‘Ik heb alles uit de kast moeten halen om de gedoodverfde favoriet, de belleman van Veurne, te verslaan', vertelt Willy. ‘Hij had de laatste zes jaar het Belgisch kampioenschap gewonnen, maar nu is het me eindelijk gelukt. Ik heb wel zo hard moeten schreeuwen dat ik mijn stem kwijt ben. Het was misschien wat te veel van het goeie.'

Makkelijk was het niet, maar Willy, een van de twee officiële Gentse bellemannen, heeft afgelopen weekend in Londerzeel het Belgisch kampioenschap bellemannen op zijn naam geschreven. Een historische overwinning, want hoewel Gent bekendstaat om zijn bellemannen, ging de titel nog nooit naar onze stad.

‘Tijdens de wedstrijd moesten de tien aanwezige bellemannen uit heel Vlaanderen elk twee roepen afsteken', vertelt Willy. ‘Eén roep over de Londerzeelse schrijver Gerard Walschap en één over ieders eigen stad. Mijn roep over Gent viel blijkbaar goed in de smaak.'

‘Maar naast de inhoud moet een belleman op nog van alles letten. Het stemvolume moet goed zitten. Het uniform van de belleman moet in orde zijn. En ook de band met het publiek is belangrijk. Bellemannen zijn eigenlijk een beetje toneelspelers.'


Hoewel een belleman stilaan een anachronisme aan het worden is, heeft belleman Willy het bijzonder druk. ‘Soms een beetje te druk zelfs', zegt hij. ‘In Gent hebben we veel werk bij openingen en feesten en op de zondagsmarkt. Maar ook buitenlanders vragen ons vaak. Ik ben al gaan roepen in de Verenigde Staten, Canada en Australië.'

Al twintig jaar is Willy belleman, maar zijn bel aan de wilgen hangen ziet hij nog niet zitten.
‘Zolang ik kan blijf ik belleman. Mijn volgende uitdaging is meedoen aan het wereldkampioenschap bellemannen. Daar kan ik de Belgische, maar vooral ook de Gentse kleuren gaan verdedigen.'