Izegemse Batjes 2006











Het voorstel om als eerste in de rij Vlaamse bellemannen de titel te krijgen van 'Snor van Stad Izegem' in mijn eigen stede en zo in de eregallerij van de Europese Snorrenclub Antwerpen te mogen prijken, aanvaarde ik uiteraard met open armen.
En dit zou plaatsvinden tijdens het Batjesweekend van 17 juni 2006 op een initiatief van die ESA.
Na overleg met het stadsbestuur mocht ik enkele gasten uitnodigen, waaronder de bellemannen van Temse en Veurne, de Izegemse caricaturist Hans Deconinck en wanneer het ter ore kwam van de gemeente, werden tal van acties ondernomen.



Totaal onverwachts kwam de driemans-fanfare 'De Rustende Moeders' o.l.v. 'lijder' Paul Berlamont aangerold...











... en was er ook een muzikale aubade vanwege de Izegemse Pekkersgilde.



Dan gaf belleman Gerard het sein dat we de Raadszaal mochten binnentreden alwaar de Burgemeester Willy Verledens en enkele van de Schepenen ons opwachtten.



Heel uitzonderlijk mocht ik plaatsnemen op het gestoelte voorbehouden voor de leden van het Stadsbestuur.
Burgemeester Verledens had zich voor de gelegenheid een enorme 'zapata-snor' opgeplakt en stak een vurige rede af over het wel en wee van 'de snor'.













Een wederdankwoord van de voorzitter van de ESA, die op zijn beurt Burgemeester Verledens een aandenken overhandigt.





Ikzelf mocht het ingelijste 'snorrenlied' in ontvangst nemen.





Nog twee grote verrassingen stonden mij te wachten : een prachtige ingekleurde caricatuur van mijne kop van de hand van de Izegemse tekenaar Hans Deconinck...





... en een beeldje van de Ingelmunsterse bronsgiet-kunstenaar Mark Claerhout... die jammergenoeg zelf niet aanwezig kon zijn wegens ziekte...



Twee kunstwerken die ik heel mijn leven zal koesteren !

Er was ook een banketbakkers-wedstrijd uitgeschreven onder de lokale bakkers met de opdracht : "maak een lekkere belleman-snorren-taart".













Onder de tonen van de oorverdovende fanfare, vond de jurering plaats.



De uiteindelijke winnaar werd bakker Alex, die een prachtige trofee in ontvangst mocht nemen : een beker die hij met fierheid in zijn etalage mocht zetten.







Dan werd er nog een drink aangeboden door het Izegemse Stadsbestuur.





Van de ESA-voorzittersvrouw kreeg ik nog een antiek wijnproeversschaaltje, een 'tastevin' voor mijn verzameling, kado.



Nog even poseren voor de pers en het gezelschap zou dan olv enkele Unizo-afgevaardigden een rondgang door de batjes doen.






















































 


 
 


Er werd ook even halt gehouden aan het Europese Dorp op het Bad Schwisenahn-pleintje voor we een bezoek zouden brengen aan het Nationaal Borstelmuseum.

 
 
 
 
 

Grote verrassing : voor de gelegenheid hadden de museum-medewerkers enkele etagére-kasten speciaal uitgerust met tal van snorren-accessoires uit hun collectie.

 
 
 
 







Onder het wakend oog van Gerard en Carlos, demonstreerd museumgids Maria hoe vroeger een borstel werd ineengezet...



Ook kleine Milan stond vol bewondering te kijken.

















Na de rondgang werden we verwacht in cafe Oud Stadhuis en werden de taartjes versneden en opgesmuld.