Gijs van Bon - Skryf

De zandschrijver ‘Skryf’ rijdt zichzelf voort, een lint aan zandletters achterlatend.

‘Skryf’ refereert aan de vergankelijkheid.

Een luttel hoopje zand creëert de magie van het woord.

De mens, de natuur en de tijd zorgen ervoor dat het woord weer vervliegt. Soms erg snel, soms heel langzaam. Als zand door de vingers .....

Skryf schrijft met zand teksten op de grond. Uit een kleine gestuurde opening stroomt zand. Hij legt zo in traag tempo de tekst letter voor letter neer.

Als hij klaar is rijdt hij door naar het volgende deel van de tekst en daarmee geeft Skryf het geschrevene bloot aan de elementen en passanten.

Langzaam raakt de geschreven tekst steeds meer aangetast door weer, wind en publiek, en verdwijnt weer langzaam.

Skryf kan zo een lange tekst neerleggen in een straat of op een pad. De tekst kan verschillen van één woord tot een heel epos, van grote tot kleine letters.

Er kan buiten worden geschreven, dit levert een iets rauwere en sneller vergankelijkere tekst op, en binnen, waar het heel strak, subtiel en precies lang kan blijven bestaan.