Bredene op de vuist voor Babette en Alcooltje
'DE SLAG VAN BREDENE'
Honderden feestvierders op de vuist, de Bredense politie die versterking krijgt van de Oostendse hondenbrigade, twee kandidaat-prinsessen die als dieven in de nacht op de vlucht slaan...
De verkiezing van de Bredense carnavalprinses is dit weekend uitgedraaid op een massagevecht.
Een verslag van Willy De Buck (het Niuwsblad)
Carnaval, dat is ambiance, vettige muziek, polonaises, een alaaf alhier en alginder, veel bier en nog meer plezier. Normaal gezien toch.
Maar toen de uitslag van de Bredense prinsesverkiezing zaterdagnacht rond 2.30 uur bekendgemaakt werd, veranderde dat feest in een kleine oorlog. Brigitte 'Babette' Creminger en Dorine 'Alcooltje' Devriese,
de twee kandidaat-prinsessen, zijn er nog altijd niet goed van.
'Ik kreeg inderhaast een jas over mijn hoofd en werd als een misdadigster weggeleid. Ik heb niets gezien van dat slagveld', zucht winnares Babette.
'En wij zijn zo verstandig geweest om zelf te vertrekken',
zegt Alcooltje.
De reden van die knokpartij?
Geen mens die het met zekerheid weet.
'Ik heb met 150 stemmen voorsprong gewonnen. Mijn supporters hadden geen reden om te vechten', zegt Babette.
'De mijne ook niet', zegt Alcooltje. 'De verkiezing is correct verlopen en ik wens Babette proficiat. Spijtig dat het zo moest eindigen.'
'Maar', zegt voorzitter Kurt Vansteenkiste, alias Prins Pipo, 'er waren eerder al een paar opstootjes met een portier. Na de proclamatie brak de hel meteen los. Iedereen ging zowat met iedereen op de vuist. Slechte verliezers en mensen die veel te veel gedronken hadden, vermoed ik.'
De man zit met een immense kater.
'De avond was in opperbeste stemming verlopen. Beide kandidaten werden door een fanfare aan hun supporterscafé afgehaald. De verkiezing zelf verliep ook perfect: we hadden vooraf overleg met de politie, we hadden security ingehuurd, enkele leden van het gemeentebestuur keken toe op de stemverrichtingen, alle aanwezigen kregen na het uitbrengen van hun stem een fluorescerende stempel op hun hand en de kandidaten mochten getuigen afvaardigen bij de stemming en de telling. Allemaal officieel, zoals in de politiek. Onmogelijk om te sjoemelen. En dan gebeurt zoiets. We hebben onmiddellijk de muziek stilgelegd, de bar gesloten en de lichten aangestoken. Maar er was geen houden aan.'
De Bredense politie wist niet waar te beginnen toen ze ter plaatse kwam. 'Er was nog zo'n 900 man, verspreid over twee zalen. Iedereen was met iedereen in discussie, als het al niet erger was. Roepen, tieren, slaan en schoppen. We hebben het nog met een hond geprobeerd, maar dat beest maakte weinig indruk op de vechtjassen. Pas toen er echte versterking kwam uit Oostende, kregen we vat op die bende. Maar de balans valt naar verluidt nog mee. Niemand raakte gewond tijdens dat gevecht. Op wat krabwonden en blauwe plekken na. Of dat feest een staartje krijgt?
Het is niet aan ons om daarover te beslissen.'
Babette en Alcooltje likten maandag figuurlijk hun wonden.
'Ik ben er kapot van. Het moest een van de mooiste dagen uit mijn leven worden, maar voor hetzelfde geld lag ik nu in het ziekenhuis. Ik heb nog geen ogenblik van mijn overwinning kunnen genieten. Ik ben met mijn entourage nog iets gaan drinken en dat was het. Weg ambiance. Op mijn werk had iedereen het over die vechtpartij, niet over mijn titel. En ik heb sinds zaterdagavond al evenveel dreigementen gekregen als felicitaties.'
Alcooltje blijft een fan van het carnaval maar aan een verkiezing zal ze nooit meer deelnemen.
'En zeggen dat ik die mensen enkel een plezier wilde doen', zegt ze. 'Want ik was een stroman, ik was eigenlijk kansloos. Ik heb alleen maar ja gezegd om die mensen uit de nood te helpen. Anders hadden ze - net als vorig jaar - geen tegenkandidate en dus geen verkiezing.'
Prins Pipo houdt zijn hart vast voor het vervolg, want er moet ook nog een prins carnaval verkozen worden in Bredene.
'Ik ben er niet gerust in', zegt hij. 'Zelfs als die avond vlekkeloos verloopt, dan nog is ons carnavalseizoen om zeep. Stel u voor: de carnavalprins en -prinses van België waren onze eregenodigden. Samen met de carnavalprins van Europa. We hebben nogal een figuur geslagen tegenover die hoge gasten. Daarnet belde zelfs de Duitse televisie. Heel onze reputatie is om zeep.'
|
