wat me nog te wachten staat de komende 10 dagen!!!!
ola jejejeee, ik voel me plots zo ola jejee.....ik had vorige week 15% denkvermogen om naar spanje te gaan, nu is het toch al 65%!
morgen om 11.30u is het misschien al 75%??? want ik zit dolgraag in het vliegtuig. ik zal maar hééééél voorzichtig zijn dat ik kan vertrekken naar de zon, want het is er mooi weer en zeker al 20°C! en het huis waar ik zal verblijvne is 600m van het zee-ke, dat wordt wandelingen maken...
hopelijk komen jullie na 11 maart eens een kijkje nemen en mijn verslag lezen van "de spaanse zon"
