Donderdag 21 juli:  Well-next-the-Sea

We hebben hier rustig geslapen, de meeuwen en andere zeevogels houden geen minuut hun snavel en toch hindert het niet.

Eerst even de administratie voor de havenmeester in orde brengen, douchen (drijvend ponton op amper 25 m) en ontbijten. Vandaag een beetje Wells ontdekken, en een toeristenbureau zoeken.

Aan de Quays, waar ook de steiger is, staat men al sinds 8 uur deze morgen dé belangrijkste activiteit uit te oefenen, nl. krabbetjes vangen, en wel op een andere manier dan bij ons, niet met een wasknijpertje, maar met een speciaal gevormd netje aan een lange draad, dat neergelaten wordt tot op de bodem. Dit alles onder wakend toezicht van de Gilly Watcher (gilly is de naam van de lokale krab die ze hier vangen, en het initiatief wil het welzijn van de krabben in het oog houden, nl. dat ze vers zeewater krijgen, dat ze met niet te veel in het emmertje zitten en dat ze nadien terug gezet worden). Vele kinderen liggen op de grond met hun hoofdje over de kadermuur, en iedereen is daar erg gerust in. In het netje worden garnalen of bacon gelegd, en dan worden de netjes terug opgehaald. En daar houden vele families zich echt urenlang mee bezig. Soms zijn de kinderen het beu, en houden de ouders vol 😀, ondertussen wat drinkend en nostalgisch vertellend. Ik denk dat vaak de kinderen slechts een voorwendsel zijn zodat ze dit zelf kunnen doen, heel vermakelijk.

In de High Street zijn leuke kleine winkeltjes, toeristisch maar niet té kitcherig, een mooie groentenwinkel, bakker, slager en een kruideniertje, allemaal zeer verzorgd.  In de vvv nemen we enkele plattegrondjes en infoboekjes mee, en in de Chandlery vind ik eindelijk het boekje van Arthur Ransome, Swallows and Amazons. Een kinderboekje maar niet meer te koop in NL of B, en opnieuw uitgegeven hier. Op de Quays zijn verschillende lunchgelegenheden, en omdat fish and chips hier toch thuishoren, kiezen we één keer cod en één keer haddock (kabeljauw en schelvis).

Terug op de boot: een heel andere omgeving dan deze morgen toen het hoogwater was, elk uur verandert het uitzicht, soms sterk stromend water dat de boot doet schudden, dan kleine golfjes met “schuim” dat komt binnendrijven, aan de overkant komt een anker en baken droog te liggen, altijd verrassend.

In de later middag wandelen we via de dijk tot het strand waar we gisteren voorbij vaarden. Eerst even binnenkijken bij de vrijwilligers van de Coast Watch. Ze zitten hoog en droog in een klein houten huisje en houden visuele controle met sterke verrekijkers op het strand.  Nu is het nog maar iets na laagwater, dus ook het strand is veel groter dan gisteren, en waar toen een mooie zwemkom was afgezet met gele boeien, ligt nu alles droog. Er is een smal geultje water waar de redders een stuk aangeduid hebben om te zwemmen. Tijd voor verfrissing dus, en ik zwem naar de overkant van de geul. Ineens een sirene comme ça !! Een flegmatieke Engelse: “Thought they announced a new world war !” en een andere grapjas: “Shark alarm, shark alarm, everbody out of the water !” hilarisch allemaal, gewoon om aan te kondigen dat het tij draait, en dus naar binnen begint te lopen 😁…

Het was weer een zonnige dag, maar tegen de avond verfrist een windje de kuip en zetten we de tent met 1 raampje open. Diner aan boord, en leesavond.