op weg naar het dagziekenhuis, ben ik met koffiebranderij "ROM" een grote doos pralines gaan kopen voor de verpleegsters! ik was goed op tijd daar...en om 10.30u werd er bloed genomen, en tot mijn verbazing spoot het bloed uit mijn catheter. wat was ik blij dat hij werkte! toen ik hoorde dat ik op consultatie mijn beenmergpunctie moest laten doen, had ik opeens een raar voorgevoel. ik ben gaan vragen wie de punctie zou uitvoeren, toen de naam viel van degene die de eerste 2 gedaan heeft ging mijn weinige haar recht omhoog en draaide mijn maag rond! over mijn (nog niet) lijk, maar deze dame komt niet meer aan mij! dus, heb ik mijn lieve schoenen aangetrokken en gaan vragen of mijn supervisor eventueel de punctie kon doen, want anders zou ik weigeren die te laten doen! gelukkig wou hij "met plezier" ( dat zei hij echt!!! ) dat doen, maar pas na 15u! dus ben ik thuis 2 uren gaan slapen en heeft firmin me tegen 15u terug gebracht! maar ik heb tot 16.30u moeten (met veeeeeeeeeeell zenuwen) wachten om op de pijnbank te liggen! de supervisor was om 16.15u al komen zeggen dat hij nog 1 patient moest doen en dat het dan aan mij was, dus begin al maar te hyperventileren, zei hij al lachend! hmhmhmhh, ze kennen me daar al heeeeeel goed!!! en ja, wat er tussen 16.30u-17u gebeurd is, kan ik je niet beschrijven...de eerste prik kwam er geen beenmerg, de tweede prik ( de naald wordt dan wel herstoken!!!!! ) zei de dokter " ohh meiske ik zal het nog eens moeten hersteken, weer niets" en toen de derde keer die immense naald in mijn borstbeen ging, deed het enorme pijn!!!! het pikte en ik kon amper ademen..ohhh helse pijn, maar ik moest erdoor en toen hij zei " als je tot 10 telt is het gedaan".oohh, dat duurde uren toen de naald eruit ging! maar dan begint de pijn pas echt! ik kon amper bewegen !!! echt waar, ik overdrijf helemaal niet, integendeel, ik verheerlijk (!!!) het nog bijna. ik kon wel wenen van de pijn...gelukkig kwam inge me ophalen, want met de auto rijden had niet gelukt! ik ben een uurtje in de zetel gaan liggen in pension, zo had ik afleiding, en zijn we samen een spaghetti gaan eten, zin om zelf nog eten te maken had ik niet! ik hing over mijn bord als een oud madammeke, zo had ik minder pijn! ik heb elk uur van de nacht gezien, maar viel gelukkig terug in slaap...
*** alles is leuker dan 3 beenmergpuncties op 1 moment ***
ps: om 11u ben ik naar isolatie de pralinkes gaan brengen voor de verpleging....m&m kwamen ze halen en waren verrast met het bezoekje! ze waren heel blij...
