De Klepperman

Zoals al genoemd, van het beroep van klepperman werd je niet rijk.
Schutte had ook nog inkomsten uit zijn winkeltje en een stukje grond, zodat hij financieel net rond kon komen. Zo rond de eerste Wereldoorlog verdiende de klepperman voor 365 nachten werk 225 gulden. Vakantie kende hij niet en als hij ziek werd moest hij zelf maar voor een vervanger zorgen.
Op een gegeven moment zat de gemeente blijkbaar krap bij kas ('de betuune tied'), want van de ene op de andere dag werd de jaarwedde van de klepperman verlaagd tot ƒ175,-. Als aanvulling op dit bedrag mocht hij nieuwjaarsfooien in ontvangst nemen. Als hij een goed nieuwjaar had, kwam hij met 30 gulden thuis. Deze fooien dankte de klepperman het meest aan zijn bijbaantjes. Zo timmerde hij elke morgen op de ruiten van de postbodes die met de trein mee moesten om de post op te halen. Een ander bijbaantje was hulp-veeverloskundige. Als de mensen 's nachts hulp nodig hadden, werd de voordeur opengelaten, zodat de klepperman wist dat ze zijn hulp konden gebruiken.
Het eigenlijke werk van de klepperman schoot er dan wel eens bij in. Schutte werd dan ook vaak gevraagd één van de beide vroedvrouwen die Hardenberg kende te halen ('vrouw Hambarg' en 'vrouw Schutte'), als er weer eens een nieuwe wereldburger bij kwam.
De laatste klepperman van Hardenberg is niet als klepperman met pensioen gegaan: voordat hij daar aan toe was werd hij door de gemeente op wachtgeld gesteld. De oorzaak hiervan was de komst van een veldwachter. Hardenberg had altijd één veldwachter in dienst gehad. Op een gegeven moment kwam er een veldwachter bij, waar Hardenberg aan mee moest betalen. Omdat het werk van de klepperman nu gedeeltelijk door de veldwachters kon worden overgenomen en de gemeente die paar gulden voor de klepperman ergens anders voor wilde gebruiken, kreeg Schutte een wachtgeld van ƒ75,- per jaar tot zijn 65e levensjaar. En zo verdween op geruisloze wijze de klepperman uit beeld.

Maar eind zeventiger jaren kwam de klepperman weer terug in beeld. Hij heeft nu een toeristische functie. Gedurende de zomermaanden speelt hij een belangrijke ludieke rol tijdens het zogeheten Hardenberg-Klepperstad. Gedurende zo'n drie maanden bruist Hardenberg van allerlei evenementen en festiviteiten, zoals een folkloristisch dansfestival, straattheater, cultuur historische markt, ballonnenfestival, taptoe en nog een hele reeks van andere grote en kleine evenementen. De klepperman wordt bij aanvang van de festiviteiten door de burgemeester geïnstalleerd en krijgt dan zijn klepper uitgereikt. Bij het laatste evenement, veelal de taptoe, wordt tijdens een ludiek praatje de klepper weer ingenomen. Zo geeft deze historische figuur in het moderne Hardenberg een waardevolle bijdrage aan het leven in deze door velen bezochte toeristische stad.